Είναι 43 ετών, μητέρα επτά παιδιών, ιδιοκτήτρια δύο επιχειρήσεων, ράβει από τα 8 της χρόνια, δημιουργός της φίρμας ρούχων υψηλής ραπτικής Seven Souls (το όνομα το διάλεξε εμπνευσμένη από το γεγονός ότι έχει επτά παιδιά), άγνωστη για το ταλέντο της στην ελληνική παροικία, αλλά πολύ γνωστή για τις δημιουργίες της σε περιοδικά, όπως το Vogue ή το Fashion Trend.

Αυτήν την Παρασκευή, οι δημιουργίες της Seven Souls θα βγουν έξω από τα αποκλειστικά σόου μόδας που μέχρι τώρα πρωταγωνιστούσαν, έξω από τα γυαλιστερά εξώφυλλα των περιοδικών, για να συναντήσουν από κοντά το κοινό της Μελβούρνης.

Η νέα φάση της Seven Souls ξεκινά με μία φιλανθρωπική επίδειξη μόδας, με τα έσοδα να πηγαίνουν στην οικογένεια του πυροσβέστη Ντέιβ Μπέλφορντ που σκοτώθηκε από την πτώση δέντρου στις 17 Φεβρουαρίου, πολεμώντας τις πυρκαγιές που κατέκαιγαν την Βικτώρια.
Επιστρέψτε μου, όμως, να σας συστήσω την «κρυφή» δημιουργική ζωή της Σοφίας Σταϊκούρα, μιας συμπαροίκου σχεδιάστριας μόδας που κρατά χαμηλό προφίλ σε προσωπικό επίπεδο, αλλά οι δημιουργίες της τραβούν τα φλας των φωτογράφων σαν μαγνήτης σε όποια πασαρέλα και αν εμφανιστούν. Μεταξωτά υφάσματα, ντένιμ, λίκρα, γαλλικές δαντέλες, δέρμα αλλά και φτερά και πούπουλα αποκτούν άλλη οντότητα όταν τα πιάσει στο χέρι της η Σοφία. Προσωπική η εκτίμηση αλλά το «κρυφό» ταλέντο της συμπαροίκου δεν θα μείνει για πολύ έτσι…

ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕΓΑΛΩΝΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΡΑΒΕ

Η «κρυφή» ζωή της Σοφίας, δεν είναι τόσο «πιπεράτη» όσο τα ρούχα της. Αποδεικνύει, όμως, ότι η γυναίκα είναι όντως… «εφτάψυχη». Γεννήθηκε στην Γερμανία από γονείς μετανάστες με καταγωγή από την Βέροια και ήρθε στην Αυστραλία σε ηλικία πέντε χρόνων.

Στα οκτώ της χάνει την μητέρα της και από τότε μαθαίνει να ράβει. Κάθισε στην ραπτομηχανή για να βοηθήσει την μικρή οικογενειακή επιχείρηση, ενώ παράλληλα επωμίστηκε και την φροντίδα των αδερφιών της. «Που καιρός για σχολεία και παιδικά χρόνια», λέει, χωρίς όμως ίχνος πικρίας για την απόφαση του πατέρα της να της φορτώσει αυτήν την ευθύνη. «Δεν είχαμε άλλη επιλογή. Έπρεπε να δουλέψω».

Η Σοφία μεγάλωσε τα αδέρφια της και σε ηλικία 18 χρονών παντρεύτηκε. Η «κρυφή» ζωή της νεαρής κοπέλας δεν άλλαξε και πολύ μετά τον γάμο. Τότε ήρθαν τα δικά της παιδιά, επτά τον αριθμό, ενώ την ίδια στιγμή μαζί με τον άντρα της και τον πατέρα της συνέχιζε να εργάζεται στην οικογενειακή επιχείρηση ράβοντας ρούχα και…  «τρέχοντας από την κουζίνα, στο εργοστάσιο και από το εργοστάσιο στο πλυντήριο για να απλώσω τα ρούχα», μού λέει περιγράφοντας τη ζωή της.
Κοιτώ αυτή την μικρόσωμη γυναίκα με το γλυκό χαμόγελο και τα καταγάλανα μάτια που καθώς μου μιλά, με μία ενεργητικότητα που ζηλεύω, περπατά πάνω κάτω δείχνοντάς μου παράλληλα και την συλλογή των δημιουργιών της.

Λαχανιάζω. «Συγνώμη Σοφία, ας κάτσουμε να τα πούμε», τής λέω και τα καταφέρνω να την καθίσω τελικά στον καναπέ.
«Δεν ξέρω να κάνω τίποτε άλλο, το μόνο που ξέρω να κάνω είναι να δουλεύω, να ράβω», μου λέει με μετριοφροσύνη. Η Σοφία, όμως, αν κοιτάξει κανείς γύρω του, εκεί στο εργαστήριό της ξέρει πολλά…  και τα έμαθε όλα από πρώτο χέρι.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΥΨΗΛΗ ΡΑΠΤΙΚΗ

Η έφεση της Σοφίας στον σχεδιασμό ρούχων φάνηκε από πολύ μικρή ηλικία. Μπορεί να περνούσε όλη της την μέρα δουλεύοντας σκυμμένη πάνω σε μία ραπτομηχανή, αλλά όταν έβρισκε την ευκαιρία να παίξει, όποτε αυτό ήταν δυνατό, πάλι με το ρούχο ασχολούνταν.

«Θυμάμαι που μου άρεσε να σχεδιάζω ρούχα για τις κούκλες μου. Μάζευα τα κουρέλια από το μικρό μας εργαστήριο και ανάλογα με την υφή του υφάσματος τους έφτιαχνα και τα ανάλογα ρούχα. Μετά απέκτησα παιδιά, τότε έραβα και πάλι για το μεροκάματο, αλλά όχι πλέον για τις κούκλες μου, αλλά για τα παιδιά μου». Με αυτήν την ασχολία, η Σοφία ερχόταν σε επαφή με την δημιουργική φύση της δουλειάς της, με το δικό της έμφυτο ταλέντο που πάντα ζούσε μέσα της αλλά δεν έβρισκε τον χρόνο να εκδηλωθεί.

Τα αδέρφια μεγάλωσαν, τα παιδιά μεγάλωσαν και η ώρα της Σοφίας έφτασε, όπως μαρτυρούν οι δημιουργίες της.
Η μητέρα, σύζυγος, εργαζόμενη, που δεν πρόλαβε καλά-καλά να κάτσει στα θρανία για να μάθει γράμματα, σήμερα διοικεί δύο επιχειρήσεις η μία κατασκευής ρούχων και η άλλη δημιουργίας ρούχων υψηλής ραπτικής. «Κρατάω τα βιβλία της επιχείρησης μόνη μου σήμερα. Έμαθα και τα καταφέρνω μία χαρά. Έμαθα και το κομπιούτερ», μού λέει με ένα χαμόγελο παιδικής ικανοποίησης.

SEVEN SOULS

Η Seven Souls ήρθε για την Σοφία όταν έφυγαν οι πολλές υποχρεώσεις και πριν από δύο χρόνια. «Ήταν σε μία πτήση προς το εξωτερικό που βρήκα την ώρα να σκεφτώ ποια ήθελα να είναι η επόμενη φάση της ζωής μου. Τότε σε εκείνη την πτήση όρισα τα οράματά μου. Και σου είπα ήξερα να ράβω και να δουλεύω. Θυμήθηκα όμως ότι ήθελα κάτι παραπάνω…  ήθελα και να δημιουργώ. Έτσι ήρθε η Seven Souls» μου λέει.

«Με εμπνέει η υφή του υφάσματος. Πιάνω ένα ύφασμα και ξέρω τι ρούχο θα βγει από αυτό. Μού αρέσει η αποκλειστικότητα της ερωτικής φύσης της κάθε γυναίκας. Μού αρέσει το ασύμβατο, το συντηρητικά τολμηρό ρούχο. Το ρούχο που φεύγει από τα χέρια μου θέλω να είναι παράδοση, να μπορεί να γίνει αποκλειστικό κτήμα κάθε γυναίκας», λέει η Σοφία.

Και τα ρούχα της, όντως, είναι αντιφατικά, αλλά και αναντίρρητα ερωτικά. Οι δημιουργίες της συνδυάζουν με απόλυτη αρμονία υφάσματα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους. Μετάξι και πούπουλα, τζιν και μέταλλο, δαντέλα και λίκρα κάποιοι από τους συνδυασμούς της Σοφίας και δημιουργίες της Seven Souls. Όσο για την αύρα που αφήνουν οι δημιουργίες της στο πέρασμά τους; Τολμηρή αλλά και ρομαντική, αισθησιακή, στιλάτη αλλά και αέρινη.
Πρωτοκλασάτα περιοδικά μόδας της Αυστραλίας και της Ευρώπης όπως το Vogue και το Fashion Trend έχουν φιλοξενήσει τα ρούχα της Σοφίας ενώ κάθε δημιουργία της έχει μία διακριτική νότα ευρωπαϊκής φινέτσας. Η ίδια αναφερόμενη στην αγάπη των «ειδικών» στις δημιουργίες της αρκείται να πει ότι δεν κάνει τίποτε παραπάνω από το να κάνει την φαντασία της… «πράξη».

Καθώς μιλάμε πιάνω τον εαυτό μου να έχει μετανιώσει που της ζήτησα να κάτσουμε στον καναπέ. Νοιώθω ενοχές για την γυναικεία μου φύση, με τα μάτια μου να δραπετεύουν κάθε τρεις και λίγο στον καλόγερο με τα ρούχα της. Τα χρώματα με πλανεύουν και σαν «κλασσική γυναίκα» δεν κρατιέμαι να τα αγγίξω, να τα φορέσω, να τα χαρώ.
Συμμαζεύομαι για λίγο και της ζητώ μία φωτογραφία για την εφημερίδα σίγουρη ότι τα ρούχα της έχουν φωτογραφηθεί και θα φωτογραφηθούν άπειρες φορές, όχι όμως και η Σοφία.
«Όχι», μού απαντά ευγενικά, «προτιμώ τα ρούχα μου να μιλάνε για μένα».

Φτάνουμε στην φιλανθρωπικού χαρακτήρα επίδειξη μόδας της Seven Souls που θα γίνει στις 19 Ιουνίου στην πρώην φυλακή του Πέντριτζ στην περιοχή Coburg της Μελβούρνης.
«Σ’ αυτόν τον χώρο μέσα στους επόμενους μήνες θα ανοίξω και το πρώτο και μοναδικό κατάστημα της Seven Souls στην Μελβούρνη, στοχεύω στο να ανοίξω ένα κατάστημα σε κάθε πολιτεία της Αυστραλίας μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Μετά θα πάω Ευρώπη», λέει Σοφία. «Επέλεξα αυτόν τον φιλανθρωπικό τρόπο να γνωρίσω τα ρούχα μου στον κόσμο γιατί με αγγίζει η ορφάνια. Την έζησα και ξέρω πώς είναι» μου λέει.

Η Σοφία θέλει η «εφτάψυχη» μόδα της να κατακτήσει τον κόσμο. Αυτό είναι το όραμά της. Εφικτό; Αν αναλογιστεί κανείς την μέχρι τώρα πορεία της Seven Souls στα δύο χρόνια ύπαρξής της και μάλιστα σε έναν τόσο ανταγωνιστικό χώρο, μάλλον ο κόσμος της υψηλής ραπτικής έχει ήδη ανοίξει διάπλατα την πόρτα της επιτυχίας για την ομογενή σχεδιάστρια.

* Για περισσότερες πληροφορίες για την Seven Souls και για κρατήσεις θέσεων για την φιλανθρωπική επίδειξη μόδας μπορείτε να τηλεφωνείστε στο (03) 9949 1834.