Όλα δείχνουν ότι θα είναι ισπανικής “πατέντας” ο φράκτης που θα σηκωθεί στον Έβρο, μήπως και μειωθεί το κύμα της λαθρομετανάστευσης μέσω Τουρκίας. Το αν θα είναι ακριβώς έξη μέτρα το ύψος του, όπως στα σύνορα των δύο ισπανικών αυτονομιών στη Σέουτα και Μελίγια με το Μαρόνο απέναντι στην Αφρική ή λίγο πιο κάτω, είναι λεπτομέρεια. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά: διπλή σειρά συρματοπλέγματος με κενό διάζωμα στη μέση και στην κορυφή κουλουριασμένο σύρμα με ακίδες, φυλάκια με σκοπούς, ηλεκτρονικό σύστημα ανίχνευσης κίνησης και θορύβου, βιντεοκάμερες, μέχρι και οπτικό νυχτερινό μηχανισμό. Ένας φράκτης με όλα τα σύγχρονα εργαλεία, απέναντι στο σύγχρονο ανθρώπινο δράμα.
Στην περίπτωση της Ισπανίας, η σοσιαλιστική κυβέρνηση για να σταματήσει μόλις πριν ελάχιστα χρόνια το πλήθος των λαθρομεταναστών από διάφορες χώρες της Αφρικής που πηδούσε το συρματόπλεγμα με πρόχειρες κατασκευασμένες σκάλες από κλαδιά δέντρων, αποφάσισε να διπλασιάσει το ύψος των τριών μέτρων. Ήταν τότε που οι ματωμένες σάρκες νέων παιδιών κοσμούσαν τα συρματοπλέγματα στην προσπάθειά τους να βρουν καλύτερα μοίρα στην Ευρώπη, αντί να πνιγούν στη θάλασσα με τις αυτοσχέδιες βάρκες. Οι σκηνές με το θαλασσοπνίξιμο των μανάδων με τα μωρά στην αγκαλιά τους έκαναν τον γύρο του κόσμου, για να συγκινηθούν στο τέλος οι Βρυξέλλες.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση συνειδητοποίησε το σοβαρό πρόβλημα στα σύνορά της και κάλυψε ένα μέρος της συνολικής δαπάνης των 30 εκατ. ευρώ. Τι θα κάνει στην περίπτωση της Ελλάδας; Τέλη Φεβρουαρίου λήγει η αποστολή των 200 μελών του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Συνεργασίας Συνόρων (Frontex) στα ελληνο-τουρκικά σύνορα και δεν αποκλείεται με την απειλή του φράκτη να δοθεί μια χρονική παράταση παραμονής τους. Η πλειοψηφία της Κομισιόν αν και δεν βλέπει με καλό μάτι τον σχεδιασμό της ελληνικής κυβέρνησης, πιέζεται να αντιμετωπίσει το κύμα εισόδου των δεκάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών μέσω της χώρας μας, τόσο από τα βάθη της Ασίας όσο και από την Αφρική.
Ο φράκτης, το τείχος, ο τοίχος και οποιαδήποτε μορφή οχυρωματικής κατασκευής αποτελεί ντροπή απέναντι στην ανθρώπινη απελπισία αναζήτησης μιας καλύτερης ζωής. Την ιδανική λύση την ξέρουμε όλοι. Οι πλούσιοι να βοηθήσουν την ανάπτυξη των χωρών εκείνων, ιδίως της Αφρικής, ώστε οι νέοι εκεί να μείνουν εργαζόμενοι στον τόπο τους. Όλα τ΄ άλλα είναι μερεμέτια, προσβολή του πολιτισμού και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Τα δικά μας 12 χιλιόμετρα στην Ορεστιάδα, αν και όποτε φραχτούν, δεν είναι τίποτα μπροστά στα 24.000 χιλιόμετρα κάθε είδους φράκτη σε 32 περιοχές όλου του κόσμου (14 για λαθρομετανάστες, 6 κατά της τρομοκρατίας, 4 για κοντραμπάντο, με τις υπόλοιπες τοποθεσίες να είναι εμπόλεμες περιοχές και εσωτερικοί διαχωρισμοί).
* Περισσότερα άρθρα του Α. Παπαγεωργόπουλου στην μπλογκόσφαιρα http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com