Ποτέ δεν φανταζόμουν, φίλες και φίλοι, ότι θα έβρισκα τόση ανταπόκριση, όταν εξέφρασα τη σκέψη για την ίδρυση ενός συλλόγου ή τη σύσταση μιας ομάδας, αν προτιμάτε, αυτής που αντιγράφοντας, την είχα… βαπτίσει «Φίλοι του Ελαφρού Ελληνικού Τραγουδιού».

Όπως ίσως θυμάστε, το έναυσμα για όλη αυτή την ιστορία, τότε, δόθηκε από την κ. Κούλα Τέο, στην οποία και θα επανέλθουμε, μιας και ο ρόλος της υπήρξε καθοριστικός, δεδομένου ότι μας «συνέδεσε» με την μόνη εναπομείνασα μεγάλη φωνή, την Ελίζα Μαρέλλι, από την ομάδα των «μεγάλων», που έγραψαν ιστορία στο ελαφρό (και ποιοτικό θα πρόσθετα) ελληνικό τραγούδι. 

Δεν θα επανερχόμουν επί του θέματος, αν πραγματικά δεν με εντυπωσίαζε το ενδιαφέρον αρκετών, τη στιγμή που όταν πρωτοαναφέρθηκα υπολόγιζα σε… ελάχιστους.

Αρχικά, προβληματίσθηκα αρκετά, προσπαθώντας να μοντάρω στο μυαλό μου τη δομή ενός παρόμοιου με τον Αθηναϊκό Σύλλογο, εδώ στην Μελβούρνη.
Κακέκτυπη αντιγραφή, σκεπτόμουν κάνοντας τις συγκρίσεις της δομής του εκεί λειτουργούντος σε σχέση με τις εδώ δυνατότητες και συνθήκες.
Εμείς εδώ δεν είμαστε, καλλιτεχνικά, στο επίπεδο της Ελλάδας.

Δεν έχουμε Ελίζα Μαρέλλι, ούτε κάποια από τις νεώτερες ή νεώτερους που τραγουδούν παλιά ελληνικά τραγούδια και, μάλιστα, με αρκετά μεγάλη επιτυχία.
Εκείνοι έχουν, όπως είναι επόμενο, μεγαλύτερο κοινό αριθμητικά και μεγαλύτερη συμπαράσταση και υποστήριξη.
Και μόνο ένας Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός» να φιλοξενεί τις εκδηλώσεις σου και να σου συμπαραστέκεται, εκτός της άνεσης που σου παρέχει, περιβάλλεσαι και με μια ξεχωριστή αίγλη.

Εξαιτίας του ενδιαφέροντος, των τηλεφωνημάτων και των επισκέψεων, γι’ αυτό το θέμα, κατέληξα ότι αξίζει να κάνουμε την προσπάθεια, στα δικά μας μέτρα και με τις δικές μας δυνατότητες.

Ο φίλος Αντώνης Μισερλής, από την Χορωδία Φλωριναίων και πολλοί άλλοι, με διαβεβαίωσαν ότι και εδώ στη Μελβούρνη, τα τραγούδια της εποχής μας τραγουδήθηκαν και εξακολουθούν να τραγουδιούνται, άρεσαν και αρέσουν, αγαπήθηκαν και αγαπιόνται.

Περισσότερα από πενήντα άτομα (άνδρες και γυναίκες) είναι έτοιμα να… επανδρώσουν τη συντροφιά που θέλουμε να μοντάρουμε.
Επαγγελματίες τραγουδιστές έχουμε, μουσικούς επίσης. Ορισμένοι από τους πιο γνωστούς προσφέρθηκαν ήδη να έλθουν στην παρέα μας.
Ακόμη κι αν δεν θελήσουν να μάς ακολουθήσουν, όλοι όσοι ελπίζουμε και πιστέψαμε, δεν έχει σημασία.

Όπως δεν έχει σημασία αν «βαφτίσουμε» την υπό σύσταση, συντροφιά μας «Φίλοι», «Λάτρεις» ή «Εραστές του Ελληνικού Τραγουδιού». Μπορούμε και μόνοι μας ακόμη, σε μια αίθουσα, σ’ ένα φιλικό σπίτι, σε μια ταβέρνα, να βρεθούμε να θυμηθούμε, να νοσταλγήσουμε, να γλεντήσουμε και να τραγουδήσουμε τα δικά μας τραγούδια.
Εξεπλάγη η Κούλα Τέο όταν βρέθηκε στις 14 Μαρτίου, ημέρα Σάββατο, στην υπέροχη κατάμεστη αίθουσα του «Παρνασσού», στη συναυλία της Μαρέλλι, όταν διαπίστωσε ότι οι περισσότεροι από τους μισούς θεατές, ήταν νέοι ηλικίας κάτω των 50 ετών.
Εξεπλάγη ακόμα περισσότερο, όταν σε συζήτησή της με την κ. Μαρέλλι, πληροφορήθηκε ότι νέοι καλλιτέχνες προσπαθούν να κάνουν καριέρα με την προώθηση του παλαιού, διαχρονικού πλέον, τραγουδιού.

Δεν θα μακρηγορήσω με το να σας εξηγήσω σήμερα ορισμένες σκέψεις που αντάλλαξα με την Κούλα Τέο, τον Βλάση Μαυραγάνη, τον Τώνη Μισερλή και άλλους, μιας και καλό θα είναι να ειπωθούν όταν βρεθούμε όλοι μαζί.   

Στο πολύ απλό και ωραίο πρόγραμμα της συναυλίας που προανέφερα που μου χάρισε η κ. Κούλα Τέο, πρόσεξα, εκτός των άλλων, την απλότητα και την φινέτσα του.
Θα ήθελα, αν μπορούσα, να το δημοσιεύσω ή να ανατυπώσω μερικά και να τα προσφέρω σε συλλόγους, καλλιτέχνες, οργανωτές καλλιτεχνικών εκδηλώσεων κ.λπ., για να παραδειγματιστούν και να αντιγράψουν.

Το πρόγραμμα της συναυλίας της Ελίζας Μαρέλλι ξεκίνησε με προσφώνηση του διευθυντή μουσικών εκδηλώσεων του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», κ. Γιαμπριά. Συνεχίστηκε με προσφώνηση του προέδρου του συλλόγου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Μαρκαντώνη.

Ακολούθησε χαιρετισμός του προέδρου «Φίλοι του Ελαφρού Ελληνικού Τραγουδιού», κ. Ναθαναήλ και αναφορά στη Ελίζα Μαρέλλι και τη Δανάη από τον εκδότη κ. Χατζηϊακώβου. Η παρουσίαση της προσωπικότητας της Μαρέλλι έγινε από τον δημοσιογράφο κ. Μπλιάτκα. Στο πιάνο συνόδευσε ο Τάκης Χαρίτος.
Το πρόγραμμα ενημέρωνε ότι: Τα έσοδα της συναυλίας θα δοθούν στο Σύλλογο Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Αυτιστικών Ατόμων «Άγιος Νικόλαος».
Στη συναυλία, με τίτλο «Σαν κι απόψε…», τραγουδήθηκαν συνολικά 22 τραγούδια. Πασίγνωστοι οι συνθέτες οι Ζοζέφ Κορίνθιος, Γιάννης Βέλλας, Μάνεσης, Μουζάκης και άλλοι αλησμόνητοι και καταξιωμένοι.

Το ίδιο καταξιωμένοι οι ποιητές και στιχουργοί.  Μεταξύ των 22 τραγουδιών και ένα καινούργιο είχε προστεθεί στο πρόγραμμα και στο ρεπερτόριο της κ. Μαρέλλι. Ένα όμορφο μελωδικό τραγούδι με τίτλο «Που πάμε τώρα» σε στίχους Κούλας Τέο.

Σε μια από τις προσεχείς συναντήσεις, της υπό εκκόλαψη συντροφιάς, θα ζητήσω από την Κούλα να μας περιγράψει την άκρως συγκινητική στιγμή, της πρώτης προσωπικής συνάντησης με την μεγάλη καλλιτέχνιδα, στην κατάμεστη αίθουσα του Παρνασσού.