Για μία μεγάλη μείωση του ελλείμματος μέσα στο 2010 θα δεσμευθεί ο υπουργός Οικονομικών Παπαπακωνσταντίνου, στις συνεδριάσεις των συμβουλίων Eurogroup/Ecofin, σήμερα Δευτέρα και αύριο Τρίτη, αντίστοιχα, στις Βρυξέλλες.

Ο κ. Παπακωνσταντίνου δηλώνει αισιόδοξος ότι οι Βρυξέλλες θα δώσουν επαρκή παράταση για τη μείωση του ελλείμματος, καθώς στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που θα κατατεθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τον Ιανουάριο, «θα αποτυπωθούν με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα το σχέδιο και οι μεσοπρόθεσμοι στόχοι για την πορεία των οικονομικών».

Ενδεικτική, όμως, των τεράστιων προβλημάτων που υπάρχουν στην ελληνική οικονομία, ήταν η δήλωση του ότι η εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2010 αποτελεί «άσκηση τετραγωνισμού του κύκλου».

Από την άλλη πλευρά, στις Βρυξέλλες, ο υπουργός Οικονομικών έχει να αντιμετωπίσει την έντονη καχυποψία της Κομισιόν, ενώ όπως αποκάλυψε ο ίδιος, στους διαδρόμους των Βρυξελλών συζητήθηκε ακόμα και το ενδεχόμενο να μετατραπεί το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (η «καρδιά» του υπουργείου Οικονομικών) σε ανεξάρτητη υπηρεσία!

Παράλληλα, όπως είπε, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, μιλούν για το «ανέκδοτο» των «Greek statistics».

Το έλλειμμα για το 2009 υπολογίζεται ότι θα κλείσει στο 12,7% και το χρέος στο 125,3% του ΑΕΠ.

Οι επιφυλάξεις της Κομισιόν επικεντρώνονται στο γεγονός ότι από τη μείωση του ελλείμματος κατά 3,3%, το 2,1% δεν συνδέονται με μόνιμα μέτρα, ενώ η μείωση γίνεται περισσότερο από την πλευρά των εσόδων (+4,5 δισ. ευρώ) και λιγότερο από την πλευρά των δαπανών (-1,6 δισ. ευρώ).

Ο κ. Παπακωνσταντίνου (που θα έχει και συνάντηση με τον κ. Αλμούνια) θα παρουσιάσει τα μέτρα της κυβέρνησης για τη μείωση του ελλείμματος, όπως αυτά αποτυπώθηκαν στο προσχέδιο του προϋπολογισμού, προσπαθώντας να πείσει ότι το κυβερνητικό σχέδιο για την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών είναι ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο.

Όμως, αυτό δεν θα σταματήσει την Κομισιόν από την κλιμάκωση των πειθαρχικών μέτρων κατά της χώρας μας, στο πλαίσιο της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος  (κοινοτική επιτήρηση).

Έτσι, την Τετάρτη η Ελλάδα θα υπαχθεί στο άρθρο 104, παράγραφος 8, της Συνθήκης, το οποίο αναφέρει ότι αν το Συμβούλιο διαπιστώσει ότι δεν υπήρξε αποτελεσματική δράση για την εφαρμογή των συστάσεων μείωσης του ελλείμματος, εντός καθορισμένου χρονικού διαστήματος, τότε μπορεί να τις ανακοινώσει δημοσίως.

Μετά, η Ελλάδα θα υπαχθεί στο άρθρο104, παράγραφος 9, όπου το Συμβούλιο μπορεί να καλέσει ένα κράτος-μέλος να λάβει εντός συγκεκριμένης προθεσμίας τα μέτρα που κρίνει αναγκαία για τη μείωση του ελλείμματος, τα οποία ουσιαστικά θα τα καθορίζει η Κομισιόν.

Η απόφαση αυτή θα ληφθεί στο συμβούλιο Ecofin, το πιθανότερο τον ερχόμενο Ιανουάριο, αφού θα έχει προηγηθεί η κατάθεση του αναθεωρημένου Προγράμματος Σταθερότητας 2011-2013.

Η ελληνική κυβέρνηση θα είναι υποχρεωμένη να να υποβάλει κάθε τρεις μήνες αναλυτική έκθεση στις Βρυξέλλες για τα μέτρα μείωσης του ελλείμματος και την πορεία του προϋπολογισμού.

Η Ελλάδα θα υπαχθεί για δεύτερη φορά στο άρθρο 104, παράγραφος 9, τελευταίο στάδιο του Συμφώνου Σταθερότητας. Σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν καταφέρει να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις της, τότε κινδυνεύει να μεταφερθεί στην παράγραφο 11, όπου προβλέπεται η επιβολή προστίμου και η αναστολή των χρηματοδοτήσεων από το Ταμείο Συνοχής.

Η ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ

Στο Συμβούλιο Eurogroup, την Δευτέρα, η συζήτηση θα επικεντρωθεί στις φθινοπωρινές οικονομικές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που ανακοινώθηκαν στις 3 Νοεμβρίου και οι στρατηγικές εξόδου στον δημοσιονομικό και χρηματοπιστωτικό τομέα.

Στο Ecofin, την Τρίτη, θα συζητηθούν, για δεύτερη ημέρα, οι στρατηγικές εξόδου από τα μέτρα στήριξης του χρηματοπιστωτικού τομέα.

Επίσης, το Συμβούλιο αναμένεται να υιοθετήσει συμπεράσματα επί της βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών, βάσει της ανακοίνωσης της ΕΕ, στις 14 Νοεμβρίου, με τίτλο «Μακροχρόνια βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών για την ανάκαμψη της οικονομίας» και της σχετικής Έκθεσης για τη βιωσιμότητα που εκδίδεται από την ΕΕ κάθε τρία χρόνια και στην οποία αξιολογείται η μακροπρόθεσμη δημοσιονομική βιωσιμότητα, επί τη βάση αμετάβλητων πολιτικών.