ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ -φαντάζομαι- στον «Νέο Κόσμο» της Πέμπτης τους λόγους που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, ακύρωσε την επίσημη επίσκεψή του στην Αυστραλία. Προφανώς, έχουν να κάνουν με τις εξελίξεις στο «Μακεδονικό», τα «καραγκιοζιλίκια» του Καμμένου και το ενδεχόμενο να γίνουν πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα και όχι τόσο με την απόφαση των Παμμακεδονικών να κηρυχθεί «persona non gratta». Η θέση τους αυτή ήταν «λάθος» και ελπίζω να το κατανοήσουν. Δεν υπερασπίζομαι τον κ. Παυλόπουλο, αλλά τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας.

ΑΥΤΟΝ προσέβαλε η ανακοίνωση, η οποία έλαβε μεγάλη δημοσιότητα στην Ελλάδα και δημιούργησε την εντύπωση ότι όλοι οι Έλληνες της Αυστραλίας είναι κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας. Μέγα λάθος, από την στιγμή, μάλιστα, που οι υπόλοιπες οργανώσεις της παροικίας δεν διαχώρισαν τη θέση τους. Λάθος που, πολύ φοβάμαι, θα το βρούμε μπροστά μας στο μέλλον. Θα μας βλέπουν (ακόμα περισσότερο) σαν γραφικούς ακροδεξιούς.

ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ τις Ελληνικές Κοινότητες Σίδνεϊ και Αδελαΐδας που πήραν κάποιες αποστάσεις, η Κοινότητα Μελβούρνης «δεν έβγαλε κιχ». Και να φανταστεί κανείς ότι ήταν ο Πρόεδρος της Κοινότητας, Β. Παπαστεργιάδης και ο Γ. Γραμματέας της, Κ. Μάρκος, που συναντήθηκαν με τον κ. Παυλόπουλο στην Αθήνα και τον προσκάλεσαν στην Αυστραλία.

Η «ΣΙΩΠΗ» της Κοινότητας Μελβούρνης, πάντως, ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι κορυφαία στελέχη της αυτή την εποχή βρίσκονται στην Ελλάδα όπου και παραθερίζουν. Μια καλά πληροφορημένη πηγή με ενημέρωσε ότι «πρωτοκλασάτα» στελέχη της Κοινότητας εθεάθησαν στα Κουφονήσια αυτές τις μέρες, όπου βρέθηκαν για διακοπές αλλά και για ένα θρησκευτικό μυστήριο…

ΑΠΟ τον «Νέο Κόσμο» της Πέμπτης πληροφορήθηκα ότι ο ναός της Αγίας Τριάδας Σίδνεϊ, που ανήκει στην Κοινότητα Σίδνεϊ -που φέτος γιορτάζει τα 120 χρόνια της και που θεμελιώθηκε το 1989 είναι ο αρχαιότερος ελληνορθόδοξος ναός της Αυστραλίας αλλά και του νοτίου ημισφαιρίου. Ο δεύτερος αρχαιότερος ελληνορθόδοξος ναός της Αυστραλίας είναι αυτός του Ευαγγελισμού, που ανήκει στην Κοινότητα Μελβούρνης και ο οποίος καταστράφηκε από πυρκαγιά. Μέρος της ζημιάς αποκαταστάθηκε αλλά τα έργα ανακαίνισής του, όπως μου λένε, «κόλλησαν». Αληθεύει; Και αν ναι, γιατί;

ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ στις Παμμακεδονικές και τον ισχυρισμό τους ότι η Ελλάδα σήμερα έχει δικτατορία. Τον δικαιολογούν, μάλιστα, λέγοντας ότι τα ίδια έλεγε παλαιότερα και ο… Τσίπρας… Ε, και; Ο τελευταίος είμαι που θα υπερασπιστώ τον Τσίπρα. Τον έχω επικρίνει, μάλιστα, πολλές φορές και δημόσια. Και έχω πει ότι δεν μου αρέσει η Συμφωνία. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν αναγνωρίζω πως είναι μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, η οποία (πιθανότατα) θα ηττηθεί στις επόμενες εκλογές και ένας από τους λόγους θα είναι και το Μακεδονικό.

Η ΟΥΣΙΑ, όμως, δεν αλλάζει. Η Ελλάδα έχει νόμιμα και δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Και είναι αστείο να λέμε στους ομογενείς ότι έχει δικτατορία και να κόψουν τις επαφές με τις διπλωματικές μας Αρχές, οι οποίες -με την ευκαιρία- εκπροσωπούν την ελληνική Πολιτεία και όχι την εκάστοτε κυβέρνηση.

Σ.Χ.

ΕΧΩ την αίσθηση ότι η λέξη «αποστασία» επανήλθε στο ελλαδικό πολιτικό προσκήνιο, μισό και κάτι ψιλά αιώνα μετά τα γεγονότα του 1965, που οδήγησαν σε κυβερνήσεις-ανδρείκελα και, φυσικά, στην επαίσχυντη επταετή δικτατορία -που έβαλε τη χώρα στον γύψο- ειδικά τώρα με τα γεγονότα της Συμφωνίας των Πρεσπών και όλα τα παρεπόμενα, θλιβερά και απίστευτα.

ΒΕΒΑΙΑ, ας μη γελιόμαστε, οι σημερινοί Έλληνες, στην πλειοψηφία τους δεν νοιάζονται καν κατά πόσο ο ανεκδιήγητος Καμμένος στηρίζει-δεν στηρίζει τον Τσίπρα και πόσοι βουλευτές των ΑΝΕΛ θα αποσκιρτήσουν ή για το αν οι εισβολείς σε γραφεία βουλευτών και όλοι οι μονίμως φωνασκούντες είναι… «πράκτορες ξένων υπηρεσιών που επιβουλεύονται τη χώρα» κλπ., κλπ…

ΕΙΝΑΙ αλήθεια ότι το όλο βεληνεκές των επίδοξων νέων «μακεδονομάχων» έχει ξεθυμάνει στους 500 σκληροπυρηνικούς, άντε για να είμαστε δίκαιοι και λογικοί, το πολύ σε 3-4 χιλιάδες άτομα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, οι οποίοι έχει διαφανεί πλήρως και υπάρχουν όλες οι ενδείξεις, ότι έχουν συρθεί πλέον στη σκληρή ακροδεξιά και καταστροφική ρητορική ομάδων σαν τη Χρυσή Αυγή και άλλων παρεμφερών πικραμένων.

ΒΕΒΑΙΑ, στο όλο αλαλούμ συμβάλει τα μέγιστα και ο ψεκασμένος Καμμένος με την αλλοπρόσαλλη πολιτική του, που αλλάζει τις θέσεις και εκτιμήσεις του κάθε φορά που αλλάζει και η φορά του ανέμου, σε αγαστή συνεργασία -έστω και αθέλητη- με τον κάθε παραπλανημένο και «ακραιφνή πατριώτη» και όλο αυτόν τον συρφετό της αιώνιας εθνικοφροσύνης που κατατρώγει δεκαετίες τώρα αυτή τη χώρα.

ΕΙΝΑΙ ένα σκηνικό που φέρνει τόσο μεγάλη ανία και βαρεμάρα, αλλά και τόσο γέλιο, όταν μιλούν για «εκτροπή» και αποσταθεροποίηση, καραδοκώντας να βγάλουν και πάλι από τα σεντούκια με τη ναφθαλίνη τα επαναστατικά λάβαρα, τα γιαταγάνια και τα καριοφίλια για να πολεμήσουν τη… «διαφαινόμενη άλωση» της πατρίδας από τους Σλάβους.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι ο Τσίπρας, όπως αποδείχτηκε περίτρανα, έχει ήδη γίνει ο πιο πρόθυμος και ο πιο «πειθήνιος» συνοδοιπόρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των ΗΠΑ, αυτός που εφαρμόζει απόλυτα τα γούστα και τις ορέξεις όλων αυτών για την Ελλάδα. Αυτό έχει αποδειχθεί και με το παραπάνω, όχι μόνο με τα οικονομικά ζητήματα, αλλά και με την πρόσφατη Συμφωνία των Πρεσπών, με τους διακανονισμούς για την αμερικανική βάση της Σούδας στην Κρήτη, αλλά και βέβαια με το προσφυγικό.

ΚΑΤΑ τη γνώμη μου, ο θίασος που το παίζει κυβέρνηση αποτελείται από αδίστακτους αρχομανείς και τίποτε άλλο. Οι ίντριγκες και οι μεθοδεύσεις τους δεν έχουν προηγούμενο στην πολιτική ζωή και ιστορία της χώρας. Αισθάνομαι ότι η πρόσφατη αποχώρηση του Ποταμιού από το Κίνημα Αλλαγής σηματοδοτεί πιθανή αλλαγή του εταίρου του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Αν και το Ποτάμι αναμένεται να δώσει νέο αίμα και στη Νέα Δημοκρατία.

ΟΛΑ αυτά όταν έρθει η στιγμή, γιατί προς το παρόν η ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα δεν θα συμβεί. Κι αυτό γιατί, την ίδια στιγμή που θα συντηρείται η μακεδονολογία, η «λαοπρόβλητη», «αριστερή» κυβέρνηση θα έχει άλλα ζητήματα τα διευθετήσει: την όσο το δυνατόν πιο προσοδοφόρα, για λογαριασμό της κυβέρνησης, «εκλαΐκευση» των ωφελειών από την υποτιθέμενη έξοδο στις αγορές και την πρόσφατη ρύθμιση του χρέους με την παροχή «δώρων» προς τους μικρομεσαίους και άλλα κατώτερα στρώματα που θα χρησιμεύσουν ως στάχτη στα μάτια, μήπως μπορέσουν να κρατηθούν στην εξουσία.

Δ.Τ.