Την εποχή του Βυζαντίου οι γυναίκες των Φαναριωτών διψώντας για αξιώματα, λέγανε: «ας με λένε «Βοϊβοντίνα» κι ας πεθαίνω από την πείνα». Στις μέρες μας, ο κ. Β. Παπαστεργιάδης θέλει να τον λένε «πρόεδρο» – έστω και μόνο για να ακυρώνει τη μια Συνέλευση μετά την άλλη!
Μέσα σε πέντε μήνες, κατάφερε να ακυρώσει τρεις Συνελεύσεις: Μια έκτακτη, τον περασμένο Ιούλιο, που την είχαν κιόλας καλέσει 260 τόσα μέλη (!) και δυο την περασμένη Κυριακή, μια έκτακτη και μια τακτική. Τέτοιους «άθλους», βέβαια, μόνο ο συγκεκριμένος Βασίλειος θα μπορούσε να διαπράξει – πριν ξεκινήσει να ανυψώσει τους «Πύργους» του!
Η προεδρία του ατόμου αυτού, στην Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνη αποδεικνύεται επιζήμια για τον ιστορικό μας Οργανισμό. Δεν έχει κανείς παρά να αναζητήσει και να διαβάσει τα πρακτικά συνεδριάσεων του Συμβουλίου, οπότε και θα φρύξει από τα όσα γίνονται από το νέο «σωτήρα» και τους άλλους που τον περιστοιχίζουν…
ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
Το θέμα μας, όμως, σήμερα είναι το απερίγραπτο αίσχος της διπλής «συνέλευσης» της περασμένης Κυριακής. Πρώτα της έκτακτης. Είναι άκυρη και αποτελεί προσβολή για την Κοινότητα μα και για ολόκληρη την παροικία για μια σειρά λόγους, αλλά κυρίως γιατί κλήθηκε (από τον Παπαστεργιάδη) για να τροποποιηθούν Άρθρα του Καταστατικού, που ενδιέφεραν τον ίδιον προσωπικά και τους «συμμάχους» του στο Διοικητικό Συμβούλιο. Έπειτα, οι προτάσεις τους δημοσιεύθηκαν, γενικά και αορίστως, στον Τύπο, την τελευταία Πέμπτη πριν τη Συνέλευση, χωρίς να αναφέρονται οι προτεινόμενες αλλαγές, ούτε καν και πόσες ήταν! Τέλος και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο «περισπούδαστος» πρόεδρος έβαλε τις προτάσεις του για έγκριση μαζί με άλλες, που ήταν για την τακτική Συνέλευση, τα ανακάτεψε όλα και έβγαλε τα αποτελέσματα που ήθελε αυτός και οι αξιότιμοι αδελφοί Μάρκου.
Όσο για την τακτική Συνέλευση, εκεί ήταν που ήλθε το αποκορύφωμα της αυθαιρεσίας, της καταπάτησης κάθε έννοιας κανονισμών και νόμων, της προσβολής του Καταστατικού και της κυριαρχίας του νόμου της ζούγκλας. Εμείς εδώ, όμως, θα μείνουμε μόνο στο θέμα της «εκλογής» της Εφορευτικής. Το Καταστατικό ορίζει με αρκετή σαφήνεια τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται για την εκλογή των εννέα μελών της Εφορευτικής. Ο πρόεδρος εξηγεί στα παρευρισκόμενα μέλη τη διαδικασία και καλεί για προτάσεις υποψηφίων. Κάθε άτομο, που επιθυμεί να προτείνει κάποιον, σηκώνεται όρθιο και απευθυνόμενο στον πρόεδρο προτείνει αυτόν που επιθυμεί. Ο πρόεδρος ερωτά τον προτεινόμενο αν αποδέχεται και εφόσον η απάντηση είναι «ναι», ο γραμματέας σημειώνει το όνομα στα πρακτικά, ενώ ο πρόεδρος ερωτά «ποιος δευτερώνει». Το όνομα του «δεύτερου» καταγράφεται και αυτό στα πρακτικά, για να ακολουθήσει το ερώτημα του προέδρου προς τη Συνέλευση, αν ο προταθείς είναι δεκτός να είναι υποψήφιος για την Εφορευτική. Η διαδικασία αυτή συνεχίζεται ώσπου να ολοκληρωθούν οι προτάσεις, οπότε, αν, στο τέλος, ο αριθμός των προταθέντων υπερβαίνει τους εννέα, ακολουθεί μυστική ψηφοφορία.
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ 1978
Αυτοί που παραβρέθηκαν στη Συνέλευση της Κυριακής, γνωρίζουν ότι σχεδόν τίποτε από τα παραπάνω δεν ακολουθήθηκε από τον κ. Παπαστεργιάδη. Ο ίδιος, έχοντας δίπλα του τον Θόδωρο και τον Κώστα Μάρκου, ακολούθησε τους δικούς του κανόνες και νόμους – κι έτσι έβγαλε 8 από τους 9 δικούς τους!… Μάταιος κόπος, όμως. Γιατί υπάρχει δικαστικό δεδικασμένο από το 1978, που ανατρέπει και ακυρώνει τα «τεχνάσματα» της τριανδρίας.
Θυμίζουμε τα γεγονότα. Η Ετήσια Συνέλευση του 1978, με τη συμμετοχή 350 μελών, έγινε στο Exhibition Building και όλα βάδιζαν καλά, έστω και με κάποιες εντάσεις, ώς τη στιγμή της εκλογής της Εφορευτικής Επιτροπής. Τότε η έδρα (που συνέπεσε να κατέχει ο υπογράφων), ακολουθώντας τη συνήθεια προηγούμενων χρόνων, ζήτησε προτάσεις υποψηφίων για την Εφορευτική, χωρίς όμως να συγκρατήσει και αυτούς που δευτέρωναν και να τους εγγράψει στα πρακτικά, όπως όριζε και ορίζει το Καταστατικό. Επίσης, ακολουθώντας την τότε πρακτική, δέχθηκε πρόταση «από τα κάτω», όπως για λόγους συντομίας, γίνουν δεκτοί οι 9 πρώτοι προταθέντες και αποφευχθεί η ψηφοφορία. Κάποια μέλη από την αντιπολίτευση της εποχής (Κατσιμαντάκος, Νώλλης, Μιχελακάκης, Γεροντάκης, Μαστρολάμπρος), κατέφυγαν αμέσως στο δικαστήριο – και πέτυχαν την έκδοση Injunction που απαγόρευε τη διεξαγωγή εκλογών μέχρι νεωτέρας. Ακολούθησε, τον επόμενο χρόνο, νέα Ετήσια Συνέλευση, που πρότεινε ο υπογράφων, ακύρωση της προηγούμενης Εφορευτικής και εκλογή νέας και κανονική προκήρυξη εκλογών. Απ’ όλη εκείνη την περιπέτεια, ένα πράγμα επικράτησε ως το πλέον σημαίνον: ότι η εκλογή της Εφορευτικής Επιτροπής είναι το σοβαρότερο κεφάλαιο της Ετήσιας Συνέλευσης και πρέπει να τηρείται με αυστηρότητα και συνέπεια το Καταστατικό. Η Εφορευτική επιτελεί κύρια αποστολή στην εκλογή διοίκησης που θα διαχειριστεί τις υποθέσεις του οργανισμού, από τη μια θητεία στην άλλη και, επομένως, η διαδικασία εκλογή της και η εκτέλεση των καθηκόντων της δεν επιδέχονται ουδένα συμβιβασμό. Γι’ αυτό και ο τότε QC της Κοινότητας, ο περίφημος Larkins κατέγραψε σε τέσσερις κόλλες χαρτί τις οδηγίες που έπρεπε να ακολουθήσει η έδρα κατά τη νέα συνέλευση, ώστε να αποφευχθεί νέο λάθος.
ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΠΛΗΓΜΑ
Με λίγα λόγια, η διπλή συνέλευση της περασμένης Κυριακής, σαν η πιο βρώμικη Συνέλευση στην ιστορία της Κοινότητας, είναι άκυρη και «νόμω ανύπαρκτη» με το δεδικασμένο του 1978. Ας μπει στον κόπο, λοιπόν, ο κ. Παπαστεργιάδης να ρωτήσει τον δικηγόρο της Κοινότητας και θα μάθει αυτά που όφειλε να γνωρίζει, αφού θέλει να είναι πρόεδρος. Διαφορετικάν να παραιτηθεί αμέσως και να απαλλάξει την Κοινότητα από την παρουσία του.
Ωστόσο, το πρόβλημα για την Κοινότητα δεν σταματά στα παραπάνω. Ακόμα σοβαρότερο για την επιβίωση του Οργανισμού είναι η κατάσταση του μητρώου. Αν γίνουν εκλογές με το σημερινό μητρώο, η Κοινότητα θα έχει υποστεί θανάσιμο πλήγμα. Γιατί, απλούστατα, δεν θα πρόκειται για «εκλογές», αλλά για ανοικτή και θρασεία ληστεία. Τα στοιχεία που έχουμε στα χέρια μας και τα οποία πηγάζουν από τα πρακτικά συνεδριάσεων του Δ.Σ., αποκαλύπτουν από μόνα τους μια φρικτή κατάσταση που ευτελίζει και την Κοινότητα και τα άτομα… Ο γράφων, έχει ζητήσει από το Διοικητικό Συμβούλιο αντίγραφο του καταλόγου που θα χρησιμοποιηθεί στις εκλογές (αν αποτολμηθούν…) για έλεγχο κάποιων στοιχείων και με πρόθεση να επανέλθει για μια πλήρη ενημέρωση των μελών. Όσο τουλάχιστον εξαρτάται από το χέρι του…