Πρόωρα έκοψε ο καρκίνος το νήμα της ζωής του γνωστού επιχειρηματία και δημοφιλούς αντιπροέδρου της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Oakleigh και Περιχώρων, Αχιλλέα (Λάκη) Παπαδόπουλου. Την Πέμπτη το απόγευμα άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Μελβούρνης, στην αγκαλιά της αγαπημένης του συζύγου, Ζωής, των παιδιών του και των άλλων συγγενών του.

Όπως περιμέναμε, όσοι τον γνωρίζαμε, ο Λάκης έδωσε σκληρό αγώνα με την επάρατη νόσο μέχρι την τελευταία στιγμή. Όμως ο αγώνας αποδείχθηκε άνισος και ο Πόντιος με το πλατύ χαμόγελο και την αδαμάντινη καρδιά εγκατέλειψε τα εγκόσμια σε ηλικία 57 ετών.

Ο πρόωρος θάνατός του γέμισε πόνο και συντριβή την οικογένειά του, που λάτρεψε μέχρι την τελευταία του στιγμή, και τους αμέτρητους φίλους του.
Γιατί ήταν εξαιρετικά δημοφιλής ο αείμνηστος Λάκης. Δημιουργικός από τη φύση του, ευγενής, καλόψυχος, ανθρωπιστής, μόνον φίλους έκανε κατά τη διάρκεια του βίου του. Γι’ αυτό η αγγελία του θανάτου του προκάλεσε ένα βουβό κλάμα των χιλιάδων ανθρώπων που τον γνώρισαν, που μοιράστηκαν μαζί του ευχάριστα και δυσάρεστα γεγονότα και που ευεργετήθηκαν, έμμεσα ή άμεσα, από την καλοσύνη και την ανθρωπιά του.

Ο Λάκης δεν γεννήθηκε με το χρυσό κουτάλι στο στόμα. Γόνος οικογένειας αγωνιστών δούλεψε σκληρά και τίμια για την αποκατάστασή του στην Αυστραλία, όπου μετανάστευσε έφηβος με την οικογένειά του από τα Αλώνια Κατερίνης.

Ψαρεύοντας, αναπολούσαμε, μέσα στην ησυχία του πελάγους, τα παιδικά μας χρόνια, αναλύαμε τις αιτίες του ξενιτεμού στην Αυστραλία και κάναμε απολογισμό των προσπαθειών μας για αποκατάσταση στη θετή μας πατρίδα. Μού μιλούσε με νοσταλγία για τις σκληρές παιδικές εμπειρίες του, που εν τούτοις διατηρούσε ατόφιες στη μνήμη του.

Δεκαεπτάχρονος έφθασε στην Αυστραλία τον Απρίλη του 1969, άρπαξε με τα δύο του χέρια τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν και καθιερώθηκε στο χώρο του αυτοκινήτου. Η σκληρή δουλειά και η ευσυνειδησία του τον αντάμειψαν οικονομικά και κοινωνικά. Στο χώρο που δραστηριοποιήθηκε το όνομά του συμβόλιζε την επαγγελματική επάρκεια, την τιμιότητα και τη συνέπεια. Γι’ αυτό πέτυχε. Γι΄ αυτό οι ομογενείς επιχειρηματίες ανταποκρίθηκαν πρόθυμα στην πρωτοβουλία που ανέλαβε, μαζί με τον αδελφικό του φίλο Άγγελο Σαρδέλλη, για τη δημιουργία της «Ένωσης», οργάνου εκπροσώπησης και αλληλοστήριξης ελληνικών επιχειρήσεων της Μελβούρνης.

Συμπαραστάτης και συνοδοιπόρος του στην απαιτητική πορεία του προς την επιτυχία ήταν η αγαπημένη σύζυγός του Ζωή, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, την Κατερίνα, τον Κώστα και το Δημήτρη και μοιράστηκαν 35 χρόνια ατάραχης ζωής.

Ο Λάκης πρώτευσε και στον κοινωνικό στίβο. Υπερήφανος για την ποντιακή καταγωγή του οργανώθηκε σε ποντιακά σωματεία, ενίσχυσε οικονομικά και προσέφερε προσωπική εργασία. Μεγάλη η προσφορά του και στην Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Oakleigh και Περιχώρων, που υπηρέτησε πιστά επί πολλά χρόνια ως απλό μέλος και ως αντιπρόεδρος. Η εξέλιξη της Κοινότητας και του Κολλεγίου της τον γέμιζαν ικανοποίηση και υπερηφάνεια, που ποτέ δεν έκρυβε. Ο θάνατός του αφήνει μεγάλο κενό και στη διοίκηση της Κοινότητας.

Μεγάλο και το φιλανθρωπικό έργο του Λάκη Παπαδόπουλου. Χρόνια, μαζί με αγαπητούς φίλους του, Άγγελο Σαρδέλλη, Βασίλη Χατζησυμεωνίδη (Μερακλή), Θεόδωρο Ρηγόπουλο και πολλούς άλλους, περιέθαλπαν αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μέσω διαφόρων φιλανθρωπικών οργανισμών, ιδιαίτερα τις μεγάλες ημέρες (Πάσχα και Χριστούγεννα) που η ανέχεια και η μοναξιά γίνονται περισσότερο αισθητές.

Σημαντική και η προσφορά του Λάκη και των φίλων του στο Νοσοκομείο Παίδων Βικτωρίας, μέσω της ερανικής δραστηριότητας που είχαν καθιερώσει από το 1994. Μισό εκατομμύριο δολάρια προσέφεραν στο Νοσοκομείο Παίδων, εκ μέρους της ομογένειας, προσφορά που συνέβαλε στη βελτίωση των υπηρεσιών του νοσοκομείου στα παιδιά της πολιτείας μας.

Φίλε Λάκη, καθώς σε αποχαιρετάμε, σε βεβαιώνουμε ότι θα κρατάμε άσβεστη τη μνήμη σου και θα παραδειγματιζόμαστε από την αφοσίωσή σου στην οικογένειά σου, τη δημιουργικότητά σου, την καλοσύνη σου, την ευγένεια της ψυχής σου, την αγάπη σου για τον άνθρωπο.

Να είναι μακαρία η οδός που θα πορευτείς και ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάσει. Ο δε Θεός, που πίστευες ακράδαντα, να παρηγορεί τη συντριμμένη σύζυγό σου, τα παιδιά σου και τους άλλους συγγενείς σου.
 Καλό ταξίδι φίλε Λάκη.