Δεν περίμενα ποτέ πως έπρεπε να μεταναστεύσω στην άλλη άκρη της γης για να με εμπνεύσει πολιτικός. Να γίνω fan της Τζούλια Γκίλαρντ της σημερινής πρωθυπουργού της Αυστραλίας.
Δεν είναι το υπέροχο κόκκινο χρώμα στα μαλλιά της, το αλαβάστρινο δέρμα της, η στωική φωνή της με το καθησυχαστικό ηχόχρωμα, που με κάνουν να την παρακολουθώ ανελλιπώς. Να στήνομαι στις ειδήσεις για να δω πού είναι, τι κάνει και τι έχει να δηλώσει κάθε μέρα. Δεν πρόκειται ούτε για κάποια περίεργη γυναικεία αλληλεγγύη, που βασίζεται σε φεμινιστικές απόψεις και θέλει τις γυναίκες να κάνουν κουμάντο παντού.
Όχι, υποκείμενο του θαυμασμού είναι η ίδια η Τζούλια ως πρότυπο πολιτικού. Είναι ο τρόπος της, το πώς επιβάλλει τις μεταρρυθμίσεις στην ατζέντα της χώρας, πώς επιμένει να υποστηρίζει τις απόψεις της, χωρίς να υπολογίζει κόστος και δημοσκοπήσεις. Το πως δεν κομπλάρει ακόμα και στις πιο άκομψες ερωτήσεις, αλλά έχει μια απάντηση για όλα και ένα χαμόγελο που κλέβει τις εντυπώσεις.
Με την πολιτική της στηρίζει την εκπαίδευση, την ψυχική υγεία, την εργασία, την πολυπολιτισμικότητα, το περιβάλλον. Βάζει φόρους στις μεγαλοβιομηχανίες που ρυπαίνουν, για να δώσει τα χρήματα σε κοινωνικές ομάδες που έχουν μεγαλύτερες ανάγκες. Με την κοινωνική πολιτική έχει μεγάλη ευαισθησία. Άλλωστε και η ίδια μεγάλωσε σε μια οικογένεια όπου ο πατέρας της ήταν νοσοκόμος σε ψυχιατρείο και η μητέρα της μαγείρισσα σε γηροκομείο. Εκεί έπιασε την πρώτη της δουλειά καθαρίζοντας πατάτες και σερβίροντας υπέργηρους.
Όταν το σύστημα την πολεμάει, το αντιμετωπίζει με ύφος «Βαράτε εσείς, εγώ την δουλειά μου θα κάνω, σας αρέσει ή δεν σας αρέσει». Και την κάνει την δουλειά της καλά. Η Αυστραλία οικονομικά ευημερεί. Πέντε πόλεις της βρίσκονται στην λίστα με τις καλύτερες παγκοσμίως για να ζεις, με την Μελβούρνη πρώτη. Η Βασίλισσα Ελισάβετ, έρχεται να μας επισκεφθεί, παρά τις δηλώσεις της Τζούλιας πως αυτός ο δεσμός της Αυστραλίας με την Αγγλική βασιλεία πρέπει επιτέλους να κοπεί. Ο Ομπάμα έχει πάρει επίσης σειρά, για μια επίσκεψη στην Αυστραλία και μια χειραψία με την κοκκινομάλλα πρωθυπουργό.
Εντός της χώρας οι πολέμιοι της πολλοί. Η δημοτικότητά της βρίσκεται σε κάθετη πτώση και οι άντρες μνηστήρες της πρωθυπουργικής θέσης κρύβονται πίσω από τις περισσότερες επιθέσεις εναντίον της. Στα μάτια μου όμως κανένας κουστουμαρισμένος άνδρας πολιτικός δεν θα μπορούσε να την ξεπεράσει.
Η Τζούλια, κακά τα ψέματα, είναι η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Αυστραλίας, αλλά και η μόνη που γεννήθηκε εκτός χώρας (Αγγλία). Κατά δήλωσή της άθεη και εκ πεποιθήσεως άγαμη και άτεκνη. Αν δήλωνε πως υποστηρίζει μια θρησκεία στην πολυπολιτισμική Αυστραλία, οι πιστοί των άλλων θρησκειών θα στρέφονταν εναντίον της. Αν είχε οικογένεια δεν θα είχε τόσο χρόνο να ασχολείται με τα κοινά και να αλωνίζει πάνω κάτω όλη την Αυστραλία. Η Τζούλια είναι η απολύτως αφοσιωμένη επαγγελματίας.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως δεν είναι ανθρώπινη. Η σχέση της με τον σύντροφό της Τιμ Μάθεσον απασχολεί καθημερινά τα Μ.Μ.Ε. Σε σημείο η ίδια η κρατική τηλεόραση να προβάλει την σατυρική σειρά «Στο σπίτι με την Τζούλια». Όποιος το έχει δει δεν μπορεί παρά να κρατάει την κοιλιά του από τα γέλια. Ο Τιμ, βλέπετε, είναι ένας ταπεινός κομμωτής, που «τα έχει» με την πρωθυπουργό μιας ηπείρου! Γνωρίστηκαν στο κομμωτήριό του, άρχισαν να μιλάνε πολιτικά και από τότε είναι ακόμα μαζί. Αληθινή ιστορία που έχει μεταφερθεί κωμικά στο γυαλί. Το τι καψόνι ρίχνει η σειρά στο θέμα «κόμμωση Τζούλια» δεν περιγράφεται. Δείχνει όλες τις κοινές θνητές να αντιγράφουν κατά τρίχα το μαλλί της, την ίδια να μην μπορεί να χτενιστεί μόνη της χωρίς την βοήθεια του Τιμ…ακόμα και τα πολιτικά παρασκήνια διακωμωδεί με χρήση των αληθινών ονομάτων όλων των πολιτικών αντιπάλων! Κάτι αντίστοιχο δεν νομίζω να παρακολουθήσουμε ποτέ στην Ελληνική τηλεόραση, δημόσια ή ιδιωτική.
Στις 29/9 η Τζούλια είχε γενέθλια. Έγινε 50. Το πρωί επισκέφθηκε ειδικά σχολεία και οι δημοσιογράφοι δεν έχασαν την ευκαιρία να την ρωτήσουν ποιο δώρο της έκανε ο Τιμ. «‘Ένα σκυλάκι…και αυτό το σετ κοσμημάτων που φοράω. Με καλομαθαίνει» απάντησε γελώντας και δείχνοντας τα μπιζού. Στην ερώτηση αν εύχεται να κερδίσει και τις επόμενες εκλογές απάντησε «Δεν με ενδιαφέρουν οι εκλογές, με ενδιαφέρει όσο καιρό είμαι πρωθυπουργός σε αυτή την χώρα να υπάρχει ευημερία».
Οφείλω να ομολογήσω πως το κείμενο αυτό, δεν είναι καθόλου αντικειμενικό. Είναι προσωπικό και υποκειμενικό. Ας εκληφθεί ως δώρο γενεθλίων στην πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό της Αυστραλίας, που έζησα και με έκανε μετά από πολύ καιρό να θαυμάσω τον πολιτικό.
*Η Έμμα Παπαεμανούηλ είναι ανταποκρίτρια της ΕΡΤ στην Αυστραλία.