ΠΕΝΤΕ νομοί όλοι και όλοι σε ολόκληρη την Ελλάδα έμειναν στα χέρια της Νουδούλας μετά τις εκλογές της περασμένης Κυριακής.
ΔΥΟ στη Βόρεια Ελλάδα (Σερρών και Καστοριάς) και τρεις (Αργολίδας, Λακωνίας και Μεσσηνίας) στην ένδοξη πατρίδα των χωροφυλάκων (και της εθνικοφροσύνης) την Πελοπόννησο.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ τη Λακωνία και τη Μεσσηνία χρησιμοποιούσε ως «δεξαμενή» το δεξιόστροφο έθνος για να αντλεί δυνάμεις και να στελεχώνει τον εθνικόφρονα κρατικό μηχανισμό.
ΑΥΤΑ ως πρόλογος, προκειμένου να δώσουμε το ιδεολογικό στίγμα στα όσα θα ακολουθήσουν και έχουν να κάνουν με την Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης.
ΛΟΙΠΟΝ, από τους δύο πιο πάνω νομούς (Λακωνία και Μεσσηνία) έχει τις ρίζες της και η πλειοψηφία των μελών της Κοινότητας!
ΑΠΟ τους νομούς αυτούς, επίσης, κατάγονται και ορισμένοι από τους πιο επιφανείς ηγέτες (και μνηστήρες) της Κοινότητας, γεγονός που εξηγεί (έως ένα βαθμό) και την προέλευση των μελών.
ΤΩΡΑ, αν λάβουμε υπόψη μας την ιδεολογική τοποθέτηση των μελών από τους πιο πάνω νομούς (γενικεύοντας, βέβαια), μπορούμε να φωτίσουμε ορισμένες εξελίξεις και να καταλήξουμε σε συμπεράσματα.
ΚΑΤ’ ΑΡΧΗΝ, να επιβεβαιώσουμε κάτι που μιλάει από μόνο του: για πρώτη (ίσως) φορά στην εκατοντάχρονη ιστορία της, η Κοινότητα Μελβούρνης πέρασε (ιδεολογικά) από την κεντροαριστερά στην καθαρή… δεξιά!
ΔΕΝ ξέρω, βέβαια, που έστεκαν ιδεολογικά οι ηγέτες και τα μέλη της Κοινότητας προπολεμικά, αλλά γενικά ήταν ό,τι το πιο προοδευτικό είχε η παροικία μας.
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ, μετά το 1970 η Κοινότητα πέρασε στα χέρια της κεντροαριστεράς και έτσι παρέμεινε για δεκαετίες μέχρι που έπεσε στα χέρια των… Νοτίων.
Η αρχή έγινε με τον Γιώργο Φουντά, που αν και προέρχεται από το δημοκρατικό χώρο (υπήρξε και ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ), ήταν ο πρώτος που αντλούσε (σχεδόν αποκλειστικά) δυνάμεις από την συντηρητική δεξαμενή της Λακωνίας.
ΑΠΟ κοντά και με παρότρυνση του Φουντά, μπήκαν και άλλοι Λάκωνες στην Κοινότητα. Αυτοί, με τη σειρά τους, έγραψαν ως μέλη τους δικούς τους, αυτοί τους… συμπεθέρους τους (από τα διπλανά «άγια χώματα» της Μεσσηνίας) και η ιστορία πάει από τότε, λέγοντας και κλαίγοντας.
ΕΔΩ θα πρέπει να τονίσουμε ότι, παρά το γεγονός ότι η εξουσία Φουντά αντλούσε δυνάμεις από τα γαλάζια νερά της λακωνικής δεξαμενής ο ίδιος και τα συμβούλιά του ανήκαν στην κεντροαριστερά.
ΤΑ πράγματα άλλαξαν πριν τρία χρόνια όταν η φουντο-επιλεγμένοι (και φουντο-μαθημένοι) αδελφοί Μάρκου μαζί με δύο-τρεις ακόμα συμβούλους (με λακωνική και μεσσηνιακή καταγωγή) εγκατέλειψαν την πατρική στέγη προκειμένου να «σταδιοδρομήσουν» μόνοι τους.
ΤΑ υπόλοιπα είναι γνωστά. Του συνδυασμού που συγκροτήθηκε εναντίον του Φουντά, ηγήθηκαν οι ο Κώστας Δικαίος και Βασίλης Παπαστεργιάδης (αν και, ουσιαστικά, τα νήματα κινούσε ο Θόδωρος Μάρκος), οι οποίοι στην συνέχεια έγιναν από… δυό χωριά.
ΑΜΕΣΩΣ μετά τις εκλογές, η ομάδα Δικαίου-Παπαστεργιάδη, προχώρησε στο πρώτο πραξικόπημα για να βάλει στο χέρι την προεδρία (εκεί εκλέχτηκε για πρώτη φορά πρόεδρος ο Παπαστεργιάδης), αλλά το πραξικόπημα ανάτρεψε η προσφυγή του Φουντά στη δικαιοσύνη.
ΤΑ παλικάρια, όμως, δεν το έβαλαν κάτω και επανήλθαν με δεύτερο πραξικόπημα μετά από ένα χρόνο. Αυτή τη φορά, με την βοήθεια του Ιακωβάκη (που πέρασε από το στρατόπεδο Φουντά στην αντίπερα όχθη) τοποθέτησαν τον Παπαστεργιάδη (χωρίς συμπρόεδρο!) στην προεδρία και στην γραμματεία τον Κώστα Μάρκο, τον οποίο ο Φουντάς είχε φροντίσει να κάνει ξεφτέρι στο «πώς» γίνονται οι εγγραφές μελών, οι ανανεώσεις συνδρομών και τα λοιπά.
ΤΟ Μητρώο Μελών της Κοινότητας είναι μια πάρα πολύ «λεπτή» υπόθεση που έχει άμεση σχέση με την εξουσία και την προεδρία που είναι πάντα το ζητούμενο.
ΑΠΟ τη στιγμή που οι «μαθητές» ανέτρεψαν τον «δάσκαλο» και πήραν τα ηνία, το πρώτο που έκαναν είναι να κάνουν πράξη τα όσα έμαθαν.
Η εγγραφή νέων μελών μπήκε αμέσως στη λίστα των προτεραιοτήτων τους και έτσι άρχισε το όργιο εγγραφών που ακολούθησε και είχε ως αποτέλεσμα σε λιγότερο από δύο χρόνια να υπερδιπλασιαστούν τα μέλη της Κοινότητας. Από 2.000 (χοντρικά) έφτασαν τις… 5.000!
ΟΤΑΝ ο… συμπρόεδρος Δικαίος κατάλαβε τι παιζόταν, προσχώρησε στο στρατόπεδο Φουντά. Ένα ακόμα πραξικόπημα ήλθε να προστεθεί κοντά στα άλλα δύο.
ΤΟ τρίτο κατά σειρά πραξικόπημα άνοιξε διάπλατα τις πόρτες του Μητρώου, αφού η ομάδα Φουντά-Δικαίου πήρε και την γραμματεία. Στην προεδρία άφησαν τον Παπαστεργιάδη για να τον «φθείρουν».
ΜΕΤΑ και το τρίτο πραξικόπημα, οι μνηστήρες άνοιξαν και τη γαλάζια δεξαμενή της Μεσσηνίας, η οποία μαζί με αυτή της Λακωνίας, έδωσε εκατοντάδες μέλη στην Κοινότητα.
ΚΑΙ σε αυτές τις δεξαμενές της εθνικοφροσύνης δεν ψαρεύουν μόνο οι καταγόμενοι, από τους πιο πάνω νομούς, αλλά και άλλοι, μέσω συζύγων και συμπεθέρων.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΚΑ, μάλιστα, ότι ενόψει των επερχόμενων εκλογών (που θα γίνουν μάλλον τον Δεκέμβρη) ένας σύμβουλος, με πολλές φιλοδοξίες, πλήρωσε $4.000 για να ανανεώσει συνδρομές μελών που έχει γράψει η παράταξή του.
ΑΥΤΗ είναι, επίσης, η πρώτη φορά που άρχισαν να παίζουν σημαντικό ρόλο στην Κοινότητα άτομα με ξεκάθαρη δεξιά τοποθέτηση. Με λίγες κουβέντες, ο αέρας που φυσά τώρα στην Κοινότητα είναι… Νοτιάς.
ΑΝ κοντά σε όλα αυτά προσθέσουμε και την τάση εργολαβοποίησης της Κοινότητας, που προωθεί η νέα «ψηφιακή» γενιά του συμβουλίου που μιλά αποκλειστικά για «έργα» και ανεγέρσεις πύργων, το σκηνικό αλλάζει ριζικά.
ΓΙΑ την ώρα, ακούγονται πολλά και διάφορα και μεταξύ αυτών ότι στις προσεχείς εκλογές θα υπάρχουν και μεγαλοεργολάβοι υποψήφιοι, αλλά για την ώρα ας περιοριστούμε σε αυτά που ξέρουμε.
ΚΑΙ αυτό που ξέρουμε είναι ότι η ομάδα των αδελφών Μάρκου έχει το πάνω χέρι στις εξελίξεις και δεν «αντιμετωπίζει» εσωτερικά προβλήματα. Όλα, μάλιστα, δείχνουν ότι θα ηγηθεί ο Παπαστεργιάδης στις εκλογές και μετά… βλέποντας και κάνοντας.
ΣΤΗΝ αντιπολίτευση η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική, αφού στην ουσία υπάρχουν τέσσερις αυτόνομες ομάδες.
Η μεγαλύτερη εξ αυτών (σε αριθμό ψήφων) είναι η ομάδα Φουντά, ακολουθεί η ομάδα του Κώστα Δικαίου, ο οποίος έκανε, απ’ ό,τι λέγεται, την πιο πετυχημένη επιχείρηση επιστράτευσης μελών, ακολουθεί η ομάδα της παραδοσιακής αριστεράς με καμιά 300αριά μέλη πάνω-κάτω και η ομάδα του Παϊκόπουλου-Κουνέλη, η οποία επίσης προέβη σε εγγραφές μελών.
ΤΟ κυριότερο, όμως, πρόβλημα της ομάδας αυτής είναι ότι ακόμα δεν έχει βρεθεί ο άνθρωπος που θα τους ενώσει όλους. Με άλλες κουβέντες, ποιον θα δεχτούν όλοι ως ηγέτη τους και αυριανό πρόεδρο.
ΜΕΧΡΙ το τέλος αυτού του μήνα, θα έχει μπει υποχρεωτικά το νερό στο αυλάκι, οπότε και έχουμε χρόνο να τα ξαναπούμε.
ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ και μάλιστα σοβαρές, υπάρχουν και στην Κυπριακή Κοινότητα, που όλα μέχρι τώρα έδειχναν ήρεμα και τον σημερινό πρόεδρο, Στέλιο Αγγελοδήμου, να ελέγχει πλήρως την κατάσταση.
ΚΑΘΕ άλλο, όμως, παρά έτσι είναι τα πράγματα, τουλάχιστον για ορισμένα μέλη της Κοινότητας που πήραν την πρωτοβουλία και καλούν για την ερχόμενη Κυριακή μια συνάντηση στο κτίριο της Κοινότητας, για να συζητηθούν τα «φλέγοντα θέματα» που την απασχολούν.
ΣΤΗ συνάντηση καλούνται, όχι μόνο τα μέλη της Κοινότητας, αλλά και όσοι Κύπριοι δεν είναι μέλη της, προκειμένου να λάβουν μέρος στις διαδικασίες που «θα εξασφαλίσουν την καλή πορεία και την πρόοδο της Κοινότητας».
ΠΙΣΩ από την κίνηση αυτή βρίσκονται άτομα γνωστά για τη δράση τους, όχι μόνο στην κυπριακή, αλλά και στην ευρύτερη ελληνική παροικία, όπως ο Κύπρος Κυπριανού, ο Ντίνος Τουμάζος, ο Τζιμ Γουντ και άλλοι.
ΑΠ’ Ο,ΤΙ πληροφορούμαι, όλους αυτούς (και όχι μόνο αυτούς) τους απασχολεί ιδιαίτερα η χρόνια αδυναμία της Κοινότητας να ανταπεξέλθει στις οικονομικές της υποχρεώσεις, καθώς και γενικότερη πορεία και στρατηγική που ακολουθεί ο οργανισμός σε διάφορα ζητήματα ζωτικής σημασίας.
ΔΕΝ είναι, επίσης, λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι εδώ και χρόνια η Κοινότητα διοικείται ως επιχείρηση και όχι ως Κοινότητα που χρέος της έχει να εκφράζει τους εδώ απόδημους Κυπρίους.
ΕΠΕΙΔΗ, όμως, εμείς από αυτή την στήλη πηγαίνουμε κατ’ ευθείαν στην ουσία (και την καρδιά) των προβλημάτων οφείλουμε να πούμε στον σημερινό πρόεδρο, ότι γι’ αυτόν χτυπούν οι καμπάνες. Θα επανέλθουμε στο θέμα με ό,τι προκύψει, πριν και μετά τη συνάντηση.
ΣΥΜΦΩΝΑ με αποκλειστικές μου πληροφορίες υπάρχει κίνδυνος τα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα των Ποντίων (δηλαδή η «ψηφιακοί» της… Ομοσπονδίας και οι «κακοί» των Συλλόγων) να γίνουν… τέσσερα!
ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ προβλήματα δεν αντιμετωπίζουν μόνο οι «ψηφιακοί» (δηλαδή Ταβλαρίδης, Ιασωνίδης και λοιποί), αλλά και οι «κακοί» που δεν συμφωνούν μεταξύ τους. Από την πλευρά μου, προειδοποιώ τους «κακούς» ότι έτσι και διασπαστούν, εγώ θα πάρω τη θέση των «κακότερων».
ΑΥΤΑ για σήμερα να είσαστε όλοι καλά και μην παίρνετε τη ζωή στα σοβαρά. Γεια χαρά.