Η τηλεόραση και τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης αγνόησαν την είδηση της αποχώρησης των αυστραλιανών στρατευμάτων από το Ιράκ και οι εφημερίδες την πέρασαν στα… ψιλά.
ΚΑΤΙ λίγα αόριστα και ανάλατα γράφτηκαν για την επίσημη ανακοίνωση της αποχώρησης (στις 31 Ιουλίου) που εξέδωσε το υπουργείο Άμυνας.
ΤΑ ίδια Μέσα, που λίγο μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη του 2001 αφιέρωναν ποταμούς πληροφοριών, ειδήσεων άρθρων και ανταποκρίσεων για τον θανάσιμο κίνδυνο που αντιμετώπιζε η ανθρωπότητα από τα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ, σώπασαν.
ΚΑΝΕΝΑ σχόλιο δεν γράφτηκε και καμιά προσπάθεια απολογισμού των… πεπραγμένων δεν έγινε από τους «ειδικούς» αναλυτές, που τόσα και τόσα έγραφαν επί σειρά ετών για να μας πείσουν για την ανάγκη της εισβολής.
ΟΛΟΙ – και εδώ αναφέρομαι στις… δημοκρατικές χώρες της Δύσης, που με πρώτες τις ΗΠΑ πρωτοστάτησαν «να σώσουν τον κόσμο από τον χασάπη της Βαγδάτης» – προσπαθούν να ξεχάσουν και να θάψουν, όσο πιο βαθιά γίνεται, την βάρβαρη αυτή ιστορία.
ΚΑΝΕΙΣ απ’ όλους αυτούς που πρωταγωνίστησαν δεν θέλει να θυμάται τι έγινε. Αν ήταν δυνατόν (και μπορούσαν), θα έσβηναν εντελώς το γεγονός από τη συλλογική μνήμη της ανθρωπότητας, προκειμένου να μη μείνουν ίχνη που να θυμίζουν το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα.
ΑΚΟΜΑ και ο δικός μας ο Χάουαρντ, που φούσκωνε σαν γαλοπούλα (για να ψηλώσει) όταν έβγαινε στην τηλεόραση για να μας διαβάσει τα πύρινα… διαγγέλματά του (!) κατά της τρομοκρατίας και τον χασάπη της Βαγδάτης, έχει χαθεί από τα μάτια του κόσμου.
ΤΟΝ θυμόσαστε τον καραγκιόζη που επέμενε ότι το Ιράκ διέθετε χημικά και πυρηνικά όπλα, από τα οποία κινδύνευε ο… πλανήτης, η Αυστραλία, η δημοκρατία μας και ο… τρόπος ζωής μας;
ΘΥΜΟΣΑΣΤΕ τον χείμαρρο των ηλιθιοτήτων και των ψεμάτων που έλεγε κάθε τόσο στη Βουλή με περίσσια πατριωτική οργή, προκειμένου να το παίξει και αυτός σωτήρας της Δύσης δίπλα στον ανεκδιήγητο Μπους και τον φαιδρό Μπλερ;
ΤΩΡΑ σιωπά και αυτός, όπως και τα υπόλοιπα πρωτοπαλίκαρα της απάνθρωπης αυτής σφαγής. Κανείς δεν έχει πει ακόμα κουβέντα. Ούτε ένα συγνώμη.
ΣΤΗΝ ερώτηση ποιος θα λογοδοτήσει για τον θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων, την προσφυγιά εκατομμύριων ανθρώπων και την ολοσχερή σχεδόν καταστροφή μιας χώρας, δεν υπάρχει ακόμα απάντηση.
ΚΑΙ δεν υπάρχει απάντηση, γιατί κανείς από όλους αυτούς που είναι επιφορτισμένοι (και οφείλουν) να κάνουν την ερώτηση, δεν την κάνει.
ΟΥΤΕ αυτό ακόμα το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, δεν έχει πει λέξη. Ούτε μια κουβέντα, με υπονοούμενα, έτσι για τα μάτια του κόσμου. Τίποτα.
ΤΟ Δικαστήριο εξαντλεί τα περιθώρια απόδοσης δικαιοσύνης μόνο σε αυτούς που δεν έχουν διεθνή στηρίγματα.
ΓΙΑ τους παρακατιανούς πολίτες δεύτερης κατηγορίας έχει γίνει. Μόνο για τους «απολίτιστους» Βαλκάνιους ηγέτες και τους «άγριους» φυλάρχους της Αφρικής.
ΟΙ «μεγάλοι» και οι κύριοι υπεύθυνοι των παγκόσμιων συμφορών συνεχίζουν, όχι μόνο να μένουν στο απυρόβλητο, αλλά να χαίρουν και της εκτίμησης των… δημοκρατικών χωρών της Δύσης.
ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ αδιανόητο ακόμα (και έξω από την δυτική ορθολογική λογική) να συλληφθούν και να δικαστούν για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ο Μπους, ο Μπλερ και ο Χάουαρντ.
ΠΑΡΑ το γεγονός ότι όσα καταλογιστήκαν κατά του Μιλόσεβιτς, του Κάρατζιτς και άλλων Σέρβων, Κροατών και Βοσνίων πολεμαρχών, είναι πταίσματα μπρος στα εγκλήματα και κακουργήματα που έλαβαν χώρα στο Ιράκ, κανείς δεν αναφέρεται στα δεύτερα, ενώ δεκαπέντε χρόνια μετά, ακόμα αποδίδουν δικαιοσύνη για τα βαλκανικά έκτροπα.
ΘΥΜΟΣΑΣΤΕ την παγκόσμια (και δικαιολογημένη) κατακραυγή κατά της Σερβίας για τους Κοσοβάρους πρόσφυγες που εγκατέλειπαν το Κόσσοβο την εποχή των εκκαθαριστικών σερβικών επιχειρήσεων;
ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΙ σταθμοί απ’ όλο τον κόσμο (και, κυρίως, από την Αμερική) είχαν κατακλύσει τα σύνορα των γύρω χωρών προκειμένου να καταγράψουν λεπτό προς λεπτό τον ξεριζωμό χιλιάδων ανθρώπων από τα σπίτια τους.
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ευαισθησία είχαν επιδείξει και οι παγκόσμιοι φιλανθρωπικοί οργανισμοί και αρκετές πλούσιες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Αυστραλία, η οποία μάλιστα και φιλοξένησε για αρκετό χρονικό διάστημα πάνω από 4.000 Κοσοβάρους πρόσφυγες.
ΑΝΤΙΘΕΤΑ, στο Ιράκ, παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των νεκρών ανήλθε σε εκατοντάδες χιλιάδες (και όχι εκατοντάδες, όπως στο Κόσσοβο) και ο αριθμός των προσφύγων σε τρία και πλέον εκατομμύρια, σε σχέση με λίγες δεκάδες χιλιάδες του Κοσσόβου, κανείς δεν κινητοποιήθηκε και κανείς δεν θορυβήθηκε.
Ο,ΤΙ έγινε στο Κόσσοβο, το έκανε ο κακός εθνικιστής Μιλόσεβιτς, ενώ ό,τι έγινε στο Ιράκ, έγινε από… πατριώτες και δημοκρατικά εκλεγμένους ηγέτες της… πολιτισμένης Δύσης για το καλό της ανθρωπότητας!
ΜΑΛΙΣΤΑ αγαπητοί μου. Παρ’ όλα αυτά, κανείς δεν μίλησε, ακόμα και όταν κατάρρευσαν οι κατασκευασμένες (και ψευδείς) αιτίες, πάνω στις οποίες στηρίχτηκε το «δίκιο» της φονικής εισβολής του Μάρτη του 2003.
ΤΑ όπλα μαζικής καταστροφής, για χάρη των οποίων επιτέθηκε η… συμμορία των προθύμων συμμάχων κατά του Ιράκ δεν βρέθηκαν ποτέ, παρά του ισχυρισμούς των Μπους, Μπλερ και Χάουαρντ για την βέβαιη ύπαρξή τους.
ΟΥΤΕ χημικά όπλα βρέθηκαν ούτε βιολογικά ούτε πυρηνικά, για τα οποία είχε γίνει παγκόσμια πλύση εγκεφάλου από τα… αντικειμενικά μέσα ενημέρωσης της Δύσης.
ΠΟΤΕ δεν βρέθηκαν επίσης και τα φοβερά καταφύγια «παλάτια» που είχαν κατασκευάσει… Γερμανοί μηχανικοί 30 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης για χάρη του Σαντάμ. Όταν, μάλιστα, ο τελευταίος συνελήφθη, βρέθηκε στην κυριολεξία μέσα σε μια τρύπα σαν τυφλοπόντικας.
ΕΠΙΣΗΣ, κάτι σκουριασμένα τροχόσπιτα (γεωργικών φυτοφαρμάκων) βρέθηκαν στη θέση των τεχνολογικά άρτιων εργαστηρίων χημικών όπλων που υποτίθεται ότι διέθετε το Ιράκ για να… καταστρέψει τον κόσμο (!), που – ας σημειωθεί – δεν του είχε κάνει τίποτα.
ΣΤΑ πιο πάνω κατασκευασμένα ψέματα, είχε στηριχθεί και παρουσίαση στον ΟΗΕ, από τον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Κόλιν Πάουελ, όλων των… αποδεικτικών στοιχείων για το οπλοστάσιο του Σαντάμ!
ΟΛΟΣ ο κόσμος είδε με τα μάτια του και άκουσε με τα αυτιά του τα μεγάλα ψέματα, αλλά παρ’ όλα αυτά κανείς δεν λέει κουβέντα για να σταλθούν οι ένοχοι της σφαγής στο Διεθνές Δικαστήριο.
ΑΝ ο αφανισμός εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, η δημιουργία εκατομμυρίων προσφύγων και η ολοσχερής καταστροφή μιας χώρας (χωρίς λόγο!) δεν συνιστούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, τότε τι να πει κανείς;
ΒΕΒΑΙΩΣ και ο Σαντάμ ήταν δικτάτορας και καθήκι περιωπής. Αλλά, όπως είχαμε πει και τότε, ούτε ο πρώτος ήταν ούτε ο τελευταίος και αλίμονο αν τρίτες χώρες αποφάσιζαν να αλλάζουν τους ηγέτες που δεν γουστάρουν. Θα είχε καταργηθεί κάθε έννοια παγκόσμιας έννομης τάξης.
ΜΕΓΑΛΗ ευθύνη για ό,τι έγινε φέρουν και τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης παγκόσμιας ακτινοβολίας. Υπήρξαν στην κυριολεξία τα χωνιά των υπεύθυνων ηγετών και των μυστικών υπηρεσιών.
ΚΑΙ όσο πιο μεγάλα και πιο… αντικειμενικά ήταν, τόσο πιο πιστευτά και, ως εκ τούτου, τόση μεγαλύτερη ζημιά έκαναν παρουσιάζοντας τα άσπρα μαύρα.
ΠΟΤΕ δεν ομολόγησαν (και ποτέ, βέβαια, δεν ζήτησαν συγνώμη από τους αναγνώστες τους) τις πηγές που τα… ενημέρωναν αποκλειστικά και ποιος κατασκεύαζε (για λογαριασμό τους) τα σχεδιαγράμματα των… χημικών όπλων και των υπόγειων καταφυγίων του Σαντάμ.
ΑΣ τελειώσουμε με το κεντρικό ερώτημα: υπάρχει περίπτωση να δούμε μια μέρα τους υπεύθυνους της τραγωδίας του Ιράκ (που ακόμα συνεχίζεται) στο σκαμνί του κατηγορουμένου.
ΝΑ δούμε, ρε παιδί μου, τον Χάουαρντ να λογοδοτεί για τις μαλακίες που επί χρόνια έλεγε; Για όλα τα ψέματα που παπαγάλιζε;
ΤΟ να δικαστούν το βλέπω λίγο χλωμό, αλλά δεν το αποκλείω εντελώς. Στην Αμερική, αν και πολύ αθόρυβα και διακριτικά, άρχισε ήδη κάτι να κινείται προς την κατεύθυνση αυτή.
Ο Ομπάμα, μετά την αποκάλυψη των απόρρητων εγγράφων της CIA, για τα βασανιστήρια στο Γκουαντανανάμο, το Ιράκ και άλλες χώρες, έδωσε ήδη εντολή στο υπουργείο Δικαιοσύνης να «σκαλίσει» περισσότερο αυτήν την ιστορία που αμαυρώνει (και καταρρακώνει) το κύρος της Αμερικής στον υπόλοιπο κόσμο.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, ξεκαθάρισε ότι αν κάποιοι θα διωχθούν αυτοί δεν θα είναι τα (κατώτερα) εκτελεστικά όργανα, αλλά οι εμπνευστές και οι άνθρωποι που έδωσαν το «πράσινο φως» να γίνουν.
ΜΙΛΩΝΤΑΣ σε κάποιο πανεπιστήμιο, η Κοντολίζα Ράις δεν αρνήθηκε την ανάμιξή της στα κέντρα λήψης αποφάσεων, πρόσθεσε, όμως, ότι εκτελούσε εντολές του… προέδρου!
ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ πολλά τον τελευταίο καιρό στην Αμερική, που, τελικά, δείχνουν ότι το ήθος είναι ανεκτίμητο κεφάλαιο και πιο αποτελεσματικό από τις ρουκέτες και τις βόμβες.
ΜΕ αυτή όμως την ιστορία (της αμερικάνικης ηθικής παρανομίας) και τις νέες προοπτικές θα τα πούμε μια άλλη φορά.