ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ, ψυχραιμία και μην πιστεύετε όσα βλέπετε, διαβάζετε και ακούτε για την πατρίδα. Δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
ΤΑ όσα συμβαίνουν μοιάζουν με… μίνι φούστα, η οποία, ναι μεν αποκαλύπτει πολλά, αλλά κρύβει την ουσία.
ΚΑΙ στην προκειμένη περίπτωση, η ουσία είναι ότι, για πρώτη φορά στην ιστορία της, η πατρίδα μας κέρδισε (με το σπαθί της) μια πρωτοκλασάτη θέση στον παγκόσμιο χάρτη.
ΚΑΤΙ παρόμοιο είχε συμβεί πριν 2.500 χρόνια, αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα, αφού τα «σύνορα» του τότε κόσμου περιορίζονταν γύρω από τη Μεσόγειο. Πλανητική παρουσία με τέτοιο (εντυπωσιακό) τρόπο πρώτη φορά κάνουμε.
ΤΟ ότι μας παρουσιάζουν ως «αρνητική» δύναμη που απειλεί να παρασύρει στην (οικονομική) καταστροφή ολόκληρο τον κόσμο, ελάχιστη σημασία έχει, αφού η «αρνητική» δύναμη δεν είναι τίποτα περισσότερο από την άλλη όψη της «θετικής».
ΠΙΣΤΕΥΩ ότι μετά τόσα χρόνια εντατικών φροντιστηρίων που σας κάνω, να έχετε, τελικά, εμπεδώσει (τα βασικά) για τις θεμελιώδεις αρχές της θεωρίας του χάους.
Η Ελλάδα είναι για το σημερινό κόσμο ό,τι η σκοτεινή ύλη για το σύμπαν. Και μιλάμε ότι η ύλη αυτή που καλύπτει το 70% του σύμπαντος ήταν πριν λίγα χρόνια άγνωστη, όπως ήταν και η χώρα μας.
ΤΟ να φτάσει η… ισχυρή Ελλάς σε αυτή την απάτητη πλανητική κορυφή, δεν συνέβαλε μόνο η (σκόπιμη) σπατάλη μας, που δημιούργησε τα χρέη, αλλά, κυρίως, η φωτισμένη (και πρωτοποριακή) διακυβέρνηση της χώρας από τον Γεώργιο Β’!
ΟΦΕΙΛΩ να ομολογήσω ότι είναι η πρώτη φορά στην πρόσφατη παγκόσμια ιστορία που ένας ηγέτης λέει στο λαό του την αλήθεια και κάνει πράξη τις δεσμεύσεις του.
ΓΕΛΟΥΣΑΝ όλοι, όταν τον Οκτώβρη του 2009 ο Γιωργάκης (μας!) δήλωσε ότι ανέλαβαν την εξουσία οι αντιεξουσιαστές! Κανείς (πλην ημών) δεν τον πίστεψε. Ούτε οι λάτρεις της εξουσίας ούτε οι απανταχού αντιεξουσιαστές.
ΔΕΝ χρειάστηκαν παρά 15 μήνες για να γελοιοποιήσει όλους τους άπιστους Θωμάδες και να αναδειχθεί ο αδιαφιλονίκητος πλέον Άρχοντας του Χάους!
Ο άνθρωπος που μπορεί να εκφράσει πηγαία την απόλυτη σύγχυση, που ξεπερνά τα όρια της αναρχίας, όπως τουλάχιστον αυτής που εκφράστηκε από τους Μπακούνιν και Κροπότκιν.
ΕΧΕΙ περισσότερη φαντασία ο Γιωργάκης από τους πατέρες του αναρχισμού, γιατί, εκτός των άλλων, έλκεται από τη γοητεία του αγνώστου. Παραμένει, δηλαδή, φαινομενικά ανερμήνευτος και εσωτερικά απρόβλεπτος.
ΚΑΙ για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τους πιο πάνω… φιλοσοφικούς όρους, όταν γράφω «εσωτερικά απρόβλεπτος», εννοώ ότι, όχι μόνο διαφωνεί μόνιμα με τον εαυτό του (όπως και εγώ), αλλά ούτε ο ίδιος γνωρίζει από βραδύς ποια απόφαση θα πάρει το πρωί.
ΑΠΟ τη φύση του, είναι ενάντια στην οργάνωση, τον προγραμματισμό και στην ιεράρχηση στόχων. Πιστεύει ότι ο κόσμος πηγαίνει από μόνος του κάπου και τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει αυτή τη νομοτελειακή πορεία.
ΣΥΝΕΠΩΣ, θεωρεί καραγκιοζλίκια τις Συσκέψεις Κορυφής και τις αποφάσεις των… ισχυρών ηγετών και κάνει ό,τι κάνει, ακολουθώντας την (απρόβλεπτη) εσωτερική του πυξίδα.
ΤΟΝ πήρε λίγο καιρό, αλλά, τελικά, κατάλαβε τούτο το απλό: τι να τα κάνεις τα ευρώ, όταν δεν έχεις φράγκο.
ΩΣ εκ τούτου, ο μόνος δρόμος που του απέμενε ήταν ο… άγνωστος δρόμος. Αυτός που κανένας άλλος δεν είχε σκεφτεί ότι υπάρχει. Τα υπόλοιπα ήταν εύκολα…
ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΟΝΤΑΣ την χαοτική και άκρως ανατρεπτική προοπτική του δημοψηφίσματος, κατάφερε με μία κίνηση να ρίξει τις (μισητές) «αγορές» στα Τάρταρα, να φέρει τον πλανήτη άνω κάτω, να διαλύσει την εσωτερική αντιμνημονιακή αντιπολίτευση και να κάνει τους ισχυρούς ηγέτες του κόσμου να τρέχουν και να μη φτάνουν.
ΜΕ λίγες κουβέντες, αυτό που έκανε ήταν να επιταχύνει τις εξελίξεις του χρεοκοπημένου κόσμου και να βάλει ολόκληρο τον πλανήτη σε τροχιά fast forward. Δηλαδή, μέχρι τα Χριστούγεννα θα γίνουν όσα δεν θα γίνονταν τα επόμενα τρία χρόνια.
ΜΕ το που μίλησε για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, ανάγκασε το ζεύγος Μερκοζί (αναφέρομαι στην κυρία Αγγελική και τον Νικολά της Γαλλίας) να πουν έξω από τα δόντια (και από το πιο επίσημο βήμα) αυτά που για 15 μήνες σχεδίαζαν και επιμελώς έκρυβαν: ότι δεν μας θέλουν ουσιαστικά στην ευρωζώνη και ό,τι έκαναν το έκαναν να σώσουν το ευρώ.
ΤΟ πρόβλημα, βέβαια, είναι ότι η απροβλεψιμότητα του Γιωργάκη τους έπιασε με τα παντελόνια κατεβασμένα, γι’ αυτό και η κυρία Αγγελική και ο Νικολά τον καλωσόρισαν προχθές στο Παρίσι σιγοτραγουδώντας: «όλα δικά σας μάτια μου και τα χρέη σας δικά μας».
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, έφερε στην επιφάνεια τη γύμνια του (άφραγκου) καπιταλισμού, ο οποίος (πάνω στην απελπισία του) δεν έκρυψε ότι κινδυνεύει να βουλιάξει σε περίπτωση που η Ελλάδα καταψήφιζε το Μνημόνιο. Σκεφτείτε, δηλαδή, πόσο στέρεος είναι ο κόσμος που ζούμε και πόσο σοβαροί είναι οι ηγέτες του.
ΜΕ μια του κίνηση, ο Άρχοντας του χάους κατάφερε, επίσης, να ξεγυμνώσει τους πάντες στην Ελλάδα. Και όταν λέμε τους πάντες, εννοούμε τους ΠΑΝΤΕΣ! Από το κόμμα του και τους υπουργούς του μέχρι όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, σύσσωμα τα Μέσα Ενημέρωσης, τους ακαδημαϊκούς και ολόκληρο τον ελληνικό λαό.
ΑΝ δείτε για λίγο τα πράγματα από τη δική μου οπτική γωνιά (και του Γιωργάκη, βεβαίως), θα αντιληφθείτε ότι τέτοια ξεφτίλα και φτύσιμο κατάμουτρα δεν είχε δεχτεί ο λαός μέχρι σήμερα από κανέναν άλλο ηγέτη του.
Ο Γιώργος κατάλαβε, εδώ και αρκετό καιρό ότι όλη η αντιμνημονιακή υστερία που επικρατεί στην χώρα ήταν εντελώς κίβδηλη. Κατάλαβε, δηλαδή, ότι έχει να κάνει με κότες που το παίζουν λιοντάρια!
ΜΕ άλλα λόγια, κατάλαβε ότι έχει να κάνει «με τζάμπα μάγκες», που το παίζουν «αντιστασιακοί» όσο τους παίρνει και όταν θα έλθει η κρίσιμη στιγμή θα λουφάξουν και θα βάλουν την ουρά κάτω από τα σκέλια, όπως έκαναν και τα χρόνια της χούντας.
ΠΑΡΑΚΟΟΥΘΩΝΤΑΣ το κλίμα, θα πίστευε κανείς ότι ακόμα και οι πέτρες στην Ελλάδα είναι κατά του Μνημονίου, όταν αυτό, μάλιστα, συνδέεται και με την απώλεια μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας.
ΑΝ η εικόνα που μας παρουσίαζαν τα Μέσα Ενημέρωσης, οι μεγαλοδημοσιογράφοι και οι πλατείες είχε έστω και μικρή σχέση με την πραγματικότητα όλοι θα έπρεπε να ζητωκραυγάζουν για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος που θα τους έδινε την ευκαιρία να πιάσει η αντίθεσή τους τόπο και να γίνει αυτό που ζητούσαν.
ΜΕ δυο κουβέντες, η κίνηση του Γιωργάκη τους έθεσε όλους προ των ευθυνών τους και αυτό κανείς (μα ΚΑΝΕΙΣ) δεν του το συγχώρησε.
ΕΙΜΑΙ σχεδόν βέβαιος, ότι έτσι και γινόταν δημοψήφισμα, η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων (και μιλάμε για ποσοστό που ενδεχομένως πλησίαζε το 80%) θα ψήφιζε υπέρ του Μνημονίου και την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, φτάνει να συνεχίζουν να φτάνουν τα «πακέτα» των δανείων από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
ΠΙΣΤΕΥΩ ακόμα ότι, μέχρι και οι «αγανακτισμένοι» θα κατέβαιναν στις πλατείες και θα παρακαλούσαν τον Γιωργάκη να πάρει και άλλα μέτρα για να μη μειωθεί ακόμα περισσότερο το εισόδημά τους σε περίπτωση που σταματούσαν τα δάνεια των εταίρων μας.
ΝΑΙ, (και συγνώμη για την «αγανάκτησή» μου), αυτός είναι ο λαός κύριοι, του οποίου όλοι χαϊδεύουν τα αυτιά. Χοντρικά αυτό που (κυρίως) τον καίει είναι η τσέπη του και τίποτα άλλο πέραν αυτού.
Η πρωτοβουλία του Γιώργου ανέδειξε, για όσους τουλάχιστον προσπαθούν να δουν και πέρα από τη μύτη τους, ότι ούτε ατομική ούτε εθνική υπερηφάνεια έχει η πλειοψηφία του λαού. Κουτοπόνηροι και κακομοίρηδες είναι που προσπαθούν ακόμα και την… κηδεία τους να την κάνουν με ξένα κόλλυβα.
«ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΑΝ» και κατέβηκαν στις πλατείες, μόνο όταν τους έκοψαν τα δανεικά. Για τους ίδιους λόγους θα κατέβαινα και πάλι υπέρ του Μνημονίου αυτή τη φορά.
ΕΠΕΙΔΗ, όμως, κατάλαβαν ότι η πιο πάνω «παραδοξότητα» θα ξευτίλιζε και θα απογύμνωνε τους πάντες και θα έφερνε στην επιφάνεια με καραμπινάτο τρόπο την ηθική χρεοκοπία της χώρας, στράφηκαν όλοι κατά του επινοητή του δημοψηφίσματος.
ΔΕΝ έχει σημασία αν ο Παπανδρέου δεν είχε λάβει υπόψη του όλα τα πιο πάνω όταν πήρε την απόφαση. Σημασία έχει ότι η πράξη του ήταν αποκαλυπτική και έφερε στην επιφάνεια τη γενικευμένη νεοελληνική υποκρισία.
ΣΤΟ κάτω-κάτω της γραφής, και ο Χριστόφορος Κολόμβος για τις Ινδίες είχε ξεκινήσει και ανακάλυψε την… Αμερική.
ΑΥΤΑ για σήμερα και συγνώμη που έχω αγανακτήσει με τους ψευτο-αγανακτισμένους. Γεια χαρά.