Την περασμένη Κυριακή, 14 Οκτωβρίου, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Παναρκαδικού Συλλόγου Μελβούρνης και Βικτωρίας «Ο Κολοκοτρώνης» (ΠΣΜΒ) έγινε η παρουσίαση των ακόλουθων δύο βιβλίων της λογοτέχνιδας Ντίνας Αμανατίδου, τα οποία έχει μεταφράσει στην αγγλική γλώσσα η καθηγήτρια κ. Μαίρη Σπηλιά: «Bodies of Stone» και «Human Characters».

Την εκδήλωση συνδιοργάνωσαν ο Ελληνο-Αυστραλιανός Πολιτιστικός Σύνδεσμος Μελβούρνης (ΕΑΠΣΜ), ο Σύνδεσμος Ελλήνων Λογοτεχνών και Συγγραφέων Αυστραλίας (ΣΕΛΣΑ) και ο ΠΣΜΒ «Ο Κολοκοτρώνης».

Τους παρευρισκόμενους καλωσόρισε η κ. Χρύσα Κανατά, πρόεδρος του ΠΣΜΒ «Ο Κολοκοτρώνης», η οποία μεταξύ άλλων ανακοίνωσε ότι η παρουσίαση των βιβλίων της λογοτέχνιδας Ν. Αμανατίδου εντάσσεται στις εκδηλώσεις μνήμης της απελευθέρωσης της Τριπολιτσάς στις 23 Σεπτεμβρίου.

Χαιρετισμό έδωσε και ο πρόεδρος του ΣΕΛΣΑ, κ. Θύμιος Χαραλαμπόπουλος.

Το πρώτο από τα δύο αυτά βιβλία είχε εκδοθεί στην ελληνική γλώσσα το 1981, με επανεκδόσεις το 1982 και 1990 και το δεύτερο βιβλίο το 1997.

Το βιβλίο «Human Characters» παρουσίασε η κ. Καίτη Αλεξοπούλου, ΟΑΜ, εκπαιδευτικός και πρόεδρος του ΕΑΠΣΜ, και το δεύτερο βιβλίο «Bodies of Stone» ο κ. Κωνσταντίνος Καλυμνιός, νομικός, λογοτέχνης και αρθρογράφος.

Ακολουθούν η εισαγωγή και κάποια αποσπάσματα από την ομιλία της κ. Καίτης Αλεξοπούλου, σε μετάφραση από την αγγλική γλώσσα.

«Η Ντίνα Αμανατίδου είναι πολυγραφότατη συγγραφέας, το έργο της οποίας επεκτείνεται σε μια περίοδο 60 χρόνων, και καλύπτει τις κατηγορίες του έντεχνου λόγου, όπως διηγήματα, θεατρικά έργα, χαϊκού, ποίηση και σκόρπιες σκέψεις ή αφορισμούς. Η Ντίνα δημοσίευσε την ελληνική έκδοση του βιβλίου “Human Characters” (“Ανθρώπινοι Χαρακτήρες”) που παρουσιάζουμε το 1997, με άλλα λόγια πριν από 21 χρόνια. Μπορούμε να πούμε ότι το βιβλίο αυτό “ενηλικιώθηκε” τώρα με την αγγλική έκδοση.

Σε αυτό το σημείο επιθυμώ να εξηγήσω ότι δεν θα σχολιάσω το εν λόγω βιβλίο, καθότι αυτό είχε γίνει πριν από 21 χρόνια. Αυτό που θέλω να κάνω σήμερα είναι να αναγνωρίσω το σημαντικό έργο που έχει επιτελέσει η μεταφράστρια στην παρούσα μορφή του βιβλίου.

Η Μαίρη Σπηλιά έχει επιλέξει να μεταφράσει ένα έργο το οποίο δεν διακρίνεται μόνο για το βαθύ και σημαντικό περιεχόμενό του, αλλά αντανακλά και τις φιλοσοφικές αντιλήψεις για τη ζωή που χαρακτηρίζουν τα λογοτεχνικά έργα της Ντίνας.

Το βιβλίο απαρτίζεται από 16 διηγήματα, ένα θεατρικό έργο και από τα βιογραφικά σημειώματα της συγγραφέα και της μεταφράστριας. Όπως η Μαίρη εξηγεί στις Σημειώσεις της Μεταφράστριας, η μετάφρασή της “αποσκοπεί στην πιστή απόδοση του πρωτότυπου, αλλά αναγνωρίζει πως, καθώς σε όλες τις μεταφράσεις, είναι αναγκαίο να γίνουν οι σχετικές προσαρμογές, ούτως ώστε να επιτευχθεί μια ρέουσα απόδοση στην αγγλική γλώσσα”.

{…} Πολύ συχνά, διαβάζοντας τα μεταφρασμένα διηγήματα, αισθανόμουν την ίδια συγκίνηση όπως όταν τα διάβαζα στην ελληνική γλώσσα.

Ακολουθούν κάποια παραδείγματα στην ελληνική και στην αγγλική γλώσσα.

“ Μόνο με ουσιαστική κατανόηση και σκληρή προσπάθεια φτιάχνεται ο καλύτερος Κόσμος! Ξεκινώντας πάντα από την καλλιέργεια του εαυτού μας!”

“… Only with fundamental understanding and hard effort can a better world be created, but always beginning with our own personal development”.

“… Η καθαρή ανάσα στις πολιτείες καθημερινά λιγοστεύει, γίνεται σχεδόν ανύπαρκτη”.

“… The ability to breath clean air in our cities is diminished daily. It is virtually becoming non-existent”.

Συγχαρητήρια Μαίρη Σπηλιά για το γεγονός ότι ανέλαβες ένα τόσο δύσκολο έργο, αλλά και για το γεγονός ότι το έφερες εις πέρας με ακρίβεια και ευαισθησία. Άτομα με τις ικανότητες της Μαίρης δεν αναλαμβάνουν μόνο μια μετάφραση, αλλά αφήνουν και ένα κληροδότημα για τις μελλοντικές γενιές. Παράλληλα, δημιουργούν τη δυνατότητα για τις νεότερες γενιές, για τις οποίες η γνώση της ελληνικής γλώσσας δεν είναι επαρκής για να εμβαθύνουν σε αυτά τα διηγήματα, και παράλληλα να βρουν τις δικές τους ρίζες, και να εκτιμήσουν την πολιτιστική τους παράδοση».

Ο κ. Κωνσταντίνος Καλυμνιός παρουσίασε το δεύτερο μεταφρασμένο βιβλίο της Ντίνας Αμανατίδου «Bodies of Stone». Ακολουθούν κάποια αποσπάσματα από την ομιλία του, η οποία έγινε στην ελληνική γλώσσα.

«{…} Οφείλω να πω ότι στην περίπτωση της κ. Ντίνας Αμανατίδου έχουμε να κάνουμε με μια πρωτοπόρα συγγραφέα και ποιήτρια, όχι μόνο γιατί δημοκρατικοποίησε τη λογοτεχνία στην Αυστραλία, κάνοντας τις σκέψεις της και το έργο της προσιτό σε όλους, αλλά επίσης σε μια εποχή με άλλες αρχές, δομές και ταξικές διαφορές, άνοιξε το δρόμο σε άλλες Ελληνίδες μετανάστριες να καταπιαστούν με το γραπτό λόγο.

{…} Το βιβλίο “Πέτρινα σώματα”, γραμμένο στα πρώτα χρόνια της παρουσίας της συγγραφέα στην Αυστραλία, αποτελεί αριστούργημα ευαισθησίας και ψυχανάλυσης της όλης μεταναστευτικής κατάστασης, σε όλες τις πτυχές της. Είναι οι πέτρινες πλάκες, πάνω στις οποίες είναι χαραγμένο το DNA μας, και οι μικρογραφίες της μας επιτρέπουν, αν το θέλουμε, να το αποκωδικοποιήσουμε.

{…}Στο διήγημα “Πέτρινα Σώματα” η Ντίνα Αμανατίδου υπογραμμίζει, αν θέλετε, το μανιφέστο του μετανάστη:

“Αυτά τα πέτρινα σώματα κουβαλήσαμε μαζί μας. Σκληρά σαν τους βράχους, να αντέξουν στους τόσους ανέμους

Αυτά τα σώματα και μόνο βάλαμε θεμέλια και ενέχυρο. Αυτά μόχθησαν, αυτά ίδρωσαν, αυτά μάτωσαν στις κακώσεις του χρόνου. Η ψυχή σαν γαλάζια φλόγα, έμεινε ψηλά να τρεμανεμίζει, ιδανική και ακατάδεκτη, πως δεν συμφωνεί με τα ογκώδη πέτρινα σώματά μας, και μοιραία υποφέρει.

Όλοι οι μετανάστες πέτρινα σώματα είμαστε. Μια σειρά από οχυρωμένους πέτρινους ανθρώπους. Στη δουλειά, στα μαγαζιά, στους δρόμους, στα σπίτια. Ακόμα και τα παιδιά μας πέτρινα να κάνουμε. Αν δεν γίνουν έτσι δυνατά σαν πέτρες, η γενιά των μεταναστών θα διαλυθεί, όταν τα άσπρα κόκαλα θα μπερδευτούν στα χωνευτήρια της Αυστραλίας, και μονάχα ένας θρύλος θα τριγυρνά μερικά χρόνια, για αυτούς τους πετρινοδυνατούς ανθρώπους που ξεκίνησαν μια πληγωμένη μάζα από τον τόπο τους, και από τον πολύ πόνο έγιναν πέτρινοι να επιζήσουν…”.

{…} Bodies of Stone, λοιπόν, οι αγγλικοί ογκόλιθοι που περιφράζουν την συνεχώς εξελισσόμενη αυστραλοελληνική μας ταυτότητα. Σκύβουμε το κεφάλι με δέος ενώπιον του μεγαλείου των πατερικών κειμένων Πέτρινα Σώματα, παρηγορούμενοι ότι δεν θα διαμελισθούν, δεν θα συντριβούν, αλλά με τη μεσιτεία της μεταφράστριας θα διατηρηθούν ακέραια, έστω και απολιθωμένα, ως σώματα που θα συνεχίζουν να βαραίνουν τη συνείδηση των μεταγενεστέρων».

Στην ομιλία της, η κ. Μαίρη Σπηλιά, μεταφράστρια των δύο βιβλίων, αναφέρθηκε συνοπτικά στις προκλήσεις που αντιμετώπισε ως μεταφράστρια, καθώς και στην αναγκαιότητα για μεταφράσεις στην αγγλική γλώσσα ελληνικών λογοτεχνικών έργων για μέλη της παροικίας μας δεύτερης και τρίτης γενιάς.

Επίσης, ανέφερε ότι τέτοιες μεταφράσεις θα βοηθήσουν να απλωθεί η ελληνοαυστραλιανή λογοτεχνία στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Και ότι οι απόγονοι των Ελλήνων μεταναστών, των οποίων τα ελληνικά δεν είναι επαρκή, θα έχουν τώρα την ευκαιρία να διαβάζουν  -και να βλέπουν- πώς ήταν τα πρώτα χρόνια και η αρχική ζωή των προγόνων τους στην Αυστραλία. Επιπρόσθετα, προορίζονται και για το γενικό κοινό που δεν γνωρίζει την ελληνική γλώσσα, αλλά ενδιαφέρεται να ακούσει την άποψη των μεταναστών, ή απλά ενδιαφέρεται για τη λογοτεχνία.

Τελικά, πολλά από τα θέματα των διηγημάτων είναι νομίζω κατάλληλα για μελέτη και συζήτηση σε διάφορες τάξεις του Γυμνασίου, όχι μόνο στα ελληνικά σχολεία, αλλά γενικά σε όλα τα σχολεία.

Η κ. Ντίνα Αμανατίδου, συγγραφέας των δύο βιβλίων, ευχαρίστησε τους οργανισμούς που έλαβαν μέρος στην εκδήλωση, την κ. Μαίρη Σπηλιά για τις θαυμάσιες μεταφράσεις των βιβλίων της στην αγγλική γλώσσα, την κ. Καίτη Αλεξοπούλου και τον κ. Κωνσταντίνο Καλυμνιό για τις εξαίρετες παρουσιάσεις των βιβλίων της, την κ. Ντίνα Γερολύμου, για τον θαυμάσιο συντονισμό της εκδήλωσης, την κ. Κατερίνα Μπαλούκα και τον κ. Δημήτρη Αλεξόπουλο για τη συμπαράστασή τους στη διάθεση των βιβλίων της.

Επίσης, ευχαρίστησε τις εφημερίδες «Νέος Κόσμος» και «Τα Νέα», καθώς και τα ηλεκτρονικά περιοδικά, για τις σχετικές ανακοινώσεις, ως επίσης τον Δρα Χρήστο Φίφη, και τον δημοσιογράφο Πάνο Αποστόλου, για τις συνεντεύξεις τους στο 3ΖΖ και το ελληνικό πρόγραμμα SBS αντίστοιχα. Ευχαρίστησε τον σύζυγό της Κυριάκο, και τα παιδιά τους για την στήριξή τους. Τέλος, ευχαρίστησε όλους και όλες που παρευρέθηκαν στην παρουσίαση των βιβλίων της.

Η εκδήλωση έκλεισε, ως συνήθως, με καφέ, τσάι και εδέσματα, και οπωσδήποτε με συζήτηση γύρω από τα λογοτεχνικά και πολιτισμικά μας θέματα.