Τη σύνδεση του επίκαιρου ζητήματος της κλιματικής αλλαγής με την αποδέσμευση του εμπορίου πραγματεύεται ο ομογενής Αθανάσιος Συνοδινός, διευθυντής του γραφείου του πρώην πρωθυπουργού Αυστραλίας Τζον Χάουαρντ σε άρθρο του στην εφημερίδα «The Australian».

Ο κ. Συνοδινός διατυπώνει την άποψη, ότι οι ανεπτυγμένες χώρες θα πρέπει να κάνουν πιο ουσιαστικές παραχωρήσεις προς τις αναπτυσσόμενες χώρες στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για το ελεύθερο εμπόριο στη Ντόχα, ώστε να ζητήσουν ως αντάλλαγμα από τις αναπτυσσόμενες χώρες να μειώσουν τις εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Αν και επικρατεί η άποψη ότι οι διαπραγματεύσεις για το διεθνές εμπόριο δε θα έπρεπε να συνδέονται με παραχωρήσεις σε άλλους τομείς, μπορεί να υποστηριχθεί η σύνδεση των δύο θεμάτων – διεθνούς εμπορίου και κλιματικής αλλαγής – καθώς είναι οικονομικής φύσεως. Μάλιστα, η σύνδεση δικαιολογείται και από το γεγονός ότι επιχειρείται συχνά η χρήση περιβαλλοντικών θεμάτων για την ανέγερση «πράσινων» εμποδίων στο διεθνές εμπόριο. Όπως αναφέρεται στο άρθρο, θα πρέπει να αντιμετωπισθούν σθεναρά τέτοιου είδους πρακτικές μείωσης της ανάπτυξης.

Επισημαίνεται ότι αναπτυσσόμενες οικονομίες όπως η Κίνα και η Ινδία αποφεύγουν να δεσμευτούν ως προς συγκεκριμένους στόχους μείωσης των εκπομπών ρύπων, καθώς ανησυχούν για το οικονομικό κόστος που αυτό συνεπάγεται. Ακριβώς αυτό το οικονομικό κόστος θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν οι αναπτυσσόμενες χώρες, αν συμβάλλουμε στην ευημερία τους. Οι παραχωρήσεις στο διεθνές εμπόριο εκ μέρους της Δύσης θα αποτελούσαν απόδειξη καλής θέλησης και δέσμευσης για ίση συμμετοχή στα βάρη που συνεπάγεται μια συμφωνία για την κλιματική αλλαγή.

Στο άρθρο αναλύονται τα οφέλη της φιλελευθεροποίησης του διεθνούς εμπορίου για την παγκόσμια οικονομία και υποστηρίζεται ότι οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. θα πρέπει να κάνουν πιο γενναίες θυσίες στον τομέα του εμπορίου, αν θέλουν να πείσουν άλλες χώρες να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Οι ΗΠΑ θα πρέπει να μειώσουν τις πρακτικές ενίσχυσης της εγχώριας αγροτικής τους παραγωγής και η Ε.Ε. θα πρέπει να μειώσει τους δασμούς και τους περιορισμούς που επιβάλλει στην εισαγωγή προϊόντων. Υποστηρίζεται ότι τα οφέλη μιας τέτοιας συμφωνίας για το διεθνές εμπόριο θα είναι πολύ μεγαλύτερα για τις αναπτυσσόμενες χώρες από οποιαδήποτε αποζημίωση μπορεί να συμπεριλάβει μια συμφωνία στην Κοπεγχάγη.

Κάποιοι θα ισχυριστούν ότι η μείωση του προστατευτισμού σε μια εποχή οικονομικής ύφεσης θα έχει ως συνέπεια την αύξηση της ανεργίας. Ωστόσο, το ιστορικό παράδειγμα της Αυστραλίας αποδεικνύει το αντίθετο. Η Αυστραλία μείωσε τους δασμούς στα μέσα της δεκαετίας του ’90 εν μέσω ύφεσης και με τη συμφωνία και των δύο πολιτικών κομμάτων.

Καταλήγοντας ο κ. Συνοδινός τονίζει ότι η επίτευξη μιας συμφωνίας στην Κοπεγχάγη που θα ωφελεί τον πλανήτη και που ταυτόχρονα θα εγκύπτει στο πρόβλημα της παγκόσμιας φτώχειας αποτελεί μια πρόκληση, στην οποία αξίζει κανείς να ανταποκριθεί.