ΕΧΕΙ αποδειχτεί άπειρες φορές ότι “τα λεφτά δεν φέρνουν πάντα ευτυχία στη ζωή”.
Φαίνεται ότι κάτι παρόμοιο ισχύει και στο ποδόσφαιρο.
Πάρτε παράδειγμα τις ομάδες Σίδνεϊ Φ.Κ. και Βίκτορι του εθνικού μας πρωταθλήματος, που ξόδεψαν… περιουσίες για να δελεάσουν δύο διεθνείς σταρ να επιστρέψουν στα πάτρια εδάφη.
 
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ;
Ούτε ο Μπρετ Έμερτον, αλλά ούτε και ο Χάρι Κιούελ, ο περί ου ο λόγος σταρ, κατάφεραν να οδηγήσουν τις ομάδες τους σε κάτι καλό.
Αφήστε που η παρουσία τους περνάει σχεδόν απαρατήρητη, με τις ομάδες τους να κινδυνεύουν να μείνουν εκτός της δεύτερης φάσης του πρωταθλήματος.
 
ΗΔΗ οι “ουρανί” μετά την εντός έδρας πανωλεθρία (2-5) από το Νιούκαστλ, έχασε την θέση της στην εξάδα, ενώ η Βίκτορι που… ξέχασε πότε είχε κερδίσει, “καμαρώνει” στην 8η θέση της βαθμολογίας και… αν δεν συνέλθει θα μείνει σταθερά εκεί.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
 
ΑΥΤΟ που έλεγα και στην αρχή.
Ότι “τα λεφτά δεν φέρνουν ευτυχία στη ζωή και τρίποντα στο ποδόσφαιρο”.
 
ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ όμως και κάτι άλλο.
Ότι οι επενδύσεις σε σταρ-παίκτες που βρίσκονται στη δύση της καριέρας τους, δεν είναι πλεόν “κερδοφόρες”.
Μπορεί βέβαια να φέρνουν στα γήπεδα μερικές χιλιάδες κόσμο παραπάνω, αλλά δεν φέρνουν νίκες, βαθμούς, γκολ.
 
ΘΕΛΕΤΕ ένα “δυνατό” παράδειγμα;
Τρεις πρώην παίκτες της Σίδνεϊ Φ.Κ. που σήμερα φοράνε την φανέλα του Νιούκαστλ, οι Ζάτκοβιτς, Μπρόκι, Τόπορ-Στάνλεϊ, πέτυχαν τέσσερα από τα πέντε γκολ της μεγαλειώδους νίκης επί της ομάδας που τους άφησε να φύγουν!
 
ΑΛΛΟ ένα παράδειγμα;
Στο 0-0 της Βίκτορι με την Χαρτ και σε ολόκληρο το πρώτο 45λεπτο ο Χάρι Κιούελ, δεν είχε ακουμπήσει την μπάλα.
Στην επανάληψη και μόλις συμπληρώθηκε αγώνας μιας ώρας, αντικαταστάθηκε και για περισσότερη από μισή ώρα στον πάγκο, θα είχε την ευκαιρία να θαυμάσει τον 20χρονο αντίπαλο αμυντικό, Γκρεγκ Γκούτγουιν, που δικαιολογημένα αναδείχτηκε σε κορυφαία μορφή του ντέρμπι.
 
ΠΟΙΟΣ; Ο άγνωστος 20χρονος παίκτης, που σίγουρα τον ήξεραν μόνον οι συγγενείς του και, βέβαια, ο Άκης Ιωννάς, γιατί από το Όκλι πήγε στην ομάδα Νέων της Χαρτ, αφού προηγουμένως τον είχε απορρίψει το τιμ τεχνικών της Αδελαΐδας, όπου είχε πάει να δοκιμαστεί.
 
ΤΙ προσπαθώ να πω με όλα αυτά;
Χωρίς παρεξήγηση, όχι σε παίκτες που κάποτε υπήρξαν καλοί παίκτες και σταρ.
Ναι στα ντόπια ταλέντα.
Ναι, γιατί υπάρχουν πολλά στα πολιτειακά πρωταθλήματα, αλλά, για κακή τους τύχη, είναι λίγοι οι προπονητές που τολμούν να τους εμπιστευτούν.
 
Ο Τζον Κοσμίνα στην Αδελαΐδα επιμένει στη χρησιμοποίηση, έστω και ως αλλαγής, ενός 16χρονου ταλαντούχου μέσου, ενώ άπειρα συγχαρητήρια ανήκουν και στον Τζον Βαντ Σιπ, που τόλμησε να χρησιμοποιήσει τον Γκρεγκ Γκούτγουιν, που, μεταξύ μας, δεν είχε παιχνίδια και στο Όκλι.
 
ΕΠΕΙΔΗ η κουβέντα θα καταλήξει πάλι στον Χάρι Κιούελ, θα πω με χαρά και ικανοποίηση ότι δεν είμαι ο μόνος που έχω κάποιες ενστάσεις για το (… σημερινό του) ταλέντο, την φυσική του κατάσταση και γενικά το τι μπορεί να προσφέρει.
Στις αρχές της εβδομάδας ο τεχνικός της Βίκτορι, Τζιμ Ματζίλτον, μιλούσε σε αγγλόφωνο αθλητικό ραδιοσταθμό για το λευκό “χ” με την Χαρτ, για τον Κιούελ και για άλλα πολλά.
 
ΟΠΩΣ συνηθίζεται, η εκπομπή δέχτηκε τηλεφωνήματα ακροατών και σε ένα από αυτά “αναγνώρισα” την φωνή γνωστού, βετεράνου πλέον, Έλληνα ποδοσφαιριστή και προπονητή για ένα διάστημα, που μίλησε για τον Κιούελ και είπε το αυτονόητο.
Ότι, πολύ απλά, δεν είναι αυτός που ήταν, ότι δεν έχει δυνάμεις, ότι δεν μπορεί να τρέξει, ότι δεν έχει καλή φυσική κατάσταση.
 
ΧΑΡΗΚΑ, γιατί ο συγκεκριμένος ακροατής, υπήρξε από τους αγαπημένους μου παίκτες, ιδιαίτερα όταν για ένα διάστημα είχε φορέσει την φανέλα της Γιουβέντους Αδελαΐδας, στο παλιό (και σπουδαίο) εθνικό πρωτάθλημα.
 
ΕΠΤΑ εβδομάδες (οκτώ για κάποιες) απομένουν έως τη λήξη της πρώτης φάσης του εθνικού λιγκ και είναι λυπηρό το γεγονός ότι δύο από τους καλύτερους τεχνικούς του πρωταθλήματος, δεν θα συνεχίσουν, αφού μέσα στην εβδομάδα που πέρασε ανακοίνωσαν την απόφασή τους να επιστρέψουν στην Ευρώπη.
 
Η αρχή έγινε με τον Ολλανδό, Τζον Βαντ Σιπ, της Χαρτ, ο οποίος επικαλούμενος οικογενειακούς και επαγγελματικούς λόγους τα μαζεύει και επιστρέφει στην πατρίδα του.
Κρίμα, γιατί η ομάδα του έπαιζε τον τελευταίο καιρό, το καλύτερο ίσως, ποδόσφαιρο στην χώρα.
Με νεαρούς, αλλά και γνωστούς καταξιωμένους παίκτες, ο πρώην συμπαίκτης του Βαν Μπάστεν και του Κρόιφ στον “Αίαντα”, είχε καταφέρει να φτιάξει ένα πολύ όμορφο σύνολο.
Ένα σύνολο με άμυνα, κέντρο και επίθεση.
Τονίζω το τελευταίο, γιατί κάποιες άλλες ομάδες του εθνικού μας λιγκ, έχουν στην κυριολεξία μπερδέψει τις τρεις αυτές κλασικές γραμμές της ενδεκάδας.
 
ΑΠΩΛΕΙΑ για το εθνικό λιγκ και το ποδόσφαιρο μας γενικά, αποτελεί και η αποχώρηση στη τέλος της σεζόν και του Τσέχου τεχνικού της Σίδνεϊ Φ.Κ. Βίτεσλαβ Λαβίκα.
Γνώστης της μπάλας, με αέρα ευρωπαϊκό, μεταμόρφωσε τους “ουρανί” σε ΟΜΑΔΑ.
Κάτι έγινε όμως και άρχισε η κατιούσα.
Σε καμία περίπτωη δεν φταίει ο Τσέχος και είναι κρίμα που θα φύγει κι αυτός.
 
Η όλη παρουσία και το ήθος του, θα κάνουν σίγουρα φτωχότερο το αυστραλιανό ποδόσφαιρο.
 
Η αποχώρηση των δύο αυτών τεχνικών με το τέλος της σεζόν, άνοιξε όπως ήταν επόμενο ένα μακρύ και ενδιαφέρον μπλά-μπλα για τους αντικαταστάτες τους.
Όμως ότι γράφεται αυτή τη στιγμή είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας, αφού ούτε η Χαρτ, ούτε και η Σίδνεϊ Φ.Κ., επιθυμούν να εμπλακούν σε προπονητολογία, αφού οι δύο συγκεκριμένοι τεχνικοί, δεσμεύονται έως το τέλος της σεζόν.
Μετά, θα δούμε…
 
ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ με το θέμα και για να μην μείνουμε έξω από το “παιχνίδι” των προβλέψεων να πούμε ότι για την Χαρτ, συζητιέται ότι το δίδυμο Αλοΐσι-Μιλίσιτς, θεωρείται φαβορί για την θέση του Ολλανδού, ενώ ο τεχνικός των Μάρινερς Γκρέιαμ Άρνολντ, απέφυγε να σχολιάσει τα σενάρια που τον θέλουν να μετακομίζει στον πάγκο των “ουρανί”.
 
ΝΑ θυμίσουμε ότι ο Άρνολντ δεσμεύεται με συμβόλαιο ενός ακόμη χρόνου με την ομάδα του Σέντραλ Κόουστ, αλλά όλα μπορούν να… τακτοποιηθούν, αν ληφθούν υπόψη το οικονομικό χάλι των Μάρινερς και η οικονομική ευρωστία της Σίδνεϊ Φ.Κ.
Φαντάζομαι ότι καταλάβατε τι εννοώ…