Ο γνωστός στη Μελβούρνη από την νομική του καριέρα και σε όλη την Αυστραλία και ίσως και πέρα από αυτή για την καλλιτεχνική του καριέρα, Κωνσταντίνος Κίλιας, διορίστηκε αυτήν την εβδομάδα δικαστής του Πταισματοδικείου Μελβούρνης (Magistrates Court).
Ο ομογενής δικηγόρος έγινε ευρύτερα γνωστός για το ρόλο του ως Farouk, του Λιβανέζου γείτονα του Darryl Kerrigan, στην ταινία του 1997 The Castle, μία ταινία η πλοκή της οποίας επικεντρώνεται στη δικαστική μάχη ενός νοικοκύρη που προσπαθεί να σώσει το σπίτι του, από υποχρεωτική απαλλοτρίωση.
Δεν είναι όμως η διασημότητα που του έδωσε αυτόν τον νέο και ιδιαίτερα απαιτητικό ρόλο, αλλά η σκληρή του δουλειά στα δικαστήρια της Μελβούρνης για τριάντα χρόνια τώρα, όπου εργάζεται ως δικηγόρος, αναλαμβάνοντας ως επί τω πλείστον ποινικές και δύσκολες υποθέσεις.
Ο ομογενής, μέχρι πρότινος δικηγόρος Ποινικού Δικαίου, ανέλαβε επίσημα τα καθήκοντά του δικαστή στα μέσα της εβδομάδας από τον υπουργό Δικαιοσύνης της Βικτώριας, Martin Pakula, ο οποίος επίσης διόρισε άλλους δύο νέους δικαστές στο Πταισματοδικείο Μελβούρνης, την Alanna Duffy και τον Timothy Hoare.
Οι τρεις νέοι δικαστές αντικατέστησαν τους δικαστές Rodney Crisp και Philip Ginnane που αποχώρησαν από την έδρα του Πταισματοδικείου – ο δικαστής Crisp λόγω συνταξιοδότησης και ο δικαστής Ginnane για να αναλάβει καθήκοντα δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου.
«Αυτοί οι τρεις νέοι δικαστές θα εμπλουτίσουν την έδρα του Πταισματοδικείου Μελβούρνης με δεκαετίες συλλογικής εμπειρίας και τους συγχαίρω για τον διορισμό τους» ανέφερε ο υπουργός Pakula, ενώ ο ομογενής Δικαστής, ευχαριστώντας τους γονείς του για την «Ολύμπια» στήριξή τους, δήλωσε ότι η τιμή που του έγινε είναι μεγάλη και ότι αισθάνεται ταπεινότητα γι’ αυτήν».
Ο δικαστής Κίλιας, εκτός από την ταινία The Castle, εμφανίστηκε και σε πολλές άλλες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Ένας από τους ρόλους για τους οποίους ήταν επίσης ιδιαίτερα γνωστός ήταν αυτός του Τόνι Γιουγκοσλάβου στην ταινία 2000 The Wog Boy, και την ταινία Kings of Mykonos του 2010, ενώ κατά καιρούς συμμετείχε και στην τηλεοπτική σειρά Blue Heelers και City Homicide.
Σε παλαιότερη συνέντευξή του που είχε παραχωρήσει στην Ευγενία Παυλοπούλου και την εφημερίδα μας ο ομογενής δικαστής στο ερώτημα για το αν είχε σκεφτεί ποτέ να εγκαταλείψει τη νομική για να ασχοληθεί ολοκληρωτικά με την ηθοποιία ή το αντίθετο είχε απαντήσει χαρακτηριστικά:
«Ποτέ. Είμαι από τους ανθρώπους που τους αρέσουν οι εύθραυστες ισορροπίες. Και μου αρέσει η ζωή μου. Νοιώθω ότι με ολοκληρώνει, με γεμίζει αυτή η διπλή μου επαγγελματική ταυτότητα. Σκέφτηκα κάποια στιγμή πώς θα ήταν η ζωή μου αν ήμουν μόνο ηθοποιός. Ξέρω ότι η δικηγορία μου δίνει άλλες συγκινήσεις, υπευθυνότητες και προκλήσεις τις οποίες επίσης απολαμβάνω. Είμαι ποινικός δικηγόρος και αυτό σημαίνει ότι σε κάθε δίκη που αναλαμβάνω διακυβεύεται η ελευθερία κάποιου ανθρώπου. Δεν μιλάμε για χρήματα, μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Μου προκαλεί δέος αυτή η ευθύνη αλλά την θέλω.
Ο πατέρας μου λέει «παιδί μου για ό,τι κάνεις στη ζωή σου, φρόντισε να σε δείχνουν με το ένα δάχτυλο και όχι με τα πέντε». Ασκώ ηθοποιία και δικηγορία με τέτοιο τρόπο ώστε να μην διεκδικώ το βραβείο της ανοιχτής παλάμης, πιστεύω».
Καθώς φαίνεται από τις εξελίξεις η νομική τελικά τον κέρδισε, έστω και αν με μπόλικη δόση καλού χιούμορ, κάτι που έχει εν αφθονία ο ομογενής νέος δικαστής, κάποιοι θα έλεγαν ότι ο νέος του ρόλος ίσως να συνδυάζει και τις δύο αγαπημένες του τέχνες.