Δύο κορυφαία συνδικάτα εκπαιδευτικών της Αυστραλίας, το Συνδικάτο Εκπαιδευτικών Αυστραλίας και το Συνδικάτο Εκπαιδευτικών Ανεξάρτητων Σχολείων Αυστραλίας βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση, από το τέλος της περασμένης εβδομάδας. Τη ρήξη προκάλεσε η εκτίμηση του ελληνικής καταγωγής προέδρου του Συνδικάτου Εκπαιδευτικών Ανεξάρτητων Σχολείων Αυστραλίας, ότι τα θρησκευτικά σχολεία της χώρας είναι εθνο-θρησκευτικοί «θύλακες» αποκομμένοι από την αυστραλιανή κοινωνία.

Ο ομογενής συνδικαλιστής εκτιμά, ότι τα σχολεία των μεταναστευτικών και θρησκευτικών ομάδων είναι πολιτισμικοί και θρησκευτικοί «θύλακες» που περιορίζουν την κοινωνικοποίηση των μαθητών και των μαθητριών τους σε βάρος της ενότητας και της συνοχής της αυστραλιανής κοινωνίας.

Υποστηρικτής, εκ πεποιθήσεως, της δημόσιας εκπαίδευσης ο κ. Γαβριελάτος επιμένει ότι το δημόσιο σχολείο, Δημοτικό και Γυμνάσιο, «που αντιπροσωπεύει όλες τις κοινωνικές τάξεις», είναι ο καταλληλότερος χώρος κοινωνικοποίησης των παιδιών και εμπέδωσης του πολυπολιτισμού.

 Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ

Η εκτίμηση του εκπροσώπου Εκπαιδευτικών Ανεξάρτητων Σχολείων, Chris Watt, εκφράζει τη λύπη του για την επίθεση του κ. Γαβριελάτου στα ανεξάρτητα εθνο-θρησκευτικά σχολεία και διαβεβαιώνει ότι κεντρικός στόχος των σχολείων αυτών είναι η παροχή ποιοτικής εκπαίδευσης και καλλιέργειας της ανοχής των μαθητών και μαθητριών τους στη διαφορά – θρησκευτική και πολιτισμική.

 «Είναι λανθασμένος ο ισχυρισμός του κ. Γαβριελάτου, ότι «τα εθνο-θρησκευτικά σχολεία είναι θύλακες που αναπτύσσουν δεσμούς μεταξύ τους, αλλά δεν γεφυρώνουν τις πολιτισμικές και άλλες διαφορές των μαθητών και μαθητριών τους με την υπόλοιπη κοινωνία.

Η άποψη αυτή αγνοεί το θαυμάσιο εκπαιδευτικό έργο των ανεξάρτητων σχολείων το οποίο εκτείνεται πέραν των προβλεπομένων εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων του επίσημου εκπαιδευτικού προγράμματος της χώρας.

Τα εθνο-θρησκευτικά διασυνδέονται μεταξύ τους καθώς και με δημόσια σχολεία, μέσω σχολικών εκπαιδευτικών, αθλητικών, πολιτισμικών και άλλων δραστηριοτήτων που εκθέτουν τα μεν στις θρησκευτικές και πολιτισμικές διαφορές των δε. Είναι αβάσιμη, κατά συνέπεια, η άποψη του κ. Γαβριελάτου ότι τα εθνο-θρησκευτικά σχολεία απομονώνουν τους μαθητές και τις μαθήτριές τους από παιδιά αντίστοιχων ηλικιών, που φοιτούν σε δημόσια σχολεία».

 Κατά τον κ. Watt, η προσέγγιση του Κ. Γαβριελάτου στον πολυπολιτισμό είναι «αντιφατική». «Είμαι βέβαιος, ότι ο κ. Γαβριελάτος απολαμβάνει την ελληνική κουζίνα σε ελληνικά εστιατόρια, τον ελληνικό πολιτισμό γενικότερα παρακολουθώντας ελληνικές πολιτισμικές εκδηλώσεις. Διαφωνεί, όμως, με την επιλογή γονέων ελληνικής καταγωγής να στείλουν τα παιδιά τους σε ανεξάρτητα ελληνικά σχολεία, στα οποία τα παιδιά τους διδάσκονται τις ελληνοχριστιανικές παραδόσεις. Είναι αντιφατική η προσέγγισή του στον πολυπολιτισμό και αδικεί τα ανεξάρτητα εθνο-θρησκευτικά σχολεία, τα οποία διδάσκουν τους μαθητές και τις μαθήτριές τους τη θρησκεία, τη γλώσσα και τον πολιτισμό των γονέων τους, χωρίς να τους στερούν τη δυνατότητα επαφής με άλλες θρησκείες και πολιτισμού», τονίζει ο κ. Watt.
Τέλος, ο κ. Watt σημειώνει, ότι πέρυσι φοιτούσαν στα ανεξάρτητα εθνο-θρησκευτικά 1.169.700 μαθητές και μαθήτριες ή το 34,1% του συνολικού αριθμού των παιδιών σχολικής ηλικίας φοιτά σε ανεξάρτητα σχολεία.

«Εξ αυτών, το 39% φοιτούσε σε ανεξάρτητα Γυμνάσια και το 30,2% σε Δημοτικά Σχολεία. Αν τα σχολεία στα οποία φοιτούν δεν κάλυπταν τις ανάγκες των μαθητών τους, εκπαιδευτικές και άλλες, θα είχαν πάψει να λειτουργούν προ πολλού», εξηγεί.

ΡΗΜΑΞΑΝ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Ο κ. Γαβριελάτος απαντά  ότι ουδείς στερεί από τους γονείς το δικαίωμα επιλογής του σχολείου στο οποίο θα στείλουν τα παιδιά τους και προσθέτει ότι η δημόσια εκπαίδευση πρέπει να γίνει η πρώτη επιλογή.

«Σαφώς οι γονείς πρέπει να έχουν δικαίωμα επιλογής του σχολείου, στο οποίο θα στείλουν τα παιδιά τους. Εμείς πιστεύουμε ότι οι περισσότεροι γονείς θα επιλέξουν το κρατικό σχολείο, αν το κράτος διαθέτει τα αναγκαία κονδύλια για την ποιοτική αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης.

Δεν πρέπει να μάς διαφεύγει το γεγονός, ότι επί μία δεκαετία οι κυβερνήσεις Χάουαρντ ρήμαξαν, στην κυριολεξία, τη δημόσια σχολεία στο όνομα της εκλογής των γονέων. Οι κυβερνήσεις Χάουαρντ στέρησαν από τη δημόσια εκπαίδευση σημαντικά κονδύλια, αναγκαία για την ποιοτική της λειτουργία. Αποτέλεσμα της εκπαιδευτικής πολιτικής των Φιλελεύθερων κυβερνήσεων είναι η ποιοτική υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης και η στροφή των γονέων προς την ιδιωτική εκπαίδευση, στην οποία περιλαμβάνεται και η εθνικο-θρησκευτική.

Εμείς δεν απορρίπτουμε την ιδιωτική εκπαίδευση ούτε το είδος της εκπαίδευσης που προσφέρει. Εμείς λέμε ότι δεν ωφελεί κοινωνικά και εθνικά η ενίσχυση της μίας κατηγορίας εκπαίδευσης σε βάρος της άλλης, εννοώ η ενίσχυση της ιδιωτικής σε βάρος της δημόσιας εκπαίδευσης, με λαϊκίστικα επιχειρήματα και συνθήματα περί δήθεν εκλογής.

Την άποψή μας για τον τρόπο χρηματοδότησης της παιδείας θα την υποβάλουμε στην κυβέρνηση Ραντ κατά τη διάρκεια της αναθεώρησης που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση για το 2010-2011».

ΚΟΙΝΩΚΙΚΗ ΕΝΣΤΑΣΗ

Ο κ. Γαβριελάτος αρνείται, ότι οι ενστάσεις του και οι ενστάσεις του συνδικάτου για τα ανεξάρτητα εθνο-θρησκευτικά και άλλα σχολεία δεν είναι ιδεολογικές, είναι κοινωνικές.

«Εκτός της ποιότητας, εμείς ενδιαφερόμαστε και δίνουμε μεγάλη σημασία και στην κοινωνικοποίηση των παιδιών μας, στην επαφή και την επικοινωνία τους με παιδιά άλλων εθνικοτήτων και θρησκευμάτων. Γνωρίζοντας ότι η κοινωνικοποίηση ενός παιδιού αρχίζει από το σκάμμα του σχολείου του, εκεί που παίζει τα πρώτα σχολικά παιχνίδια με τους συμμαθητές του, υποστηρίζουμε ότι η φοίτηση ενός παιδιού στο σχολείο όπου φοιτούν τα παιδιά της γειτονιάς του το βοηθά να κοινωνικοποιηθεί, να αναπτύξει τις ανοχές που απαιτεί η συμβίωση με παιδιά διαφορετικών πολιτισμών και θρησκευμάτων.

 Η συνύπαρξη αυτή διατηρεί και ενισχύει τη συνοχή μας, ως κοινωνία.

Όταν, όμως, τα παιδιά μας φοιτούν σε σχολεία που περιορίζουν την επαφή τους με άλλους πολιτισμούς και θρησκείες, αποκόπτονται από την υπόλοιπη κοινωνία σε βάρος της κοινωνικής μας ενότητας. Όπως δήλωσα επανειλημμένα, τα σχολεία αυτά και οι μαθητές τους επικοινωνούν μεταξύ τους, αλλά δεν κατασκευάζουν γέφυρες επικοινωνίας των παιδιών τους με την υπόλοιπη κοινωνία.

 Εν κατακλείδι, εμείς λέμε ότι η μόρφωση ενός παιδιού στο δημόσιο σχολείο μετριάζει τις κοινωνικές διαφορές και ενισχύει το κοινωνικό ιστό».
Ο ομογενής συνδικαλιστής διαφωνεί με την εκτίμηση του γραμματέα του Συνδικάτου Εκπαιδευτικών Ανεξάρτητων Σχολείων Αυστραλίας, ότι προσεγγίζει τον πολυπολιτισμό «αντιφατικά».

 «Απεναντίας, οι απόψεις μου για τον πολυπολιτισμό είναι απόλυτα σαφείς», λέει. «Κατ’ αρχήν, ουδέποτε πρότεινα, ως άτομο και ως συνδικαλιστής, το να μην διδάσκονται στα δημόσια σχολεία η γλώσσα και ο πολιτισμός των διαφόρων εθνικών ομάδων. Εμείς επιμένουμε στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των πολυπολιτισμικών προγραμμάτων στην εκπαίδευση, ώστε να διασφαλίζεται η κοινωνική μας συνοχή. Προσωπικά, είμαι της άποψης ότι στο δημόσιο σχολείο της γειτονιάς, όπου αντιπροσωπεύονται όλες οι κοινωνικές τάξεις, καλλιεργείται και αναπτύσσεται ο πολυπολιτισμός με τη διδασκαλία των γλωσσών και των πολιτισμών των παιδιών που αποτελούν την σχολική κοινότητα».

ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΓΕΦΥΡΕΣ

Ο διευθυντής του Ημερήσιου Ελληνορθόδοξου Κολεγίου «Αγία Ευφημία», κ. Χαράλαμπος Χειράκης, χαρακτηρίζει «λανθασμένες» τις απόψεις του κ. Γαβριελάτου για τα εθνο-θρησκευτικά σχολεία.

«Ενάντια στα όσα υποστηρίζει ο κ. Γαβριελάτος εθνο-θρησκευτικά σχολεία όπως η «Αγία Ευφημία» χτίζουν γέφυρες με την υπόλοιπη κοινωνία, δεν αποκόβουν τους μαθητές και τις μαθήτριές τους από το κοινωνικό σύνολο.  «Το κολέγιό μας, αν και Ελληνικό Ορθόδοξο Κολέγιο, δέχεται μαθητές και μαθήτριες άλλων εθνικοτήτων, δεν αποκλείουμε κανέναν και καμία. Τα δε προγράμματα, οι καθημερινές δραστηριότητές μας και η πολιτική του σχολείου είναι πολυπολιτισμικά. Κατ’ αυτόν τον τρόπον οι μαθητές και οι μαθήτριές μας μαθαίνουν και εκτιμούν τον πολιτισμό και τη θρησκεία άλλων εθνικών ομάδων.

Επιπροσθέτως, οι μαθητές και οι μαθήτριες του κολεγίου μας έρχονται σε επαφή με συνομήλικα παιδιά σχολείων άλλων εθνικοτήτων και δογμάτων μέσω εκπαιδευτικών, πολιτισμικών, αθλητικών δραστηριοτήτων.
Απαντώ, λοιπόν, στον κ. Γαβριελάτο ότι εμείς, παράλληλα με την ποιοτική εκπαίδευση που προσφέρουμε, χτίζουμε γέφυρες επικοινωνίας των μαθητών και αποφοίτων του σχολείου μας με την υπόλοιπη κοινωνία», υπογραμμίζει ο κ. Χειράκης.

ΛΑΝΘΑΝΕΙ Ο Κ. ΓΑΒΡΙΕΛΑΤΟΣ

Απόλυτος και ο διευθυντής του Alphington Grammar, κ. Mike Smith, δηλώνει ότι τα σχολεία των εθνικών μειονοτήτων δεν υπονομεύουν την ενότητα και τη συνοχή της αυστραλιανής κοινωνίας.
«Είναι παρακινδυνευμένη η εκτίμηση του κ. Γαβριελάτου», λέει. «Σχολεία όπως το Alphington Grammar, δημιουργήθηκαν, ακριβώς, για να προσφέρουν τη δυνατότητα συνύπαρξης, κάτω από την ίδια στέγη, μαθητών και μαθητριών διαφορετικών εθνικοτήτων.

 Στο σχολείο μας συνυπάρχουν αρμονικά μαθητές και μαθήτριες 25 και πλέον εθνικοτήτων. Καθημερινά χτίζουμε, σαν σχολείο, γέφυρες σύνδεσης των πολιτισμών που εκπροσωπούνται στη μαθητική κοινότητα και στην ευρύτερη κοινωνία.

Πιστεύω, ότι και τα άλλα σχολεία κάνουν το ίδιο, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια αρμονικής, παραγωγικής σύνδεσης των παιδιών τους μεταξύ τους και την υπόλοιπη κοινωνία».