«Η τάση των Πανεπιστημίων, σύμφωνα με την οποία οι Ανθρωπιστικές Σπουδές απαξιώνονται ως άσχετες, δεν μπορεί παρά μόνον να απογυμνώσει την κοινωνία μας σημαντικά, εάν δεν συγκρατηθεί, και θα οδηγήσει τα πανανθρώπινα μνημεία, όπως τον Παρθενώνα, να επιβιώσουν στο μέλλον όχι ως Εικόνες που εκφράζουν τον πολιτισμό και την παιδεία της κοινωνίας μας, αλλά ως Επιτάφιοι που πιστοποιούν την κενότητα της κοινωνίας μας..».
Αυτά τόνισε, μεταξύ άλλων, ο πρώην πρύτανης του πανεπιστημίου La Trobe της Μελβούρνης, καθηγητής Μάικλ Όσμπορν, που είναι μέλος και της Ακαδημίας Αθηνών, σε βαρυσήμαντη ομιλία που οργάνωσε το Τμήμα Ελληνικών του Πανεπιστημίου Notre Dame της Δυτικής Αυστραλίας.
Ο καθηγητής Όσπορν μίλησε με θέμα «Παρθενώνας: Εικόνα ή Επιτάφιος των Ανθρωπιστικών Σπουδών;»
Ο επιφανής μελετητής διευκρίνισε ότι η ανέγερση του Παρθενώνα ολοκληρώθηκε τον 5ο αιώνα προκειμένου να εξυμνηθεί η Αθηναϊκή Δημοκρατία. Προέβη σε μια αναλυτική εξιστόρηση του ρόλου των μνημείων της Ακρόπολης, την κατασκευή τους, το πώς επέδρασαν τα μνημεία αυτά στη συνείδηση των διανοουμένων της Δύσης και πώς διαμόρφωσαν μέσα στο ποιητικό, φιλοσοφικό και συγγραφικό τους έργο την Ελλάδα ως παγκόσμιο ιδεολόγημα λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Περισσότερο από 2000 χρόνια αργότερα, και παρά την ερήμωσή του από τον χρόνο, και τις συγκρούσεις και τη χρήση του για πολλούς αιώνες ως Μνημείου, Τεμένους, Εκκλησίας, Καθεδρικού Ναού, Τζαμιού, εν τούτοις στάθηκε η αφορμή εν πολλοίς να αποτελέσει την πηγή έμπνευσης σε χιλιάδες υποστηρικτές της Ελληνικής ανεξαρτησίας, όπως του Λόρδου Βύρωνα. Ωστόσο στάθηκε και ακατανίκητος μαγνήτης για τους αρχαιοκάπηλους, όπως τον Λόρδο Έλγιν. Μετά την ανεξαρτησία της Ελλάδας ο Παρθενώνας αναδείχτηκε σε εθνική εικόνα και ένα μοναδικό ορατό μνημείο που παρέπεμπε στο χρέος της δυτικής κοινωνίας προς την Αρχαία Ελλάδα και κυρίως στην Αθήνα. Και ακόμη στο σήμερα, συνοδευόμενο από ένα εξαίρετο και μεγαλοπρεπές νέο Μουσείο, αναμένει ανυπόμονα την επιστροφή από την Βρετανία των ούτως αποκαλούμενων «Μαρμάρων του Έλγιν.
«Ωστόσο», συνέχισε, «κατά κάποια ατυχή αντίθεση στην Αυστραλία του 21ου αιώνα το μέλλον των Ελληνικών Σπουδών και γενικότερα των Ανθρωπιστικών Σπουδών, διαγράφεται επικίνδυνο αφού όλο και περισσότερα πανεπιστήμια είτε από δική τους επιλογή είτε από όντως πραγματικούς ή και φαντασιώδεις περιορισμούς περιθωριοποιούν ή εγκαταλείπουν τις σπουδές αυτές, για χάρη άλλων «απαιτητικών» προγραμμάτων που έχουν ουσιώδη απλά χαρακτήρα επαγγελματικής αποκατάστασης».
Στη διάρκεια της ομιλίας του, παρουσίασε σπάνιες εικόνες του Παρθενώνα και της Ακρόπολης μέσα από τους αιώνες, αναφέρθηκε στις διαφορετικές περιόδους «αξιοποίησης» της Ακρόπολης από τους κατακτητές και κατέληξε στο επίτευγμα της ανέγερσης του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, τονίζοντας ότι με την ίδρυση του η Βρετανία απώλεσε κάθε ηθικό έρεισμα στην ανίερη και προκλητική κατακράτηση των μνημείων του Παρθενώνα.
Τον ομιλητή παρουσίασε ο καθηγητής της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών και Επιστημών του Πανεπιστημίου Notre Dame, Δρ. Αναστάσιος Μ. Τάμης.
Ο κ. Τάμης αναφέρθηκε στις σπουδές του καθηγητή κ. Michael John Osborne στην Οξφόρδη και στο Βέλγιο, το πάθος του για την κλασική Ελλάδα και την επιγραφική επιστήμη, την ανάληψη της πρυτανείας του Πανεπιστημίου La Trobe στην περίοδο 1990-2006, την πρωτοβουλία του να ιδρύσει το Εθνικό Κέντρο Ελληνικών Μελετών και Έρευνας (1997-2008), την πρωτοβουλία του να προωθήσει τις Ελληνικές Σπoυδές στην Αυστραλία, Ελλάδα και Κίνα και το μεράκι του να προαγάγει τον Ελληνικό Πολιτισμό. Ο κ. Τάμης αναφέρθηκε στη μεγάλη προσφορά του Καθηγητή Όσμπορν ως μέλους της Ακαδημίας Αθηνών, ως μέλους της Ακαδημίας του Βελγίου, ως μέλους της Αυστραλιανής Ακαδημίας Ανθρωπιστικών Σπουδών και τις σημαντικότατες διακρίσεις που απέσπασε με το έργο του για την Αρχαία Ελλάδα.