Τα νέα μας ήλθε ν’ ακούσει στoν «Νέο Κόσμο», χθες, ο Αυστραλός πρέσβης στην Ελλάδα, κ. Jeremy Roger Newman.
To «μας», συμπεριλαμβάνει την ομογένεια, εννοείται.
Είναι αυτό που θα λέγαμε «εθιμοτυπική επίσκεψη». Γίνεται από τον εκάστοτε Αυστραλό πρέσβη, στο μέσον της θητείας του. Μάς τιμά ιδιαίτερα, αλλά, κυρίως, μάς δίνει την ευκαιρία να θίξουμε θέματα στα οποία – εκτιμούμε – ότι θα ήθελαν κάποιες απαντήσεις οι αναγνώστες μας.
«Δεν υπάρχουν προβλήματα», είναι μια γενική απάντηση, στην ερώτησή μου «με ποια ζητήματα έρχονται στην πρεσβεία σήμερα οι επαναπατριζόμενοι Έλληνες;»
Το εξειδικεύω και το τοποθετώ, σε πρώτο πλάνο, στο θέμα των συντάξεων που εκκρεμεί σε βαθμό που έχει σπάσει προ πολλού τα νεύρα των άμεσα ενδιαφερομένων.
«Γνωρίζω ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα που είχε πέσει στην αντίληψή μου, πριν φύγω από την Αθήνα, και πρόθεσή μου είναι όταν επιστρέψω να το εξετάσω και να δω ακριβώς τι γίνεται, πού βρίσκεται το όλο θέμα».
Το να πεις ότι πρόκειται για «Το θέμα», κρίνεις ότι δεν ωφελεί γιατί το «μπαλάκι» ήδη βρίσκεται αλλού.
ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΗ Η ΠΟΡΤΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ
Για όσους ενδιαφέρονται από την Ελλάδα, να έλθουν με τουριστική βίζα στην Αυστραλία, «δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα, ούτε καν θέμα χρόνου. Γίνεται σχεδόν αυτοστιγμεί». Ας μη ζητάμε όμως αριθμούς, θα πρέπει να αρκεστούμε στο ότι «είναι πολλοί».
Εκείνο για το οποίο έχει τα ακριβή νούμερα ο πρέσβης, είναι τα αυστραλιανά δολάρια που μένουν στην Ελλάδα και – πιστέψτε με – είναι πάρα πολλά.
«Οι Αυστραλοί τουρίστες αφήνουν στην ελληνική οικονομία$234 εκατ.», μας πληροφορεί, φανερά ικανοποιημένος, ποσό εντυπωσιακό, μέρος του οποίου όμως – να το πούμε κι αυτό – προέρχεται από τις τσέπες της ομογένειας. Από Έλληνες πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς, που επισκέπτονται κατά πολλές χιλιάδες τη γενέτειρα, κάθε χρόνο και ξοδεύουν γενναιόδωρα τα αυστραλιανά δολάρια.
Σ’ ερώτηση «αν προσαρμόστηκε εύκολα στην Ελλάδα», ένα χαμόγελο τα λέει όλα ή σχεδόν όλα. «Ελλάδα και άσχημα;»
Επιμένω, εντούτοις, γιατί τα «τρωτά» είναι αρκετά, όσο και να θέλουμε να είμαστε επιεικείς με τα της γενέτειρας.
«Το κυκλοφοριακό», απαντά. «Αν δεν ήταν αυτό στην Αθήνα… Μόνο στην Αθήνα, όμως, γιατί αν βγεις λίγο έξω, οι δρόμοι είναι καταπληκτικοί».
Φυσικά, για κάποιον που έχει ζήσει στο Ιράν (ήταν εκεί πρέσβης το διάστημα 2001 – 2005), το κυκλοφοριακό της Αθήνας φαίνεται να ωχριά. Το τονίζει αυτό, για να μπαίνουν τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Να υπενθυμίσουμε ότι η Αυστραλιανή πρεσβεία βρίσκεται στη γωνία των λεωφόρων Κηφισίας και Αλεξάνδρας, οπότε μια γερή γεύση της οξύτητας του προβλήματος, όσο και να πεις, την έχει από πρώτο χέρι ο εξοχότατος.
Το στρατολογικό δεν φαίνεται να είναι πρόβλημα, μάς πληροφορεί, το διάστημα των δύο σχεδόν χρόνων που είναι εκεί. Εννοώντας, να το διευκρινίσουμε αυτό, ότι όσοι νέοι πηγαίνουν στην Ελλάδα, είναι καλά πληροφορημένοι σχετικά μ’ αυτό το θέμα. Φροντίζουν πριν φύγουν να γνωρίζουν ακριβώς πού στέκονται ώστε να μην υπάρχουν δυσάρεστες εκπλήξεις. Παρενθετικά, να πούμε ότι υπάρχουν οι μεμονωμένες περιπτώσεις εκείνων που ζητούν από μόνοι τους να υπηρετήσουν.
Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΙΑ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ
Ο λόγος περί γραφειοκρατίας μάς παραπέμπει στα ΚΕΠ (Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών) που ο πρέσβης θα χαρακτηρίσει εύστοχα One Stop Shop, για να δώσει την εικόνα ότι έχουν όντως γίνει βήματα για την αποτελμάτωση του συστήματος.
Θα τονίσει, εντούτοις, ότι «ακόμη ακούει παράπονα των πολιτών», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το μικρόβιο έχει εισχωρήσει στην πρεσβεία. Εκεί πνέει ο άνεμος της αυστραλιανής τάξης πραγμάτων.
Όσον αφορά τις επενδύσεις Αυστραλών στην Ελλάδα, θα πει ότι «δεν θα έλεγα ότι είναι εντυπωσιακές. Φυσικά, γίνονται προσπάθειες και υπάρχει στενή συνεργασία του Austrade (Australian Trade Commission) με το HACCI (Ελληνο Αυστραλιανό Επιμελητήριο Εμπορίου και Βιομηχανίας)», θα πει ο πρέσβης, στο θέμα, όμως, των επενδύσεων οι ρυθμοί είναι αργοί.
Σ’ ερώτηση «αν η απόσταση αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα», θα πει ότι «οπωσδήποτε, είναι ένας υπολογίσιμος παράγοντας».
Να υπενθυμίσουμε ότι το Austrade είναι μια κυβερνητική υπηρεσία, ο ρόλος της οποίας είναι να βοηθά τις αυστραλιανές εταιρίες να βρουν αγορές στο εξωτερικό για τα προϊόντα τους και τις υπηρεσίες που προσφέρουν, μειώνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο το χρόνο, το ρίσκο και το κόστος που συνεπάγεται η προσπάθεια να εντοπίσει κανείς αγορές στο εξωτερικό ή και να τις δημιουργήσει εκ του μηδενός.
Το Austrade βοηθά, επίσης, εταιρίες στην Ελλάδα να βρουν προϊόντα και υπηρεσίες στην Αυστραλία από διάφορους βιομηχανικούς χώρους.
Τώρα, ο ρόλος του Austrade στην Αθήνα είναι να προωθεί τις εξαγωγές από την Αυστραλία στην Ελλάδα καθώς και τις επενδύσεις. Μέχρι τώρα, όπως μας πληροφορεί ο πρέσβης, δεν υπήρξαν θεαματικές εξελίξεις, οι προσπάθειες όμως συνεχίζονται.
Η… ΑΓΝΩΣΤΗ ΕΛΛΑΔΑ
Στη συζήτηση που είχαμε για την προβολή της Ελλάδας στην Αυστραλία, αν και εκείνος βρίσκεται «στην άλλη άκρη», όπως είπε, δεν νομίζει ότι γίνεται σωστή προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό. Πιστεύει ότι η εικόνα είναι σίγουρα ελλιπής. Καθ’ ότι «Ελλάδα δεν είναι μόνο τα νησιά ή η Ακρόπολη και το Δίον. Υπάρχει ένας πλούτος ανεξερεύνητος. Μια ιστορία που δεν έχει γίνει γνωστή, ένας θησαυρός μνημείων που δεν είναι ευρέως γνωστά, τόποι μαγευτικοί, όπως στη Μεσσηνία για παράδειγμα, που δεν τους επισκέπτεται συχνά ο τουρίστας, και καλό θα είναι να φωτιστούν. Η Ελλάδα είναι μια χώρα με πολιτισμό, μνημεία, φυσικές ομορφιές απόκρυφες και τρόπο ζωής που αξίζει να τη δει κανείς, από κοντά, σ’ όλο το εύρος και το βάθος της».
Ο ίδιος, πάντως, προς το παρόν τη χαίρεται, έχοντας έναν ευρύ κύκλο Ελλήνων και Αυστραλών φύλων, όπως θα πει, με το χέρι του στο σφυγμό της ζωής εκεί που μπορεί μεν, η Αθήνα να έχει ένα προβληματικό κυκλοφοριακό, δεν είναι όμως διατεθειμένος, σαν θετικός άνθρωπος, να σταματήσει εκεί. Γιατί ο εξοχότατος, όπως φαίνεται, δεν είναι μόνο πρέσβης της Αυστραλίας στην Ελλάδα, αλλά και του ελληνικού πολιτισμού και φυσικής ομορφιάς του τόπου που τώρα ζει. Τον ευχαριστούμε που είναι ακριβοδίκαιος!