Το να έχει ένας ηλικιωμένος ένα ανώτερο σκοπό στη ζωή, αυξάνει το προσδόκιμο ζωής του, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική έρευνα. Σύμφωνα με την έρευνα, οι άνθρωποι που έχουν στόχους και βρίσκουν νόημα στη ζωή τους, έχουν καλύτερα γηρατειά και ζούνε περισσότερο.

Ως ανώτερος σκοπός θεωρείται η ύπαρξη κάποιου στόχου στη ζωή, που επιτρέπει σε κάποιον να παραμένει εστιασμένος σε αυτόν και παράλληλα οι εμπειρίες του να αποκτούν νόημα σε σχέση με αυτό το σκοπό. Η έρευνα έγινε από ερευνητές του Πανεπιστημιακού Ιατρικού Κέντρου Ρας των ΗΠΑ, υπό την Πατρίτσια Μπόιλ, και δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό «Psychosomatic Medicine» (Ψυχοσωματική Ιατρική) της Αμερικανικής Ψυχοσωματικής Εταιρίας.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι όσα άτομα στην τρίτη ηλικία είχαν έναν ανώτερο στόχο, πέντε χρόνια μετά εμφάνιζαν αναλογικά μικρότερη θνησιμότητα. Οι ερευνητές απομόνωσαν άλλους παράγοντες, όπως το φύλο, τη φυλή και το επίπεδο εκπαίδευσης, και βρήκαν ότι η ύπαρξη ενός σκοπού στη ζωή σαφώς σχετίζεται με έναν αισθητά μειωμένο κίνδυνο θανάτου, κατά το ήμισυ περίπου (ποσοστό θανάτων κατά 50% λιγότερων μέσα στην επόμενη πενταετία), σε σχέση με ένα άτομο που δεν έχει στόχους.
Η διαπίστωση αυτή ισχύει εξίσου για άνδρες και γυναίκες, μορφωμένους και μη, λευκούς και μαύρους, καταθλιπτικούς και μη, πλούσιους και φτωχούς κλπ. Η έρευνα βρήκε τρεις συνήθεις απαντήσεις που δίνουν τα άτομα χωρίς στόχους στη ζωή και οι οποίες σχετίζονται με υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας: «Μερικές φορές νιώθω πως ό,τι ήταν να κάνω στη ζωή μου, το έχω κάνει». «Κάποτε έβαζα στόχους για τον εαυτό μου, αλλά τώρα κάτι τέτοιο μου φαίνεται χάσιμο χρόνου» και «Οι καθημερινές μου δραστηριότητες μού φαίνονται ασήμαντες».

Οι ερευνητές θεωρούν ότι χρειάζονται και άλλες έρευνες για να εξετασθεί αν η ύπαρξη στόχων στη ζωή είναι κάτι που μπορεί να βελτιωθεί με τις κατάλληλες παρεμβάσεις από τρίτους και σε ποιο βαθμό ο ανώτερος στόχος προϋποθέτει κάποια θρησκευτική ζωή.