ΜΕ εξέπληξε ευχάριστα η πρωτοβουλία της Βίκτορι να… “αφιερώσει” στους έθνικ και στον πολυπολιτισμό το (άτυχο) παιχνίδι της με την Σίδνεϊ, την περασμένη Παρασκευή.
Και εκτός από εμένα προσωπικά θα πρέπει να εξέπληξε και πολλούς ποδοσφαιρόφιλους που γνωρίζουν καλά τα δρώμενα στον χώρο του ποδοσφαίρου της Αυστραλίας.
 
ΟΣΟ θυμάμαι στις τέσσερις περίπου 10ετίες που βρίσκομαι στην Αυστραλία, η λέξη “έθνικ” ήταν αρνητικά και αμαρτωλά συνυφασμένη με το ποδόσφαιρο της χώρας.
Οι έθνικ αυτό, οι έθνικ εκείνο και αποτέλεσμα για όλα τα κακά και στραβά του χώρου να φταίνε, οι έθνικ.
 
ΑΜΕΤΡΗΤΟΙ οι αφορισμοί, αμέτρητα τα κατηγορώ, αμέτρητες οι προσπάθειες περιθωριοποίησης του πιο δημοφιλούς σπορ του πλανήτη.
Κανείς όμως από τους “διώχτες” του δεν μπήκε ποτέ σε κόπο να εξηγήσει τι είναι έθνικ και τι δεν είναι έθνικ.
 
Η λέξη έχασε την έννοια της στην… μετάφραση (Lost in Translation) και μαζί με τα “ξερά καιγόταν για χρόνια και τα χλωρά”.
Εκατό αλητήριοι από κάθε πλευρά είχαν καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να καίνε σημαίες, να προκαλούν, να δέρνουν και να το κάνουν έχοντας διαλέξει για “αρένες” τους ποδοσφαιρικά γήπεδα.
 
ΤΗΝ ζήσαμε όλοι αυτή την άθλια εποχή και όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης που δεν “χτυπήσαμε” τότε το κακό στη ρίζα του.
Τότε που οι αλητήριοι χούλιγκαν πρόσβαλαν με τις συμπεριφορές τους καταξιωμένες και σεβαστές κοινότητες της πολυπολιστιστικής χώρας στην οποία ζούμε.
 
ΕΠΕΙΔΗ πολλοί “πολύξεροι” εξακολουθούν να επιμένουν ότι το νέο πρωτάθλημα, απαλλαγμένο από έθνικ επιρροές είναι καλό και πετυχημένο, θα ξαναπώ ότι η “μαγιά” του ποδοσφαίρου δεν άλλαξε ποτέ.
Το ποδόσφαιρο ποτέ δεν ήταν σπορ των έθνικ.
Το ποδόσφαιρο ήταν σπορ των μεταναστών που ήρθαν στη χώρα αυτή, την χώρα που αναγέννησαν και μέσα σε όλες τις “ανάγκες” τους δημιούργησαν και το ποδοσφαιρικό οικοδόμημα.
 
ΘΑ επανέλθω όμως εδώ και θα τονίσω ότι όλα τα στραβά και τα ανάποδα “παίχτηκαν” σε εποχές που κανείς δεν τολ-μούσε να μεταφράσει σωστά την έννοια της λέξης έθνικ.
Αυστραλοί είμαστε όλοι παιδιά, Αυστραλοί με σεβασμό και αγάπη στις ρίζες μας.
Το αν κάποιος ήρθε στη χώρα αυτή μερικά χρόνια νωρίτερα από εμένα, ή εσάς δεν κάνει διαφορά.
 
ΔΕΝ θέλω να επαναλαμβάνω τα ίδια και τα ίδια, αλλά ο τζεφ Λορντ της Βίκτορι, ή ο Πϊτερ Σίτγουλ της νέας ομάδας εί-ναι περισσότερο Αυστραλός από τον Κον Κόνστανταϊν του Νιούκαστλ, ή τον τσαίρμαν του Μπρίσμπαν Κρις Μπόμπολα;
Και βέβαια όχι!
 
ΚΑΙ βέβαια όχι όταν δεν… χανόμαστε στην μετάφραση της λέξης έθνικ.
 
ΜΕ ενοχλεί το γεγονός ότι κάθε φορά πρέπει να… απολογούμαι για κάποια αυτονόητα πράγματα, χωρίς να κρύβω τον θυμό μου που αφήσαμε για τόσες δεκαετίες μετρημένους φανατικούς χούλιγκαν να αμαυρώνουν το ποδόσφαιρο με τις συμπεριφορές τους.
 
ΕΠΕΙΔΗ όμως ποτέ δεν είναι αργά, θα καλωσορίσω για μια ακόμη φορά με ενθουσιασμό την πρωτοβουλία της Βί-κτορι, η οποία σε συνεργασία με την πολιτειακή κυβέρνηση έδωσε πολυπολιτιστικό χρώμα την βραδιά του αγώνα της με την Σίδνεϊ, πριν λίγες ημέρες.
 
ΕΥΧΟΜΑΙ η πρωτοβουλία αυτή να ήταν αγνή, με καθαρές και διάφανες διαθέσεις και προθέσεις, γιατί διαφορετικά θα μας πιάσουν για μια ακόμη φορά κορόϊδα, θα μας χρησιμοποιήσουν και μπορεί να βγούμε και χαμένοι στο τέλος.
 
ΠΩΣ και γιατί;
 
ΘΑ το μεταφέρω με επιφύλαξη μια και δεν υπάρχουν στοιχεία πέρα από “έσω” πληροφορίες.
Η όλη αυτή πολυπολιτιστική ευαισθησία της Βίκτορι, έγινε για να προλάβει την νέα ομάδα της πόλης μας, η οποία μέσα στους στρατηγικούς της στόχους, έχει και το άνοιγμα προς τις κοινότητες των μεταναστών, όπου όπως είναι γνωστό, υ-πάρχει η μεγάλη μερίδα των ποδοσφαιρόφιλων.
 
ΑΝ πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο, χρειάζεται προσοχή.
Προσοχή μεγάλη για να μην βρεθούμε στο επίκεντρο της “διένεξης” των δύο “αντιπάλων” ομάδων.
 
ΠΟΛΛΟΙ φοβούνται ότι η δεύτερη ομάδα της πόλης μας με το προσωρινό όνομα Heart, θα δημιουργήσει προβλήμα-τα στην Βίκτορι και άλλοι τόσοι ότι η νέα αυτή ομάδα δεν θα είναι βιώσιμη αφού δεν έχει κόσμο και που θα τον βρει με την κρίση θεατών που υπάρχει.
Πρόβλημα τους παιδιά, πρόβλημα τους…
 
ΕΜΕΙΣ για να μην πέσουμε στις “παγίδες” τους θα πηγαίνουμε όπου παίζετε καλή μπάλα.
Όπου υπάρχουν καλοί παίκτες και βέβαια εκεί όπου θα μπορούμε να δούμε κάποιον ποδοσφαιριστή να σηκώνει το…. κεφάλι του για μια πάσα ακριβείας σε δέκα, είκοσι, τριάντα μέτρα…
 
ΟΛΑ τα άλλα αφήστε τα σ’ αυτούς που έχουν την ευθύνη των ομάδων.
Εμείς να γίνουμε καλοί και απαιτητικοί πελάτες.
Κάτι σαν τον καφέ.
Αν δεν μας αρέσει στο ένα “καφέ”, να πάμε στο παρακάτω…
 
ΑΡΝΗΤΙΚΟΣ πρωταγωνιστής για μια ακόμη φορά της ποδοσφαιρικής μας επικαιρότητας ο τεχνικός του Μπρίσμπαν Φρανκ Φαρίνα.
Για δεύτερη φορά σε διάστημα λίγων ετών, συνελήφθη να οδηγεί “μεθυσμένος” και τώρα πέρα από το ότι θα πρέπει τον άλλο μήνα να αποδείξει τα αναπόδεικτα σε δικαστήριο του Μπρίσμπαν κινδυνεύει να χάσει και την θέση του στην ο-μάδα της Κουηνσλάνδης.
 
ΣΤΟΝ πρώην τεχνικό των Σοκκερούς είχαν απαγγελθεί κατηγορίες για το ίδιο παράπτωμα (“έγκλημα” θα το έλεγα) πριν 2 1/2 χρόνια και το περασμένο Σάββατο, λίγες ώρες πριν το ντέρμπι της ομάδας του με το Γκολντ Κόουστ, “συνε-λήφθη” να οδηγεί υπό την επήρεια αλκοόλ, η ποσότητα του οποίου ήταν διπλάσια του επιτρεπτού ορίου!
 
ΤΟ χειρότερο της υπόθεσης;
Η “σύλληψη” του παραβάτη Φαρίνα έγινε στις 7.οο το πρωϊ του περασμένου Σαββάτου!
Χρειάζονται σχόλια;
 
Ο τσαίρμαν της ομάδας του Μπρίσμπαν Κρις Μπόμπολας, χαρακτήρισε “ευαίσθητο” το όλο θέμα και δεν απέκλεισε την περίπτωση διακοπής του συμβολαίου του Φρανκ Φαρίνα.
Κρίμα και πάλι κρίμα, γιατί πέρα από τα της “μέθης”, ο Φαρίνα παραμένει για καλούς στην πλειοψηφία λόγους, ένας από τους κορυφαίους ήρωες του αυστραλιανού ποδοσφαίρου.
Διεθνής με όλες τις ομάδες της χώρας, με καριέρα στο εξωτερικό, με πέρασμα από τον πάγκο της εθνικής, με, με , με…
Κρίμα!
 
ΕΧΟΝΤΑΣ πει όλα αυτά θα πρέπει να τονίσω, χωρίς να αναφερθώ σε ονόματα, ότι όπως στο φούτι και στο ράγκμπι, “το αλκοόλ ρέει άφθονο” και στο ποδόσφαιρο!
Παλιότερα, ελληνικής καταγωγής παίκτης είχε πάει μεθυσμένος σε προπόνηση της τότε ομάδας του, ενώ αστέρια του σημερινού λιγκ, έχουν σοβαρό πρόβλημα με το αλκοόλ.
Η ομοσπονδία που γνωρίζει περισσότερα κάνει κάτι;
 
ΣΤΟ Μπρίσμπαν όμως δεν είναι μόνο το αλκοόλ που δημιουργεί σοβαρά προβλήματα.
Οι παίκτες της ομάδας μετά από οκτώ παιχνίδια στο εθνικό πρωτάθλημα έχουν χρεωθεί με 32 κίτρινες κάρτες, με τους βασικούς Ντάνι Τιάττο και Τσάρλι Μίλλερ να χάνουν το ντέρμπι με το Γκολντ Κόουστ, εξαιτίας τιμωριών από κίτρι-νες κάρτες.
 
Ο Κρις Μπόμπολας, τσαίρμαν του Μπρίσμπαν, απορρίπτει τον χαρακτηρισμό “βρώμικη ομάδα” και θυμίζει ότι το Μπρίσμπαν είχε κερδίσει πέρυσι το βραβείο fair – play.
Πέρυσι. Φέτος όμως;
 
ΑΥΤΑ για σήμερα, τα όχι και τόσο ευχάριστα και εμείς θα τα ξαναπούμε την Πέμπτη 19 Νοεμβρίου.
Θα σας απαλλάξω για λίγο από την “παρουσία” μου, για να… φορτώσουμε και τις μπαταρίες.
Να είστε καλά.