Θεραπεία για τους εθισμένους στον τζόγο ανακάλυψαν Αυστραλοί επιστήμονες. Δεν πρόκειται για κάποιο πρωτοποριακό σκεύασμα, αλλά για τη γνωστή ουσία ναλτρεξόνη, το φάρμακο που χορηγείται σε τοξικομανείς με εθισμό στην ηρωίνη και το αλκοόλ.
Όπως αναφέρουν ερευνητές, με τη βοήθειά της ίσως όσοι είναι εθισμένοι στα τυχερά παιχνίδια καταφέρουν να απεξαρτηθούν.
Βέβαια, στην περίπτωση των ασθενών που είναι εθισμένοι στα ναρκωτικά και το αλκοόλ το πρόβλημα θεωρείται ότι είναι καθαρά σωματικό. Στο θέμα του τζόγου, αντίθετα, ο εθισμός χαρακτηρίζεται περισσότερο «ζήτημα ψυχολογικό».
Ωστόσο, ειδικοί από την Αυστραλία δεν αποκλείουν ο εν λόγω εθισμός να «εξορκίζεται» με τη χορήγηση φαρμάκου. Παρ’ ότι οι σχετικές έρευνες βρίσκονται ακόμα σε πρώιμο στάδιο, ιατρική μελέτη που δημοσιεύεται στον αυστραλιανό ιστότοπο «Medical Journal» παροτρύνει τους ειδικούς να συνταγογραφούν τη ναλτρεξόνη όχι μόνον στους τοξικομανείς αλλά και σε όσους δεν μπορούν να σταματήσουν τον τζόγο.
Πρόκειται για ουσία που χορηγείται στους ναρκομανείς επειδή φράσσει τους υποδοχείς των οπιοειδών στον εγκέφαλο, ενώ αποτελεσματικό φάρμακο θεωρείται και για τους αλκοολικούς.
Ο καθηγητής, Σέιν Τόμας, που έχει μελετήσει συνολικά δεκατρείς χιλιάδες έρευνες σχετικές με τον εθισμό στον τζόγο, έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αποτελεσματικότερη όλων μέθοδος για την απεξάρτηση του ατόμου είναι η ψυχολογική βοήθεια.
Όμως, από την άλλη πλευρά, υπάρχουν, όπως λέει, διάφορες επιστημονικές μελέτες που έχουν δείξει ότι το φάρμακο μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμο εργαλείο στη θεραπεία των εθισμένων στα τυχερά παιχνίδια.
Όσον αφορά τις παρενέργειες της φαρμακευτικής ουσίας, συνήθως όσοι τη λαμβάνουν ενδέχεται κατά τις πρώτες μέρες θεραπείας να παρουσιάσουν ζαλάδες, ναυτία ή πόνους στην κοιλιακή χώρα. Φυσικά οι οδηγίες δεν προβλέπουν την ασύστολη χορήγηση του φαρμάκου σε κάθε μορφής εθισμένο τζογαδόρο, καθώς υπάρχουν ακόμα κάποιες παράμετροι που πρέπει να μελετηθούν περαιτέρω.
Τέλος, άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι από όλες τις προτεινόμενες μεθόδους για τη διακοπή της κακής συνήθειας αισθητά λιγότερο από έναν ψυχολόγο βοηθούν τα βιβλία αυτοβοήθειας και τα προγράμματα που βρίσκει κανείς στο Διαδίκτυο.