Την υπόσχεση να πιάσει δουλειά αμέσως, προκειμένου να εφαρμόσει το φιλόδοξο πρόγραμμά του έδωσε ο αρχηγός του Εργατικού Κόμματος Δυτικής Αυστραλίας Mark McGowan, ύστερα από την εντυπωσιακή νίκη που σημείωσε στις προχθεσινές εκλογές, εκθρονίζοντας από την κυβέρνηση τον Συνασπισμό, ύστερα από οκτώμισι χρόνια στην εξουσία.

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, με καταγεγραμμένο το 67,24% των ψήφων για την Νομοθετική Συνέλευση (την κάτω βουλή), το Εργατικό Κόμμα επικρατεί με 42,8% έναντι 31,7% του Συνασπισμού, κερδίζοντας άνετη αυτοδυναμία 36 εδρών, ενώ εκτιμάται ότι στην τελική καταμέτρηση θα καταλάβει 40-41 έδρες. Αυτό μεταφράζεται σε συντριπτική ήττα για την κυβέρνηση του Colin Barnett, την οποία αισθάνθηκαν ιδιαίτερα τρία μέλη του υπουργικού συμβουλίου που έχασαν τις έδρες τους, μεταξύ αυτών οι John Day, Albert Jacob και Paul Miles, ενώ κινδυνεύει και η μέχρι πρότινος ‘ασφαλής’ έδρα της υπουργού Ψυχικής Υγείας Andrea Mitchell στο Kingsley. Αμφίβολη είναι η και η τύχη της έδρας του Joe Francis, ο οποίος προτίθεται να διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος, αν διασωθεί.

Σύμφωνα με τους εκλογολόγους, η διαφορά των 16 μονάδων ανάμεσα στα δύο κόμματα, σηματοδοτεί τη μεγαλύτερη ήττα που έχει υποστεί κυβέρνηση στην ιστορία της Δυτικής Αυστραλίας, με τους Φιλελεύθερους να χάνουν τις έδρες Southern River, Mount Lawley, Perth, Forrestfield, Morley, Swan Hills, Collie-Preston, Balcatta, Bicton, Belmont, West Swan και Darling Range. Ανάμεσα στις ελάχιστες περιοχές που το Φιλελεύθερο Κόμμα κατάφερε να επικρατήσει είναι και το Hillarys, όπου ο ομογενής Πίτερ Κατσαμπάνης επικράτησε του ανεξάρτητου Rob Johnson. Η επίσης ομογενής Ελένη Εβάνγκελ (Ευαγγέλου) δεν στάθηκε το ίδιο τυχερή και έχασε την έδρα της.

“Σήμερα οι πολίτες της Δυτικής Αυστραλίας επέλεξαν με την ψήφο τους την ελπίδα και την ευκαιρία, αντί της απελπισίας και της διχόνοιας” δήλωσε ο νέος πρέμιερ, αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων και συνέχισε: “Σήμερα, δείξαμε ότι είμαστε μία Πολιτεία αξιοπρέπειας και ευφυίας, όχι ανοησίας και άγνοιας”.

Το σχόλιο αυτό είχε πολλούς αποδέκτες, μεταξύ αυτών και τα στελέχη του κόμματος ‘One Nation’ της Pauline Hanson, το οποίο σημείωσε ένα εξαιρετικά απογοητευτικό ποσοστό. Παρά τις δημοσκοπήσεις που εμφάνιζαν το κόμμα της Pauline Hanson να ανέρχεται σε υπολογίσιμη δύναμη με 13%, τελικά δεν κατάφερε να πείσει παρά το 4,7% του εκλογικού σώματος.

Ωστόσο, φαίνεται ότι το αποτέλεσμα θα είναι σαφώς καλύτερο στο Νομοθετικό Συμβούλιο (την Άνω Βουλή), όπου θα κατακτήσει δύο έδρες, κάτι που θα δώσει στο κόμμα σημαντικό ρόλο. Αυτό, σε συνδυασμό με την εκλογή άλλων μικρότερων κομμάτων και ανεξάρτητων υποψηφίων (εκτιμάται ότι οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες,

οι Κυνηγοί και το κόμμα Fluoride Free θα αποσπάσουν από μία έδρα), μειώνει ελαφρώς την δυναμική του Εργατικού Κόμματος. Μεταξύ των στόχων του νέου πρέμιερ είναι η υλοποίηση του φιλόδοξου σχεδίου για την εγκαθίδρυση του συστήματος δημόσιων συγκοινωνιών Metronet, το οποίο θα δρομολογηθεί το πρώτο εξάμηνο της εξουσίας, ενώ στους μακροπρόθεσμους στόχους είναι η κατάθεση πλεονασματικού προϋπολογισμού για το έτος 2019-2020

Σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, το αποτέλεσμα των εκλογών σηματοδοτεί μία επιστροφή στην κανονικότητα για το πολιτικό σύστημα. Ειδικότερα ο καταποντισμός του One Nation, θεωρείται ως αισιόδοξο σημάδι, καθώς αποτελεί το πρώτο ανάχωμα για την δυναμική της Pauline Hanson, ως εκπροσώπου ενός ακροδεξιού λαϊκισμού που έχει πολλές αναλογίες με την ρητορική του Donald Trump στις ΗΠΑ και πολλών ξενοφοβικών και εθνικιστικών δυνάμεων στην Ευρώπη.

Εν τω μεταξύ, ανάμεσα στις αιτίες της ήττας του κυβερνητικού συνασπισμού, σημαντικό ρόλο έπαιξε και η επιλογή του Φιλελεύθερου Κόμματος να προχωρήσει σε σύναψη συμφωνίας με το One Nation, με σκοπό την ανταλλαγή προτιμήσεων. Αυτή η κίνηση, ενορχηστρωτής της οποίας ήταν ο ομογενής γερουσιαστής Άρθουρ Συνοδινός, σηματοδότησε σημαντική αναχώρηση από την πάγια τακτική του Φιλελεύθερου Κόμματος να τοποθετεί τελευταίο το κόμμα της Pauline Hanson, ενώ προκάλεσε ισχυρούς κλυδωνισμούς στις σχέσεις του Φιλελεύθερου και του Εθνικού Κόμματος, δυναμιτίζοντας μία παραδοσιακή συνεργασία. Όπως αποδείχθηκε στις κάλπες, η κίνηση αυτή γύρισε ‘μπούμερανγκ’ και για τα δύο κόμματα, που ζημιώθηκαν εξίσου. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αρχηγός του Εργατικού Κόμματος, Bill Shorten, εκμεταλλεύτηκε την είδηση της συμφωνίας δηλώνοντας ότι η ψήφος υπέρ του One Nation στην Δυτική Αυστραλία θα σήμαινε ψήφο υπέρ του Colin Barnett. Ο ίδιος ο απερχόμενος πρέμιερ δεν είχε κρύψει ότι δεν ένιωθε άνετα με την στρατηγική αυτή, απέφυγε όμως να σχολιάσει σχετικά στην δήλωση αποδοχής ήττας. Περιορίστηκε στην διαπίστωση πως “η πολιτική είναι βάναυση και σκληρή υπόθεση”, τονίζοντας πως ο ίδιος προσπάθησε με όλες του τις δυνάμεις για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Από την πλευρά της κυβέρνησης πάντως, υπήρξαν προσπάθειες να μετριαστούν οι εντυπώσεις, καθώς ομοσπονδιακοί υπουργοί τόνιζαν ότι το αποτέλεσμα δεν αποτελεί αντανάκλαση των κυβερνητικών επιλογών και αφορά αποκλειστικά τα ζητήματα που απασχολούν τον λαό της Δυτικής Αυστραλίας.