Έρευνα της οργάνωσης «Aρχιπέλαγος» σε 110 ακτές της Eλλάδας έδειξε ότι χιλιάδες τόνοι πλαστικού που πετάγονται στη θάλασσα καταλήγουν στις ακτές και διασπώνται σε εκατομμύρια μικροπλαστικά, επικίνδυνα για το οικοσύστημα και τον άνθρωπο.

Εκτός όμως από την ορατή αυτή συσσώρευση στις παραλίες, καταγράφεται πλέον και είναι μετρήσιμη η αποσύνθεση των υλικών, η οποία δημιουργεί εκατομμύρια μικροπλαστικά που απειλούν τόσο το οικοσύστημα όσο και την ανθρώπινη υγεία.

Πρόκειται για μια ραγδαία αυξανόμενη απειλή, αφού η διασπορά αυτών των μικροσκοπικών ινών είναι πολύ μεγάλη. Θεωρείται μάλιστα δεδομένο ότι τα ψάρια και οι οργανισμοί που τρέφονται με αυτά, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου, περιέχουν σε ένα βαθμό μικροπλαστικές ίνες στον σωματικό τους ιστό.

Ο κίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία, αν και προφανής, ακόμη δεν έχει αποσαφηνιστεί, αφού πρόκειται για νέου τύπου ρύπανση, οι επιπτώσεις της οποίας θα πάρει χρόνο για να εντοπισθούν και να αξιολογηθούν.

Οι ανησυχητικές αυτές διαπιστώσεις προκύπτουν από μια μεγάλη έρευνα που παρουσιάζει η Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) «Αρχιπέλαγος». Σύμφωνα με αυτή, μεγάλη συγκέντρωση μικροπλαστικών ινών, που φέρνει η θάλασσα, καταγράφεται όχι μόνο σε επιβαρημένες παραλίες της Αττικής, όπως π.χ. Βούλα, Καβούρι και Φλοίσβος, αλλά και σε ερημικές ακτές του Αιγαίου, στη Ρόδο την Ικαρία, τη Χαλκιδική κ.α.

«Είναι καμπανάκι κινδύνου καθώς δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι είδους μικροοργανισμοί εγκλωβίζονται σε αυτές τις μικροσκοπικές ίνες και ούτε ξέρουμε ποια τοξικά απόβλητα μεταφέρουν όταν τελικά καταλήγουν στον άνθρωπο, μέσω της τροφής με ψάρια», λέει ο κ. Νίκος Κατσαρός, επιστημονικός συνεργάτης στον «Δημόκριτο» και τονίζει ότι η μακροχρόνια συσσώρευση ρυπογόνου φορτίου θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στον άνθρωπο.

Με στόχο την αξιολόγηση της έκτασης που έχει λάβει η ρύπανση των παραλιακών ιζημάτων με μικροπλαστικά, η επιστημονική ομάδα του «Αρχιπελάγους» διεξήγαγε έρευνα στις ελληνικές ακτές του Αιγαίου. Οι ερευνητές της ομάδας συγκέντρωσαν δείγματα άμμου από 110 παραλίες της Ελλάδας. Τα δείγματα αυτά αναλύθηκαν, τα μικροσκοπικά πλαστικά διαχωρίστηκαν από τα ιζήματα και εν συνεχεία έγινε ανάλυση για να καθοριστεί ο τύπος τους με τη μέθοδο υπέρυθρης φασματοσκοπίας μετασχηματισμού Fourier.

«Τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας κρίνονται ανησυχητικά, αφού όλες οι παραλίες που ελέγχθηκαν περιέχουν στο ίζημά τους, άλλες σε μικρό και άλλες σε πολύ υψηλό επίπεδο, μικροσκοπικές ίνες πλαστικού.

Η ρύπανση δεν αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο των αστικών κέντρων, αφού και σε παραλίες απομακρυσμένων νησιωτικών περιοχών παρατηρούμε ανάλογα επίπεδα ρύπανσης.

Τα μικροπλαστικά εναποτίθενται σε παραλιακά ιζήματα όπου πιστεύεται ότι συσσωρεύονται και αποτελούν μία αυξανόμενη απειλή για την υγεία ανθρώπων και οικοσυστημάτων», υπογραμμίζουν οι ερευνητές στο «Αρχιπέλαγος», που έχει απλώσει βάσεις και παρατηρητήρια στην Ικαρία, τη Σάμο, αλλά και σε μικρονήσια του πελάγους.

Η ρύπανση των παραλίων, σε όλη την ακτογραμμή, από κάθε είδους πλαστικό έχει φτάσει σε σημεία άκρως ανησυχητικά καθώς αποτελεί μόνιμο κίνδυνο για τα οικοσυστήματα, και την υγεία τόσο των θαλάσσιων ειδών όσο και των ανθρώπων.

EΛΛΙΠΗΣ Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ

«Το πρόβλημα ξεκινά από την έλλειψη διαχείρισης των απορριμμάτων. Τον χειμώνα βλέπει κανείς τόνους πλαστικού να ανεβοκατεβαίνουν στη θάλασσα ανάμεσα στα νησιά. Πρόκειται για απορρίμματα που προέρχονται από τις παράνομες ημιτελείς χωματερές, τα οποία παρασύρονται από τον αέρα και τη βροχή και καταλήγουν στη θάλασσα», λέει η κ. Αναστασία Μήλιου.

«Οι χωματερές συνήθως βρίσκονται στην «πίσω πλευρά» του νησιού κι έτσι το πρόβλημα… δεν υπάρχει γιατί δεν είναι ορατό. Αυτό ισχύει όμως τόσο σε μικρά φτωχά νησιά όσο και σε μεγάλα και εύπορα που αποτελούν προορισμό χιλιάδων τουριστών.

Η ρύπανση οφείλεται όμως, κυρίως στην αστικοποίηση αλλά απειλεί τόσο τις πολυσύχναστες περιοχές όσο και τις ακατοίκητες πλευρές των νησιών. Μπορεί μια έρημη παραλία στην Ικαρία να έχει περισσότερες ίνες πλαστικού από το Καβούρι, καθώς το πλαστικό που διασπάται, παρασύρεται από τα θαλάσσια ρεύματα».