ΠΟΛΥ κουβέντα γίνεται τον τελευταίο καιρό για τις επιχειρούμενες από την FIFA αλλαγές, σε διοικητικό επίπεδο, στα του ποδοσφαίρου μας.
Όπως ήδη θα γνωρίζετε, μία ανεξάρτητη (;) επιτροπή που όρισε η παγκόσμια ποδοσφαιρική συνομοσπονδία, με επικεφαλής μια άσχετη με το ποδόσφαιρο κυρία και μέλη ποδοσφαιρικούς παράγοντες (γνωρίζω έναν και διαμόρφωσα γνώμη για την επιτροπή), υπέβαλε αυτές τις μέρες την έκθεσή της στην FIFA και με αγωνία αναμένονται τα αποτελέσματα…

ΤΟ τι δηλαδή θα αποφασίσει η Ζυρίχη για τη δομή του διοικητικού σώματος της FFA, του A-League και ό,τι γενικά, έχει σχέση με τη δημοκρατικότερη λειτουργία των κορυφαίων οργανισμών του ποδοσφαίρου μας.

ΠΕΡΙΤΤΟ να τονίσω ότι στόχος όλων αυτών που υποκινούν τις αλλαγές και προκάλεσαν την παρέμβαση της FIFA, είναι η οικογένεια Λόουι!
Η οικογένεια που εδώ και 15-16 χρόνια διοικεί, με όχι και τόσο δημοκρατικό τρόπο, το ποδόσφαιρό μας…

«ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΑ» για την ακρίβεια και, σε κάποιες περιπτώσεις, με αποθέωση του νεποτισμού, όταν ο πατήρ Φρανκ Λόουι παρέδωσε τα ηνία της διοίκησης της FFA στον υιό Στίβεν Λόουι!

«ΩΡΑΙΑ» έως εδώ και δεν το έχω κρύψει ότι είμαι 100% υπέρ των αλλαγών.
Υπέρ μιας δημοκρατικής διοίκησης της Ομοσπονδίας, όπου λόγο θα έχουν και οι ομάδες, που είναι και οι «αιμοδότριες» για να λειτουργεί το όλο ποδοσφαιρικό οικοδόμημα.

ΑΝ, πάντως, κάτι με ενοχλεί στην όλη αυτή ιστορία των αλλαγών, είναι ότι οι διάφοροι «ποπολάροι / επαναστάτες» ξύπνησαν ξαφνικά τον τελευταίο καιρό, αδιαφορώντας τόσα χρόνια για το:
– πώς δημιουργήθηκε πριν 15 περίπου χρόνια το νέο εθνικό πρωτάθλημα.
– πώς «δικτατορικά» και με «χούντα», καταργήθηκε το προηγούμενο εθνικό πρωτάθλημα (NSL).
– πώς προέκυψε σαν «αλεξιπτωτιστής» ο δισεκατομμυριούχος «μεσσίας» Φρανκ Λόουι.

ΔΕΝ λέω…
Έπρεπε να γίνουν οι αλλαγές.
Έπρεπε να προσαρμοστεί και το ποδόσφαιρό μας σε μια νέα τάξη πραγμάτων, απαλλαγμένο από κακές συνήθειες και παθογένειες, που το μείωναν ως εικόνα στην ευρύτερη αυστραλιανή κοινωνία!

ΕΠΡΕΠΕ να γίνουν όλα αυτά, αλλά με βάση και κριτήρια, την ιστορία του ποδοσφαίρου μας, από την νηπιακή ηλικία των… πέτρινων χρόνων της δημιουργίας του.
Να γίνουν όλα αυτά με βάση ηθικές αξίες και μέτρο…
Και όχι με σύνθημα το απαράδεκτο «είναι έθνικ και αμαρτωλό! Εξαφανίστε το».

ΓΙΑΤΙ κάπως έτσι έγιναν όλα…
Με «υποκινητή» το Australian Sports Commission, πριν 15-16 περίπου χρόνια, ο τότε πρωθυπουργός της χώρας, Τζον Χάουαρντ, τηλεφώνησε ένα ωραίο (;) πρωί στον φίλο του Φρανκ Λόουι και του ζήτησε να αναλάβει την «κάθαρση» του ποδοσφαίρου μας!
«Κάθαρση» από τι και από ποιους;

ΑΠΟ τους αείμνηστους Μαρμαρά, Παπασάββα, Κόβατς, Πετινέλη, Μαγκόπουλο; ‘Η από τους Λαμπορζέτα, Ανεζάκη, Μπροντολίνο, Βασιλόπουλο; Και άλλους πολλούς «ρομαντικούς πρωτοπόρους» που πετραδάκι-πετραδάκι, έχτισαν το ποδοσφαιρικό οικοδόμημα της χώρας;

ΚΑΠΩΣ έτσι λοιπόν…
Και με έναν τεράστιο «οδοστρωτήρα» στα χέρια τους, Λόουι και κυβέρνηση Καμπέρας, «ισοπέδωσαν» στην κυριολεξία το National Soccer League, τις ομάδες του, που αποτελούσαν τον ιστορικό κορμό του ποδοσφαίρου μας, κατήργησαν τους δημοκρατικά εκλεγμένους παράγοντες της τότε Ομοσπονδίας, για να φτάσουμε στο σήμερα.

ΣΕ ένα ποδοσφαιρικό οικοδόμημα, χωρίς ιστορία, χωρίς όραμα, με «αλεξιπτωτιστές» παράγοντες που αμοίβονται ηγεμονικά και δεν έχουν ιδέα από ποδόσφαιρο!

ΑΥΤΟΥΣ προσπαθούν να «καταργήσουν» σήμερα, οι διάφοροι «ποπολάροι».
Και καλά κάνουν…
Μαζί τους είμαι!
Έχασαν, όμως, πολύ και πολύτιμο χρόνο, γιατί τα περίπου 16 χρόνια, από την εποχή της «ισοπέδωσης» του ASF (Australian Soccer Federation) και την εγκαθίδρυση της ποδοσφαιρικής δικτατορίας, είναι πολλά!
Πάρα πολλά…

ΚΑΙ το ακόμη πιο δυσάρεστο είναι ότι κανείς από όσους αγωνίζονται σήμερα για την ανατροπή των Λόουι, δεν γνωρίζουν ότι με βάση τους κανονισμούς της FIFA και βασικούς κανόνες του Νομικού Κώδικα, το σημερινό εθνικό πρωτάθλημα που σύντομα μπαίνει στην 14η περίοδό του.
Είναι π α ρ ά ν ο μ ο!!
Γιατί;
– γιατί προήλθε από κυβερνητική παρέμβαση, κάτι που απαγορεύει κάθετα η FIFA των λαμογιών.
– και γιατί ποτέ δεν έγιναν εκλογές για την ανάδειξη της δικτατορικής ηγεσίας της FFA στην οποία ανήκει και το νέο λιγκ…
Μια και η διαδικασία είναι πλέον γνωστή.
Από τον μπαμπά Λόουι στον υιό Λόουι.
Και ίσως κάποια στιγμή, στον εγγονό Λόουι!

ΝΑ γίνουν λοιπόν οι αλλαγές… Δεν αντιλέγω.
Να γίνουν, όμως, με σοβαρότητα, σύνεση και μοναδικό γνώμονα την αγάπη στο ποδόσφαιρο, και στην ιστορία του, που δεν ξεκίνησε πριν 16 περίπου χρόνια…
Αλλά πολύ-πολύ παλιότερα.

ΝΑ γίνουν από ανθρώπους που είναι ικανοί να φέρουν σε πέρας μια τέτοια σοβαρή αποστολή.
Γιατί από τα ονόματα που ακούω ότι είναι ανάμεσα στους «επαναστάτες», το μόνο που εισπράττω είναι απογοήτευση.
Απογοήτευση, γιατί φοβάμαι ότι θα χαθεί η «μάχη» και με χρόνια, με καιρούς, τσαίρμαν της Ομοσπονδίας θα είναι ο εγγονός Λόουι!!

ΑΠΟ την Σίτι της Μελβούρνης και μέσω της «αδελφής» Σίτι, του Μάντσεστερ, θα καταλήξει στην Σέλτικ με δανεισμό ο κορυφαίος Αυστραλός ποδοσφαιριστής, Ντάνιελ Αρζάνι.
Ευχή μας να έχει καλύτερη τύχη από τον Άαρον Μόι, που ακολούθησε την ίδια περίπου διαδρομή, χωρίς όμως να καταφέρει να πείσει τον Πεπ, ότι αξίζει μια μόνιμη θέση στο έμψυχο δυναμικό των πρωταθλητών Αγγλίας…