Ο καταξιωμένος Ελληνοαυστραλός συγγραφέας της Μελβούρνης, Χρήστος Τσιόλκας, μαζί με το βραβείο του κορυφαίου συγγραφέα των χωρών-μελών της Βρετανικής Κοινοπολιτείας, κέρδισε και μια συνάντηση με τη βασίλισσα Ελισάβετ.

Σε ερώτηση τι θα ζητήσει από την βασίλισσα (που είναι και βασίλισσα των περισσοτέρων χωρών της Κοινοπολιτείας) ο πολυβραβευμένος συγγραφέας απάντησε αφοπλιστικά:
«Θα της ζητήσω να επιστρέψει τα Γλυπτά του Παρθενώνα στην Ελλάδα»!

Αποτελεί καθιερωμένη τακτική τα άτομα που κερδίζουν το βραβείο του Κορυφαίου Συγγραφέα της Κοινοπολιτείας να γίνονται δεκτά και από τη βασίλισσα.
Μένει τώρα να διαπιστωθεί αν ο Χρήστος Τσιόλκας, μετά απ’ αυτή τη δημόσια δήλωσή του, όντως θα συναντήσει τη βασίλισσα, της ζητήσει πράγματι την επιστροφή των Γλυπτών και ποια θα είναι η αντίδραση της τελευταίας.

Η βράβευση του Τσιόλκα, που ήταν η σημαντικότερη στην έως τώρα εντυπωσιακή καριέρα του, έγινε κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Συγγραφέων στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας και ήδη άρχισαν να γίνονται συζητήσεις ότι μπορεί κάποτε να του απονεμηθεί ακόμα και το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Ο Τσιόλκας κέρδισε το Best Book, 2009 Commonwealth Witers Prize για το βιβλίο του «The Slap» («Το Χαστούκι») που σημειώνει ρεκόρ πωλήσεων, έχοντας να ανταγωνισθεί κορυφαίους συγγραφείς από τη Βρετανία (Τζούμπα Λαχίρι), τον Καναδά (Μαρίνα Έντικοτ), τη Ν. Αφρική (Μάντλα Λάνγκα) και δεκάδες άλλες χώρες της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.

Το βιβλίο «Το Χαστούκι», που έχει χαρακτηριστεί «διαμάντι», από την εφημερίδα «The Age» αποτελεί μια μικρογραφία της σύγχρονης πολυπολιτισμικής Αυστραλίας και μια καυστική περιγραφή της οικογενειακής ζωής. Ο συγγραφέας ανατέμνει την ψυχή κάθε χαρακτήρα θέτοντας υπό αμφισβήτηση τα στοιχεία της ύπαρξής τους, την οικογένεια, τα πιστεύω, τις σχέσεις και τις επιθυμίες τους.

Στο παρελθόν, το βραβείο αυτό το έχουν κερδίσει και άλλοι Αυστραλοί συγγραφείς, όπως ο Πίτερ Κάρεϊ και ο Ντέϊβιντ Μαλούφ, που σήμερα θεωρούνται κορυφαίοι στον παγκόσμιο χώρο.

Η συγκεκριμένη διάκριση συνοδεύεται από χρηματικό ποσόν 20.000 δολαρίων, τεράστια προβολή τουλάχιστον σε όλες τις αγγλόφωνες χώρες και συνάντηση με τη βασίλισσα…  Ελισάβετ!

Ο ομογενής συγγραφέας είναι υποψήφιος και για το βραβείο 2009 Miles Franklin Literary Award. Ο νικητής του βραβείου αυτού, που είναι το κορυφαίο λογοτεχνικό βραβείο της Αυστραλίας, θα ανακοινωθεί τον Ιούνιο.

Ο Χρήστος Τσιόλκας προέρχεται από οικογένεια Ελλήνων μεταναστών και το βιβλίο του αντανακλά έως ένα βαθμό τα προσωπικά του βιώματα. Σημειώνεται ότι ο Χρήστος Τσιόλκας έγινε γνωστός για τα βιβλία του «Dead Europe» και «Loaded».

Το δεύτερο έγινε και ταινία με τίτλο «Κατά Μέτωπο» (κυκλοφόρησε και στην ελληνική γλώσσα) που προβλήθηκε και στις Κάννες και είχε ως θέμα του τη ζωή ενός νεαρού ομογενή ομοφυλόφιλου σε σκηνοθεσία της Άννας Κόκκινος με πρωταγωνιστή τον Άλεξ Δημητριάδη. Πρώτο βραβείο είχε δοθεί στο Τσιόλκα και για το βιβλίο του «Νεκρή Ευρώπη» από την εφημερίδα «The Age».

Και στο βιβλίο «Νεκρή Ευρώπη» ο Τσιόλκας περιγράφει την ιστορία ενός Ελληνοαυστραλού ομοφυλόφιλου φωτογράφου που επισκέπτεται την Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες και μέσα από παραισθήσεις ζει τον ρατσισμό. Προσπαθώντας να απομυθοποιήσει την Ευρώπη στην Αυστραλία περιγράφει εφιάλτες που ζει γιατί, όπως λέει: «Μόνο στους εφιάλτες μας είμαστε ικανοί να δούμε καθαρά τι έχουμε απογίνει».

Ο Χρήστος Τσιόλκας, που δεν κρύβει ότι είναι ομοφυλόφιλος, γεννήθηκε στη Μελβούρνη το 1965 και αρνείται να παίξει τον ρόλο του διανοούμενου εσωτερικών χώρων.
Οι γονείς του ήταν βιομηχανικοί εργάτες και αυτός ένα παιδί μεγαλωμένο στην ελληνική καρδιά της Μελβούρνης που από τα φοιτητικά του χρόνια έδινε το παρόν στο λογοτεχνικό γίγνεσθαι της Αυστραλίας.

Έχει γράψει, επίσης, διηγήματα, δοκίμια και κριτικές για διάφορα έντυπα, ενώ έχει συμμετάσχει και σε κινηματογραφικές ταινίες, βίντεο και θεατρικές παραστάσεις.
Σε συνέντευξή του ο Τσιόλκας δέχθηκε και την ακόλουθη ερώτηση:

– Προέρχεστε από θρησκευόμενο περιβάλλον;
Και η απάντησή του:
– Οι γονείς μου ήταν θρήσκοι, αλλά ευτυχώς με ισχυρές αντικληρικές θέσεις. Έτσι, διδάχθηκα και την ορθόδοξη πίστη και την καχυποψία προς τον κλήρο… Πίστευα ότι είχα εγκαταλείψει τη θρησκεία πίσω μου από τον καιρό της εφηβείας, όταν δεν μπορούσα να συμφιλιώσω την ορθόδοξη πίστη με τη σεξουαλικότητά μου.. Διαβάζοντας το Λόγο του Θεού ξανάπεσα στον αγώνα για λύτρωση, μετάνοια, που ήταν αυτό που ζητούσα από την θρησκεία όταν ήμουν μικρός.
Ως κάποιος που βίωσε την θρησκευτική πίστη, γνωρίζω ότι η πίστη απαιτεί από τον πιστό ήθος και ηθική. Οι ηθικοί κώδικες της θρησκείας μας προκαλούν να είμαστε καχύποπτοι στην ίδια μας την απληστία, την λαγνεία, τη ζήλια. Η θρησκεία, η πνευματικότητα, η πίστη δεν είναι προϊόντα σούπερ μάρκετ, να τα αγοράζεις για μια-δύο σαιζόν και μετά να τα πετάς. Όπως βλέπετε, δεν υπήρξα ικανός να αποβάλλω πλήρως το χριστιανικό μου χιτώνα – κι ούτε είναι κάτι που το θέλω.