ΝΑ δείτε που, τελικά, δεν θα αποφύγω το μπλέξιμο με την αντιτρομοκρατική υπηρεσία.
ΓΙΑ «τρομοκρατικό χτύπημα» με κατηγόρησε ο Γιάννης Βασιλακάκος, για το σχόλιο που έκανα πριν ένα μήνα (και ακόμα μου γράφει!) και για «κουκουλοφόρο», δημοσιογράφος του «Ελληνικού Κήρυκα».
Ο τελευταίος για τα σχόλια που έκανα την περασμένη βδομάδα στη συνέντευξη που είχε πάρει από τη συντονίστρια του Εθνικού Συμβουλίου, Πατρίσια Δρίβα.
ΔΕΝ θα απαντήσω στο δημοσιογράφο του «Ελληνικού Κήρυκα», όπως δεν απάντησα και στον κ. Βασιλακάκο, γιατί, από τα όσα έγραψαν, διαπίστωσα ότι δεν δικαιούνται απάντησης. Τέλος.
ΚΑΙ μιας ο λόγος περί κουκουλοφόρων, να κάνω μια ερώτηση: Γιατί κανείς δεν ζητά να πάψουν να φορούν κουκούλες οι ειδικές ομάδες των μπάτσων καθώς και οι άνδρες διάφορων αντιτρομοκρατικών υπηρεσιών;
ΔΗΛΑΔΗ, αν κατάλαβα καλά, μάς ενοχλούν μόνο οι κουκούλες των αναρχικών και τρομοκρατών και όχι αυτές των μπάτσων και των λοιπών… ειδικών δυνάμεων, που είναι μόνιμα αραγμένοι και καλοπληρωμένοι;
ΓΙΑ τους λογοτέχνες της παροικίας μας: μην ξεχάσετε να στείλετε (αν βέβαια σας έχουν περισσέψει) δύο αντίτυπα από κάθε βιβλίο σας στο Προξενείο μας, προκειμένου να συμπεριληφθούν στην υπό ίδρυση Βιβλιοθήκη Ομογενειακού Βιβλίου.
Η βιβλιοθήκη, όπως έχουμε ξαναγράψει, θα στεγάζει τον «πνευματικό μόχθο» των Ελλήνων συγγραφέων της Αυστραλίας.
ΤΩΡΑ, πόσος από το «μόχθο» αυτό αξίζει να στεγαστεί, είναι μια άλλη ιστορία, που κάποτε πρέπει να γραφεί και να μη βρει πουθενά να στεγαστεί.
ΚΑΙ μιας και καταπιάστηκα με τα «λογοτεχνικά» να προσθέσω ότι την Κυριακή, 12 Ιουλίου και ώρα 4 μ.μ., στο κτίριο της Κοινότητας Μελβούρνης θα γίνει η… δεύτερη παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Ζάγκαλη «Μετανάστες Εργάτες και Εθνικές Κοινότητες – Ο αγώνας τους για κοινωνική δικαιοσύνη και πολιτιστικά δικαιώματα – Ο ρόλος των Ελληνοαυστραλών».
ΝΑ προσθέσω εδώ, ότι είμαι ο πρώτος που επιχείρησα να μεταφράσω, από τα αγγλικά στα ελληνικά, τον τίτλο του πολυσέλιδου βιβλίου του Γιώργου Ζάγκαλη, όπως, ενδεχομένως, να είμαι και ο πρώτος που επιχείρησα (δύο φορές μάλιστα) να το διαβάσω, χωρίς να τα καταφέρω.
ΤΟ βρήκα τόσο βαρετό, που θα προτιμήσω να κάνω τον γύρο της Αυστραλίας με τα… πόδια, παρά να καθίσω να το διαβάσω.
ΑΣΕ που, ξεκομμένος και τόσα χρόνια από το… επαναστατικό προτσές, δεν καλοκαταλάβαινα τι ήθελε να πει ο (πρωτοεμφανιζόμενος) συγγραφεύς.
ΤΕΛΟΣ πάντων, όσοι δεν καταφέρατε να παρευρεθείτε στην πρώτη (επίσημη) παρουσίαση, που έγινε πριν ένα τρίμηνο περίπου στο Εργατικό Κέντρο Μελβούρνης, μη χάσετε την δεύτερη ευκαιρία που σάς δίνει η… ιστορία.
ΑΥΤΗ τη φορά, την παρουσίαση του βιβλίου θα κάνουν από κοινού, η Κατερίνα Σδρίνη (πρώην μέλος της ηγεσίας του ACTU) και ο Θεόδωρος Μάρκου, μέλος του Δ.Σ. της Κοινότητας.
ΝΑ κάνω, όμως, βιαστικά και μια άλλη ανακοίνωση, που δεν μπορεί να περιμένει. Λοιπόν, αν ετοιμαζόσαστε σήμερα το απόγευμα (στις 3 μ.μ.) να πάτε στην «άτυπη συνάντηση του Alphington», μην πάτε, γιατί θα γίνει… αύριο!
ΤΗ συνάντηση την καλεί ο πρώην πρόεδρος της Κοινότητας, Γεώργιος Φουντάς, «ως συνέχεια της ανοιχτής και άτυπης συνάντησης του Αυγούστου του 2007, με σκοπό την ανταλλαγή απόψεων για το μέλλον της Κοινότητας και της παροικίας γενικότερα».
ΟΠΩΣ αναφέρει ο ίδιος ο Φουντάς, στην ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε προχθές στο «Νέο Κόσμο», συζήτηση θα γίνει και για την επικείμενη Έκτακτη Συνέλευση και τις προτάσεις τροποποίησης του Καταστατικού.
ΑΝ κατάλαβα σωστά, «διαβάζοντας» και όσα δεν γράφτηκαν, το «μέλλον» της Κοινότητας και της παροικίας γενικότερα, μπορούν να περιμένουν (εκ του ασφαλούς) και άλλα δύο χρόνια.
ΕΚΕΙΝΟ που δεν μπορεί να περιμένει, είναι η Έκτακτη Συνέλευση και οι αλλαγές των δύο Άρθρων του Καταστατικού πριν τις ερχόμενες εκλογές και γι’ αυτό καλείται κάπως εσπευσμένα και χωρίς καμιά προετοιμασία, η αυριανή συνάντηση.
ΑΝ έχω καταλάβει σωστά, από τα όσα έχουν ειπωθεί μέχρι τώρα, σύσσωμη η κοινοτική αντιπολίτευση, συμπεριλαμβανομένης και της ομάδας Φουντά, που πριν λίγα χρόνια δεν ήθελε να ακούσει κουβέντα για αλλαγές του εκλογικού συστήματος, έχουν ταχθεί υπέρ των αλλαγών.
ΤΑ τελευταία χρόνια, αλλαγές στο εκλογικό σύστημα και καθιέρωση της απλής αναλογικής ζητούσε μόνο η «ορθόδοξη αριστερά», η οποία και έμενε απ’ έξω από το «χορό» ή αναγκαζόταν εκ των πραγμάτων να μπει στο Διοικητικό Συμβούλιο ως «τσόντα».
Ο Φουντάς, όλα αυτά τα χρόνια της εκλογικής παντοδυναμίας του, δεν ήθελε να ακούσει κουβέντα για αλλαγές, γιατί ήθελε να εκλέγει και τα 19 μέλη του Δ.Σ., όπως και έκανε σε αρκετές αναμετρήσεις.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ και μην μπορώντας να κάνει και αυτός διαφορετικά (όπως και η υπόλοιπη «άστεγη» αντιπολίτευση), ζητά να ψηφίζονται από τα μέλη, 5 υποψήφιοι και όχι 19 όπως προβλέπει το Καταστατικό, εδώ και ένα αιώνα.
Η αντιπολίτευση πιστεύει ότι με την πιο πάνω αλλαγή, θα μπει κάποιος φραγμός στην αθρόα στρατολόγηση μελών και το Διοικητικό Συμβούλιο θα είναι πιο αντιπροσωπευτικό.
ΣΤΗΝ ουσία η αντιπολίτευση, αν και είναι πάνω από βέβαιη ότι οι αλλαγές δεν πρόκειται να περάσουν, τις αποδέχεται και τις προωθεί χρησιμοποιώντας τις ως πόλο συσπείρωσης των διαφόρων ομάδων που την αποτελούν.
ΟΠΩΣ είναι γνωστό στους ασχολούμενους με την Κοινότητα, την αντιπολίτευση αποτελούν, ουσιαστικά, τρεις διαφορετικές ομάδες, που η κάθε μια έχει το δικό της προσωπικό (και ιδεολογικό) ευαγγέλιο.
ΚΟΡΜΟΣ της σημερινής αντιπολίτευσης είναι η ομάδα Φουντά, που για μια εικοσαετία «έλυνε και έδενε» στην Κοινότητα, με δεύτερη την ομάδα του ταμία, Κώστα Δικαίου, και τρίτη (σε εκλογική δύναμη) την ομάδα Κουνέλη-Παϊκόπουλου.
ΜΠΑΛΑΝΤΕΡ, επίσης, παίζει στην αντιπολίτευση και η ομάδα της «ορθόδοξης αριστεράς», που φλερτάρει και με τις τρεις ομάδες και θα δώσει, τελικά, τους… ιερούς της ψήφους σε όποια ομάδα από τις τρεις τής δώσει περισσότερες θέσεις στο ψηφοδέλτιο.
ΤΑ πιο πάνω, βέβαια, με την προϋπόθεση ότι δεν θα αλλάξει το εκλογικό σύστημα. Γιατί έτσι και αλλάξει, οι διάφορες ομάδες θα κατέβουν μόνες τους, ελπίζοντας ότι η «πεντάδα» τους θα εκλεγεί.
ΑΥΤΟ, άλλωστε, είναι το βαθύ νόημα του να ψηφίζονται μόνο «πέντε». Να δίνεται η δυνατότητα και στις μειοψηφίες να έχουν φωνή στο συμβούλιο. Άλλο θέμα, βέβαια, τι θα την κάνουν τη «φωνή», γιατί πολλές φορές, μέχρι τώρα, συμμετείχαν στο Δ.Σ., χωρίς να αλλάξει τίποτα στην Κοινότητα.
ΑΠΟ την άλλη πλευρά, έχουμε την ηγετική (και πλειοψηφούσα σε στρατολόγηση μελών) ομάδα, του σημερινού προέδρου και των αδελφών Μάρκου, η οποία και δεν θέλει να ακούσει κουβέντα για αλλαγή του εκλογικού συστήματος.
ΤΟΣΟ κόπο (και θυσίες) έκαναν οι άνθρωποι τα δύο τελευταία χρόνια να στρατολογήσουν χιλιάδες μέλη για να εκλέξουν ένα (ομοιογενές) Διοικητικό Συμβούλιο που θα κάνει πραγματικότητα τα οράματά τους για την Κοινότητα, και θα τα τινάξουν όλα στον αέρα;
ΔΕΝ υπάρχει τέτοια περίπτωση, οπότε και στη Συνέλευση θα καταψηφίσουν την πρόταση να ψηφίζονται 5 αντί 19. Οπότε, επιστρέφουμε εκεί από όπου αρχίσαμε.
«ΓΙΑ να υπερψηφιστεί η αλλαγή του εκλογικού συστήματος», μού είπε προχθές σε συζήτησή μας το think tank της ηγετικής ομάδας, «θα πρέπει να κατεβάσουν στην συνέλευση τουλάχιστον 1000 μέλη! Τόσους πολλούς ούτε στις εκλογές δεν νομίζω ότι θα καταφέρουν να κατεβάσουν. Οπότε, τζάμπα μιλάμε!».
Η ηγετική ομάδα φαίνεται ότι είναι αποφασισμένη να βάλει μια και καλή στο περιθώριο ολόκληρη την αντιπολίτευση και ιδιαίτερα τον Φουντά και την ομάδα του, που είναι η μόνη υπολογίσιμη δύναμη.
Ο ίδιος που παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις στο «εχθρικό» στρατόπεδο, μου είπε επίσης ότι, το μεγαλύτερο πρόβλημα της αντιπολίτευσης είναι ότι δεν θα καταφέρει να συμφωνήσει στο ποιος θα ηγηθεί του συνδυασμού της, αφού για την ώρα υπάρχουν τουλάχιστον τρεις υποψήφιοι για την προεδρία και πέντε για την γραμματεία!
ΟΠΩΣ ανέφερα και την περασμένη βδομάδα δεν είμαι αντίθετος στο να ψηφίζονται 5 αντί 19, αν και δεν πιστεύω ότι η πιο πάνω αλλαγή θα συμβάλει (όσο πιστεύουν οι εμπνευστές της) στο να αλλάξουν τα πράγματα.
ΑΣ το πω και διαφορετικά: όσο καιρό ασχολούνται με την Κοινότητα οι ίδιοι και ίδιοι (στους μνηστήρες της ηγεσίας αναφέρομαι) και το ζητούμενο είναι η προεδρία και η κυριαρχία, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.
ΟΣΕΣ αλλαγές και αν γίνουν στο Καταστατικό, όταν το «στοκ» των υποψηφίων παραμένει το ίδιο, είτε έναν-έναν τους εκλέγουμε είτε πέντε-πέντε είτε και τους 19 μαζί, οι ίδιοι θα τρυπώνουν με διάφορους τρόπους και τα ίδια θα γίνονται.
ΕΝΤΑΞΕΙ, το Καταστατικό είναι αναχρονιστικό και μπλέκει ορισμένες φορές τα πράγματα αντί να τα απλοποιεί.
ΔΕΝ φταίει, όμως, το Καταστατικό για τα όσα συμβαίνουν στην Κοινότητα. Οι άνθρωποι που ασχολούνται μαζί της φταίνε.
ΑΥΤΟΥΣ πρέπει να βρούμε πρώτα τρόπο να αλλάξουμε και, στη συνέχεια, το Καταστατικό. Με τους ίδιους ανθρώπους ακόμα και το καλύτερο Καταστατικό του πλανήτη να αποκτήσει η Κοινότητα, τα ίδια θα γίνονται.
ΕΔΩ 19 που έχουν εκλεγεί με έναν συνδυασμό γίνονται στην πορεία τρεις και τέσσερις ομάδες από μόνοι τους, σκεφτείτε τι θα γίνεται έτσι και μπαίνουν ξεχωριστά τρεις διαφορετικές πεντάδες και μια τετράδα!
ΘΑ «σκοτωθούν» μεταξύ τους πριν το Δ.Σ. συγκροτηθεί σε σώμα. Άσε που η ηγετική ομάδα με τα μέλη που διαθέτει, μπορεί να βγάλει (με μελετημένο σχέδιο) δύο και τρεις πεντάδες!
ΓΙΑ όλα είναι ικανοί οι τύποι που ασχολούνται με την Κοινότητα. Μην τους υποτιμάτε. Άσε που αυτοί που έχουν εγγράψει πολλά μέλη μπορούν να εκλεγούν και… οικογενειακά. Δηλαδή, να βάλουν υποψήφιες τις γυναίκες και τα παιδιά τους!
ΣΥΓΝΩΜΗ, αλλά ποιος μπορεί να σταματήσει κάποιον, που έχει γράψει 300 ή 400 μέλη (και σήμερα υπάρχουν τέτοιοι) να το κάνει; Το καταστατικό;
ΟΣΟ για τη δεύτερη πρόταση, την εκλογή «και» Εξελεγκτικής Επιτροπής νομίζω ότι θα πρέπει να υπερψηφιστεί, εκτός και αν ορισμένοι έχουν τους λόγους τους και δεν θέλουν να γίνεται από μέλη της Κοινότητας έλεγχος πράγμα που δεν το πιστεύω.
ΕΔΩ είμαστε όμως και θα δούμε τι θα γίνει την ερχόμενη βδομάδα που θα γίνει η Έκτακτη Συνέλευση. Μέχρι τότε γεια χαρά σε όλους.