Η πίστη του καθενός είναι προσωπική του υπόθεση, ακόμα και αν θέλει να πιστεύει στις υπερδυνάμεις ενός στυλό. Εν προκειμένω, όμως, μιλάμε για μία εντελώς διαφορετική κατάσταση: Ιερείς αποφάσισαν να «καθαγιάσουν» στυλό, ώστε να τα χρησιμοποιήσουν τα παιδιά που δίνουν πανελλαδικές. Είναι αυτή μία περίπτωση δεισιδαιμονίας, όπως οι τζογαδόροι πιστεύουν στη δύναμη των τετράφυλλων τριφυλλιών ή μήπως πρόκειται για έναν τρόπο να ενισχυθεί η πίστη του ποιμνίου, ακόμα και με… αντιδεοντολογικούς τρόπους;

Φυσικά δεν πρόκειται μόνο για τα αγιασμένα στυλό, αλλά το θέαμα ενός τσούρμο 17χρονων γονατισμένων να περιμένουν το «ιερό» στυλό όπως και να το κάνουμε είναι εντυπωσιακό. Ίσως να μην ήταν πριν από 60 χρόνια, τώρα μας αφήνει γεμάτους απορίες: Η ψυχοφθόρα διαδικασία των πανελλαδικών είναι άραγε η μόνη που γίνεται αντικείμενο; Εν προκειμένω, όπως έγινε γνωστό από την Αρχιεπισκοπή, ο ιερέας ικανοποίησε αίτημα των γονέων και όχι των παιδιών και μάλιστα δεν έλαβε κανένα χρηματικό αντάλλαγμα.

Μοιάζει κάπως παγανιστικός ο τρόπος που «θεοποιούνται» ή έστω αναγορεύονται σε άγια, τυχερά, φορείς ευλογίας αντικείμενα ορισμένα χρηστικά είδη. Πάντως σίγουρα αυτά τα είχε διευθετήσει η χριστιανική πίστη είδη από τις εικονομαχίες. Τώρα, ο τρόπος που αλλάζουν τα κοινωνικά δεδομένα, ο τρόπος που οι νεότεροι άνθρωποι έρχονται σε επαφή με πιο πλατιές ιδέες ή τουλάχιστον, απέχουν από την θρησκευτική αυστηρότητα, θεωρώντας της ακόμα και υπερβολή, φέρνει την Εκκλησία στο σημείο να εφευρίσκει νέες… αλχημείες.

Αγιασμοί

Τα στυλό που είναι αγιασμένα είναι μόνο ένα από τα φαινόμενα. Γνωρίζουμε όλοι, φυσικά, τα μπουκαλάκια με τον αγιασμό και τις εικόνες που κρέμονται -συχνά δίπλα από φυλαχτά μάτια, για το «κακό το μάτι»- στα αυτοκίνητα. Φαίνεται πως όλες αυτές οι προλήψεις δεν ήταν αρκετές και τώρα γίνονται και αγιασμοί των οχημάτων. Μοιάζει με κάποιου είδους μετεξέλιξη των κλασικών χριστιανικών ευχελαίων.

Τέτοια φαινόμενα δεν έχουν καθόλου περιορισμένη έκταση κι ούτε απευθύνονται μόνο σε ενορίτες, ανάλογα με τον ιερέα και την περιοχή που ασκεί το καθήκον του. Η επίσημη Εκκλησία έχει δεχτεί ουκ ολίγες αντίστοιχες περιπτώσεις ως «λογικές», ή τέλος πάντων θρησκευτικά αποδεκτές.

Μέχρι πρότινος είχαμε τις περιπτώσεις του Τιμίου Ξύλου -από ένα σημείο και μετά γνώριζαν (σχεδόν) όλοι πως πρόκειται για κομπίνα. Τα σκηνώματα των Αγίων με τα ιερά οστά ήταν παλαιώθεν αντικείμενο θρησκευτικής λατρείας. Οι δε δακρύζουσες εικόνες της Παναγίας ήταν  αντικείμενο λαϊκών – θρησκευτικών θρύλων, εν πάση περιπτώσει όλες αυτές οι αφηγήσεις είχαν ενσωματωθεί στην χριστιανική κουλτούρα.

Ιερή παντόφλα

Όμως οι κατά καιρούς ακρότητες φέρνουν και αντιδράσεις από την ίδια την Εκκλησία, ακόμα και αν στην αρχή δεν φάνηκε καμία τέτοια διάθεση. Τον Νοέμβριο του 2016 βγήκε σε περιφορά των δρόμων της Λαμίας η ιερή… παντόφλα του Αγίου Σπυρίδωνα. Τον Ιούλιο του 2017, βγήκε σε λαϊκό προσκύνημα ένα κάστανο του Αγίου Παϊσίου. Η κοσμοσυρροή ήταν εξίσου μεγάλη με το σάλο που ακολούθησε και στην περίπτωση του… ιερού κάστανου η Μητρόπολη Αιτωλίας αναγκάστηκε να κρατήσει αποστάσεις, αλλά οι λιτανείες είχαν ήδη ολοκληρωθεί μέχρι τότε και οι πιστοί είχαν όντως προσκυνήσει ένα κάστανο…