Το κύριο χαρακτηριστικό των φετινών Ευρωεκλογών ήταν η αποχή των Ελλήνων ψηφοφόρων, αλλά το ίδιο παρατηρήθηκε και σε όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αποχή αυτή συγκρίνεται με τις εθνικές εκλογές που η συμμετοχή σε αυτές στην Ελλάδα – όπως και στην Αυστραλία – είναι υποχρεωτική. Η υποχρεωτική ψήφος δεν ισχύει για τις Ευρωεκλογές γιατί έτσι αποφασίστηκε από την πλειονότητα των κρατών στο δικό τους Ευρωκοινοβούλιο. Φαίνεται ότι η αμερικανική πρακτική μεταφέρθηκε και στην Ευρώπη και η συμμετοχή στις εκλογές δεν είναι υποχρεωτική, αλλά προαιρετική.

Οι θιασώτες της προαιρετικής ψήφου λένε ότι το να σε υποχρεώσει η Πολιτεία να πας να ψηφίσεις αποτελεί παραβίαση του βασικού δικαιώματος σε μία δημοκρατία να μη συμμετέχεις στην πολιτική της ζωή, εάν δεν το θέλεις. Επίσης, οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι με το να υποχρεώνονται οι ανίδεοι και απληροφόρητοι πολίτες να ψηφίζουν αλλοιώνεται και υποβιβάζεται το εκλογικό σύστημα γι’ αυτούς που το γνωρίζουν καλύτερα. Δηλαδή, ένας καλά πληροφορημένος πολίτης όταν ψηφίζει, η ψήφος του ακυρώνεται από έναν ανίδεο που ψηφίζει από υποχρέωση.

Από την άλλη μεριά, έχουμε άλλα εύλογα επιχειρήματα για την υποχρεωτική ψήφο. Το να ψηφίζεις σε μια δημοκρατία αποτελεί βασική υποχρέωση όλων των πολιτών όπως υποχρέωση είναι και να πληρώνουμε φόρους ή να πηγαίνει κανείς στο σχολείο μέχρι τα 15 του χρόνια. Η υποχρέωση αυτή σε κάνει να ενδιαφερθείς για το πολιτικό σύστημα που έχουμε και για να μπορείς να ψηφίσεις «σωστά», θα πρέπει να συμμετέχεις στα κοινά. Εάν όλοι οι πολίτες εκλέξουν μία κυβέρνηση τότε μόνο μπορεί να πει ότι αντιπροσωπεύει όλους. Κατά συνέπεια, τα πολιτικά κόμματα και, ιδίως, οι υποψήφιοι βουλευτές, θα λάβουν σοβαρότερα τις απόψεις όλων των πολιτών. Όταν όλοι ψηφίζουν τότε οι οργανωμένες ομάδες δεν μπορούν να επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Επιπλέον, η υποχρέωση αυτή είναι ένα ελάχιστο καθήκον του πολίτη προς τη χώρα του και ακόμη αφού η ψήφος είναι μυστική δεν είναι υποχρεωμένος να ψηφίσει, αλλά μπορεί να ρίξει το ψηφοδέλτιό του και λευκό.

Έτσι κάθε κράτος εφαρμόζει όποιο σύστημα διαλέξει και αυτό είναι το σωστό και το νόμιμο. Κατά συνέπεια, πολιτικά δεν είναι ορθό να πούμε ότι «η αποχή έστειλε ένα μήνυμα» στις Ευρωεκλογές του 2009. Εάν υποστηρίξουμε την άποψη αυτή, τότε η αποχή θα μπορούσε να βγάλει μία δυναμική κυβέρνηση, αλλά, δυστυχώς, δεν βγάζει!