Η Αυστραλία, σύμφωνα με τον συγγραφέα – ιστορικό και σύμβουλο πολιτιστικής κληρονομιάς Dr. Aron Paul, και το άρθρο γνώμης του που δημοσιεύτηκε στην πλατφόρμα του ABC, γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου και αυτό είναι κάτι που έγινε σκόπιμα και αποτελεί ιδανικό συμβολισμό για τον εορτασμό της εθνικής μας επετείου. Για τα περισσότερα πρώην μέλη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, η εθνική ημέρα είναι συνώνυμη με την ημέρα της ανεξαρτησίας τους. Αυτό δεν ισχύει για την Αυστραλία, αφού η ανεξαρτησία της χώρας ήταν κάτι που έγινε εξελικτικά (αν και απρόθυμα πολλές φορές από την πλευρά των Βρετανών) μέσα στο χρόνο, και δεν χαρακτηρίστηκε από ένα μεγάλο γεγονός. Γι’ αυτό άλλωστε και η βρετανική σημαία συνεχίζει να κυματίζει στη χώρα μας και η Βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου φιγουράρει στα χαρτονομίσματά μας, παρά το γεγονός ότι τα ζητήματά της δεν αφορούν πλέον στο δικό μας κοινοβούλιο.
Η μαμά πατρίδα της Αυστραλίας, το Ηνωμένο Βασίλειο, δεν έχει εθνική μέρα αλλά γιορτάζει τα γενέθλια της Βασίλισσας. Η Νέα Ζηλανδία γιορτάζει την Ημέρα Waitangi, την ημέρα που υπεγράφη η συνθήκη ανάμεσα στους Μαορί και τους Βρετανούς και νομιμοποίησε τη χώρα. Η Αυστραλία ωστόσο δεν έχει κάποια αντίστοιχη μέρα να τιμήσει τη μνήμη της. Ο Καναδάς γιορτάζει τα γενέθλιά του την πρώτη μέρα του Ιουλίου, καθώς την 1η Ιουλίου του 1867 οι επαρχίες της χώρας εντάχθηκαν σε μια πολιτική συνομοσπονδία. Αυτό, ισχυρίζεται ο Dr. Paul, μοιάζει να έχει μια αντιστοιχία με τη δική μας ιστορία. Μια παρόμοια ένωση των αποικιών σε ενιαία κυριαρχία έγινε την 1η Ιανουαρίου του 1901.
Η Αυστραλία λοιπόν, σύμφωνα με τον ιστορικό, είναι 117 ετών, αφού η 26η Ιανουαρίου του 1788 δεν είναι η μέρα της γέννησης της, είναι απλώς η μέρα που οι κατάδικοι του Πρώτου Στόλου έφτασαν στο Farm Cove, την περιοχή που αργότερα θα ονομαζόταν Σίδνεϊ. Άλλες περιοχές που ήταν γνωστές από τους Ευρωπαίους ως περιοχές της Νέας Ολλανδίας αποικίστηκαν χωριστά και ήταν διαχωρισμένες από τη Νέα Νότια Ουαλία. Με αυτόν τον τρόπο, σχηματίστηκαν οι έξι αποικίες. Η εκστρατεία ενοποίησης αυτών των αποικιών είχε ως σύνθημα την ιδέα “μιας ηπείρου για ένα έθνος και ένα έθνος για μια ήπειρο”. Η ενοποίηση ολοκληρώθηκε την 1η Ιανουαρίου του 1901, όταν δημιουργήθηκε η Κοινοπολιτείας της Αυστραλίας και η χώρα απέκτησε νομική υπόσταση, κάτι που υποστηρίζεται και από τα σχετικά έγγραφα με την υπογραφή της Βασίλισσας Βικτώριας.
Γιατί όμως δεν έχουμε εθνική επέτειο την Πρωτοχρονιά; Σύμφωνα με τον Dr. Paul, κάθε φορά που ανακινείται το θέμα, η ένσταση είναι ότι πρόκειται ούτως ή άλλως για μια μέρα γιορτής. Ωστόσο, ο συγγραφέας-ιστορικός τονίζει ότι η συγκεκριμένη ημερομηνία επιλέχθηκε σκόπιμα το 1901 από τους ιδρυτές της Κοινοπολιτείας ως η πρώτη μέρα του νέου αιώνα. Η ημερομηνία είχε λειτουργήσει θετικά τότε και για πολλούς Αυστραλούς που είχαν θεωρήσει την ημέρα σύμβολο προσωπικής επανεκκίνησης. Η μέρα γέννησης της Αυστραλίας ήταν αποτέλεσμα πολιτικού σχεδιασμού και διαπραγμάτευσης και όχι μια ημερομηνία που συνδέεται με κάποια μάχη ανεξαρτησίας. Πρόκειται για μια κληρονομιά ειρηνική που συμβολίζει τη σταθερότητα, κάτι που είναι άλλωστε και το σήμα κατατεθέν της χώρας, καθώς αυτή η σταθερότητα συνεχίζει μέχρι σήμερα να προσελκύει μετανάστες και επενδυτές. Είναι περίεργο λοιπόν που δεν έχει επιλεγεί να είναι ημέρα εθνικής γιορτής.
Βεβαίως ούτε και η μέρα ίδρυσης της Κοινοπολιτείας ήταν αγγελικά πλασμένη. Η Αυστραλιανή Ομοσπονδία απέκλεισε στη δημιουργία της τη συμμετοχή των Αβοριγίνων και θέσπισε την πολιτική της Λευκής Αυστραλίας. Ωστόσο, πρόκειται για τη μέρα κατά την οποία η χώρα αντιλήφθηκε για πρώτη φορά τον εαυτό της ως δημοκρατία και οι πολίτες απέκτησαν τη δύναμη να ψηφίσουν για το Σύνταγμα, και ήταν αυτή η διαδικασία εκδημοκρατικοποίησης που οδήγησε τελικά μετά από πολλούς αγώνες στο να αποκτήσουν και οι ιθαγενείς το δικαίωμα ψήφου. Η Κοινοπολιτεία παραμένει ένα σύστημα που χρήζει βελτίωσης, ωστόσο εκείνη την Πρωτοχρονιά οι Αυστραλοί αποφάσισαν να ενώσουν τις μοίρες και τα πεπρωμένα τους.
Ο τρόπος με τον οποίο η 26η Ιανουαρίου κατέληξε να είναι εθνική επέτειος είναι μια μεγάλη ιστορία που συνδέεται με τη διάδοση της φυλετικής ιδεολογίας κατά τη δεκαετία του 1930. Η ίδια φυλετική ιδεολογία που επικρατούσε εκείνη την εποχή οδήγησε στη φρίκη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και στην απόπειρα γενοκτονίας των Αβορίγινων.
Η Αυστραλία, αναφέρει ο ιστορικός, αξίζει κάτι καλύτερο από τον εορτασμό της 26ης Ιανουαρίου, καθώς η ιστορία της είναι κάτι πολύ περισσότερο από την ίδρυση του Σίδνεϊ. Κάθε Πρωτοχρονιά οι άνθρωποι έχουν την τάση να παίρνουν αποφάσεις, συχνά με την ελπίδα να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι με κάποιο τρόπο. Η Αυστραλία, ως η χώρα όπου πολλοί άνθρωποι (από τα πρώτα κύματα των καταδίκων ως τους πιο πρόσφατους μετανάστες) έρχονται για να κάνουν επανεκκίνηση και να αναζητήσουν μια νέα ζωή, δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερη και πιο ταιριαστή ημερομηνία για να γιορτάσει τις ελπίδες και τα επιτεύγματά της.