ΛΙΓΕΣ ώρες μετά το 4-0 από το Μπρίσμπαν, στην Αδελαΐδα… χαμογέλασαν, αφού βρέθηκαν αγοραστές για την ομάδα η οποία από τον περασμένο Μάιο, τελούσε υπό την “κηδεμονία” της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας (FFA), μια και δεν υπήρχε ενδιαφέρον από επενδυτές.
 
ΦΑΙΝΕΤΑΙ όμως ότι βρέθηκαν τελικά οι αγοραστές με αποτέλεσμα να χαμογελάσουν και στην ομοσπονδία η οποία τρέχει και δεν προλαβαίνει να… “μπαλώνει” τρύπες, που δημιουργούνται από οικονομικές εκκρεμότητες.
Να θυμίσουμε ότι χωρίς να αποζημιωθεί για τα $4,5 εκ. που του είχε στοιχίσει η ομάδα, είχε αποχωρήσει με το τέλος του περασμένου λιγκ, ο μέχρι τότε ιδιοκτήτης των “κόκκινων” Νικ Μπιάνκο.
 
ΣΤΗΝ ομοσπονδία δεν… βιάστηκαν να βρουν αγοραστές, γιατί με την λήξη της περασμένης σεζόν, έληγαν και οι πενταετούς διάρκειας άδειες στις ομάδες, πράγμα που σημαίνει ότι ο κ, Μπιάνκο δεν δικαιούται τώρα οιασδήποτε αποζημίωσης!
 
ΝΕΟΙ ιδιοκτήτες λοιπόν στην Αδελαΐδα, που για τους γνωρίζοντες αποτελεί την ποδοσφαιρική… προέκταση  της μεγάλης Γιουβέντους της Νότιας Αυστραλίας.
Επικεφαλής του γκρουπ των επενδυτών στους οποίους ανήκει πλέον η κορυφαία ομάδα του λιγκ, είναι ο πετυχημένος επιχειρηματίας της Νότιας Αυστραλίας Ρόμπερτ Τζεράρντ, ενώ μέλος της “παρέας” είναι και ο επώνυμος δικηγόρος της Αδελαΐδας Γκρεγκ Γκρίφιν.
 
ΔΕΝ έγινε γνωστό πόσο πλήρωσαν οι νέοι ιδιοκτήτες, αλλά σύμφωνα με δήλωση του επικεφαλής του γκρουπ Ρόμπερτ Τζεράρντ, “πλήρωσαν λιγότερα από όσα ζητούσε το FFA, και περισσότερα από όσα υπολόγιζαν να πληρώσουν οι ίδιοι αρχικά”.
Ε, αν για μία άδεια ιδιοκτησίας ομάδας στο νέο εθνικό λιγκ, χρειάζεσαι $6 εκ. περίπου, υπολογίστε ότι για την Αδελαΐδα που είναι και ελαφρώς… μεταχειρισμένη, θα πρέπει να πληρώθηκαν (τουλάχιστον) $3-$4 εκ.
Σε καλή μεριά και καλή επιτυχία…
 
ΤΟ “καλή επιτυχία” το χρειάζονται οι νέοι ιδιοκτήτες της Αδελαΐδας, γιατί με το που αγόρασαν, δήλωσαν ότι στόχος τους είναι να “βγάλουν λεφτά από την επένδυση αυτή”.
“Βγάζω λεφτά” σημαίνει κερδοφόρα επιχείρηση, έτσι δεν είναι;
 
ΛΙΓΟ χλωμό το βλέπω, αν σκεφθεί κανείς ότι ΟΛΕΣ οι ομάδες του εθνικού λιγκ, στην πενταετή (συν 13 αγωνιστικές) “ζωή” του, έχασαν δεκάδες εκατομμύρια δολάρια.
Μακάρι οι νέοι επενδυτές των “κόκκινων” της Νότιας Αυστραλίας να έχουν την “μαγική συνταγή” να αποπληρώσουν γρήγορα την επένδυσή τους, και να βγάλουν και κέρδος στη συνέχεια.
Την έχουν όμως, σε μια χώρα που παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων παραμένει ποδοσφαιρικά τουλάχιστον πολύ πίσω;
 
ΕΙΚΟΣΙ μία ημέρες απομένουν έως τις 2 Δεκεμβρίου οπότε η ΦΙΦΑ θα ανακοινώσει τις χώρες που θα φιλοξενήσουν τα Μουντιάλ του 2018 και 2022 και η αγωνία χτυπάει κόκκινο και εδώ στην Αυστραλία, η οποία όπως όλοι γνωρίζετε διεκδικεί την διοργάνωση του 2022.
Την αγωνία και το μέγεθος της αποκάλυψε ο τσαίρμαν της ομοσπονδίας της Αυστραλίας Φρανκ Λόουϊ, ο οποίος ήταν καλεσμένος στο δείπνο που διοργάνωση την περασμένη εβδομάδα η Σίδνεϊ Φ.Κ., παρουσία πολλών προσωπικοτήτων, όπως ο πάμπλουτος Τζέιμς Πάκερ, αλλά και ο νέος ομοσπονδιακός τεχνικός των Σοκκερούς Χόλγκιερ Όσιεκ.
 
ΩΡΑΙΟ το κλίμα στο δείπνο, πολλά τα χαμόγελα, αλλά η είδηση που χαροποίησε ήταν ότι ο Φρανκ Λόυϊ, θα παραμείνει στη θέση του τσαίρμαν της ομοσπονδίας “πάρουμε δεν πάρουμε Μουντιάλ” και θα επικεντρώσει το ενδιαφέρον του και στο εθνικό πρωτάθλημα – κάτι που φανερά δεν έχει κάνει έως σήμερα.
 
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ να πούμε ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που ο πολυεκατομμυριούχος παράγοντας δεν είναι τόσο αισιόδοξος για “νίκη” στις 2 Δεκεμβρίου και  εύχομαι να μην έμαθε τίποτα που τον στεναχώρησε…
Ευχάριστο είναι πάντως το ότι δεσμεύτηκε να ασχοληθεί με το εθνικό λιγκ το οποίο είναι παραμελημένο από το FFA, με την ομοσπονδία να έχει στρέψει όλη της την προσοχή στα Μουντιαλικά.
 
ΘΕΤΙΚΟΣ ήταν στις δηλώσεις που έκανε στη διάρκεια του δείπνου των “ουρανί” και ο γερμανός τεχνικός των Σοκκερούς Χόλγκιερ Όσιεκ, ο οποίος τόνισε ότι “πρέπει να γίνει κάτι για να μην φεύγουν στο εξωτερικό οι νεαροί ταλαντούχοι παίκτες μας”.
Αγαπητέ μου Χόλγκιερ, εμείς το φωνάζουμε χρόνια τώρα αυτό, αλλά… “φωνή βοώντος εν τη ερήμω”.
 
ΓΙΑ να μην φεύγουν στο εξωτερικό οι καλοί νεαροί παίκτες μας θα πρέπει να έχουμε ένα πρωτάθλημα όπου οι ομάδες:
– Θα είναι οικονομικά πολύ ισχυρές για να πληρώνουν όσα πληρώνουν οι ομάδες του εξωτερικού.
– Να έχουν προπονητές που ξέρουν από ποδόσφαιρο και ιδιαίτερα προπονητές-δασκάλους που ξέρουν πως να “επεξεργαστούν”  νέους ταλαντούχους παίκτες, οι περισσότεροι από τους οποίους πάνε στο εξωτερικό, και ζεσταίνουν πάγκους.
 
ΔΥΣΤΥΧΩΣ αγαπητέ Χόλγκιερ, τίποτα από αυτά δεν ισχύει με εξαίρεση κάποιες λίγες εξαιρέσεις , καλών προπονητών και ομάδων που έχουν χρήμα, αλλά δεν ξέρουν πως να το αξιοποιήσουν ποδοσφαιρικά.
Πάρτε για παράδειγμα την περίπτωση του Ρόμπι Φάουλερ.
Κάαααααααααποτε ήταν παικταράς. Τώρα όμως;
 
ΔΕΝ θα ήταν καλύτερα λοιπόν αν τα εκατομμύρια που ξοδεύτηκαν για την εδώ παρουσία του, επενδύονταν σε κάποιους νεαρούς ταλαντούχους παίκτες μας;
Και βέβαια θα ήταν, αλλά……
 
“Η ομάδα του παίζει σαν την Μπαρτσελόνα!
Είναι σίγουρη πρωταθλήτρια, αν συνεχίσει να παίζει έτσι!
Παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο που έχει παίξει ποτέ ομάδα στο εθνικό μας πρωτάθλημα”!
 
ΣΧΟΛΙΑ των παρουσιαστών του Φόξτελ για το Μπρίσμπαν του Άγγελου Ποστέκογλου.
Εντάξει, υπάρχει μια δόση υπερβολής, αλλά 4-1 εκτός έδρας επί του Φοίνικα και άλλη μία τεσσάρα (4-0) επί της Αδελαΐδας, σε διάστημα λίγων ημερών, δεν είναι τυχαίο και δεν συμβαίνει συχνά στα ποδοσφαιρικά μας πράγματα.
 
ΜΕΓΑΛΟ μερίδιο της “ευθύνης” για την ομάδα-έκπληξη του Μπρίσμπαν φέρει ο τεχνικός της Άγγελος Ποστέκογλου, ο οποίος προς το τέλος της περασμένης σεζόν, “καθάρισε” την ομάδα από αχρείαστους παίκτες, πήρε αυτούς που ήθελε, τους ετοίμασε όπως αυτός ήθελε και ιδού το θαυμαστό αποτέλεσμα.
 
Η πλάκα, όπως έγραφα και στη στήλη μου του Σαββάτου, είναι ότι πολλοί ανακαλύπτουν  τώρα τον  τεχνικό Άγγελο Ποστέκογλου.
Είναι αυτοί που δυστυχώς δεν γνώριζαν ότι πριν από το εθνικό λιγκ που απολαμβάνουμε (;) τώρα, υπήρχε ένα άλλο εθνικό πρωτάθλημα.
Πολύ καλύτερο από το σημερινό…
 
ΜΕ τον Άγγελο λοιπόν και το Μπρίσμπαν του, να είναι σήμερα το “υπ’ αριθμόν 1” ποδοσφαιρικό θέμα της χώρας, θα σας αποκαλύψω ότι πριν πολλά χρόνια κινδυνεύσαμε να τον “χάσουμε” ποδοσφαιρικά.
Ήταν, αν θυμάμαι καλά, προς το τέλος της δεκαετίας του ’80, όταν ο φίλος Αλκέτας Παναγούλιας, προπονητής τότε του ΑΡΗ Θεσσαλονίκης, μου τηλεφώνησε ζητώντας πληροφορίες για έναν καλό πλάγιο αμυντικό.
 
Ο Ποστέκογλου “πετούσε” τότε στη θέση του αριστερού μπακ της Ελλάς, έχοντας σκοράρει σε μία σεζόν 11 γκολ.
Τα είπαμε με τον Αλκέτα, έστειλε αμέσως δύο εισιτήρια για τον Άγγελο και τον πατέρα του Δημήτρη, με το ταξίδι στην Θεσσαλονίκη να υπόσχεται ένα λαμπρό ποδοσφαιρικό μέλλον στον νεαρό αμυντικό που είχε κερδίσει ήδη το πρώτο του εθνικό πρωτάθλημα το 1984.
 
ΓΙΑ να μην πολυλογώ, “σφήνα” στην μεταγραφή του Άγγελου στον ΑΡΗ, μπήκε ο Γιαννέλος Μαργαρίτης για λογαριασμό του ΠΑΟΚ, η κατάσταση μπερδεύτηκε και μπαμπάς και γιός Ποστέκογλου, επέστρεψαν άπρακτοι στη Μελβούρνη.
Το ελληνικό ποδοσφαιρικό όνειρο είχε “εκπνεύσει” πριν καλά – καλά ξεκινήσει για τον νεαρό Άγγελο, με κερδισμένο να βγαίνει τελικά το αυστραλιανό ποδόσφαιρο που θα τον χειροκροτήσει τα επόμενα χρόνια για την κατάκτηση άλλων τριών εθνικών πρωταθλημάτων.
 
ΤΟ ένα από αυτά σαν αρχηγό της σούπερ-Ελλάς του αείμνηστου Φέρεντς Πούσκας και τα άλλα δύο σαν τεχνικό!
 
ΕΧΟΝΤΑΣ πει όλα αυτά και έχοντας στο μυαλό μου πάρα πολλά ακόμη, αισθάνομαι κάποιες φορές, πολύ πλούσιος ποδοσφαιρικά, αντίθετα με κάποιους άλλους, που σήμερα πρωταγωνιστούν στα ποδοσφαιρικά μας πράγματα, μη  γνωρίζοντας ότι πριν από το σημερινό λιγκ, υπήρχε άλλο, σπουδαίο και μεγάλο.
 
ΠΩΣ όμως να ξέρουν την ιστορία του αυστραλιανού ποδοσφαίρου, όταν δεν γνωρίζουν κάτι πολύ απλό για το άθλημα;
Πώς; Όταν δεν ξέρουν τι θα πει οφσάϊντ!