Η κατάσταση στην παροικία μας έχει ξεφύγει από κάθε (λογικό) έλεγχο, αγαπητοί μου αναγνώστες, γεγονός που με ανάγκασε να ανακαλέσω τις άδειες των συνεργατών της στήλης που ετοιμάζονταν να περάσουν τις θερινές τους διακοπές σε κάποια παραλία.

  ΑΝ και όλοι όσοι κοπιάζουμε (πνευματικά) για να έχετε την καλύτερη (και εγκυρότερη) ενημέρωση, είμαστε παλιές «καραβάνες» σε τούτη τη δουλειά, κανείς (μα κανείς!) δεν περίμενε αυτές τις εξελίξεις.

  ΣΕ πολεμική κατάσταση (και διαρκεί κρίση) δεν βρίσκεται μόνο η Κοινότητα Μελβούρνης, αλλά και οι οργανώσεις πατριωτικού χαρακτήρα, οι οποίες και έχουν διαβρωθεί από ανθρώπους που δεν κρατούν το στόμα τους κλειστό και τις φωτογραφικές μηχανές εκτός συνεδριάσεων.

 ΑΚΟΜΑ ψάχνουν οι άνθρωποι του Εθνικού Συμβουλίου (και της Παμμακεδονικής) να βρουν ποιος μού μετάφερε τον καυγά μεταξύ Τσουμπάκου και Παπαδημητρόπουλου και, κυρίως, ποιος μού έδωσε την φωτογραφία που δημοσίευσα την περασμένη βδομάδα.

 ΓΙΑ να μην ψάχνουν (και μαλώνουν μεταξύ τους) τούς πληροφορώ, με πάσα ειλικρίνεια ή, τέλος πάντων, με όση ειλικρίνεια μπορεί να έχει ένας άνθρωπος σαν εμένα που ζει από διαρροές πληροφοριών, ότι οι πληροφοριοδότες μου (για δύο πρόκειται) είναι άτομα υπεράνω υποψίας.

 ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ δηλαδή (και ευσυνείδητοι) πατριώτες, που θεωρούν καθήκον τους να καταγγέλλουν τέτοιες απαράδεκτες συμπεριφορές (και ύβρεις) που δεν ταιριάζουν σε εθνικά σκεπτόμενους ανθρώπους. Έχουν και γαλάζιοι τις ευαισθησίες τους.

 ΓΙΑ να χαλαρώσουν, όμως, καλό είναι να γνωρίζουν, ότι άλλος μού έδωσε το ρεπορτάζ και την μαγνητοταινία του καυγά και άλλος τη φωτογραφία. Κακώς, λοιπόν, υποψιάζονται το άτομο που έβγαλε τη φωτογραφία, για τον απλό λόγο, ότι δεν είναι τόσο κουτός, αφού γνώριζε ότι σε αυτόν θα στρέφονταν πρώτα οι υποψίες.

 ΕΠ’ ευκαιρία, να σας πω ότι δεν δημοσιεύω ακόμα τις ανήκουστες ύβρεις του καυγά, μέχρι να μού δώσει το «πράσινο φως» ο δικηγόρος μου. Άσε που πρέπει να τις μεταφράσω στα αγγλικά και δεν βγάζω άκρη (σε ορισμένα σημεία) λόγω του ότι η μαγνητοφώνηση έγινε από κινητό τηλέφωνο.

   ΜΕ κινητό τραβήχτηκε και η περιβόητη φωτογραφία, γι’ αυτό και η ποιότητά της δεν ήταν καλή. Συγνώμη γι’ αυτό, εντάξει;

  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ και υλικό περιμένω επίσης και από έναν άλλο τρικούβερτο…  εθνικό καυγά στον οποίο και ανταλλάχτηκαν βαριές (πατριωτικές αυτή τη φορά) κουβέντες.

  ΣΤΑ γρήγορα να σας πω (επειδή πρέπει να ασχοληθούμε και με πιο…  σοβαρά θέματα) ότι ο εν λόγω καυγάς έλαβε χώρα μεταξύ δύο (δοκιμασμένων) πατριωτών κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Μακεδονικού Συμβουλίου, όταν κάποιος από τους συμμετέχοντες ζήτησε να επανεξεταστεί η θέση που έχουν πάνω στο όνομα των ακατονόμαστων.

  ΚΑΙ εδώ μιλάμε ότι η πρόταση έγινε από έναν φλογερό (μέχρι πρότινος) μακεδονομάχο που δεν ήθελε να ακούσει λέξη περί σύνθετης ονομασίας.

  ΦΑΙΝΕΤΑΙ, όμως, ότι ο άνθρωπος, τον βοήθησε ο θεός και είδε το φως. Με λίγες κουβέντες, κατάλαβε ότι η επιμονή των «αντισυνθετικών» οδηγεί σε αδιέξοδο.
   
 Η πιο πάνω πρόταση έκανε θηρία όσους δεν θέλουν, όχι μόνο σύνθετη ονομασία, αλλά ούτε το γράμμα «Μ» να αναφέρεται στο όνομα των ακατονόμαστων. Κάτι τέτοιο (δηλαδή αλλαγή πολιτικής), θα έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση και την «μητέρα» οργάνωση, την Παμμακεδονική, και το άλλο παρακλάδι της, το Εθνικό Συμβούλιο.

 Ο συνεργάτης που μού μετάφερε τις πιο πάνω εξελίξεις, μού είπε ακόμα, ότι υπάρχουν και άλλοι μέσα στην «μητέρα» οργάνωση και το Εθνικό Συμβούλιο που άρχισαν να αναρωτιούνται για το πόσο σωστή (και εθνικά συμφέρουσα) είναι η άκαμπτη θέση που κρατούν οι πατριωτικές οργανώσεις του απόδημου ελληνισμού κατά της σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό.

 ΣΤΟ μεταξύ και ενώ η παροικία καίγεται, το ΣΑΕ διασκεδάζει την ανυπαρξία του με… αθλητικές πολιτιστικές εκδηλώσεις και περιμένει τον ελληνισμό της Μελβούρνης να γεμίσει τα γήπεδα που θα γίνουν.

  ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ να μη ταλαιπωρηθείτε, σάς συστήνω να τηλεφωνείτε στην Οργανωτική Επιτροπή των Αγώνων και να βεβαιωνόσαστε ότι υπάρχουν θέσεις στο συγκεκριμένο άθλημα που θέλετε να παρακολουθείστε.

 ΤΟ ΣΑΕ, για να εξυπηρετηθεί ο κόσμος ζήτησε να πάρει (για τους αγώνες) και το MCG, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε. Να μην ξεχάσω να σας πω ότι, τόσο η ηγετική ομάδα της Κοινότητας, όσο και η αντιπολίτευση, σκοπεύουν να λάβουν μέρος στους αγώνες με στόχο τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης των υποψηφίων. Οι πρώτοι θα λάβουν μέρος στους αγώνες μετ’ εμποδίων και οι δεύτεροι στις σκυταλοδρομίες!

 ΑΣ περάσουμε, όμως, στην Κοινότητα Μελβούρνης και τους μνηστήρες της που, για άλλη μια φορά, κλέβουν με τα καμώματά τους την παράσταση. Τα όσα έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της τελευταίας Γενικής Συνέλευσης και τα όσα παρασκηνιακά διαδραματίζονται μετά από αυτή, θυμίζουν έντονα τις παλιές «καλές» εποχές.

 ΤΕΛΙΚΑ, η Κοινότητα, δεν μπορεί να ξεφύγει από τον αστερισμό του «Τι έχεις Γιάννη; Ότι είχα πάντα!». Φαίνεται ότι η κοινοτική παράδοση λειτουργεί όπως οι «μαύρες τρύπες» του διαστήματος που τίποτα δεν μπορεί να ξεφύγει από την έλξη τους.

ΟΛΟΙ (λίγο πολύ) πιστεύαμε ότι, οι αντιπαραθέσεις, οι διαμάχες, τα δικαστήρια και οι υπόλοιπες κακοδαιμονίες που για δεκαετίες ταλαιπωρούσαν την Κοινότητα θα λάμβαναν τέλος όταν θα αναλάμβανε το πηδάλιο η δεύτερη γενιά. Πέσαμε έξω κύριοι.

Η δεύτερη γενιά, από τα πρώτα νηπιακά βήματά της δείχνει ότι είναι ικανή να ανεβάσει τον πήχη των αντιπαραθέσεων (για προσωπικούς λόγους) ακόμα ψηλότερα και να διατηρήσει ζωντανή την κοινοτική παράδοση για έναν ακόμα αιώνα!

ΜΕΤΑ τη Συνέλευση, που οι μεν υποστηρίζουν ότι είναι από τις χειρότερες που έχουν γίνει και οι δε ότι δεν διέφερε από τις προηγούμενες, τα πράγματα οδηγούνται για άλλη μια φορά στα (πολύ) άκρα.

ΑΝ δεν βρεθεί συμβιβαστική λύση την επόμενη βδομάδα, το λόγο θα πάρουν (και πάλι) οι δικηγόροι και τα δικαστήρια και η Κοινότητα θα μπει σε νέες (δαπανηρές) περιπέτειες. Αιτία, για άλλη μια φορά, η Εφορευτική Επιτροπή που και στο παρελθόν είχε γίνει αιτία προστριβών και δικαστικών μαχών. 

ΤΗΝ περασμένη βδομάδα έγραφα ότι, ποτέ σε Συνέλευση δεν έχουν συζητηθεί σοβαρά θέματα για την πορεία και το μέλλον της Κοινότητας, προσθέτοντας ότι, παρά τα υπάρχοντα προβλήματα, το μόνο που ενδιαφέρει τους μνηστήρες είναι η εκλογή της Εφορευτικής Επιτροπής και τίποτα περισσότερο.

ΓΙΑ τον λόγο, βέβαια, αυτό έκαναν την κινητοποίηση που έκαναν και κατέβασαν σχεδόν τους διπλούς απ’ όσους συνήθως δίνουν το παρόν τους στις Συνελεύσεις. Και το ερώτημα που τίθεται από κάθε σκεπτόμενο και καλοπροαίρετο άνθρωπο είναι, «γιατί»;

ΓΙΑΤΙ και οι δύο παρατάξεις ήθελαν (πάση θυσία!) να εκλέξουν δικούς τους ανθρώπους στην Εφορευτική Επιτροπή, αφού η τελευταία, δεν κάνει του κεφαλιού της, αλλά εφαρμόζει το καταστατικό το οποίο και καθορίζει τη διαδικασία;

ΣΤΟ κάτω-κάτω της γραφής, η επίβλεψη των εκλογών και η καταμέτρηση των ψήφων είναι χαμαλοδουλειά. Γιατί όμως (ανέκαθεν) σκίζονται οι μνηστήρες να εκλέξουν δικούς τους ανθρώπους; Μήπως, (από βίτσιο) θέλουν να τους ταλαιπωρήσουν;

ΑΝ όλα γίνονται σύμφωνα με το καταστατικό, ποια διαφορά κάνει ποιοι θα είναι στην Εφορευτική Επιτροπή; Για να επιζητούν, (τόσο απελπισμένα!) να έχουν δικούς τους ανθρώπους πάει να πει ότι «κάποιο λάκκο έχει η φάβα».

ΟΙ ίδιοι (και εδώ μιλάμε ανεξαιρέτως για όλους!) με αυτό που κάνουν, υποσκάπτουν το κύρος της Κοινότητας και δίνουν την εντύπωση στην ευρύτερη παροικία ότι η Εφορευτική κάνει «βρωμοδουλειές» και «παρανομίες» προκειμένου να βοηθήσει να εκλεγούν στο Διοικητικό Συμβούλιο, οι μνηστήρες που την διόρισαν!

ΓΙΑΤΙ περί διορισμού πρόκειται και είναι αστείος ο ισχυρισμός ότι εκλέχθηκε δημοκρατικά από την Συνέλευση, αφού αυτοί που ψήφισαν την εκλογή της, ήταν κουβαλητοί και ψήφισαν καθ’ υπόδειξη των μνηστήρων που γύριζαν στην αίθουσα και έδιναν εντολές.
  
ΚΑΙ εδώ τίθεται το μεγάλο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί, τουλάχιστον, απ’ όσους ενδιαφέρονται (ακόμα) για την τύχη της Κοινότητας: Είναι δυνατόν να πάει μπροστά ένας Οργανισμός, με μέλη στρατολογημένα, αποκλειστικά και μόνο να σηκώνουν το χέρι στις Συνελεύσεις και να ψηφίζουν (κατ’ υπόδειξη) στις εκλογές; Όχι βέβαια.

ΑΣΕ που κάποια στιγμή (αργά ή γρήγορα) η Κοινότητα, με αυτή την προσβλητική για την νοημοσύνη όλων μας τακτική, μπορεί να περάσει από τα χέρια των σημερινών φιλόδοξων μνηστήρων, στα χέρια επιτήδειων απατεώνων.

ΑΝ λένε κάτι οι τελευταίες θλιβερές εξελίξεις, είναι ότι η Κοινότητα δεν έχει άλλα περιθώρια. Κάτι πρέπει να γίνει να σταματήσουν αμέσως οι αθρόες στρατολογήσεις (άσχετων) μελών, οι στημένες Συνελεύσεις και οι ψευτοεκλογές.

ΟΙ σημερινοί μνηστήρες δεν εξευτέλισαν μόνο κάθε έννοια δημοκρατίας, αλλά εξάντλησαν και τα τελευταία ηθικά αποθέματα του Οργανισμού. Μπορεί, βέβαια, οι ίδιοι να μην ντρέπονται για όλα αυτά, αλλά υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι μέσα στην παροικία που ντρέπονται για λογαριασμό τους.

ΤΙ γίνεται από εδώ και πέρα θα με ρωτήσετε. Υπάρχουν περιθώρια, έστω στο πάρα πέντε του μεγάλου εξευτελισμού, να βρουν μια λύση εκτός δικαστηρίων; Δεν ξέρω.

Η πόλωση και τα προσωπικά μίση μεταξύ τους είναι τέτοια που πολύ αμφιβάλω. Η αντιπολίτευση είναι αποφασισμένη να κάνει τα πάντα προκειμένου να περάσει το δικό της. Το ίδιο και η άλλη πλευρά.

ΤΟ μόνο που μένει είναι να γίνει μια νέα Γενική Συνέλευση και να εκλεγεί μια Εφορευτική Επιτροπή κοινής αποδοχής που θα συμβάλει στην εξομάλιση της κατάστασης.

ΑΛΛΑ και αυτό είναι δύσκολο, αφού το Συμβούλιο που πρέπει να αποφασίσει για κάτι τέτοιο είναι βαθιά διχασμένο και ανήμπορο να συνεννοηθεί μεταξύ του για οποιοδήποτε θέμα.

ΑΥΤΟ το Διοικητικό Συμβούλιο, αν κρίνουμε από τις προηγούμενες δικαστικές προσφυγές, τα πραξικοπήματα, τις ανατροπές, τις προσπάθειες πρόωρων εκλογών και την ακύρωση της σχετικής Γενικής Συνέλευσης, τις αθρόες στρατολογήσεις μελών και τις δημόσιες αντιπαραθέσεις, είναι χωρίς αμφιβολία το χειρότερο των τελευταίων 50 ετών!

ΠΑΡ’ ΟΛΑ αυτά, οι ίδιοι άνθρωποι διεκδικούν την ψήφο 5.000 ανθρώπων να διοικήσουν την Κοινότητα και πάλι!

ΚΑΙ η μεγάλη πλάκα ξέρετε ποια είναι; Να εκλεγούν, όπως και στις προηγούμενες εκλογές, πάλι οι ίδιοι και να συνεχιστεί και την επόμενη τριετία ό,τι έγινε και σε αυτή που πέρασε.

ΤΟ πιο πάνω σενάριο μάλιστα είναι και το πιο πιθανό. Αυτό σημαίνει ότι το μέλλον της Κοινότητας, είναι για την ώρα, πιο μαύρο και από την κόλαση.

ΕΤΣΙ έχουν για την ώρα τα πράγματα, τα οποία και θα χειροτερέψουν πολύ, πριν καλυτερεύσουν. Αυτά και γεια χαρά.