Κάθετα αυξανόμενη κακοποίηση και αμέλεια των παιδιών, τοποθέτηση μεγάλου αριθμού παιδιών σε κρατική φροντίδα, αύξηση απόπειρας αυτοκτονιών εφήβων, έχουν τη ρίζα τους στην αύξηση μονογονικών οικογενειών, άγαμων ζευγαριών, βίαιων και ασταθών σχέσεων ή χωρισμένων γονιών, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα.

Συγγραφέας της έρευνας είναι ο Πάτρικ Πάρκινσον, καθηγητής Νομικής του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ ο οποίος θεωρείται και ο αρχιτέκτονας στις αλλαγές της νομοθεσίας του Οικογενειακού Δικαίου, το 2006, επί κυβέρνησης Χάουαρντ, όπου, μεταξύ άλλων, εξασφαλίστηκαν ίσα δικαιώματα φροντίδας των παιδιών χωρισμένων γονιών.

Σήμερα, ο ίδιος ζητά από την κυβέρνηση αναθεώρηση του νόμου αναφορικά με την οικογένεια: «Οι κυβερνήσεις στην Αυστραλία δε γίνεται να συνεχίσουν να αγνοούν ότι δύο γονείς προσφέρουν καλύτερες προοπτικές στα παιδιά από ό,τι ο ένας μόνος του και το πιο σταθερό, ασφαλές και προστατευτικό περιβάλλον για τα παιδιά είναι όταν οι γονείς τους είναι –και παραμένουν– παντρεμένοι» αναφέρεται στη μελέτη.

ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Μεταξύ των στοιχείων που εντοπίστηκαν στη μελέτη είναι τα εξής:
Από το 1998 τριπλασιάστηκε ο αριθμός των κακοποιημένων ή αμελημένων παιδιών.
Την ίδια χρονική περίοδο, διπλασιάστηκε ο αριθμός των παιδιών που είναι σε κρατική φροντίδα.
Σημειώθηκε 66% αύξηση σε απόπειρες αυτοκτονίας σε εφήβους 12 – 14 χρόνων μεταξύ 1996 -97 και 2005–2006.
Αύξηση από 28% σε 38% των περιπτώσεων που έφηβες έπεσαν θύματα σεξουαλικής βίας μεταξύ 2002 08.
Διπλασιάστηκε ο αριθμός των κοριτσιών ηλικίας μεταξύ 15 και 24 ετών που εισήχθησαν σε νοσοκομεία για υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, μεταξύ 1998–2009 και 2005-2006.
Ο καθηγητής Πάρκινσον κάνει έκκληση στη κυβέρνηση για μια μαζική και εκτεταμένη συγκρότηση εκπαιδευτικών σειρών για γονείς σε όλη την επικράτεια. Τα μαθήματα θα δίδονται από ειδικά εκπαιδευμένους εθελοντές σε διάφορους οργανισμούς.
Η έρευνα η οποία φέρει την ονομασία «Για Χάρη των Παιδιών» (For Kids’Sake) έγινε με πρωτοβουλία του Χριστιανικού Αυστραλιανού Λόμπι.
Εκτιμάται ότι θα είναι δύσκολο να αγνοηθεί η εν λόγω έρευνα, δεδομένου ότι διεξήχθη από ένα άτομο γνωστού κύρους, όπως ο καθηγητής Πάρκινσον, ο οποίος συνέλεξε έναν υπέρογκο αριθμό στοιχείων, είναι δε γνωστός για την άψογη επιστημονική του κατάρτιση, αλλά και τον ρόλο που έπαιξε, όπως προαναφέρθηκε, στην αναθεώρηση του νόμου αναφορικά με τα δικαιώματα των διαζευγμένων γονέων.
Περίπου 25% των παιδιών που γεννήθηκαν μεταξύ 1981 – 85, προέρχονται από άγαμη μητέρα ή μέχρι τα 15 τους χρόνια οι γονείς τους είχαν χωρίσει. Ποσοστό τρεις φορές υψηλότερο από εκείνων που γεννήθηκαν μεταπολεμικά (baby boomers).
Σύμφωνα με την έρευνα το ποσοστό των γάμων από 7 τοις χιλίοις που ήταν το 1989, έχει πέσει στο 5,5 τοις χιλίοις, γεγονός στο οποίο αποδίδεται, στα πορίσματα το ‘ξέφτισμα’ του κοινωνικού ιστού.
Στο ίδιο διάστημα, έχει αυξηθεί ο αριθμός των παιδιών που γεννιούνται από ντε φάκτο σχέσεις.
Τονίζεται ότι ο γάμος παίζει βασικό ρόλο στην ανάπτυξη του παιδιού, κυρίως λόγω της σταθερότητας του περιβάλλοντος και της σιγουριάς που το ίδιο αισθάνεται.