Έγραφα την περασμένη εβδομάδα για μια ιδέα που έχω, όσον αφορά το Ελληνικό βιβλίο που γράφτηκε και εκδόθηκε από ντόπιους συγγραφείς, ποιητές καθώς και άλλα βιβλία, Ελληνικά πάντα, είτε είναι ντόπια περιοδικά ή παιδικά βιβλία από την πατρίδα ή από ντόπιους συγγραφείς.

Αν, μέσω της εφημερίδας, παρακαλέσουμε όσους ομογενείς επισκέπτονται την πατρίδα, να φέρουν ένα παιδικό βιβλίο ή ένα Ελληνικό περιοδικό, θα γεμίσουμε βιβλία και περιοδικά μια και λίγοι θα το ξεχάσουν και λιγότεροι θα σκεφτούν το κόστος και τη δαπάνη λίγων ευρώ.

Για όσους διάβασαν και δεν θυμούνται και για όσους βρήκαν δύσκολο το εγχείρημα, επανέρχομαι, γιατί από ορισμένα τηλεφωνήματα που έλαβα σχετικά με το θέμα, συμπέρανα ότι ορισμένοι το θεωρούν δύσκολο και άλλοι δεν μπόρεσαν να συλλάβουν το πώς θα λειτουργήσει.

Επανέρχομαι στην περιγραφή, όσο απλούστερα γίνεται, για το «στήσιμο» της ιδέας και θα συνεχίσω με την περιληπτική περιγραφή της λειτουργίας του.

«Πηγαίνω σε ένα φίλο που έχει κατάστημα γυναικείων ειδών (ενδύματα, παπούτσια, τσάντες, καλλυντικά κλπ) σε περιοχή που έχει αρκετές Ελληνίδες. Τον ξέρουν χρόνια και τον προτιμούν και εξακολουθούν να τον επισκέπτονται ακόμη και οι παλιές του πελάτισσες που μένουν, πλέον, σε μακρινές περιοχές.

Νίκο, πες μου, σε παρακαλώ, αν στο μαγαζί σου υπάρχει χώρος για μια μικρή, καλοβαλμένη βιβλιοθήκη, την οποία θα σου δείξω πριν την τοποθετήσω στο χώρο που θα μας διαθέσεις. Οι διαστάσεις της είναι εβδομήντα εκατοστά ύψος επί εβδομήντα πλάτος. Αν όμως ο χώρος που θα μας διαθέσεις είναι μεγαλύτερος, τότε πες μας εσύ τις διαστάσεις που θέλεις και θα την φέρουμε όπως ακριβώς τη ζητήσεις και το χρώμα που θα ήθελες για να ταιριάξει με την υπόλοιπη διακόσμηση του μαγαζιού σου.

Θα βάλουμε Ελληνικά βιβλία, λίγα παιδικά βιβλία και περιοδικά, όλα Ελληνικά. Ένα κατατοπιστικό, πλαστικοποιημένο φυλλάδιο με πληροφορίες θα τοποθετηθεί στο πάνω μέρος της βιβλιοθήκης και θα υπάρχει μια μικρή καλαίσθητη πινακίδα με το όνομα της επιχείρησης που προσφέρει την βιβλιοθήκη.
Αν θέλεις να την προσφέρεις εσύ θα γράφει το όνομα της επιχείρησης σου».

Αν, αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι, πάω σε δέκα καταστήματα φίλων και επιτύχω να μου δώσουν μια στάλα χώρο στο κατάστημά τους και αν -λέω αν- οι πέντε-δέκα φίλοι ή φίλες συνεργάτες και συνεργάτιδες που θα επανδρώσουν την ομάδα της «Γωνιάς του Ελληνικού Βιβλίου», κινηθούν το ίδιο και καταφέρουν κάτι λιγότερο ή περισσότερο, τότε θα θεωρηθεί μια επιτυχημένη προσπάθεια.

Μεταξύ αυτών που επικοινώνησαν μαζί μου είναι και δύο πολύ γνωστά άτομα στον κόσμο των γραμμάτων και όχι μόνο. Αναφέρομαι στον Κυριάκο Αμανατίδη, ο οποίος στο μικρό και άκρως περιεκτικό σημείωμά του, εκτός των άλλων, αναφέρει: «Αγαπητέ Κώστα, Η ιδέα σου για την προώθηση των βιβλίων των ομογενών συγγραφέων θαυμάσια. Για χρόνια τώρα δεν υπάρχει κατάστημα που να διαθέτει, με αποτέλεσμα να μένουν στα κιβώτια, μετά τις όποιες βιβλιοπαρουσιάσεις… Αμ ‘έπος αμ έργον, λοιπόν…».

Μια ακόμη αξιόλογη επιστολή έλαβα από την αγαπητή, καλή φίλη και για πολλά χρόνια καλή συνάδελφο, Κλαίρη Γαζή, και την παραθέτω: «Καλημέρα Κώστα… Ορμώμενη από συζητήσεις με συναδέλφους που εργάστηκαν στις σχολικές μονάδες της Ελληνικής Κοινότητας (απογευματινά σχολεία) θεωρώ ότι η εξεύρεση κάποιου μόνιμου χώρου, θα βοηθούσε να διατηρηθεί το αρχειακό υλικό που έχουν οι παλαίμαχοι δάσκαλοι, αν μη τι άλλο ως σημείο αναφοράς, πριν τα παιδιά μας το αναλάβουν και το στείλουν επειγόντως προς… ανακύκλωση. Βλέπεις το γήρας πρόλαβε και εξαφάνισε μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών. Ωστόσο, ποτέ δεν είναι αργά. Φωτογραφίες, αποκόμματα εφημερίδων, περιοδικά, διπλώματα, προγράμματα κλπ από τις πολλές και ποικίλες εκδηλώσεις που έχει ο καθένας στο αρχείο του, μαρτυρούν τους κόπους και τις θυσίες, το ζήλο και το μεράκι, αλλά πάνω απ’ όλα, την κατάθεση ψυχής των δασκάλων, γονέων και μαθητών των δεκαετιών ’60, ’70, ’80 και ’90. Για να σε διευκολύνω, ελπίζω να θυμάσαι, είχα κάνει εκτεταμένο ρεπορτάζ με τίτλο ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΙ ΚΑΙ ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ, μέσα από τις στήλες της εφημερίδας, το οποίο, παρά τις υποσχέσεις δύο φορέων, έμεινε αναξιοποίητο. Λυπάμαι, γιατί και αυτό θα πάρει σύντομα το δρόμο της ανακύκλωσης. Έχεις να προτείνεις κάτι;…».

Εγώ θα συνεχίσω τις προσπάθειες και όπου φτάσει. Για τη ΓΛΩΣΣΑ μας ρε γα… το.