ΟΥΝΑ φάτσα-ούνα ράτσα και πολλά (πολλά) χρέη. Τώρα και με τους Ιταλούς στο πλευρό μας θα ξεκάνουμε το (γερμανικό) ευρώ μας.
ΓΙΑΤΙ εμείς και όχι άλλοι; Πρώτον, γιατί είμαστε οι… πυλώνες του ευρωπαϊκού πολιτισμού και, δεύτερον, γιατί μας πλάνεψε η ντόλτσε βίτα, αυτή που λένε ζωή γλυκιά.
ΤΟ ότι μπήκε στο παιχνίδι (την πιο κρίσιμη στιγμή) και η Ιταλία, είναι και καλό και κακό. Καλό, γιατί θα βοηθήσει να μην κάνει Χριστούγεννα το (καταραμένο) ευρώ και κακό, γιατί μας πήρε την (τελευταία) μπουκιά από το στόμα.
ΔΕΝ είναι και λίγο πράγμα να αγωνίζεσαι δύο χρόνια να βάλεις την κρίση στο δρόμο του Θεού (και της χρεοκοπίας) και να έρχονται οι Ιταλοί (στο παραπέντε) να σου κλέβουν την παράσταση.
ΣΥΓΝΩΜΗ, αλλά τούτος ο κόσμος των «αγορών» είναι πολύ αχάριστος. Ούτε να χαρείς την πρωτιά μιας χρεοκοπίας δεν σε αφήνει.
ΚΑΙ αυτό το γράφω, γιατί πολύ φοβάμαι ότι οι γείτονές μας Ιταλοί, ενδεχομένως χρεοκοπήσουν πριν από εμάς.
ΤΩΡΑ θα μου πείτε, ότι και η δεύτερη θέση δεν είναι και λίγο πράγμα, όταν την πρώτη καταλαμβάνει η έβδομη οικονομία του πλανήτη. Δεν λέω, αλλά ο δεύτερος είναι πάντα ο πρώτος μεγάλος χαμένος.
ΟΛΑ σε τούτο τον κόσμο εξαρτούνται από το από ποια σκοπιά βλέπεις τα πράγματα και σύμφωνα με ποιο φιλοσοφικό (και… οικονομικό) μοντέλο ερμηνεύεις τα γεγονότα.
ΕΜΕΙΣ εδώ, ως γνωστόν, ακολουθούμε τη θεωρία του χάους, γι’ αυτό και οι προβλέψεις μας βρίσκονται ένα βήμα πιο μπροστά από αυτές των υπολοίπων και δύο βήματα πιο μπροστά από τα γεγονότα.
ΠΡΙΝ δύο βδομάδες (και μία μόνο μέρα μετά την απόφαση της 27ης Οκτωβρίου) όταν οι «αγορές» και οι Ευρωπαίοι πανηγύριζαν, παρομοιάσαμε την ευρωζώνη με τρελό φορτηγό που άρχισε να κατηφορίζει χωρίς φρένα.
ΤΗΝ περασμένη βδομάδα, και όταν σύσσωμος ο πλανήτης καταδίκαζε και αναθεμάτιζε τον πρωθυπουργό μας για την εξαγγελία του δημοψηφίσματος, είμαστε το πρώτο έντυπο, που μιλήσαμε για… μεγαλοφυή πρωτοβουλία, που βάζει τις εξελίξεις στο fast forward και ό,τι ήταν να γίνει τα επόμενα δύο χρόνια θα γίνει μέχρι τα Χριστούγεννα.
ΤΗΝ εξαγγελία του δημοψηφίσματος ακολούθησε η παραίτηση του Γιωργάκη, η οποία επιτάχυνε την παραίτηση Μπερλουσκόνι, ενώ μέσα σε δύο μόλις μέρες οι τόκοι δανεισμού της Ιταλίας από 6% ξεπέρασαν το 7 %!
ΓΙΑ να αντιληφθείτε τι έγινε, φτάνει να σας θυμίσω ότι για να διανύσει το κόστος δανεισμού της πατρίδας μας την ίδια απόσταση, δηλαδή από το 6% να ξεπεράσει το 7%, είχαν χρειαστεί 4 μήνες!
ΑΛΛΑΞΕ τα χρονόμετρα σας λέω ο Γιωργάκης και τους έκανε όλους, από Ανατολή μέχρι Δύση, να τρέχουν και να μη φτάνουν. Εκεί που νόμιζαν ότι έχουν καιρό μπροστά τους, ξαφνικά βρέθηκαν… δύο χρόνια πίσω.
ΤΟ ζεύγος Μερκοζί δικαιολογημένα «τα πήρε στο κρανίο», γιατί τους έκανε (εντελώς) καλοκαιρινό το μαγαζί. Η κυρία Αγγελική δεν πίστευε στα αυτιά της και εξέλαβε την εξαγγελία του πρωθυπουργού μας σχεδόν ως κήρυξη πολέμου κατά της Γερμανίας.
ΜΗ μας διαφεύγει ότι ο Γιώργος ήταν ο πρώτος ηγέτης της Ένωσης που κατάλαβε ότι το ευρώ θα χρεοκοπήσει πριν την Ελλάδα, γι’ αυτό και ζήτησε από τον ελληνικό λαό να αποφασίσει αν συμφωνεί να χρεοκοπήσουμε μαζί.
ΟΣΟΙ από τους δικούς μας ευρωλάτρες, βιάστηκαν να τον αναθεματίσουν, με το επιχείρημα ότι δεν κάνεις δημοψήφισμα να ρωτήσεις τις γαλοπούλες αν συμφωνούν να «συμμετάσχουν» στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι, δεν κατάλαβαν το πρόβλημα.
ΟΙ Μερκοζί εξοργίστηκαν γιατί ήθελαν να είναι αυτοί (πρώτοι) που θα μας έλεγαν να φύγουμε από το ευρώ και όχι να αποφασίσουμε μόνοι μας. Από το «παλάτι» σε διώχνουν. Δεν φεύγεις μουντζώνοντας τον ηγεμόνα που σε «ταΐζει».
ΜΙΑΣ και έκανε όμως ο δικός μας την αρχή τους ανάγκασε να ομολογήσουν δημόσια ότι ήλθε η ώρα να γίνουν δύο… ευρωζώνες: μία για τους βαθύπλουτους του Βορρά και μία για τους βαθύχρεους του Νότου.
ΔΕΝ ξέρω ποια θα είναι η απάντηση των καταραμένων (και σπάταλων) νοτίων, γι’ αυτό και προτείνω να «εκδικηθούμε» τους βόρειους, χτίζοντας ένα τείχος (κάτι σαν το Σινικό) που θα αρχίζει από την Πορτογαλία και θα καταλήγει στον Έβρο και να μη τους επιτρέπουμε να βλέπουν καλοκαίρι, θάλασσα και ήλιο.
ΕΔΩ και δύο χρόνια, προσπαθώ να σας πείσω ότι η πατρίδα μας βρίσκεται τουλάχιστον 53 χρόνια πιο μπροστά από τις εξελίξεις και τον υπόλοιπο κόσμο και δεν με πιστεύετε.
Η… ισχυρή Ελλάς (και οι προικισμένοι ηγέτες της) αντιλήφθηκαν εγκαίρως τις μεγάλες αλλαγές που συντελούνται στον κόσμο και δρομολόγησαν έτσι τα πράγματα ώστε να θωρακίσουν τη χώρα και να εξασφαλίσουν την επιβίωση της φυλής μας.
ΑΠΟ τις αρχές της δεκαετίας του 1970, η Ελλάς κατανόησε «κάτι» που την εποχή εκείνη δεν περνούσε ούτε από το μυαλό των πιο φωτισμένων μελλοντολόγων και κορυφαίων συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας.
ΚΑΙ αυτό το «κάτι» δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από τον επερχόμενο πλανητικό πόλεμο στον (αόρατο) κυβερνοχώρο. Ξεχάστε την οικονομική και εμπορική παγκοσμιοποίηση και τους ξεπερασμένους πλέον πυρηνικούς πολέμους.
ΣΤΟ (πολύ) σύντομο μέλλον ένας πιτσιρικάς χάκερ (με φαντασία) θα είναι σε θέση να προκαλέσει στην Αμερικανική Αυτοκρατορία περισσότερη ζημιά απ’ ό,τι ένας εκτεταμένος πυρηνικός πόλεμος.
ΑΥΤΟ είναι το μεγάλο πολεμικό μέτωπο του μέλλοντος, που ο καθένας θα έχει έναν πύραυλο (με πυρηνική κεφαλή) μέσα στο σαλόνι του και θα μπορεί να χτυπήσει σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.
ΜΕ ένα κλικ θα μπορεί να καθηλώνει τις αερομεταφορές, με ένα δεύτερο να βυθίζει στο σκοτάδι τη Μελβούρνη και τη Νέα Υόρκη, με ένα τρίτο να αφαιρεί από το λογαριασμό του Σόρος 11 δισεκατομμύρια, και με ένα τέταρτο να «μπερδεύει» τους τηλεφωνικούς αριθμούς ολόκληρου του κόσμου.
ΘΑ τηλεφωνείς, για παράδειγμα, στη γυναίκα σου, που έχει πάει στο Mayer για ψώνια και θα απαντά ο Ερνέστο Φερνάντες από τη Λίμα του Περού. Όλες οι χώρες, οι υπηρεσίες τους, τα… μυστικά τους και τα λεφτά τους θα είναι προσβάσιμα.
ΟΙ Αμερικανοί (και όχι μόνο), που δέχονται ήδη τέτοια χτυπήματα από τους χάκερ, που σουλατσάρουν στα αρχεία του Πενταγώνου και της CIA, έχουν θορυβηθεί και δήλωσαν ότι από εδώ και πέρα θα εκλαμβάνουν αυτά τα χτυπήματα σαν πολεμικές ενέργειες εναντίον τους.
ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ότι πολύ σύντομα ένας (ευρηματικός) χάκερ θα μπορεί να αλλάζει την πορεία των αυτόματων αεροπλάνων (χωρίς πιλότο) και αντί να χτυπήσει κάποιο στέλεχος της Αλ Κάιντα, να βομβαρδίζει Αμερικανούς πεζοναύτες.
ΕΔΩ έχουν φτάσει, κύριοι, τα πράγματα. Και όσο πιο οργανωμένη είναι μία χώρα τόσο πιο ευάλωτη θα είναι σε τέτοιου είδους χτυπήματα.
ΑΥΤΟ το κατάλαβαν οι δικοί μας πριν 40 χρόνια γι’ αυτό και φρόντισαν μεθοδικά να αποδιοργανώσουν τελείως τον κρατικό μηχανισμό και να αναγκάσουν το λαό να ζει αυτόνομα χωρίς κράτος. Μιλάμε για μια προχωρημένη μορφή χαοτικής οργάνωσης που ο καθένας θα φροντίζει για πάρτη του και θα κάνει ότι περνά από το μυαλό του.
ΟΠΩΣ αντιλαμβάνεστε, ένα τέτοιο κράτος, που οι μηχανισμοί του, η κυβέρνησή του και οι υπηρεσίες τους, αποτελούν μέρος μιας γενικότερης εικονικής πραγματικότητας δεν μπορεί να χτυπηθεί από κανέναν.
ΑΝΤΕ, για παράδειγμα, να μπουν χάκερ στο αρχείο της ΔΕΗ, της αστυνομίας ή της ελληνικής Εφορίας για να κλέψουν τα προσωπικά δεδομένα των Ελλήνων. Σιγά μη βρουν αρχεία…
ΤΙΠΟΤΑ, σας λέω, δεν υπάρχει πουθενά. Όλα βρίσκονται στον αέρα και η χώρα λειτουργεί από μόνη της χωρίς κανείς να μεριμνά για τίποτα. Φοβερή (και χρήσιμη) πρωτοπορία.
ΝΑ και ένα μικρό παράδειγμα παντελούς ανυπαρξίας στοιχείων που μιλά από μόνο του: Ένα χρόνο κράτησε η… απογραφή για να ανακαλύψει το ελληνικό Δημόσιο πόσους υπαλλήλους έχει.
ΜΕΤΑ, λοιπόν, από ένα χρόνο, το ΙΚΑ συνεχίζει να μη γνωρίζει αν οι 58.000 συνταξιούχοι, που δεν πήγαν να πληρωθούν τον περασμένο μήνα, είναι ζωντανοί ή νεκροί!
ΑΚΟΜΑ, επίσης, δεν έχει εξακριβωθεί πόσοι συνταξιούχοι-μαϊμούδες υπάρχουν. Το ίδιο συμβαίνει σε όλες σχεδόν τις υπηρεσίες (από την ΕΡΤ μέχρι τους Δήμους). Κανείς δεν γνωρίζει αν όλοι αυτοί που πληρώνονται εργάζονται στην πραγματικότητα!
ΠΑΡ’ ΟΛΑ αυτά (έστω και με δανεικά), το Έθνος κατάφερε να επιβιώσει και θα συνεχίσει να το κάνει με τον ίδιο (εκπληκτικά ευρηματικό) τρόπο και τα επόμενα 200 χρόνια. Μετά βλέπουμε…
ΓΕΙΑ χαρά και μη ξεχνάτε ότι ζωή υπάρχει και με λιγότερα λεφτά.