ΤΟ πάλεψε η Αυστραλία το βράδυ της Δευτέρας, αλλά δεν κατάφερε κάτι καλό ως αντίπαλος της… ανανεωμένης (βλέπε αναπληρωματικής) Γερμανίας, από την οποία έχασε με 3-2, στο μεταξύ τους παιχνίδι για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών της FIFA, στην πόλη Σότσι της Ρωσίας.

ΜΕΤΑ από ένα κακό πρώτο ημίχρονο, όπου το σκορ θα μπορούσε να είναι βαρύ, σε βάρος τους, οι Σοκκερούς είχαν καλές στιγμές στην επανάληψη και το μόνο που κατάφεραν ήταν να πάνε στα αποδυτήρια με την τιμητική ήττα 3-2.

Και, βέβαια, να μας πείσουν ότι δεν πήγαν στην Ρωσία “για να… κατακτήσουν (!!) το κύπελλο”…

ΤΟΝΙΖΩ τα περί κατάκτησης του κυπέλλου, μια και (…δυστυχώς) ακούστηκε και αυτό, πριν από την αναχώρηση της αποστολής για την Ρωσία.

Ακούστηκε και, μάλιστα, από επίσημα χείλη…

ΔΕΝ αντιλέγω…

Δικαίωμα του καθένα είναι να χρησιμοποιεί τις δικές του τακτικές και τους δικούς του “κωδικούς” για την ανύψωση του ηθικού των παικτών.

Αρκεί αυτό να μην αγγίζει τα όρια της γραφικότητας…

Γιατί, με την πρωταθλήτρια Κόσμου πήγαινε να παίξει η εθνική μας, όχι με την εθνική του Φιτζί!

(Με την Ταϊλάνδη ήθελα να γράψω, αλλά… θυμήθηκα και έβαλα Φιτζί).

ΤΟ έχω γράψει πολλές φορές, θα το επαναλάβω και σήμερα…

Η ομάδα των Σοκκερούς, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Άγγελου, δεν είναι καλή!

Και δεν είναι υπερβολή αν επαναλάβω ότι είναι η χειρότερη εθνική της τελευταίας δεκαετίας…

ΟΙ περισσότεροι ποδοσφαιριστές της είναι υπερεκτιμημένοι από άσχετους ρεπόρτερ αγγλόφωνων ΜΜΕ και “φαντασιόπληκτους” ατζέντηδες, που στα πρόσωπά τους βλέπουν νέους Μέσσι και Ρονάλντο, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε να μείνουμε εκτός του Μουντιάλ 2018 και να παρουσιάζουμε τη θλιβερή εικόνα του πρόσφατου φιλικού με την Βραζιλία, αλλά και το πρώτο 45λεπτο του αγώνα με την αναπληρωματική εθνική της Γερμανίας.

ΤΙ πρέπει να γίνει, κατά την ταπεινή μου -πάντα- γνώμη; Να π ρ ο σ γ ε ι ω θ ο ύ μ ε στην πραγματικότητα.

Ούτε Βραζιλία είμαστε ούτε Αργεντινή ούτε Ισπανία ούτε υπερδύναμη ποδοσφαιρική…

Μια Ασιατική (ποδοσφαιρικά) χώρα είμαστε, που σε μια καλή στιγμή κερδίσαμε το κύπελλο της Ηπείρου μας, αλλά κερδίζουμε με άγχος την Σαουδική Αραβία και φέρνουμε ισοπαλία με την Ταϊλάνδη…

ΝΑ προσγειωθούμε λοιπόν…

Να κοιταχτούμε στον… καθρέπτη…

Να δούμε ποιοι ακριβώς είμαστε…

Και όχι ποιοι θα θέλαμε να είμαστε…

Και να ξεκινήσουμε από την αρχή!

ΚΑΙ μια υπενθύμιση.

Η αυτοκριτική δεν έβλαψε ποτέ κανέναν…

ΑΞΙΑ “ακινήτου”: 1 δις ευρώ.

Τιμή εκκίνησης: 400 εκ. ευρώ.

Πρώτη προσφορά: 140 εκ. ευρώ.

Δεύτερη προσφορά: 200 εκ. ευρώ…

ΟΧΙ, δεν πρόκειται για εμπορικο-οικονομικές συναλλαγές.

Για τον Κριστιάνο Ρονάλντο ο λόγος, ο οποίος μετά τις αποκαλύψεις για φοροδιαφυγή 14 1/2 εκ, ευρώ, ακούει για Ισπανία, Μαδρίτη και Ρεάλ και βγάζει σπυράκια!

Στέλνοντας την ίδια στιγμή προς κάθε κατεύθυνση, το μήνυμα:

“Δεν γυρίζω πίσω (αυτό τον καιρό βρίσκεται στη Ρωσία με την εθνική της Πορτογαλίας), που προκάλεσε συναγερμό σε Παρί Σεν Ζερμέν (πρώτη προσφορά) και Μάντσεστερ Γ. (δεύτερη προσφορά), που είναι και οι μοναδικές αυτή τη στιγμή ομάδες που έδειξαν ενδιαφέρον για να τον αποκτήσουν.

ΑΥΤΑ σε ό,τι αφορά το ποδοσφαιρικό μέρος της υπόθεσης με κεντρικό ήρωα τον C7.

Πώς όμως αντιδρά ο υπόλοιπος Non Football πληθυσμός του πλανήτη; Με το σοφό και διαχρονικό “ο κόσμος καίγεται και το….(ξέρετε ποιο) χτενίζεται”.

ΜΑ είμαστε σοβαροί;

Αστρονομικά ποσά, για δύο πόδια (άντε και ένα κεφάλι), ενός (άντε, χαρισματικού) παίκτη; Είναι δυνατόν; Πάτε καλά;

Ο ίδιος ο Ρονάλντο, πάντως, φρόντισε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, δηλώνοντας:

-Δεν είμαι Άγιος…

-Αλλά δεν είμαι και διάβολος…

Καταλάβατε τίποτα;

Εγώ όχι, αλλά θα το ψάξω.

Δεν μπορεί, κάτι θα υπάρχει μεταξύ Αγίου και Διαβόλου…

ΤΟ καθυστέρησε αρκετά το “Σίτι Γκρουπ” και, τελικά, επέλεξε τον Βρετανό Γουώρεν Τζόις, ως νέο τεχνικό της Μέλμπουρν Σίτι.

Δεν ξέρω αν έψαξαν πολύ οι κύριοι του “Γκρουπ”, αλλά η επιλογή τους, προκάλεσε χαμόγελα απορίας, εδώ στην Αυστραλία…

ΟΧΙ, ο κ. Τζόις δεν ανήκει στην κατηγορία των σούπερ επώνυμων τεχνικών του πλανήτη.

Από μία βιαστική ματιά στο βιογραφικό του, έμαθα ότι παλαιότερα διετέλεσε τεχνικός ομάδων υποδομής της Μάντσεστερ Γ., ενώ η καριέρα του στην αγγλική Γουίγκαν, δεν κράτησε πολύ, γιατί απολύθηκε…

ΘΑ μου πείτε, κάποιον έπρεπε να πάρει η Σίτι και πήρε αυτόν…

Πολύ ωραία και δεν μου πέφτει λόγος…

Απλώς, από ένα “Γκρουπ” δισεκατομμυρίων, περίμενα περισσότερη “τόλμη και φαντασία”.

Και αν, για παράδειγμα, δεν τόλμησαν να βάλουν βαθιά το χέρι στο ταμείο για έναν τεχνικό εγνωσμένης αξίας από τον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο ή αυτόν της Λατινικής Αμερικής…

Θα μπορούσε να μελετήσει την αυστραλιανή αγορά.

Ο Γιάννης Αναστασιάδης, για παράδειγμα, ωρίμασε και είναι πανέτοιμος για το εθνικό λιγκ…

Ο γνωστός δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας, Κώστας Μακρής, απολάμβανε προ ημερών το γεύμα του σε πολυτελές εστιατόριο πολυόροφου ξενοδοχείου του Ντουμπάι, τελευταίο “σταθμό” πριν από την Αθήνα, όταν ξαφνικά συνδαιτημόνες του βρέθηκαν και τα μέλη της αποστολής των Σοκκερούς, που ταξίδευαν προς Ρωσία.

ΔΥΟ τραπέζια δίπλα από τον Μακρή κάθισε και ο Άγγελος Ποστέκογλου, που πριν χρόνια είχε διατελέσει τεχνικός της Παναχαϊκής, επί ιδιοκτησίας Κώστα Μακρή.

Τι συζήτησαν οι δύο γνώριμοι από τα παλιά; Τίποτα απολύτως…

Ούτε γεια!

(Παραφράζοντας την γνωστή περί Λας Βέεγκας ρήση, φαίνεται πως “ό,τι γίνεται στην Πάτρα, μένει στην Πάτρα).

Η διοργάνωση του Ντόκερτυ Καπ είναι από τις αρχαιότερες στην ιστορία του Βικτωριανού ποδοσφαίρου και είναι ευτυχές το γεγονός ότι τρεις από τις τέσσερις ομάδες της ημιτελικής φάσης, είναι ελληνικές!

Στον πρώτο χθεσινοβραδινό ημιτελικό στο ουδέτερο γήπεδο της Νέας Ελλάς, ο Μέγας επρόκειτο να αντιμετωπίσει το Χιουμ Σίτι.

Στο, επίσης, ουδέτερο Jack Edwards Reserve, έδρα του Όκλι, η Ελλάς, μετά το εντυπωσιακό 8-1 της περασμένης Κυριακής, θα αντιμετωπίσει (7.30μμ. σήμερα Πέμπτη) τον Παγκύπριο.

ΟΠΩΣ και να ´χουν τα πράγματα, “ολόκληρος ή κατά το ήμισυ” ο τελικός θα είναι ελληνικός!