Δεν ξέρω πώς αισθάνεστε εσείς, αλλά εγώ δεν μπορώ να καταπιώ με τίποτα τη στυγνή εκμετάλλευσή μας από τις εταιρείες προμήθειας υγρών καυσίμων. Με πιάνει ντελίριο κάθε φορά που τα πρατήρια βενζίνης ανεβάζουν τις τιμές των υγρών καυσίμων, χωρίς αποχρώντα λόγο.

Εξομολογούμαι ότι κάθε φορά που η τιμή της βενζίνης εκτινάσσεται σε ασύμφορα, για τον μέσο καταναλωτή, ύψη, βρίζω όλους τους υπευθύνους για τη νόμιμη αισχροκέρδεια των εταιρειών πετρελαιοειδών. Διότι περί νόμιμης αισχροκέρδειας πρόκειται, αφού γίνεται με την ανοχή των Υπηρεσιών Προστασίας Καταναλωτή, των «χωροφυλάκων» που έχει θεσπίσει το κράτος να ελέγχουν προμηθευτές αγαθών και υπηρεσιών που ληστεύουν τους καταναλωτές.

Οργίστηκα, πάλι, την Πέμπτη το πρωί όταν διαπίστωσα ότι η τιμή της βενζίνης, σε πολλά πρατήρια βενζίνης, είχε ανεβεί κατά είκοσι σεντς το λίτρο – σε σύγκριση με τις τιμές της Τετάρτης. Έφθασα στην εφημερίδα με το ένα χέρι στο τιμόνι και το άλλο στο ραδιόφωνο, φλεγόμενος να μάθω αν η τιμή του αργού είχε κάνει άλμα προς τα πάνω που να δικαιολογεί την άνοδο της λιανικής τιμής της βενζίνης.

Φθάνοντας στην εφημερίδα, όρμησα στο ίντερνετ και άρχισα να ψάχνω όλους τους οικονομικούς ιστότοπους προκειμένου να βρω την τρέχουσα διατίμηση του αργού. Τεντώθηκαν περισσότερο τα νεύρα μου, διαβάζοντας, ότι η τιμή του αργού βρισκόταν στα 72,75 δολάρια το βαρέλι και η τιμή του μπρεντ (αργό πετρέλαιο προερχόμενο από τη Βόρεια Θάλασσα που η τιμή του χρησιμοποιείται για τον καθορισμό της τιμής των δύο τρίτων του αργού πετρελαίου που διακινείται παγκοσμίως) άγγιζε τα 73,25 δολάρια το βαρέλι, δηλαδή οι τιμές και των δύο είχαν πέσει μερικά σεντς από την προηγούμενη ημέρα – που η αγορά είχε αντιδράσει αρνητικά στην ανακοίνωση της μείωσης των αποθεμάτων.

Δεν υποφέρονται με τίποτα, οι κλέφτες, μονολογούσα. Η τιμή του αργού έπεσε μερικά σεντς το βαρέλι και οι προμηθευτές βενζίνης ανέβασαν τη λιανική τιμή της είκοσι σεντς το λίτρο.

Αυτή είναι ληστεία υπό τα όμματα των αρχών και των νόμων, συνέχισα να μονολογώ. Ή, μάλλον, υπάρχουν νόμοι που υποτάσσονται στα οργανωμένα συμφέροντα, που υπηρετούν τα οργανωμένα συμφέροντα και είναι φούσκες όσα λέγονται κατά καιρούς, περί δήθεν επικήρυξης της σύμπραξης των εταιρειών πετρελαιοειδών στον καθορισμό των τιμών των καυσίμων, συμπέρανα.

Δυστυχώς, μέρος της ευθύνης για τη στυγνή εκμετάλλευσή του φέρει ο αυστραλιανός λαός, που δεν απαιτεί αγορανομικό έλεγχο. Η καθημερινότητα διαψεύδει τους ισχυρισμούς των πολιτικών και των οργανωμένων συμφερόντων, ότι η ελεύθερη αγορά – εν προκειμένω η ασύδοτη αγορά – αυξάνει την ανταγωνιστικότητα και ωφελεί τον καταναλωτή.

Η καθημερινότητα πιστοποιεί, απεναντίας, ότι η ασυδοσία της αγοράς ωφελεί τα μεγάλα συμφέροντα και βλάπτει τον καταναλωτή, διότι διευκολύνει τη δημιουργία μονοπωλίων τα οποία ρυθμίζουν τις τιμές αγαθών και υπηρεσιών με ληστρικούς τρόπους που μειώνουν καθημερινά την αγοραστική αξία του μισθού των εργαζομένων, ιδιαίτερα τους μισθούς των μεροκαματιάρηδων και των μισθοσυντήρητων.

Πριν με παρεξηγήσουν οι ιδιοκτήτες πρατηρίων βενζίνης, σπεύδω να εξηγήσω ότι στόχος μου δεν είναι οι λιανοπωλητές που προσπαθούν να βγάλουν μεροκάματο με από τα λίγα σεντς κέρδος που τους αφήνουν τα καύσιμα και τα είδη παντοπωλείου που πουλάνε.

Στόχος είναι οι διαπλεκόμενοι πολιτικοί, μηδενός εξαιρουμένου, που αποφεύγουν τη μετωπική σύγκρουση με τα οργανωμένα συμφέροντα, μηδενίζοντας, με την ενδοτική συμπεριφορά τους, την πρακτική αξία των νόμων που ψηφίζουν κατά της αισχροκέρδειας.

Τους πολιτικούς στοχεύω και προς αυτούς προτρέπω να στραφεί κάθε αναγνώστης, μήπως καταφέρουμε ν΄ απαλλαγούμε από τους νόμιμους ληστές που θησαυρίζουν από τον τίμιο ιδρώτα μας.