Ιδιαίτερα έντονη είναι η συζήτηση που διεξάγεται στα αυστραλιανά ΜΜΕ μετά τις προτάσεις αρμόδιας επιτροπής προς την κυβέρνηση για αναδιάρθρωση των προτεραιοτήτων και της χρηματοδότησης στο χώρο του αθλητισμού στην Αυστραλία.
Η Επιτροπή προτείνει να περιοριστεί η χρηματοδότηση για πρωταθλητισμό και διάκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να αυξηθούν τα κονδύλια για την άθληση όσο το δυνατόν περισσότερων Αυστραλών και των σωματείων τους.
Το ζήτημα της επένδυσης μεγάλων χρηματικών ποσών για την προετοιμασία των αθλητών που συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες σχολιάζει ο Troy Lennon στην εφημερίδα «The Daily Telegraph», συγκρίνοντας τη σημερινή κατάσταση με ό,τι ίσχυε στην αρχαιότητα, αλλά και στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Επισημαίνεται ότι οι πρώτοι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες συνδέονταν με τον ύμνο των θεών και την απότιση τιμής προς τους νεκρούς, ενώ αποτελούσαν και έναν τρόπο φυσικής άσκησης των στρατιωτών. Σταδιακά, με την αύξηση των αθλημάτων και των συμμετεχόντων, αυξήθηκε και η προετοιμασία των αθλητών. Οι αθλητές προετοιμάζονταν είτε μόνοι τους είτε με τη βοήθεια προπονητών, αλλά σε κάθε περίπτωση εξίσου σημαντική θεωρείτο και η εύνοια των θεών για τη νίκη. Το έπαθλο της νίκης ήταν ένα στεφάνι ελιάς, αλλά οι πόλεις τιμούσαν με μεγαλοπρέπεια τους νικητές τους.
Όπως σημειώνεται, στα νεότερα χρόνια οι εμπνευστές της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων το 1896 πίστευαν ότι η άσκηση αποτελεί τμήμα μιας πολύπλευρης ζωής και οι πρώτοι αθλητές δεν ήταν επαγγελματίες. Μεταξύ άλλων δίνεται το παράδειγμα του ολυμπιονίκη Σπύρου Λούη, ο οποίος προετοιμάστηκε την προηγουμένη του αγώνα με ολονύχτια προσευχή.