Στην πολιτική, λένε, «τη μία ημέρα είσαι πετεινός και την επομένη πουπουλένια ξεσκονίστρα». Δηλαδή, τη μία ημέρα είσαι ο κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού και την επομένη ο μέγας ηττημένος.
Το γνωμικό αυτό περιγράφει επακριβώς την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Μάλκολμ Τέρνμπουλ, μετά τη γνωμάτευση της Κοινοπολιτειακής Αστυνομίας, ότι η επιστολή-«βόμβα» κατά του πρωθυπουργού της χώρας είναι πλαστή.
Την περασμένη εβδομάδα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμφανιζόταν στον εθνικό ορνιθώνα – βλέπε κοινοπολιτειακή βουλή – ως υπερήφανος πετεινός με δυνατότητα να εξοντώσει πολιτικά τον αντίπαλό του, Κέβιν Ραντ. Σήμερα, ο κ. Τέρνμπουλ είναι «η πουπουλένια ξεσκονίστρα» του εθνικού κοινοβουλίου, που κινδυνεύει, ανά πάσα στιγμή, να βρεθεί στα αζήτητα της συντηρητικής παράταξης.
Σήμερα, ο σκληρός κατήγορος του πρωθυπουργού, για δήθεν ρουσφετολογική παροχή βοήθειας σε «κολλητό» του έμπορο αυτοκινήτων της Βρισβάνης, βρίσκεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Τι αντέστρεψε τους όρους; Η βιασύνη του αρχηγού του Λίμπεραλ Πάρτι να εξοντώσει τον πολιτικό αντίπαλό του με χτύπημα «νοκ άουτ», αντλώντας την απαιτούμενη δύναμη από το περιεχόμενο της δήθεν επιστολής-εντολής του πρωθυπουργικού γραφείου προς το κοινοπολιτειακό θησαυροφυλάκιο για «ευνοϊκή» εξέταση αιτήματος για βοήθεια του γείτονα και φίλου του πρωθυπουργού.
Η βιασύνη του κ. Τέρνμπουλ να επιβεβαιώσει τη φήμη του Εργατικού Κόμματος, ως πολιτικού κόμματος της διαφθοράς, της κομπίνας, της ρεμούλας, του ρουσφετιού, της αναξιοπιστίας, των κολλητών, των κομματόσκυλων και των ευνοουμένων, έγινε μπούμερανγκ και τον πλήττει καίρια. Το πυρά που χρησιμοποίησε για να επιτύχει τη μεγάλη ανατροπή αποδείχθηκαν άσφαιρα και σήμερα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο αμυνόμενος να περισώσει το κύρος και το κύρος της παράταξής του.
Προφανώς, η συντηρητική παράταξη δεν αντέχει στην ιδέα, ότι το Εργατικό Κόμμα καινοτομεί επιτυχημένα στο χώρο της οικονομίας, σε περίοδο παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που πλήττει άμεσα και την αυστραλιανή οικονομία, επιδοκιμάζεται από την οικονομική και την επιχειρηματική κοινότητα και δημιουργεί προϋποθέσεις αναθεώρησης της οικονομίας της αγοράς, που κατά γενική εκτίμηση δημιούργησε την παγκόσμια οικονομική κρίση.
Μη έχοντας άλλο όπλο να πολεμήσει την κυβέρνηση Ραντ η αξιωματική αντιπολίτευση, επέλεξε να πλήξει το κύρος του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης με μία επιστολή, χωρίς καν να ελέγξει την αυθεντικότητά της. Ο στερούμενος κρίσης, Μάλκολμ Τέρνμπουλ, χρησιμοποίησε την πλαστή – όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων – επιστολή ως μέσον ανατροπής του πρωθυπουργού και αμφισβήτησης της αξιοπιστίας και του κύρους της κυβέρνησης.
Λάθεψε, λάθεψε οικτρά ο κ. Τέρνμπουλ. Το επιπόλαιο εγχείρημά του, όχι μόνο δεν ζημίωσε τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, αλλά εξασφάλισε, σύμφωνα με εκτιμήσεις και μελών της αντιπολίτευσης, την άνετη επανεκλογή του Εργατικού Κόμματος στις προσεχείς εθνικές εκλογές.
Παράλληλα, το άσοφο εγχείρημά του αποκάλυψε την πολιτική επιπολαιότητά του, την ανεξέλεγκτη επιθετικότητά του και κυρίως την έλλειψη κρίσης. Επειδή, δε, η έλλειψη κρίσης είναι η ειδοποιός διαφορά του καλού από τον κακό ηγέτη, ο κ. Τέρνμπουλ κατετάγη από την αρχή της εβδομάδας στους πολιτικούς ηγέτες άνευ κρίσης, στους πολιτικούς ηγέτες που αδυνατούν να ελέγξουν την επιθετικότητά τους, στους επιπόλαιους πολιτικούς ηγέτες.
Σε άλλες εποχές, που το Λίμπεραλ Πάρτι είχε αξιόλογες εφεδρείες, ο κ. Τέρνμπουλ θα είχε αντικατασταθεί αυτομάτως. Η έξοδος από την πολιτική του τελευταίου δοκιμασμένου στελέχους της συντηρητικής παράταξης, του Πίτερ Κοστέλο, δίνει στον κ. Τέρνμπουλ παράταση χρόνου. Άγνωστο μέχρι πότε. Διότι, όσο απονευρωμένη και αν είναι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν πρόκειται να ανεχθεί να την κατευθύνει, επί μακρόν, ένας μαδημένος κόκορας, η απωθητική γύμνια του οποίου θα κοστίσει ψήφους στην παράταξη.