Η ΑΧΕΠΑ ΝΝΟ και το Τμήμα Πλάτων» θα τιμήσουν φέτος με το βραβείο «Υπατία» τον ομογενή καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Charles Sturt της ΝΝΟ Γιώργο Καναράκη.

Η εκδήλωση θα λάβει χώρα το Σάββατο, 29 Σεπτεμβρίου στο οίκημα της ΑΧΕΠΑ στο προάστειο Rockdale.

Με την ευκαιρία της βράβευσής του ο καθηγητής Καναράκης παραχώρησε συνέντευξη στον Διευθυντή του Ελληνικού Προγράμματος της Ραδιοφωνίας SBS, Θέμη Καλλό απαντώντας στις ακόλουθες ερωτήσεις:

Τι έχετε να πείτε αρχικά για τους φορείς που σας τιμούν;

Θέλω να εκφράσω τις εγκάρδιες ευχαριστίες μου προς την ΑΧΕΠΑ και ειδικότερα προς το Τμήμα της «Πλάτων», για την εκτίμησή τους σ’ εμένα προσωπικά και στο διά βίου έργο μου, καθώς και για την απόφασή τους να με τιμήσουν με το βραβείο ΥΠΑΤΙΑ 2018. Αυτή η απόφασή τους με τιμά ιδιαίτερα.

Μια και το βραβείο αυτό φέρει το όνομα της Υπατίας, θα θέλατε να κάνετε μια μικρή σχετική αναφορά στην προσωπικότητά της;

Σύμφωνα με τα ιστορικά αποσπάσματα που έχουν διασωθεί, γιατί τα συγγράμματά της καταστράφηκαν κατά την πυρπόληση της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, η Υπατία, κόρη του μαθηματικού και φιλόσοφου Θέωνα, γεννήθηκε στην ξακουστή αυτή πόλη της αρχαιότητας. Υπήρξε και η ίδια μαθηματικός, μουσικολόγος και νεοπλατωνική φιλόσοφος αλλά και ένθερμη πρόμαχος για την ελευθερία της σκέψης και σύμβολο της αφοσίωσης για έρευνα και απόκτηση της γνώσης. Η Υπατία υπήρξε η ακατάβλητη αγωνίστρια που έγινε θρύλος και πέρασε στην ιστορία.

Γνωρίζουμε πως επί δεκαετίες τώρα καλλιεργείτε τα ελληνικά γράμματα, και ερευνητικά και συγγραφικά. Περιληπτικά, ποιοί είναι οι επιστημονικοί τομείς που έχουν ελκύσει το ενδιαφέρον σου;

Οι επιστημονικοί τομείς που έχουν ελκύσει το ενδιαφέρον μου κατά καιρούς είναι η γλώσσα–γλωσσολογία, η φιλολογία και οι ελληνικές σπουδές, ειδικότερα δε, στον τομέα της γλώσσας–γλωσσολογίας, ο κλάδος της συγκριτικής γλωσσολογίας, της κοινωνιογλωσσολογίας και της εφαρμοσμένης γλωσσολογίας.  Στον τομέα της φιλολογίας η λογοτεχνία, η ιστοριογραφία και τα ΜΜΕ της διεθνούς ελληνικής διασποράς, και στον τομέα των ελληνικών σπουδών η διδασκαλία και μάθηση της Ελληνικής ως μητρικής ή και δεύτερης ή ξένης γλώσσας, με βάση τις αρχές της εφαρμοσμένης γλωσσολογίας.

Είναι ευρύτατα γνωστό πως έχεις ασχοληθεί εκτενώς με τη λογοτεχνία και τον Τύπο του Ελληνισμού της Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας. Τι σε ενέπνευσε να ακαταπιασθείτε με αυτούς τους κλάδους της λογοτεχνίας;

Είναι γεγονός πως προτού έλθω στην Αυστραλία δεν είχα ιδέα για τη λογοτεχνία των συμπατριωτών μας της Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας. Μετά τον ερχομό μου όμως το 1976, αφενός με την οργάνωση ενός προγράμματος ελληνικών σπουδών, αρχικά στο Mitchell College of Advanced Education και αργότερα στο πανεπιστήμιο Charles Sturt, και αφετέρου, με τη συνεχή προσωπική μου επαφή με τον Ελληνισμό των δύο αυτών χωρών, διεπίστωνα όλο και περισσότερο, με αυξανόμενο ενδιαφέρον και βαθιά ικανοποίηση, το εύρος και την ποικιλομορφία του πνευματικού χώρου στον οποίον είχαν επιδοθεί με ζήλο οι συμπατριώτες μας Έλληνες, συμπεριλαμβανόμενου και του έντεχνου λόγου. Ταυτόχρονα όμως διεπίστωνα πως, ακόμη και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980, δεν υπήρχαν σχετικές εργασίες υποδομής (ανθολογίες, γραμματολογίες) τόσο για τους επί μέρους συγγραφείς όσο και για τη λογοτεχνία στο σύνολό της. Ως εκ τούτου συνέλαβα την ιδέα και άρχισα να συλλέγω υλικό για το συγκεντρωτικό πρόσωπο της λογοτεχνικής παραγωγής των Ελλήνων της διεθνούς ελληνικής διασποράς. Σύντομα όμως αντιλήφθηκα πως η ανάληψη ενός τέτοιου τεράστιου έργου ήταν αφενός ιδιαίτερα δυσχερής, αφετέρου θα απαιτούσε χρόνια συνεχούς, και μάλιστα συλλογικής εργασίας. Έτσι, αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισα να περιορίσω την προσπάθειά μου στην Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία.

Ενδεικτικά, και προς περαιτέρω διευκρίνιση των όσων προαναφέρθηκαν, θα μπορούσατε να μας πείτε μερικούς σχετικούς τίτλους βιβλίων σου;

Στον κλάδο της λογοτεχνίας μερικοί τίτλοι βιβλίων μου, από τους πιο γνωστούς, είναι:

  • Η λογοτεχνική παρουσία των Ελλήνων στην Αυστραλία (1985),
  • Greek Voices in Australia: A Tradition of Prose, Poetry and Drama (1987, 1991),
  • Μια οδύσσεια στο ελληνικό θέατρο της Αυστραλίας: Το φαινόμενο του Χρυσόστομου Μαντουρίδη (1993),
  • Όψεις της λογοτεχνίας των Ελλήνων της Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας (2003).

Στον κλάδο της ιστοριογραφίας αναφέρω τα βιβλία:

  • In the Wake of Odysseus: Portraits of Greek Settlers in Australia (1997),
  • Γιώργος Νικολαΐδης: Μια κυπριακή σελίδα στον Αυστραλιώτη Ελληνισμό (2003).

Στον κλάδο των μέσων μαζικής επικοινωνίας:

  • Ο Ελληνικός Τύπος στους Αντίποδες: Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία (2000),
  • Οι δύο πρωτοπόροι του ελληνικού Τύπου της Αυστραλίας (2015).

Τέλος στον κλάδο της γλώσσας–γλωσσολογίας μερικοί τίτλοι βιβλίων μου είναι οι εξής:

  • Translation Through Exercises and Passages, Αθήνα (19697),
  • Οι γλωσσικές δοκιμασίες (tests) υπό το φως των νεωτέρων και συγχρόνων εξελίξεων: Συμβολή στη διδακτική της ξένης γλώσσας (1971),
  • Η φωνολογική παρεμβολή της Νέας Ελληνικής γλώσσης κατά το αγγλιστί γράφειν (1974),
  • Modern Greek for Beginners (1978),
  • Bilingualism and Language Learning with Reference to the Australian Context (1983),

και τα δύο πρόσφατα βιβλία

  • Η διαχρονική συμβολή της Ελληνικής σε άλλες γλώσσες (2014, 2015)
  • The Legacy of the Greek Language (2017).

Εδώ θα ήθελα να τονίσω αναφορικά με τα δύο, πιο πρόσφατα βιβλία μου πως το θέμα της συμβολής της Ελληνικής στη διαμόρφωση άλλων γλωσσών με απασχολούσε από τα φοιτητικά μου χρόνια, αλλά, ομολογουμένως, δεν τολμούσα να καταπιαστώ εξ αιτίας των πολλών δυσκολιών που παρουσίαζε. Δύο από τους κύριους λόγους ήταν αφενός το ότι δεν ήθελα να περιοριστώ σε γλώσσες αποκλειστικά της Ευρώπης, γιατί επιζητούσα να εξετάζονταν οι επιδράσεις της Ελληνικής και σε γλώσσες των άλλων ηπείρων, αφετέρου, για λόγους εγκυρότητας της όλης εργασίας, έπρεπε τα μελετήματα για την κάθε γλώσσα να είναι γραμμένα από ειδικό κάθε χώρας φιλόλογο, γλωσσολόγο ή εκπρόσωπο ειδικού επιστημονικού κλάδου, και μάλιστα ελληνιστές.

Εγώ, προσωπικά, συμμετέχω στο έργο αυτό με το μελέτημα Η συμβολή της ελληνικής γλώσσας στην εξέλιξη της Αγγλικής, έχοντας, ταυτόχρονα, και την επιστημονική επιμέλεια και οργάνωση του όλου πονήματος.

Καταληκτικά, θα ήθελα να τονίσω πως ομολογουμένως χαίρομαι που το όντως δύσκολο αυτό έργο πάνω στην διεθνικότητα της γλώσσας μας και τις διαγλωσσικές επαφές της έφτασε σε αίσιο τέλος και τελικά είδε το φως της δημοσιότητας.