Πάνε τουλάχιστον 15 χρόνια από τότε που πρωτοείδα την ταινία «Στην Φωλιά του Κούκου» («One Flew Over The Cuckoos nest») και η φοβερή ερμηνεία του Τζακ Νίκολσον στον ρόλο του Ραντλ Μακ Μέρφι, έμεινε για πάντα μαζί μου.
Από τότε επισκέφθηκα πολλές φορές την ταινία και το ίνδαλμά μου, εννοώ τον φοβερό Τζακ Νίκολσον, απολαμβάνοντας και τους δύο. Γι’ αυτό όταν έμαθα ότι η θεατρική ομάδα «Αθρώπινη Θυσία» («Human Sacrifice Theatre Company») ανεβάζει στο Chapel off Chapel το σκληρό αυτό έργο του Ντέιλ Βάσερμαν είχα τις επιφυλάξεις μου πριν αποφασίσω να το παρακολουθήσω. Φοβόμουν ότι η ερμηνεία του Τζακ Νίκολσον θα έκανε οποιαδήποτε άλλη υποκριτική προσπάθεια, παρωδία.
Το γεγονός ότι σκηνοθέτης του έργου ήταν ο David Myles του οποίου τη δουλειά («O υπολοχαγός του Ίνισμορ», «Νανά», «Salonika Bound») είχα δει στο παρελθόν και είχα θαυμάσει, αλλά και το ότι στο έργο συμμετέχει ένας πολύ καλός φίλος, ο Αντώνης Μπαξεβανίδης, με έπεισαν να βρεθώ την περασμένη Παρασκευή στο Chapel Off Chapel.
Η έκπληξη, αλλά και η εμπειρία εξίσου μοναδικές.
Έκπληξη γιατί… οι ερμηνείες των 17 ηθοποιών ήταν άψογες. Ο Μαρκ Ντιάκο στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Ραντλ Μακ Μέρφι ήταν εκπληκτικός. Με μία νεανική φρεσκάδα που «χαστούκιζε» με τον πλέον ειρωνικό τρόπο τις δομές , την αλόγιστη εξουσία και καταπίεση για χάρη της συντήρησης μίας καταθλιπτικής ατμόσφαιρας και της θεραπείας, ο Ντιάκο έδωσε μία από τις πλέον δυνατές ερμηνείες που έχω δει τα τελευταία χρόνια.
Ο συγγραφέας του έργου είδε τον Μακ Μέρφι σαν ένα όμορφο, αλλά άτακτο, σύμφωνα με τον νόμο, νέο άνδρα που καταλήγει σε μία ψυχιατρική κλινική, από σπόντα. Ο Μακ Μέρφι δεν είναι ψυχασθενής. Όταν καταλήγει στο ψυχιατρείο, όμως, δεν μπορεί να ανεκτεί τις απάνθρωπες πρακτικές θεραπείας της νοσοκόμας Ράτσετ και αντιδρά. Μία μάχη γεννιέται που, στην ουσία, είναι μία μάχη μεταξύ της ανθρωπιάς της ελευθερίας και της ανύποτης σκληρότητας της τυφλής εξουσίας. Ο Ντιάκο καταφέρνει να κάνει το δώσει ψυχή στο όραμα του συγγραφέα.
Η Ναταλία Νοβίκοβα, στον ρόλο της νοσοκόμας Ράτσετ που εκπροσωπεί την προϊστάμενη αρχή, την τάξη και την εξουσία, καταφέρνει με την ηθελημένα έντονα ψυχρή ερμηνεία της να χάσει την ανθρώπινη εικόνα της. Να γίνει η απρόσωπη εξουσία, η αδίστακτη προστάτης της τάξης.
Όσο για τον Αντώνη Μπαξεβανίδη που υποδύεται τον Ράκλι, τον ασθενή που υπέστη λοβοτομή και όλοι νομίζουν ότι είναι ένα φυτό που περπατάει; Αν η εμπερία που έχει ο θεατής, παρακολουθώντας την παράσταση είναι μοναδική, το χρωστά στη δική του παρουσία του επί σκηνής.
Ο Μπαξεβανίδης καταφέρνει με την ερμηνεία του να δώσει στον θεατή την άμεση εμπειρία της παρουσίας, της κοινωνίας του κοινού με την ψυχή του έργου. Ο θεατής στην κυριολεξία νοιώθει ότι βρίσκεται στο δωμάτιο μίας ψυχιατρικής κλινικής, φοβάται, λυπάται, ζαρώνει στην καρέκλα του, προβληματίζεται. Ο Ράκλι δεν λέει ούτε μία πρόταση στην διάρκεια του έργου, δεν χρειάζεται όμως. Μιλά το απλανές βλέμμα του, οι παράλογες χειρονομίες του, το τρεμάμενο χέρι του, οι εμμονές του, οι άναρθρες κραυγές του, η χαμένη του παρουσία. Είναι μέσα από αυτήν την απούσα προσωπικοτητά του που το άσχημο πρόσωπο της εξουσίας δείχνει την πραγματική του όψη αυτήν που καραδοκεί να τιμωρήσει εκείνους που τολμούν να είναι διαφορετικοί και να μάχονται για ένα πιο ανθρώπινο κόσμο.
Μεταξύ των ηθοποιών που εμφανίζονται και ένας ακόμα ομογενής, ο Γκρεγκ Παντελίδης που υποδύεται τον ένα εκ των δύο φυλάκων της μονάδας, του Άιντ Γουίλιαμς. Επίσης, ο ομογενής Άρθουρ Παναγιωταράς είναι ένας εκ των παραγωγών και μέλος της θεατρικής μονάδας «Ανθρώπινη Θυσία».
Πραγματικά μία μοναδική παράσταση που θα μείνει αξέχαστη σε όλους όσους τολμήσουν να ακροβατήσουν με την τέχνη στην… «Φωλιά του Κούκου»
Παραστάσεις: Από 24 Νοεμβρίου έως 11 Δεκεμβρίου 2011
Χώρος: Chapel off Chapel
Διεύθυνση: 12 Little Chapel Street, Prahran, Melbourne
Έναρξη: Δευτέρα – Σάββατο 8 μ.μ. και Κυριακή 6 μ.μ.
Για κρατήσεις τηλεφωνείστε στο 8290 7000