ΜΕ τον τελικό του περασμένου Σαββάτου στο BJS, έκλεισε επίσημα και η ποδοσφαιρική χρονιά για το πολιτειακό πρωτάθλημα.
Για τους μη γνωρίζοντες, η Αλτόνα στέφθηκε για δεύτερη φορά πρωταθλήτρια κερδίζοντας στα πέναλτι (μετά από 1-1 στην κανονική διάρκεια) το Ντάντενονγκ.
Ένα Ντάντενονγκ που είχε μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στην πρώτη φάση του πρωταθλήματος για να χάσει στην άδικη διαδικασία των πέναλτι, με τον τεχνικό του Στιούαρτ Μανρό, να ξαναζεί δυσάρεστες στιγμές όπως παλιότερα με το Όκλι.
 
Η αναφορά όμως στον τελικό του πολιτειακού πρωταθλήματος δεν έγινε για να θυμηθούμε την κακοτυχία του Μανρό στις φάσεις των πλέϊ οφ, αλλά για να τονίσω ότι αν δεν πήγατε στο BJS, χά-σατε την ευκαιρία να… “απολαύσετε” ένα πρωτοφανούς αθλιότητας “έθνικ” πανηγύρι.
Από την μία μεριά, οι Σκοπιανοί της Αλτόνα, που υποτίθεται εκπροσωπούν την συντηρητική με-ρίδα και δεν είναι φανατικοί, με τις γνωστές σημαίες και τα πιο γνωστά συνθήματα και, από την άλ-λοι, οι Αλβανοί του Ντάντενονγκ, “Βούλγαροι γύφτοι” κατά τους Σκοπιανούς!
Μια… βαλκανική αθλιότητα που έκανε πολλούς υπέρμαχους της απεθνικοποίησης του ποδο-σφαίρου μας να θεωρούν εαυτούς δικαιωμένους, με την νέα ποδοσφαιρική τάξη πραγμάτων και την πετυχημένη προσπάθεια της ομοσπονδιακής κυβέρνησης να πατάξει, σε εθνικό τουλάχιστον επίπεδο την αλητεία του… αμαρτωλού παρελθόντος.
 
ΕΠΕΙΔΗ κάθε φορά που μιλάμε για έθνικ, ποδόσφαιρο και όλα τα σχετικά “μπερδεύονται τα μπούτια μας” (που λέει και ο σοφός λαός), να τονίσουμε ότι αυτοί που δημιούργησαν το πέρα για πέρα απαράδεκτο κλίμα στον τελικό του Σαββάτου, ούτε έθνικ (με την σημασία της λέξης) είναι, ούτε ποδοσφαιρόφιλοι.
Είναι απλά άρρωστοι, αποπροσανατολισμένοι χούλιγκαν που εξυπηρετούν άλλους σκοπούς.
 
ΝΑ το τονίσουμε αυτό, γιατί και σήμερα στο νέο και… “καθαρό” εθνικό πρωτάθλημα, ο ιδιοκτή-της του Νιούκαστλ είναι έθνικ, το ίδιο και ο “συνάδελφος” του Φοίνικα της Νέας Ζηλανδίας.
Το ίδιο και οι περισσότεροι συνιδιοκτήτες της Βίκτορι, το ίδιο και οι περισσότεροι τεχνικοί των δέκα ομάδων, το ίδιο σε μεγάλο ποσοστό οι παίκτες των ομάδων του νέου λιγκ, αλλά και η μεγά-λη πλειοψηφία των φιλάθλων που παρακολουθούν το νέο πρωτάθλημα.
 
ΕΘΝΙΚ είναι όλοι τους με την έννοια που αποδίδουν στον χαρακτηρισμό οι maistream Αυστρα-λοί (οι ποιοι;), αλλά είναι υγιέστατοι φίλαθλοι.
Όχι σαν τους άλλους του περασμένου Σαββάτου και των παρελθόντων ετών.
 
ΚΑΙ έχοντας πει όλα αυτά θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε ότι τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μια τεράστια πρόοδος προς το καλύτερο, παρά τις αδυναμίες των αρμοδίων να πατάξουν σρτη ρίζα του, το κακό του “έθνικ-εξτρεμισμού” στα γήπεδα.
Και μία από τις αρμόδιες αρχές είναι και η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της πολιτείας μας, η οποία αν και έχουν περάσει αρκετές ημέρες, δεν έχει ανακοινώσει ακόμη την ποινή για τον πρόεδρο ο-μάδας του πρέμιερ λιγκ, που σε πρόσφατο αγώνα της ομάδας του μπήκε στον αγωνιστικό χώρο και κυνηγούσε να χτυπήσει τον ρέφερι της συνάντησης!
 
ΚΑΙ βέβαια η ποινή θα πρέπει να είναι αφαίρεση της φιλάθλου ιδιότητας και δια παντός αποβολή από τους αγωνιστικούς χώρους.
Το αστείο της υπόθεσης;
Ο εν λόγω πρόεδρος ηγείται και προσπάθειας για δημιουργία “ανεξάρτητου” λιγκ στην πολιτεία μας!
 
ΕΠΕΙΔΗ όμως το ποδόσφαιρο δεν είναι πάντα το άγριο και βάρβαρο σπορ των έθνικ χούλιγκαν, να πούμε με λύπη ότι σε επεισόδια που έγιναν πριν μέρες στο Τζιλόγκ, μετά από τελικό φούτι ε-παρχιακού πρωταθλήματος έχασε τη ζωή του ένας 30χρονος, που χτυπήθηκε στο κεφάλι στη λέ-σχη, όπου πανηγύριζε τη νίκη της ομάδας του.
“Στη διάρκεια πανηγυρισμών στο κλαμπ, ένας άνδρας χτυπήθηκε στο κεφάλι, έπεσε κάτω και ε-ξέπνευσε” ανάφερε η Κέντρα Τζάκσον, εκπρόσωπος της αστυνομίας, με τις Κυριακάτικες mainstream εφημερίδες της πόλης μας να καλύπτουν το θλιβερό γεγονός με ένα απλό μονοστη-λάκι τεσσάρων παραγράφων στις εσωτερικές σελίδες!
 
ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ τι θα γινόταν αν στον τελικό του BJS άνοιγε καμία μύτη;
Τον “φουτικό” θάνατο του φιλάθλου, μεσούσης της περιόδου των τελικών, τον “έθαψαν” γιατί δεν τους συμφέρει η αρνητική δημοσιότητα.
Αν όμως ήταν “στη μέση” του ποδόσφαιρο;
Πρωτοσέλιδα ρεπορτάζ, αναλύσεις, ρατσιστικές κορώνες, και όλα τα σχετικά.
Ευτυχώς, ευτυχώς…
 
ΜΙΑ από τις ευχάριστες διαπιστώσεις με το ξεκίνημα του 5ου εθνικού πρωταθλήματος. ήταν οι πολύ καλές έως καλές διαιτησίες, με αρκετούς από τους νέους ρέφερι να δίνουν πραγματικό ρεσι-τάλ… χρήσης της σφυρίχτρας τους.
Όλα αυτά έως τη στιγμή που εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο κορυφαίος κατά πολλούς (προσωπι-κά δεν ξέρω γιατί) ρέφερι της χώρας Μάθιου Μπριζ.
 
ΤΗΝ περασμένη Κυριακή, ο εν λόγω κύριος που μας… ταλαιπώρησε και μας προκάλεσε πολλές φορές στο παρελθόν, στην κυριολεξία “χάρισε” στην ομάδα του Γκολντ Κόουστ, τον βαθμό της ι-σοπαλίας παραβλέποντας στην εκπνοή του ματς φάουλ υπέρ της γηπεδούχου Πέρθης, με την ο-μάδα του βορρά να εκμεταλλεύεται το “χρονικό κέρδος” για να ισοφαρίσει.
 
ΚΑΤΑΦΟΡΗ αδικία σε βάρος της “Γκλόρι” αφού το φάουλ έγινε μπροστά στα μάτια του Μπριζ, που αν σφύριζε την παράβαση του αμυντικού της ομάδας της “χρυσής ακτής”, το σκορ θα έμενε στο υπέρ των γηπεδούχων 2-1.
Δικαιολογημένα θα αναρωτηθείτε πως μπορεί να είμαι τόσο σίγουρος γι’ αυτό;
Αν είδατε τηλεοπτικά το παιχνίδι θα καταλάβετε τι ακριβώς εννοώ.
 
ΤΟ λυπηρό στην όλη ιστορία είναι ότι το επικίνδυνο αυτό “φάουλ” του κ. Μπριζ δεν πρόκειται να απασχολήσει καμία από τις πειθαρχικές επιτροπές του FFA και ο κύριος αυτός θα συνεχίζει να μας ταλαιπωρεί με τα φάλτσα σφυρίγματά του.
Και βέβαια δεν θα είχε συμβεί το ίδιο αν ο Φαρίνα για παράδειγμα είχε πει δύο λόγια παραπάνω, ή ο Τιάττο είχε δώσει .
 
ΔΥΟ μέτρα και δύο σταθμά, δυστυχώς…
 
ΔΥΟ ποδοσφαιρικά υπερήλικες ποδοσφαιριστές του εθνικού μας λιγκ.
Ο Ρόμπι Φάουλερ της Βόρειας Κουηνσλάνδης και ο Τσάρλι Μίλλερ του Μπρίσμπαν, θα περά-σουν στην ιστορία του αυστραλιανού ποδοσφαίρου, για τα γκολ που πέτυχαν το Σαββατοκύριακο που πέρασε.
Γκολ που σπάνια βλέπουμε και σε αυτά ακόμη τα ευρωπαϊκά γήπεδα.
Γκολ που σίγουρα θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης για τους μαθητές-αθλητές των διάφορων Αθλητικών Ινστιτούτων της χώρας.
 
ΜΕΓΑ κρίμα το γεγονός ότι και οι δύο αυτοί χαρισματικοί παίκτες βρίσκονται στη δύση της καρι-έρας τους, αλλά και ένα ΜΕΓΑ μπράβο σ’ αυτούς που επέλεξαν να τους φέρουν στην Αυστραλία.
Αν και… προχωρημένης, για τα διεθνή ποδοσφαιρικά δεδομένα, ηλικίας, με τα γκολ που πέτυ-χαν κατά της Σίδνεϊ Φ.Κ. και Νιούκαστλ αντίστοιχα, δίδαξαν περίτεχνα πως πρέπει:
– Να στήνεις το σώμα σου.
– Πως πρέπει να σουτάρεις.
– Πως η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου είναι το γκολ.
 
ΠΟΛΥ καλό και το γκολ του Κάρλος Χερνάντεζ στο 1-1 της Βίκτορι με τον Φοίνικα.
Γκολ κι’ αυτό για μελέτη, σε slow motion, όπως και τα δύο των Φάουλερ, Μίλλερ.
 
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ στην… “αντίπερα όχθη” στο στρατόπεδο της γκλαμουράτης Σίδνεϊ Φ.Κ., όπου ο Τσέχος τεχνικός της, διαπιστώνει με λύπη του ότι είναι υποχρεωμένος να μάθει στον Τζον Αλοίσι, πως να χτυπάει πέναλτι!
Αν ο συμπαθής διεθνής πληρώνεται με $1 εκ. το χρόνο για να χτυπάει έτσι τα πέναλτι, ο Μάσκατ που δεν αστοχεί ποτέ πόσα πρέπει να παίρνει;
 
ΤΗΝ είδηση για την… “μεταγραφή” του Λούκας Νιλ στην Ατλέτικο Μαδρίτης, μετέδωσε πρώτο το Φόξτελ.
Προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε με τον αρχηγό της εθνικής για να διασταυρώσουμε την εί-δηση, δεν απαντούσε στο τηλέφωνο και την… πατήσαμε!
Όχι παιδιά, ο Λούκας δεν πήγε Ισπανία και ψάχνει ακόμη για ομάδα, εκτός κι αν στο μεταξύ τον μεταγράψει κάπου αλλού το Φόξτελ.
 
ΠΡΕΠΕΙ πάντως να είναι μέγας… φραγκοφονιάς ο αμυντικός της εθνικής μας, γιατί όπου αναφέ-ρεται θέμα μετακίνησης του, όλο για λεφτά και εφορίες γράφουν και όλο λόγω $$$ χαλάνε οι συμφωνίες.
Μήπως να κάνει λίγο σκόντο στις απαιτήσεις του, γιατί όπως πάει θα μείνει εκτός εθνικής και βέ-βαια εκτός Μουντιάλ.
 
ΘΑ μου πείτε πρέπει να προσέξει και το μέλλον του το παλικάρι γιατί δεν θα παίζει μπάλα μια ζωή, αλλά και το παρόν του πρέπει να προσέξει γιατί με τέτοια κρίση πως να ζήσεις με $100.000 και $150.000, την εβδομάδα;