Στον χώρο της ψυχικής υγείας δραστηριοποιούνται σήμερα στη Βικτώρια περισσότεροι από 900 εργαζόμενοι σε καθεστώς πλήρους ή μερικής απασχόλησης, οι θέσεις των οποίων χρηματοδοτούνται από το υπό κατάργηση πρόγραμμα Mental Health Community Support Service (MHCSS). Μέχρι τον Ιούλιο του 2019, όταν δηλαδή το νέο πλάνο National Disability Insurance Scheme (NDIS) τεθεί σε πλήρη εφαρμογή, κανένας από αυτούς δεν θα εργάζεται πια.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση της Βικτώριας, γίνονται προσπάθειες για να μειωθούν οι επιπτώσεις αυτής της αλλαγής στο προσωπικό του τομέα της ψυχικής υγείας. Όπως υποστηρίζει ο Martin Foley, υπουργός Στέγασης, Θεμάτων Αναπηρίας και Τρίτης Ηλικίας, τα πράγματα θα είναι καλύτερα για τους ψυχικά ασθενείς αφού το μέσο πακέτο υποστήριξης θα έχει τριπλάσια αξία σε σύγκριση με το υπάρχον.

Παρά τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις, ειδικοί στον τομέα της ψυχικής υγείας εκφράζουν τις ανησυχίες τους για το πόσο ομαλά θα γίνει η μετάβαση στο νέο καθεστώς, αλλά και για το πόσο εύκολο θα είναι για κάποιον να συμπεριληφθεί στο νέο πλάνο. Τα αυστηρότερα κριτήρια για τους ασθενείς και η διακοπή της χρηματοδότησης υπηρεσιών ψυχικής υγείας στις κοινότητες ίσως οδηγήσουν στον αποκλεισμό από το σύστημα χιλιάδων ανθρώπων που πάσχουν από ψυχικές ασθένειες.

Ο Andrew Gibbard, 44 ετών, εδώ και 25 χρόνια πάσχει από μια σοβαρή μορφή σχιζοφρένειας με φωνές μέσα στο μυαλό του να μην τον ησυχάζουν ποτέ. Ο μόνος άνθρωπος που επισκέπτεται τον Andrew είναι η κοινοτική κοινωνική λειτουργός, Robyn Stringer, η οποία κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών, εξασφαλίζει το ότι ο ασθενής προσέχει τον εαυτό του και τον υποστηρίζει κάθε φορά που έχει ανάγκη.

Σύμφωνα με την Robyn, ο Andrew δεν είναι πάντα σε θέση να βγει από το σπίτι του και είναι απαραίτητη η υποστήριξή του μέσω επισκέψεων στο σπίτι από κάποιο άτομο με εμπειρία σε θέματα ψυχικής υγείας. Δυστυχώς, όμως, η διαδικασία αυτή θα ολοκληρωθεί τον ερχόμενο Δεκέμβριο καθώς το νέο πλάνο NDIS δεν θα χρηματοδοτεί πλέον το μη κερδοσκοπικό δίκτυο κοινωνικών λειτουργών EACH στο οποίο ανήκει η κοινωνική λειτουργός.

Άλλο ένα παράδειγμα είναι αυτό της Nicci Wall, 52 ετών, η οποία έκανε την πρώτη της απόπειρα αυτοκτονίας όταν ήταν 7 ετών, ενώ διαγνώστηκε με διπολική διαταραχή στα 35 της. Το Geelong, όπου ζει η Nicci, είναι μια από τις πρώτες περιοχές που ίσχυσε το καθεστώς NDIS. Όπως δήλωσε η ίδια, η αίτηση της για να συμπεριληφθεί στο νέο πλάνο απορρίφθηκε το 2014, με αποτέλεσμα να σταματήσει η υποστήριξη ψυχικής υγείας που λάμβανε μέχρι τότε. Σήμερα, η 52χρονη αγωνίζεται να ξεπεράσει τις αυτοκτονικές τάσεις που έχει βασιζόμενη πλέον μόνο στις 10 επισκέψεις σε ψυχολόγο ετησίως που δικαιολογεί το Medicare και αναγκασμένη να πληρώσει από την τσέπη της για επιπλέον υποστήριξη.

Ενδεικτικά, το κόστος για επίσκεψη σε ψυχολόγο μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα $280 δολάρια ανά ώρα, κάτι που σημαίνει πως όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να καλύψουν τα υψηλά κόστη μιας θεραπείας απομονώνονται.