Πριν σας μιλήσω για τα μαθήματα πολιτικής (και όχι μόνο) και για την ακρίβεια, εξωτερικής πολιτικής, για χειρισμούς και παραδείγματα ταχείας ενέργειας που μας διδάσκουν οι Κύπριοι αδελφοί μας, επιτρέψτε μου να κάνω ένα μικρό… διάλειμμα.
Θα ήθελα πρώτα να υποβάλω σε σας, φίλες και φίλοι, μια ερώτηση και στη συνέχεια να σας παρακαλέσω να υποστηρίξετε μία ιδέα μου.
Διαβάζοντας για την Σύνοδο Κορυφής των 20 ισχυρότερων οικονομιών του πλανήτη μας, που έγινε στο Λονδίνο για μία μόνο ημέρα (αρκούσε;) και μετρώντας (από περιέργεια) τις δυνατές (από πάσης πλευράς) χώρες της γης, ανακάλυψα (μετ’ εκπλήξεως) και την Τουρκία.
Η ερώτησή μου προς το αναγνωστικό μας κοινό περιορίζεται στο εξής: Μήπως ξέρει κανείς να μου πει με ποία κριτήρια συμπεριελήφθη η Τουρκία στις ισχυρότερες οικονομικά χώρες του κόσμου;
Τελικά, αν δεν παλαβώσω αυτή την εποχή, αν την γλιτώσω, αν διατηρηθώ με ακούνητο το μυαλό μου, σε δέκα χρόνια θα σας κεράσω, όλους… υποβρύχιο στην μεγάλη πλατεία μπροστά από το κοινοτικό μέγαρο.
Η ιδέα μου, που σας παρακαλώ θερμά να στηρίξετε, είναι να στείλετε, όποιοι θέλετε και μπορείτε, ένα γράμμα με τις απόψεις σας, τη γνώμη σας, για την πορεία του Ομπάμα στη διακυβέρνηση της χώρας του και του… πλανήτη (αν έχει κληρονομήσει και τον τίτλο του Πλανητάρχη).
Ό,τι γράμματα στείλετε, προτείνω να τα φυλάξουμε για ένα χρόνο.
Στο χρόνο επάνω, θα συγκεντρωθούμε όλοι σε μία μεγάλη αίθουσα, θα πιούμε καφεδάκι, κρασάκι ή ούζο με μεζέ και ο καθένας θ’ ανοίξει και θα διαβάσει το γράμμα που είχε στείλει προ έτους.
Φοβάστε μην πάθουμε τίποτα από το πολύ γέλιο;
Μη φοβάστε θα γελάμε με δόσεις.
Στο θέμα μας. Δεν ξέρω αν έπεσε στην αντίληψή σας, αλλά από ό,τι διάβασα, κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στην Τουρκία, η κυρία υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής, η κ. Χίλαρι Κλίντον, δέχτηκε πρόταση του… κ. Ερντογάν, να καλέσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, ως επίσημο συνομιλητή, τον κ. Ταλάτ, «πρωθυπουργό» του ψευδοκράτους των… εποίκων. Η κ. Κλίντον (τόσο κατατοπισμένη) έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων της τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και απ’ ό,τι λέγεται, προσδιόρισε και την ημερομηνία υποδοχής του… «πρωθυπουργού».
Οι Ελληνοκύπριοι όμως (ευτυχώς) δεν αντιδρούν με ταχύτητα γοργής… χελώνας όπως συνηθίζουν οι Ελλαδίτες.
Το ελληνοκυπριακό λόμπι της Αμερικής κινήθηκε ταχύτατα και με υποστηριχτή τον Αμερικανό γερουσιαστή Μενέντεζ, διαμαρτυρήθηκε εντονότατα στην κ. Κλίντον. Οι Ελληνοκύπριοι δεν σταμάτησαν εκεί. Διαμαρτυρήθηκαν, έντονα, στον ίδιο τον πρόεδρο των ΗΠΑ και ζήτησαν και την επέμβαση του Αρχιεπισκόπου κ. Δημητρίου, ο οποίος και ζήτησε από τον κ. Ομπάμα και από την κ. Κλίντον, να ανακαλέσουν την πρόσκληση προς τον Ταλάτ.
Αποτέλεσμα των ταχύτατων και συντονισμένων ενεργειών των Κυπρίων αδελφών της Αμερικής, άμα δε και της Κύπρου, ήταν η ματαίωση της πρόσκλησης Ταλάτ και να δηλωθεί, επισήμως, ότι θα προηγηθεί πρόσκληση του υπουργού των Εξωτερικών Κύπρου.
Δεν γνωρίζω αν στη συνέχεια, οι Αμερικανοί υποχρεωθούν να καλέσουν τον Ταλάτ, αν όμως τον καλέσουν είμαι σίγουρος ότι θα προσκληθεί ως ηγέτης των Τουρκοκυπρίων, των εποίκων Τουρκοβουλγάρων και Ασιατών της κατεχόμενης Κύπρου.
Χρειάζεται να σας θυμίσω την αντίδραση των Ελλήνων της Αμερικής ή της Ελλάδας στην απόφαση του Μπους να βαφτίσει «Δημοκρατία της Μακεδονίας» τα Σκόπια; Δεν νομίζω.
Αλλά και αν ακόμη σας θύμιζα με λεπτομέρειες τις διαμαρτυρίες των Ελλήνων προς τις ΗΠΑ, για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, την ίδια στιγμή θα έπρεπε να αναφερθώ και στα… αποτελέσματα των αυτών ενεργειών και τότε θα… κλαίγαμε όλοι μαζί.
Σε άρθρο του κ. Β. Α. Κόκκινου που διάβαζα, μαθαίνω ότι έχουμε και άλλου είδους διδάγματα από την Κύπρο μας.
Αυτή τη φορά από τους δάσκαλους της Κύπρου, οι οποίοι δήλωσαν ότι θα απεργήσουν για πρώτη φορά ύστερα από 17 ολόκληρα χρόνια λειτουργίας του Κράτους τους και σημειώνει ο συντάκτης του κειμένου:
«Αυτό σημαίνει ότι έχουν υπευθυνότητα και επίγνωση της ιερότητας της αποστολής τους για την εθνική αγωγή των Ελληνοκυπριοπαίδων».
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να κάνω συγκρίσεις και να αναφερθώ στο πρόσφατο ή απώτερο παρελθόν, σχετικά με τη στάση των Ελλήνων εκπαιδευτικών σε σχέση με τις απεργίες, καταλήψεις και άλλες εξοργιστικές ενέργειες και καταστάσεις.
Ο εν λόγω αρθρογράφος κλείνει το μεστό άρθρο του με αναφορά στον… άριστο τρόπο λειτουργίας της Κυπριακής Τηλεόρασης. Σάς μεταφέρω την περιγραφή: «… Οι συζητήσεις, που οργανώνονται από αυτή, είναι σοβαρότατες και υψηλού επιπέδου. Ο δε τρόπος διεξαγωγής τους κοσμιότατος και υποδειγματικός. Οι δημοσιογράφοι σέβονται τους προσκεκλημένους τους. Δεν τους καλούν για να τους προσβάλουν ή για να επιδείξουν ανύπαρκτες γνώσεις, όπως συμβαίνει συχνά στην Ελλάδα. Ούτε διακόπτονται οι ομιλούντες από τους διευθύνοντες την συζήτηση και τους συνομιλητές τους. Ο παρακολουθών συζητήσεις σε κυπριακό τηλεοπτικό σταθμό, κατά κανόνα, θα ωφεληθεί και θα απολαύσει την εφαρμογή των κανόνων ευγενείας και καλής συμπεριφοράς.
Αν έχετε παρακολουθήσει συζητήσεις σε ελληνικό τηλεοπτικό σταθμό, σε οποιοδήποτε κανάλι, τότε δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε άλλο.