Το πρώτο βιβλίο στην αγγλική γλώσσα αποκλειστικά αφιερωμένο στην γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 19 Μαΐου από τον εκδοτικό οίκο Μέλισσα International, με τίτλο «Η Γενοκτονία των Οθωμανών Ελλήνων – Μελέτη της Εθνικής Εκστρατείας για την Εξολόθρευση των Χριστιανών της Μικράς Ασίας (1912-1922) και οι Συνέπειές Της; Ιστορία, Νομοθεσία, Θύμησες».

Το βιβλίο αντιπροσωπεύει μια συλλογική προσπάθεια να σκιαγραφηθεί, μέσα από εκτενή μελέτη, η προμελετημένη καταστροφή και εξάλειψη της ελληνικής παρουσίας που κάλυπτε για περισσότερες από τρεις χιλιετίες στον τόπο όπου ιδρύθηκε η μετέπειτα Τουρκική Δημοκρατία. Η γενοκτονία των Οθωμανών Ελλήνων ανήκει σε μια ευρύτερη γκάμα διαδικασιών που χαρακτηρίζουν την περίοδο της μετάβασης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, και που κατά το μεγαλύτερο μέρος τους ήταν κατευθυνόμενες από ομάδα εκλεκτών οι οποίοι αποσκοπούσαν στη δημιουργία ενός μοντέρνου, εθνικού κράτους.
Ο Ραφαήλ Λέμκιν, νομικός ακαδημαϊκός, ο οποίος εισήγαγε τη λέξη γενοκτονία στη διεθνή νομική ορολογία, διαμόρφωσε τις πρώτες του ιδέες για τον ορισμό αυτού του εγκλήματος πολέμου, μελετώντας τον αφανισμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, ενώ ο διακεκριμένος τουρκολόγος Νεοκλής Σαρρής, τόνισε ότι η εξολόθρευση των χριστιανικών μειονοτήτων αποτέλεσε βασικό στοιχείο της δημιουργίας της Τουρκικής Δημοκρατίας. Οι συγγραφείς του εν λόγω τόμου, Τ. Χόφμαν, Μ. Μπιόρνλαντ και Β. Μεϊτσανετσίδης, υπογραμμίζουν την πρόσφατη απόφαση της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών (στο θέμα της) Γενοκτονίας να αναγνωρίσουν την ελληνική και συριακή γενοκτονία και υποδεικνύουν την ύπαρξη ενός ευρύτερου κύκλου θυμάτων.

Παρ’ ότι τις τελευταίες δυο δεκαετίες έχει γίνει εκτενής έρευνα στο θέμα της γενοκτονίας των Αρμενίων στο οθωμανικό έδαφος, πολύ λιγότερη ακαδημαϊκή έρευνα και μελέτη έχει γίνει για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και της Θράκης. Οι λόγοι για το παραπάνω γεγονός ποικίλουν, συμπεριλαμβανομένου και του γεγονότος ότι οι εκάστοτε τουρκικές κυβερνήσεις καταφέρνουν πάντα να εκφοβίζουν τους διπλωματικούς αντιπροσώπους στο πλαίσιο των ελληνο-τουρκικών σχέσεων της τελευταίας γενιάς, και να υπονομεύουν την ακαδημαϊκή ακεραιότητα (παρακινώντας κάποιους ακαδημαϊκούς να κάνουν καριέρα στο να διαψεύδουν και να αρνούνται τα γεγονότα υποστηριζόμενοι από μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς –όλα στο όνομα της πάταξης του εθνικισμού).

Στους δώδεκα με δεκατρείς συνεισφέροντες του βιβλίου συμπεριλαμβάνονται διακεκριμένοι ακαδημαϊκοί όπως ο Άλφρεντ ντε Ζάγιας, ο διδάκτορας Μάικλ Μπρούνο, οι καθηγητές Χάρρυ Ψωμιάδης και Ίσραελ Τσάρνυ και άλλοι.

Ο πανεπιστημιακός Σταύρος Σταυρίδης, από την Αυστραλία, το κείμενο του οποίου «Ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός: Μια αποστολή στο πουθενά» συμπεριλαμβάνεται στο ιστορικό αυτό βιβλίο, ανέφερε ότι φιλοδόξει και ελπίζει ότι η συλλογική αυτή μελέτη «θα εμπνεύσει τους νέους Έλληνες πανεπιστημιακούς να ερευνήσουν περισσότερο αυτό το σημαντικό αλλά και ευαίσθητο θέμα», ενώ δήλωσε ότι «είναι η στιγμή η ελληνική γενοκτονία να δεχτεί τη διεθνή αναγνώριση που της αρμόζει».