Η εικόνα που παρουσιάστηκε μέσα στο Ισραήλ στη διάρκεια των τριών τελευταίων εβδομάδων ήταν μια εικόνα τελείως διαφορετική από αυτή που είδε ο υπόλοιπος κόσμος. Οι ισραηλινές εφημερίδες και τα τηλεοπτικά δίκτυα προέβαλαν στο κοινό τους μιαν άλλη πραγματικότητα, υποβαθμίζοντας συστηματικά τις εικόνες φρίκης των αμάχων Παλαιστινίων, προβάλλοντας όμως εικόνες των Ισραηλινών θυμάτων από τις ρουκέτες της Χαμάς.
Οι δυνάμεις ελέγχου της ενημέρωσης βρέθηκαν σε πλήρη ανάπτυξη, καθώς εκείνο που προείχε ήταν η προβολή του “σωστού και δίκαιου” πολέμου του Ισραήλ κατά των διαρκών επιθέσεων της Χαμάς έναντι των Ισραηλινών αμάχων στο νότιο τμήμα της χώρας, που έχουν στοιχίσει τη ζωή σε 14 άτομα στη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών. Ισραηλινοί πολιτικοί και εκπρόσωποι του στρατού φρόντιζαν να διακηρύττουν ότι η Χαμάς είναι ο εχθρός που πρέπει, πάση θυσία, να ηττηθεί.
Το ερώτημα ωστόσο που δύσκολα μπορεί να απαντήσει κανείς ακόμη είναι κατά πόσο τα ισραηλινά ΜΜΕ αντικατόπτριζαν ή χαλιναγωγούσαν την ισραηλινή κοινή γνώμη. Αν κρίνει κανείς από την απόλυτη απουσία οποιασδήποτε αντίδρασης σε όσα συνέβησαν στη Γάζα, τις τελευταίες εβδομάδες, και την εκκωφαντική σιωπή των εκπροσώπων του ειρηνευτικού κινήματος του Ισραήλ, τείνει να συμπεράνει ότι τα ΜΜΕ απλώς ακολούθησαν την τάση ριζοσπαστικοποίησης που κυριαρχεί στη χώρα.
Η λογική μοιάζει να έχει χαθεί πια στο Ισραήλ, και αυτό φάνηκε όχι μόνον από τον τρόπο με τον οποίο προβλήθηκαν τα γεγονότα, αλλά και από τις ακραίες θέσεις που υιοθέτησε η πλειοψηφία του ισραηλινού Τύπου. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της επίθεσης που δέχθηκε το αμερικανικό περιοδικό ΤΙΜΕ για το εξώφυλλο με το οποίο κυκλοφόρησε, εν μέσω του πολέμου, στο οποίο παρουσίαζε το άστρο του Δαβίδ πίσω από συρματόπλεγμα.
“Πρόκειται για μια εικόνα που υπονοεί έναν παραλληλισμό μεταξύ του πολέμου της Γάζας και Ολοκαυτώματος, προφανώς όχι υπέρ του Ισραήλ”, σχολίαζε σε άρθρο της η εφημερίδα “Jerusalem Post”, παραθέτοντας παράλληλα σχόλια του τύπου: “Το ΤΙΜΕ είναι εδώ και πολύ καιρό αντισημιτικό”, και άλλα παρόμοια. Η μηχανή της ισραηλινής προπαγάνδας μπορεί να πέτυχε αυτό που ήθελε στο εσωτερικό της χώρας, δεν κατάφερε όμως να αντιστρέψει την εικόνα στο εξωτερικό. Αντιθέτως, ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε επικοινωνιακά τον πόλεμο λειτούργησε ως μπούμερανγκ.