Αρνητική έκπληξη προκάλεσε στην ομογένεια η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων της Ελλάδας να μεταθέσει το συντονιστή Εκπαίδευσης κ. Χαράλαμπο Λαδόπουλο.
Την προσεχή Δευτέρα φθάνει στην Αυστραλία και αναλαμβάνει καθήκοντα ο αντικαταστάτης του, κ. Βασίλειος Γκόγκας, που επελέγη από τα αρμόδια υπηρεσιακά όργανα κατά την πρόσφατη «κρίση» Συντονιστών Εκπαίδευσης.
Η αντικατάσταση υπαλλήλων του Ελληνικού Δημοσίου, που υπηρετούν σε Αρχές και υπηρεσίες του εξωτερικού, είναι παλαιά, αμφιλεγόμενη πρακτική του ελληνικού Κράτους. Και τούτο, διότι συχνά η πρακτική αυτή δεν εδράζεται σε πραγματικές ανάγκες Αρχών και υπηρεσιών, οι μετακινήσεις δεν αποφασίζονται, πάντα, με υπηρεσιακά κριτήρια και ο κρατικός προϋπολογισμός επιβαρύνεται με άσκοπες δαπάνες. Θα υποστήριζα, χωρίς φόβος και πάθος, ότι κάποιες μετακινήσεις έγιναν και γίνονται με ρουσφετολογικά κριτήρια, για το βόλεμα ημετέρων, και σε βάρος των συμφερόντων του κοινού που υπηρετούν οι Αρχές και οι υπηρεσίες του εξωτερικού και, φυσικά, του Έλληνα φορολογουμένου.
Στην προκείμενη περίπτωση -και χωρίς πρόθεση να μειώσω κατά μία κεραία το κύρος, τις γνώσεις και τις ικανότητες του νέου Συντονιστή Εκπαίδευσης- η αντικατάσταση του κ. Λαδόπουλου καθώς συμπληρώνει τρία χρόνια θητείας στην Αυστραλία είναι βεβιασμένη, άκαιρη και δυνητικά ανασταλτική της προόδου που έχει σημειωθεί στην αναδιοργάνωση των εν Αυστραλία Γραφείων Εκπαίδευσης από το Σεπτέμβριο του 2010, που ετέθη σε ισχύ το νέο σύστημα συντονισμού της Ελληνομάθειας στην πέμπτη ήπειρο.
Το Υπουργείο Παιδείας της γενέτειρας δεν μεροληπτεί κατά του κ. Λαδόπουλου με την απόφασή του να τον μετακινήσει πριν τη λήξη της μάξιμουμ θητείας, που προβλέπει ο οργανισμός του Υπουργείου Παιδείας. Και στο παρελθόν -πρόσφατο και απώτερο- συντονιστές Εκπαίδευσης μετακινήθηκαν μετά από δύο ή τρία χρόνια θητείας στην Αυστραλία. Οι συνθήκες στην Ελλάδα και στο χώρο της Αυστραλίας θέτουν σε αμφισβήτηση την ορθότητα της απόφασης της προϊσταμένης αρχής του.
Εξηγώ:
Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίσιμη οικονομική κατάσταση. Κατά συνέπεια, η μετακίνηση προσωπικού είναι πολυτέλεια που δεν αντέχει η ελληνική οικονομία. Θα βοηθούσε την ελληνική οικονομία η αναστολή μεταθέσεων -όπου είναι δυνατόν- μέχρι να ξεπεράσει η γενέτειρα τα άμεσα οικονομικά προβλήματά της.
Η κρίσιμη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας «υποχρέωσε» το Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας να περικόψει δραματικά τις δαπάνες του για την ελληνομάθεια στο χώρο της ελληνικής διασποράς. Στην Αυστραλία ο αριθμός των αποσπασμένων εκπαιδευτικών μειώθηκε κατά 50%, περίπου, από την αρχή του 2011 και το απαιτητικό έργο συντονισμού της ελληνομάθειας στην περιοχή μας ανατέθηκε καθ’ ολοκληρία στο συντονιστή Εκπαίδευσης στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Μελβούρνη, με «συνδέσμους» στις πρωτεύουσες των άλλων Πολιτειών της Αυστραλίας αποσπασμένους εκπαιδευτικούς.
Η «ανταλλαγή» απόψεων μεταξύ των κοινοβουλευτικών της ελληνικής διασποράς και μελών του ελληνικού κοινοβουλίου στην πρόσφατη, Όγδοη Διάσκεψη της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής Ελληνισμού (ΠΑΔΕΕ) στην Αθήνα, για μελλοντική ανάληψη του κόστους της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού από τις κοινότητες της διασποράς («Ν.Κ.», 1/9/2011) προδιαθέτει για περαιτέρω μείωση των κονδυλίων, που θα διαθέτει το Εθνικό Κέντρο για την ελληνομάθεια, στο χώρο της διασποράς, στο πλαίσιο της αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής που υποχρεώνεται να υλοποιήσει. Στο πλαίσιο της αναγκαίας πολιτικής αυστηρής λιτότητας κρίνεται «αντι-οικονομική» η μετακίνηση δημοσίων υπαλλήλων, ιδιαίτερα η μετακίνηση άξιων στελεχών Αρχών και υπηρεσιών του εξωτερικού με πλούσια δράση και έξωθεν καλή μαρτυρία.
Καθ’ ομολογίαν αποσπασμένων και ομογενών εκπαιδευτικών ο κ. Λαδόπουλος ανταποκρίθηκε εντυπωσιακά στις προκλήσεις του νέου συστήματος – που ετέθη σε εφαρμογή το Σεπτέμβριο 2010. Ομογενείς και αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί καθώς και ηγετικά στελέχη της ομογένειας εξαίρουν, επίσης, την προσφορά του κ. Λαδόπουλου στη συντονισμένη προσπάθεια της ομογένειας για την περίληψη της ελληνικής γλώσσας στο Εθνικό Πρόγραμμα Διδασκαλίας Γλωσσών. Πληροφορούμαι, δε, ότι στον υπηρεσιακό φάκελο του κ. Λαδόπουλου υπάρχει μεγάλος αριθμός συστατικών επιστολών από ομογενειακούς εκπαιδευτικούς φορείς, από την Εκκλησία και την πρεσβεία της Ελλάδας στην Αυστραλία.
Αξιοσημείωτες, ωφέλιμες για την ελληνομάθεια οι παρεμβάσεις του κ. Λαδόπουλου στις κυβερνήσεις της Βικτωρίας, της Νότιας Αυστραλίας και της Βόρειας Περιφέρειας (Northern Territory). Στη Βικτωρία παρενέβη καίρια και εμβόλιμα για την ενεργοποίηση του θεσμού του «Συμβούλου Ελληνικών» στη μητρόπολη του Ελληνισμού της Αυστραλίας, ο οποίος είχε ατονήσει από το 2005, που έπαψε να ισχύει το Μνημόνιο Κατανόησης (Memorandum of Understanding) της πολιτειακής κυβέρνησης με την Αθήνα – το Μνημόνιο παραμένει ανενεργό μετά την ακύρωση της επίσκεψης στην Αυστραλία της υφυπουργού Παιδείας κ. Φώφης Γεννηματά.
Έγκαιρη και η παρέμβασή του στην κυβέρνηση της Νότιας Αυστραλίας για την παράταση της ισχύος του Μνημονίου Κατανόησης με την Πολιτεία αυτή και μετά το τέλος του 2011, που λήγει η πραγματική ισχύς του.
Κινήθηκε, επίσης, μεθοδικά για την υπογραφή Μνημονίου Κατανόησης για θέματα ελληνομάθειας της ελληνικής κυβέρνησης με την κυβέρνηση της ακριτικής Βόρειας Περιφέρειας της αυστραλιανής επικράτειας, που τα τελευταία χρόνια δείχνει έντονο ενδιαφέρον για την προώθηση της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού.
Και κάτι ακόμα, ιδιαίτερα σημαντικό. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο κ. Λαδόπουλος κατάφερε να αποκαταστήσει τις διαταραγμένες σχέσεις του προσωπικού του Γραφείου Εκπαίδευσης μεταξύ τους και με προηγούμενους / προηγούμενες προϊσταμένες τους. Στο παρελθόν γίναμε θιασώτες λυπηρών συγκρούσεων, που εκτείνονταν και έξω από το Γραφείο Εκπαίδευσης, οι οποίες δεν επαναλήφθηκαν, ευτυχώς, κατά τη θητεία του κ. Λαδόπουλου.
Επομένως, η συνολική προσφορά του στην υπηρεσία του και τον Ελληνισμό της Αυστραλίας από τις 13 Οκτωβρίου 2010, που ανέλαβε καθήκοντα συντονιστή, είναι ποσοτική και ποιοτική. Επομένως, το συνολικό έργο του δικαιολογούσε την παράταση της θητείας του στην Αυστραλία -κατ’ εξαίρεση- προς όφελος της υπηρεσίας του, της ελληνικής οικονομίας και της ομογένειας.
Επαναλαμβάνω, ότι πρόθεσή μου δεν είναι να αμφισβητήσω ούτε κατά μία κεραία το κύρος, τις γνώσεις και τις ικανότητες του αντικαταστάτη του κ. Λαδόπουλου. Ξέροντας, όμως, ότι ο πρώτος χρόνος της θητείας στο εξωτερικό ενός κορυφαίου κρατικού λειτουργού -διπλωματικού, εκπαιδευτικού, στρατιωτικού, εμπορικού, κ.ά.- είναι χρόνος «εγκλιματισμού», χρόνος γνωριμίας με τον τόπο και τον κόσμο της νέας περιοχής δικαιοδοσίας του, φοβάμαι ότι η αλλαγή του αντιπροσώπου του ελλαδικού Υπουργείου Παιδείας μεσούσης της διαδικασίας διαμόρφωσης του Εθνικού Προγράμματος από την ACARA (Επιτροπή Διαμόρφωσης Εθνικού Προγράμματος Διδασκαλίας Γλωσσών) μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τον αγώνα της ομογένειας για προνομιακή κρίση της γλώσσας μας και συντομότερη ένταξή της στο Εθνικό Πρόγραμμα – διότι η διαδικασία αυτή εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό και από την προσφορά του ελληνικού Κράτους.
Ο φόβος ενισχύεται από τη γνώση, ότι εκτός των αποσπασμένων εκπαιδευτικών που ανακλήθηκαν στην Αθήνα, αριθμός άλλων υπέβαλαν αιτήσεις επιστροφής στην Ελλάδα, κλονισμένοι από τις μισθολογικές περικοπές και από την αβεβαιότητα που αισθάνονται για το μέλλον τους και το μέλλον των οικογενειών τους.
Πληροφορούμαι, ότι μεταξύ των αποσπασμένων που επιστρέφουν εθελούσια στην Ελλάδα στο τέλος του έτους είναι και ο «σύνδεσμος» του συντονιστή Εκπαίδευσης Αυστραλίας με τη Νέα Νότια Ουαλία, που υπηρετεί στο Σίδνεϊ. Ουδείς, δε, μπορεί να προβλέψει στην παρούσα φάση, πόσοι από τους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς με πείρα στα εκπαιδευτικά της Αυστραλίας θα μείνουν στην Αυστραλία ή πόσοι ελλαδίτες εκπαιδευτικοί, γενικά, θα επιδιώξουν την τοποθέτησή τους σε Αρχές του εξωτερικού, αν εγκριθεί τροπολογία του υφιστάμενου νόμου που θα περιορίζει σε τρία χρόνια την παραμονή εκπαιδευτικών στο εξωτερικό με μισθό και επιμίσθιο – αντί των πέντε χρόνων που προσφέρονται σήμερα.
Στο εσωτερικό οι εκπαιδευτικοί περιγράφουν την προαναφερόμενη τροπολογία «ταφόπετρα» του θεσμού των αποσπασμένων εκπαιδευτικών, διότι κρίνουν βέβαιη την άρνηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων εκπαιδευτικών «να ξεσπιτώνονται» για τρία χρόνια. Στο δε χώρο της ελληνικής διασποράς -ιδιαίτερα στις υπερπόντιες χώρες- εικάζεται, ότι η μείωση των κινήτρων προς τους εκπαιδευτικούς στοχεύει τη μελλοντική κατάργηση του θεσμού των αποσπασμένων εκπαιδευτικών.
Στους εκπαιδευτικούς κύκλους της ομογένειας κυριαρχεί η άποψη, ότι κάθε μετακίνηση έμπειρου εκπαιδευτικού από την Αυστραλία δυσχεραίνει το επιβαρυμένο -από τις τελευταίες αλλαγές — έργο του Συντονιστή Εκπαίδευσης. Ο βαθμός δυσχέρειας είναι, φυσιολογικά, υψηλότερος για κάθε νεοφερμένο συντονιστή Εκπαίδευσης, που δεν έχει προσλαμβάνουσες από τον ομογενειακό και τον ευρύτερο χώρο της αυστραλιανής εκπαίδευσης, δεν είναι άρτια δικτυωμένος μέσα και έξω από την ομογένεια, δεν εμπιστεύεται και δεν τον εμπιστεύονται. Γι’ αυτό επιμένω, ότι η μετακίνηση του κ. Λαδόπουλου είναι βεβιασμένη και δυνητικά ανασταλτική του έργου του Γραφείου Συντονιστή Εκπαίδευσης στη μεταβατική περίοδο από το παλαιό στο νέο καθεστώς συντονισμού της Ελληνομάθειας.
Προανέφερα, ότι οι συντονιστές Εκπαίδευσης ετέθησαν πρόσφατα σε «κρίση» από τα αρμόδια υπηρεσιακά όργανα. Κατά τις πηγές μου, ο κ. Λαδόπουλος κατετάγη τρίτος μετά τον κ. Γκόγκα και τον κ. Παύλο Σινιγαλιά, που είχε επιλεγεί αρχικά για την Αυστραλία, αλλά δεν δέχτηκε το πόστο.
Είμαι βέβαιος, ότι η διαδικασία επιλογής του νέου Συντονιστή δεν έλαβε υπόψη της το τριετές, επιτυχημένο έργο του κ. Λαδόπουλου μήτε την αναγκαία παρουσία του στην Αυστραλία κατά τη μεταβατική περίοδο από το παλαιό στο νέο σύστημα συντονισμού εκπαίδευσης, τις παραγωγικές σχέσεις του με τις πολιτειακές κυβερνήσεις και τη δυνατότητά του να συνεισφέρει στην προσπάθεια προνομιακής ένταξης των Ελληνικών στο Εθνικό πρόγραμμα Διδασκαλίας Γλωσσών.
Καταλήγοντας, δεν προτείνω τη «μονιμοποίηση» στην Αυστραλία ή άλλο χώρο της διασποράς αποσπασμένων υπαλλήλων του Ελληνικού Κράτους. Προτείνω τη διακριτική εξέταση κάθε περίπτωσης για το συμφέρον της Ελλάδας και του αποδέκτη Ελληνισμού της διασποράς.