Αρκετά σοβαρά θέματα μας γυροφέρνουν. Κάθε ημέρα και κάτι καινούργιο, το έχετε προσέξει; Σας θυμίζω τα τελευταία:
Η γρίπη των χοίρων που έχει φτάσει μέχρι το… Northcote και συνεχίζει ακάθεκτη.

Η σύνταξη στα 67 (ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω και δεν με ενδιαφέρει). Η ύφεση στην οικονομία που ξεκίνησε από πλάκα και για να μην μείνει μόνη της η Αμερική απλώθηκε στην υφήλιο, και τόσα άλλα εδώ και στην Ελλάδα.

Παγκοσμίως τίποτα δεν πάει… δεξιά. Όλα… αριστερά πάνε.
Θυμήθηκα πάλι το αριστερό και το δεξί. Βρε τι σου είναι οι αναμνήσεις και ο συνειρμός τους.
Παιδί, πιτσιρίκος, άκουσα για πρώτη φορά τη διαφορά μεταξύ αριστερού και δεξιού.

Καθισμένος σε μιαν ακρούλα στο τραπέζι, έγραφα σε ένα μικρό τετράδιο ολίγων φύλλων.  Η γιαγιά μου, από μητέρα μεριά, με πλησιάζει έντρομη και ως άλλη Μήδεια που θρηνεί, αναφωνεί:
– Τι κάνεις εκεί παιδί μου;
– Γράφω ορθογραφία.
– Και γράφεις με το αριστερόοοο; 
– Γιατί πειράζει; Μπορώ και με τα δύο χέρια.
– Βεβαίως πειράζει. Το δεξί είναι το ευλογημένο χέρι. Με αυτό κάνουμε το σταυρό μας, με αυτό γράφουμε, με αυτό χαιρετούμε δια χειραψίας, με το δεξί χαιρετούν οι στρατιωτικοί, με το δεξί ευλογεί ο παπάς τους πιστούς στην εκκλησία.
– Και το αριστερό είναι για πέταμα;
– Για να μην πούμε καταραμένο, ας πούμε βοηθητικό, μόνο βοηθητικό και μην σε ξαναδώ να γράφεις με το αριστερό γιατί δεν θα σου δώσω την ευχή μου, για να πας να κοινωνήσεις.

Μετά από τόσα επιχειρήματα και τέτοιες απειλές από την γιαγιά, αχρήστευσα το αριστερό μου χέρι και το άφησα μόνο για διακοσμητικό και για να παλαντζάρει, οπτικά, με το δεξί.

Άλλη φρικτή εμπειρία με το… αριστερό, είχα κατά την διάρκεια της…θητείας μου στο…  ποδαρικό.
Σε κάποιο παλαιότερο δημοσίευμα, αυτής της στήλης, είχα αναφέρει ότι κάθε πρωτομηνιά αργούσα να πάω στο σχολείο, γιατί, κανένα δίωρο, το έτρωγα για να κάνω ποδαρικό σε μερικά γειτονικά σπίτια.

Βλέπετε, όταν ήμουνα μικρούλης, ήμουνα και τυχερούλης,
– Καλημέρα και καλό μήνα κυρία Σοφία. Υγεία, τύχη και ευτυχία στην οικογένειά σας.
– Καλημέρα Κωστάκη. Μπες μέσα με το δεξί σου ποδαράκι αγόρι μου, να λες καλό μήνα κάθε φορά που θα μπαίνεις σε άλλο δωμάτιο και πάντα να μπαίνεις με το δεξί σου πόδι.
Μία φορά, από κακία και από παιδική περιέργεια, σε ένα από τα ποδαρικά μου, την ώρα που δεν με έβλεπε η σπιτονοικοκυρά, η κ. Γεωργία, μπήκα στο δωμάτιο του γιου της, με το αριστερό. Ο γιος της, μας αγριοκοίταξε γιατί κοιμότανε ακόμη, αλλά εγώ το βιολί μου: Καλημέρα, καλό μήνα να έχετε…..
Περίμενα να δω αν θα γινόταν τίποτα κακό στο σπιτικό που είχα μπει με το αριστερό. Παρακαλούσα να κερδίσουν το Λαχείο Συντακτών, μόνο και μόνο για να καταρρίψω τη θεωρία της γιαγιάς μου περί της υπεροχής της δεξιάς χειρός και δεξιού ποδός. Ήθελα νίκη της αριστεράς (χειρός) και του αριστερού κινήματος (του ποδός).
Όλο πήγαιναν καλά μέχρι τα μέσα του μήνα, όπου ο μοναχογιός της κ. Γεωργίας, τρακάρισε με το μηχανάκι, έσπασε τα δύο του πόδια και τελείωσε το μήνα στον… Ευαγγελισμό.

– Μήπως κατά λάθος, Κωστάκη, μπήκες στο δωμάτιο του γιου μου με το αριστερό σου ποδαράκι;
– Δεν θυμάμαι κ. Γεωργία.
– Τον άλλο μήνα που θα έρθεις για ποδαρικό, να προσέξεις.
Αφού είχα πλέον πειστεί για την υπεροχή του δεξιού, πρόσεχα και ήμουν συνεπής στις υποχρεώσεις του ποδαρικού. Άλλωστε, ήταν και θέμα συμφέροντος. Γλυκό ταψιού ή κουταλιού, τσαγάκι με παξιμάδι ή κουλουράκια και δραχμές σε χαρτονόμισμα παρακαλώ.
Η Ιερά Εξέταση (η γιαγιά), που ήταν από κάθε άποψη υπέρ του… δεξιού, παρακαλούσε (φωναχτά) την Παναγία να τα φέρει όλα δεξιά και του πατέρα μου να του πάνε όλα δεξιά.
 – Κωστάκη, πρέπει να σταματήσεις να παίζεις με τον Γιωργάκη, το γιο της κ. Φλώρας.
– Γιατί καλέ γιαγιά; Είναι καλό παιδί.
– Ναι αλλά ο πατέρας του είναι…  αριστερός.
Παρακολουθούσα κρυφά τον πατέρα του φίλου μου να δω αν τρώει ή κάνει τον σταυρό του με το αριστερό. Κάποια ημέρα, την ώρα που έβγαινε από το σπίτι του, τον είδα να κάνει τον σταυρό του με το δεξί και ησύχασα.

Πολλές φορές θυμάμαι τη γιαγιά και άλλες τόσες την δικαιολογώ. Προχτές ακόμη την ξαναθυμήθηκα, όταν άκουσα την Αλέκα και τον Αλέκο (τον Τσίπρα) να εύχονται και να ελπίζουν, ότι όλα θα τους πάνε… δεξιά στις Ευρωεκλογές. Χωρίς υπερβολές, σε όλους σας, μια θερμή ευχή. Να σας πάνε όλα δεξιά.