ΤΡΑΝΤΕΛΛΗΝΕΣ, Τραντελληνίδες και Τραντελληνόπουλα, δεχθείτε την (ανθελληνική μου) τραντοκαλημέρα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τραντέλληνας, σύμφωνα με την τελευταία έκδοση του Μεγάλου Ποντιακού Λεξικού, είναι ο Ελληναράς. Ο Έλληνας που είναι τριάντα φορές Έλληνας! (Αυτός δηλαδή που είναι 29,5 φορές πιο…  Έλληνας από εμένα!).

ΤΡΑΝΤΕΛΛΗΝΑ αποκάλεσαν οι εδώ Πόντιοι (που πρόσκεινται κυρίως στην παράταξη Ιασωνίδη) τον υπουργό Δικαιοσύνης της Νότιας Αυστραλίας, Μάικλ Άτκινσον, που πρωτοστάτησε ώστε να αναγνωρίσει η Βουλή της Ν. Αυστραλίας την γενοκτονία των Ποντίων.

ΤΟΝ φοβερό και τρομερό αυτόν… Τραντέλληνα (και όχι φιλέλληνα), τίμησε με το…  πατριωτικό βραβείο «Νίκη» το Εθνικό Συμβούλιο, το οποίο, επίσης, αποτελείται από…  Τραντέλληνες.

ΝΑ θυμίσω (στους έχοντες «χαλαρή» μνήμη) ότι, το Εθνικό Συμβούλιο, είναι ένα παραμάγαζο (υβριδική οργάνωση) της Παμμακεδονικής που αποτελείται από ορκισμένους πατριώτες, που αντί να αφιερώσουν τις ελεύθερες ώρες τους να παίζουν τάβλι, τις αφιερώνουν στην…  προώθηση των εθνικών μας θεμάτων.

ΑΝ κρίνω από τη φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στον «Νέο Κόσμο» (και απεικονίζει καμιά 25αριά άτομα) αυτοί που παρευρέθηκαν στην εκδήλωση προέρχονται (κυρίως) από τους κόλπους της (εδώ) οργανωμένης δεξιάς.

ΑΠΟ την ίδια, δηλαδή, γαλάζια δεξαμενή που αντλούν δυνάμεις όλες οι οργανώσεις πατριωτικού (και εθνικού!) χαρακτήρα: (Παμμακεδονική, Εθνικό Συμβούλιο, Επιτροπές Εορτασμών των εθνικών μας επετείων, Επιτροπές Υποδοχής εκπροσώπων της πατρίδας και λοιπά). Το ΣΑΕ δεν το ξέχασα, αλλά σε αυτό υπάρχουν και πολλοί… πράσινοι πατριώτες.

ΚΑΤΑ τη διάρκεια της εκδήλωσης, ο φιλελεύθερος πολιτειακός βουλευτής, Νίκος Κότσιρας, καταλαμβανόμενος από εθνική συγκίνηση (και πατριωτικό ρίγος) πρότεινε να μιμηθούμε το φούτι και να δημιουργήσουμε και εμείς μια «Αίθουσα Δόξας» (“Hellenic Hall of Fame”!) η οποία και θα στεγάζει προτομές Αυστραλών…  Τραντελλήνων!

ΟΣΟ για την κατασκευή των προτομών, πρότεινε να χρηματοδοτούνται από τις διάφορες παροικιακές οργανώσεις και πριν καλά-καλά τελειώσει την πρότασή του, μία εξ αυτών, ανταποκρίθηκε στο φιλελληνικό κάλεσμα του βουλευτή.

ΜΕ λίγες κουβέντες, η «Αίθουσα της Δόξας», θα παίζει τον ρόλο ενός μεγάλου (πατριωτικού) ψυγείου διατήρησης του…  φιλελληνισμού!

ΣΤΗΝ «κατάψυξη» θα μπαίνουν, όσοι πρόσφεραν (και θα προσφέρουν μελλοντικά) σπουδαίες υπηρεσίες στον Ελληνισμό ώστε να διατηρούνται (πάντα) νωπά στη μνήμη μας, τα…  φιλελληνικά κατορθώματά τους!

  ΝΑ σημειώσω εδώ ότι το βραβείο «Νίκη» έχει απονεμηθεί στο παρελθόν στους ομοσπονδιακούς πρωθυπουργούς Γκοφ Γουίτλαμ, Μάλκολμ Φραίηζερ και Τζον Χάουαρντ και στους πολιτειακούς Μπομπ Καρ, Τζον Όλσεν, Μάϊκ Ραν και Τζεφ Κένετ. Οι πιο πάνω…  Τραντέλληνες, θα είναι από τους πρώτους που θα φιλοξενήσει η «Ελληνική Αίθουσα της Δόξας».

ΤΕΛΙΚΑ, θα συμφωνήσω και εγώ με την δημιουργία της «Αίθουσας», με τις δύο πιο κάτω (αυστηρές) προϋποθέσεις. Πρώτον, την κατασκευή των προτομών να αναλάβει να φιλοτεχνήσει ο (ανεκδιήγητος) νομάρχης Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Ψωμιάδης, και, δεύτερον, αν δίπλα στην «Αίθουσα της Δόξας» κατασκευαστεί μια (μικρή) αίθουσα με τις προτομές των…  Ανθελλήνων!

ΤΗ δική μου (ανθελληνική) προτομή, που θα κοσμεί την είσοδο, είμαι βέβαιος ότι θα χρηματοδοτήσουν οι…  Τραντέλληνες φίλοι του λόρδου Βύρωνα. Ας ρίξουμε όμως και μια (βιαστική) ματιά γύρω μας να δούμε τι άλλο συνέβη σε τούτη τη (εθνικά φρονούσα) παροικία.

ΛΟΙΠΟΝ, την ίδια βραδιά και σε μια άλλη αίθουσα, ο Μάκης (Χριστοδουλόπουλος) έπαιρνε τα ρέστα των θαυμαστών του, που λόγω στέρησης σκυλάδικης διασκέδασης, έβγαζαν τα απωθημένα τους, πίνοντας, χορεύοντας, σπάζοντας και πετώντας λουλούδια όλη τη νύχτα.

ΧΡΗΣΙΜΕΣ πληροφορίες (για να μη γράφει βλακείες) η «πένα που καίει». α:) Δύο ακόμα άτομα από το συγκρότημά σου (Geek Media Group) έχουν κάνει αίτηση για δουλειά στο ραδιόφωνο της SBS, (μία εξ αυτών γυναίκα). β): Η SBS σε δουλεύει όσο αφορά τους κανονισμούς της δεοντολογίας. γ): Εγώ δεν είμαι αυτός που έχει κάνει τώρα αίτηση, αλλά ο «άλλος» (ο δεύτερος) που έφυγα λόγω…  ασυμβίβαστου. δ): Μην αναρωτιέσαι τζάμπα. Τα πράγματα στην SBS έχουν αλλάξει και ε): Συγνώμη, αλλά, τι θα πει τον δικό σας τον συνάδελφο δεν το εξαιρέσατε, αλλά δεν γράψατε τίποτα γιατί δεν σας ενδιαφέρον τα προσωπικά του καθενός; Με τα δικά μου τα προσωπικά τότε (για το ίδιο θέμα) γιατί ασχολείστε; Τελικά ή μας δουλεύεις ή, δεν έχεις συναίσθηση του τι γράφεις. Πρόσεχε λίγο γιατί θα βρεις το μπελά σου από τον…  Ρος.

ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ, μέχρι στιγμής, έχει παραμείνει η επιστολή του Γιώργου Σακκά, στον «Ν.Κ» της περ. Δευτέρας, παρά το γεγονός ότι τα «έχωνε» χοντρά στο Διοικητικό Συμβούλιο του «Παπαφλέσσα» και (ιδιαίτερα) στον πρόεδρο του Συλλόγου για το Λεύκωμα της συμπλήρωσης των 50 χρόνων από την ίδρυσή του.

ΟΥΤΕ λίγο-ούτε πολύ, ο Γ. Σακκάς υποστηρίζει ότι «δεν πρόκειται για Λεύκωμα Αδελφότητας, αλλά για εικονογραφημένα χρονικά του πολυπράγμονα προέδρου» και αναρωτιέται «ποια απωθημένα, ώθησαν τον πρόεδρο να προβεί σε μια τέτοιου είδους κιτς αυτοπροβολή;».

ΤΕΛΟΣ, αναφέρει ότι στο Λεύκωμα των 60 σελίδων, μέτρησε 20 φωτογραφίες του προέδρου! Αναρωτιέται επίσης, τι γύρευε το ιστορικό της Κοινότητας Μελβούρνης και οι φωτογραφίες του προέδρου της στο Λεύκωμα των Μεσονίων;

ΓΡΑΦΕΙ και άλλα ενδιαφέροντα, ο Γ. Σακκάς και είμαι περίεργος να δω ποιος θα τού απαντήσει γιατί μιλάμε ότι τους τα «χώνει» πολύ ωμά και χύμα. Και εγώ παρ’ ολίγο να βρω το μπελά μου που έγραψα ότι το Λεύκωμα του «Κολοκοτρώνη» ήταν καλύτερο από του «Παπαφλέσσα».

ΤΟ φυλλομέτρησα και εγώ το Λεύκωμα και είδα τις φωτογραφίες (του προέδρου) που αναφέρει ο Σακκάς, αλλά, δεν έγραψα τίποτα γιατί νόμισα ότι πρόκειται για διαφορετικά άτομα, που…  μοιάζουν εκπληκτικά μεταξύ τους!

ΤΟ ίδιο μου συνέβη και πριν χρόνια, όταν επισκέφτηκα το Πεκίνο. Νόμισα ότι όλοι οι Κινέζοι, όπως και οι Καλαματιανοί, μοιάζουν μεταξύ τους.

ΤΑ άτομα που ενδιαφέρονται ακόμα για Συλλόγους και Αδελφότητες έχουν αρχίσει και λιγοστεύουν επικίνδυνα. Εξήντα τέσσερα άτομα όλα και όλα ψήφισαν, την περ. Κυριακή, για την ανάδειξη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου της Ποντιακής Κοινότητας.

ΤΑ «μαχαίρια» που είχαν βγει δεν χρησιμοποιήθηκαν γιατί δεν υπήρξαν υποψήφια θύματα. Η μόνη που «θυσιάστηκε» ήταν η Ρώμα Σιάχου, που για πρώτη φορά μετά από δυόμισι δεκαετίες έμεινε εκτός. Ευκαιρία είναι να γράψει τα απομνημονεύματα της και να αναθεωρήσει τη λίστα των φίλων και συνεργατών της.

Ο καυγάς μεταξύ Ελλήνων και Ρωμιών συνεχίζεται μέσω μιας επιστολής της Έλλης Παππά, που δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα της Αθήνας πριν 17 χρόνια! Την επιστολή «ανακάλυψε» ο Αντώνης Πάσχος (λίγες μέρες μετά το θάνατό της) και την έστειλε στον «Ν.Κ», ο οποίος και τη δημοσίευσε προχθές.

Η Παππά, στην επιστολή της ανάφερε μεταξύ άλλων ότι, οι Γραικοί προϋπήρχαν των Ελλήνων. Γράφει επίσης ότι η ονομασία Γραικοί αναβίωσε όταν το Έλλην έγινε συνώνυμο του «Εθνικού», του ειδωλολάτρη. Τότε οι Έλληνες έγιναν Ρωμιοί και οι Ρωμιοί ξανάγιναν Γραικοί και έτσι έμειναν μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα που οι επαναστατημένοι υπόδουλοι αναζήτησαν στο ένδοξο παρελθόν της αρχαιότητας τους τίτλους ευγένειας που γενικά αναζητούν οι επαναστατημένοι.

ΚΑΤΙ παρόμοιο κάνουν σήμερα και οι ακατονόμαστοι. Τίτλους ευγένειας και αρχαίας καταγωγής ψάχνουν να βρουν γι’ αυτό και έχουν φορτωθεί στο Μέγα Αλέξανδρο να τους… υιοθετήσει. Και όσο πιο μικροί οι λαοί, τόση μεγαλύτερη η κάψα για ανεύρεση ένδοξου παρελθόντος.

ΓΙΑ καιρό τώρα σκέφτομαι να γράψω δυο κουβέντες για τον τσαμαντανισμό και όλο το αναβάλω. Τσαμαντανισμό αποκαλώ τον «αντικληρικό αθεϊσμό» που πρεσβεύει, ο επιστολογράφος του «Ν.Κ» Γιώργος Τσαμαντάνης από την Αδελαΐδα.

ΜΙΛΑΜΕ για ένα βαθιά θρησκευόμενο άτομο (και λάτρη της «Αυτοκέφαλης» Εκκλησίας) που το γεγονός ότι δεν κατάφερε να γίνει κληρικός, τού έχει μείνει απωθημένο. Δεν είναι βέβαια ο μόνος, αλλά η περίπτωσή του είναι ενδεικτική.

Ο Τσαμαντάνης, δεν είναι άθεος. Με το θεό τα βάζει γιατί τον θεωρεί «υπεύθυνο», για την κακή ποιότητα των ιερέων, λες και ο θεός τους διαλέγει, τους χειροτονεί ΚΑΙ τους καθοδηγεί γι’ αυτά που κάνουν.

ΣΤΟ όνομα του Τσαμαντάνη πίνουν νερό όλοι οι «αντικληρικοί αθεϊστές» επιστολογράφοι του «Ν.Κ» που ασπάζονται τη θεωρία του. Στην προσπάθειά τους οι «πιστοί χριστιανοί» να αποδείξουν ότι ο Τσαμαντάνης κάνει λάθος, επικαλούνται τους δικούς του θεωρητικούς και, κυρίως, τη Γραφή, τα Ευαγγέλια και τον Χριστό και έτσι έχει αρχίσει στις στήλες της αλληλογραφίας μια ατελείωτη συζήτηση αν υπάρχει θεός.

ΑΥΤΟ που εξοργίζει δεν είναι η συζήτηση, στην οποία δεν μπορεί να δοθεί απάντηση και να καταλήξουν, τέλος πάντων, κάπου και να ησυχάσουμε και εμείς, αλλά το γεγονός ότι γίνεται στο πλαίσιο που αυστηρά καθορίζει ο Τσαμαντάνης.

ΜΕ λίγες κουβέντες, το επίπεδο της συζήτησης για την ύπαρξη του (ή όχι) του θεού, είναι επίπεδο νηπιαγωγείου. Αυτή, λοιπόν, την «δημόσια» συζήτηση και (θρησκευτική) ιδεολογία και, από τις δύο πλευρές, αποκαλώ «τσαμαντανισμό).

ΤΟΝ Τσαμαντανή, κατά τη γνώμη μου έπρεπε να διαλέξει η «μητέρα» Κοινότητα της Αδελαΐδας να χειροτονήσει… αρχιεπίσκοπο και όχι να καταφύγει στους Ταλιμπάν της Ορθοδοξίας, δηλαδή τους Γνήσιους Ορθόδοξους Χριστιανούς, αναζητώντας (για άλλη μια φορά απελπισμένα) θρησκευτική στέγη.

ΚΑΙ μη με ρωτάτε «πώς θα τον χειροτονούσε», γιατί στο ζήτημα αυτό η Κοινότητα της Ν. Αυστραλίας, έχει απαντήσει πριν πολλές δεκαετίες όταν «χειροτονούσε» τους… αρχιεπισκόπους της «Αυτοκέφαλης». Απλά, όποιον διάλεγαν, του φορούσαν τα χρυσοκέντητα άμφια και τον αποκαλούσαν… αρχιεπίσκοπο. Σιγά τα δύσκολα.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ, άλλωστε, κατά καιρούς, η πιο πάνω Κοινότητα (και όχι μόνο), φιλοξένησε διάφορους απατεώνες ολκής ως…  αρχιεπισκόπους και ιερείς. Αν κρίνουμε μάλιστα και από την παρουσία των ΓΟΧ στη Μελβούρνη, μπορούμε να προβλέψουμε με (κάποια) ασφάλεια τι θα γίνει και στην Αδελαΐδα. Περαστικά τους…

ΜΕ την Κοινότητα Μελβούρνης δεν πρόκειται να ασχοληθώ σήμερα γιατί δεν υπάρχουν εξελίξεις που να μην τις γνωρίζετε.

Ο μεγαλύτερος Οργανισμός της παροικίας μας βράζει στο ζουμί του όπως βέβαια και οι υπόλοιποι (εκτός…  Εθνικού Συμβουλίου, Παμμακεδονικής και ΣΑΕ) Οργανισμοί μας.

ΟΙ περισσότερες οργανώσεις μας με το μόνο πράγμα που ασχολούνται τώρα που γέρασαν, είναι να γιορτάζουν τα γενέθλιά τους. Έχει κατακλειστεί ο «Ν.Κ» τελευταία από φωτογραφίες από εκδηλώσεις γενεθλίων.

ΑΙΤΙΑ της γκρίνιας, μεταξύ του τέως και νυν προέδρου της Κοινότητας, είναι η…  φτώχεια. Η Κοινότητα, παρά τις υποσχέσεις όλων των Διοικητικών Συμβουλίων τα τελευταία 40 χρόνια «περί αξιοποίησης της κοινοτικής περιουσίας!», με δυσκολία τα βγάζει πέρα οικονομικά γιατί δεν έχει αρκετά έσοδα.

ΑΥΤΑ που εισπράττει από το σχολείο και τα ενοίκια ίσα-ίσα φτάνουν να ανταπεξέλθει στα αναγκαία έξοδά της. Έτσι και κάνει και κανένα πανηγύρι πολυέξοδο (όπως φέτος) μπαίνει και μέσα.

ΑΥΤΗ είναι η ουσία και όλα τα άλλα που λέγονται και γράφονται, είναι για να πολιτεύονται και να περνούν την ώρα τους οι μνηστήρες της ηγεσίας. Αυτά και γεια χαρά.