Οι γυναίκες είδαν κι έπαθαν να αλλάξουν την παραδοσιακή σεξιστική αντίληψη ότι τα δύο φύλα έχουν το καθένα τους δικούς του διακριτούς ρόλους (π.χ. ο άνδρας διαβάζει εφημερίδα, ενώ η γυναίκα πλένει τα πιάτα), αλλά η πρόοδος των νευροεπιστημών φαίνεται ότι έχει μια παρενέργεια: την εκ νέου «καθαγίαση» των φυλετικών διαφορών, μόνο που αυτή τη φορά οι διαφορές υποτίθεται ότι εδράζονται στον εγκέφαλο.

 Μια σειρά από πρόσφατες επιστημονικές μελέτες και εκλαϊκευτικά βιβλία, που έχουν γίνει best seller, έρχονται να αναδείξουν ένα νέο μοντέλο: την ύπαρξη ενός «ανδρικού» και ενός «γυναικείου» εγκεφάλου, ο καθένας με τα δικά του ξεχωριστά νευρωνικά κυκλώματα, τις δικές του έμφυτες συμπεριφορές και αντιδράσεις, τις δικές του προτιμήσεις. Είναι, μάλιστα, αξιοσημείωτο ότι ο νέος αυτός νευροσεξισμός (αντίθετα με τον κλασσικό σεξισμό που αποτελούσε «κόκκινο πανί» για τις φεμινίστριες), αξιοποιείται με έκδηλη ικανοποίηση από πολλές γυναίκες, οι οποίες πιστεύουν ότι η νέα επιστημονική αντίληψη πράγματι αντανακλά αυτό που είναι και αυτό που νιώθουν.

 «Ο γυναικείος εγκέφαλος» (The Female Brain) της Λουάν Μπριζεντάιν, μιας κατ’ εξοχήν υπερμάχου της νέας αντίληψης, έχει αποδειχτεί ένα από πιο εμπορικά βιβλία των τελευταίων ετών (μεταφρασμένο σε 21 γλώσσες, μεταξύ των οποίων και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Λιβάνη με τίτλο «Το θηλυκό μυαλό»).
Όπως γράφει η Κορντέλια Φάιν, από το Πανεπιστήμιο Μελβούρνης, σε άρθρο της στο περιοδικό «Neuroethics» (Νευροηθική), άκρως επικριτικό για το νευροσεξισμό, τέτοια βιβλία έχουν μεγάλη επιρροή, όσον αφορά την εξάπλωση της άποψης ότι οι διαφορές στην ψυχολογία και τις συμπεριφορές των δύο φύλων είναι «δικτυωμένες» κυριολεκτικά στο hardware, δηλαδή τα νευρωνικά δίκτυα, του εγκεφάλου.

Μεταξύ άλλων, για παράδειγμα, υποστηρίζεται η αντίληψη ότι μια γυναίκα μπορεί να νιώσει και να προβλέψει τι αισθάνεται ο σύντροφός της, πριν καν αυτός συνειδητοποιήσει τα συναισθήματά του, και ότι αυτό συμβαίνει επειδή (υποτίθεται πως) η γυναίκα έχει έμφυτη στον εγκέφαλό της μια τέτοια ικανότητα.
Με άλλα λόγια, μια γυναίκα μπορεί να «διαβάσει» το μυαλό ενός άνδρα, αλλά το αντίστροφο δεν συμβαίνει (δυστυχώς ή ευτυχώς για τους άνδρες!). Ο νευροσεξισμός προβάλλει το γυναικείο μυαλό ως «μιας υψηλής απόδοσης συναισθηματική μηχανή που μπορεί, λεπτό το λεπτό, να ‘πιάνει’ τα μη λεκτικά σήματα ακόμα και των πιο ενδόμυχων συναισθημάτων των άλλων» (ωχ!).

Αντίθετα, οι άνδρες (υποτίθεται ότι) νιώθουν τα συναισθήματα των άλλων και ειδικότερα των γυναικών μόνο αν τις δουν να κλαίνε!
Η Φάιν, ανάμεσα σε άλλους επικριτές του νευρο-σεξισμού, θεωρεί ότι αυτοί οι ισχυρισμοί είναι στην ουσία ψευτο-επιστημονικοί και ανακριβείς και ότι στην πραγματικότητα «ντύνουν τον παλιομοδίτικο σεξισμό με την αξιοσέβαστη και έγκυρη γλώσσα της νευροεπιστήμης».

Σύμφωνα με τον Μαρκ Λίμπερμαν, από το Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, ο νευροσεξισμός παρερμηνεύει τα αποτελέσματα των νευροεπιστημονικών ερευνών μέχρι σημείου παραχάραξης της ίδιας της έρευνας. Η Φάιν υπογραμμίζει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι και αναγνώστες δεν έχουν τις γνώσεις να κρίνουν τους ισχυρισμούς του νευροσεξισμού και να καταλάβουν την παραπλάνησή στην οποία οδηγεί, γεγονός που επιδεινώνεται από το ότι, όσο περνούν τα χρόνια, η νευροεπιστήμη γίνεται όλο και πιο… σέξι και αρεστή στο ευρύ κοινό.

Έτσι, τα παμπάλαια κοινωνικά στερεότυπα, όπως λέει, απλώς μεταμφιέζονται σε νευροεπιστήμη.

Από την πλευρά τους, οι άνδρες μάλλον υπομένουν στωικά τους εναντίον τους νευρο-σεξιστικούς ισχυρισμούς, όπως ότι είναι λίγο-πολύ συναισθηματικά…  αναίσθητοι, ως ένα μικρό τίμημα που πρέπει να πληρώσουν προκειμένου να εξασφαλίσουν το νευρωνικό άλλοθι για πιο σημαντικά ψυχολογικά πλεονεκτήματα.
Σύμφωνα με ένα άλλο νευρο-σεξιστικό βιβλίο, με τίτλο «Η ουσιώδης διαφορά» (The Essential Difference) του Σιμόν Μπαρόν-Κοέν, ο θηλυκός εγκέφαλος είναι έτσι «δικτυωμένος» ώστε πρωτίστως να ευνοεί την συναισθηματική κατανόηση και συναίσθηση του άλλου, ενώ ο ανδρικός εγκέφαλος είναι πάνω από όλα νευρωνικά διατεταγμένος έτσι ώστε να καταλαβαίνει το γύρω του κόσμο. Με άλλα λόγια, (υποτίθεται ότι) οι γυναίκες είναι φτιαγμένες για να κάνουν τον διπλανό τους να νιώθει καλά, ενώ οι άνδρες στο μεταξύ ασχολούνται με την κατανόηση του περιβάλλοντος και την κατασκευή των αναγκαίων πραγμάτων στη ζωή.