Ο Λες Μάρρεϊ είναι συνήθως αυτός που κάνει ερωτήσεις.
Είναι αυτός που έχει πάρει εκατοντάδες συνεντεύξεις, με κορυφαίες τις δύο με τον Ντιέγκο Μαραντόνα, αλλά σήμερα δέχτηκε με ευχαρίστηση να καθίσει… απέναντι και να είναι αυτός ο αποδέκτης των ερωτήσεων.
Το γιατί δεν χρειάζεται εξηγήσεις αφού πάνω απ’ όλα μιλάμε με τον Mr Football της χώρας, με τον άνθρωπο που θα πρέπει να είχε τιμηθεί με Όσκαρ μικρών αριστουργημάτων για εκείνα τα απίστευτης ομορφιάς ντοκιμαντέρ από μεγαλουπόλεις Μουντιαλικών χωρών.

– Λες συγχαρητήρια για την πρόσφατη βράβευσή σου από το Αουστράλιαν Σπορτς Κομμίσιον.
Ευχαριστώ πολύ Ηλία και δεν το κρύβω ότι κάθε προσωπική μου βράβευση, είναι και μια επιβράβευση του real football.

– Γελάς με όσα γίνονται τελευταία γύρω από την πιθανή ανάληψη ενός Μουντιάλ από την Αυστραλία;

Είναι πράγματι για γέλια. Αστεία πράγματα όσα γράφονται και ακούγονται για την κόντρα ανάμεσα στο AFL και το FFA. Ξέρεις πώς θα χαρακτήριζα όλη αυτή την ιστορία; “Καταιγίδα σε φλιτζάνι του καφέ!”.

– Έχουμε ελπίδες για ανάληψη ενός εκ των δύο Μουντιάλ;
Σύμφωνα με δικές μου πληροφορίες από ανθρώπους που γνωρίζουν, ναι. Ένα από τα Μουντιάλ του 2018, ή 2022 θα φιλοξενηθεί στη χώρα μας.

– Έχει καμία σχέση το σημερινό εθνικό πρωτάθλημα με το παλιό;
Πολύ μεγάλη η διαφορά. Κατ’ αρχάς, το σημερινό λιγκ δεν έχει την υποστήριξη των “κοινοτήτων” της χώρας.
Σήμερα μιλάμε για ομάδες του Πάλμερ, του Λόουϊ, μιλάμε για μπίζνες. Δεν υπάρχει ιστορία και το δυσάρεστο είναι ότι κανείς τους δεν ξέρει πώς να πλησιάσει τον κόσμο που αγαπάει ειλικρινά το ποδόσφαιρο.

– Παραμένεις ένας από τους ρομαντικούς οπαδούς του παλιού ποδοσφαίρου, από εκείνους που ξέρουν και σέβονται την ιστορία του. Σε ενοχλεί το γεγονός ότι κάποιοι “σημερινοί” ρεπόρτερ πιστεύουν ότι το εθνικό λιγκ άρχισε πριν 4 1/2 περίπου χρόνια;
Με ενοχλεί το γεγονός ότι κανείς από την νέα τάξη πραγμάτων δεν σέβεται την ιστορία του ντόπιου ποδοσφαίρου.
Δεν πιστεύω ότι ο παλιό εθνικό λιγκ (NSL) έπρεπε να σταματήσει. Και δεν έπρεπε γιατί είχε μεγάλη “περιουσία”. Είχε πάθος, γνώση του αντικειμένου, αφοσίωση, είχε γήπεδα, διοικήσεις “ζυμωμένους” με την μπάλα.

– Από Κυριακή σε Κυριακή χάνονται εκατομμύρια δολάρια από τους ιδιοκτήτες των ομάδων και οι αριθμοί των θεατών πέφτουν κατακόρυφα. Έχει μέλλον το λιγκ αυτό;
Ναι, υπάρχει μέλλον, αρκεί να το θελήσουν αυτοί που διοικούν σήμερα το ποδόσφαιρο. Πρέπει να βρεθούν νέοι οπαδοί και για να γίνει αυτό χρειάζεται “ψάξιμο” από τα άτομα που έχουν αναλάβει τις τύχες του ποδοσφαίρου.

– Σε ενοχλεί το γεγονός ότι άνθρωποι του “φούτι” κάνουν σήμερα κουμάντο στο ποδόσφαιρο;
Όχι, δεν με ενοχλεί. Θα πρέπει όμως να μάθουν από ανθρώπους που ξέρουν από ποδόσφαιρο και καταλαβαίνουν την ψυχολογία του. Θα πρέπει ρωτώντας ανθρώπους που ξέρουν από ποδόσφαιρο το πως θα φέρουν τον κόσμο στα γήπεδα.

– Πόσο μακριά μπορεί να πάει η Αυστραλία στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής;
Η κλήρωση είναι πολύ καλή. Ίδια σχεδόν με αυτή του 2006. Έτσι, δεν υπάρχουν δικαιολογίες για αποτυχία.
Τα μοναδικά μείον για το εθνικό μας συγκρότημα είναι ότι κάποιοι διεθνείς μας θα είναι μεγαλύτεροι κατά 4 χρόνια και το ότι θα… απουσιάζει ο Γκούους Χίντινγκ.

– Ποιος είναι κατά τη γνώμη σου ο κορυφαίος Αυστραλός παίκτης όλων των εποχών;
Ο Χάρι Κιούελ. Και διεθνώς ο Ντιέγκο Μαραντόνα!

– Θα γίνει ποτέ το ποδόσφαιρο το Νο1 σπορ στην Αυστραλία;
Δεν πρέπει να είναι αυτός ο στόχος μας. Εγώ δεν ονειρεύομαι κάτι τέτοιο. Απλά, ονειρεύομαι ένα βιώσιμο εθνικό λιγκ.

– Η καλύτερη δημοσιογραφικά, ποδοσφαιρική σου στιγμή;
Το παιχνίδι με της Ουρουγουάη το 2005 και η πρόκριση μας στο Μουντιάλ, αλλά και το γκολ του Κιούελ στο 2-2 με την Κροατία στη Γερμανία.

– Και η χειρότερη;
Υπάρχει κανείς που δεν θεωρεί χειρότερη τον αποκλεισμό μας από το Ιράν στο MCG;

– Γνωρίζεις πολύ καλά ποιος είναι ο Τόνι Λαμποζέττα, ο Λεωνίδας Ανεζάκης, ο Γιώργος Βασιλόπουλος, ο Τσάρλι Καρούζο, ο Κρίνο, ο Πϊτερσεν, ο Γουάϊντ, ο Ρασκόπουλος, ο Καθόλος, ο Μάρσαλ, και άλλοι  πολλοί. Ο Νο1 ποδοσφαιρικός παράγοντας της χώρας, ο Μπεν Μπάκλεϊ, γνωρίζει ποιοι είναι;
Δεν νομίζω…! Δεν πιστεύω όμως ότι είναι σημαντικό αυτό, αρκεί να υπάρχει σεβασμός για την ποδοσφαιρική μας ιστορία.
Και μια και το έφερε η κουβέντα, αν δεν υπήρχαν αυτοί που αναφέρεις και πολλοί άλλοι, δεν θα υπήρχε “νέο ποδόσφαιρο” ούτε βέβαια ποδοσφαιρική ομοσπονδία (FFA).

– Έχεις πάρει αμέτρητες συνεντεύξεις. Υπάρχει κάποια που δεν έγινε κια θα ήθελες πάρα πολύ να κάνεις;
Ναι, με τον Νέλσον Μαντέλα.

– Σε ενδιαφέρει περισσότερο πόσο καλός αθλητής είναι ο Τάϊγκερ Γουντ, ή πόσες γκόμενες έχει;
Και βέβαια με ενδιαφέρει ο αθλητής Γουντ. Τα άλλα δεν είναι δική μου δουλειά. Η ιδιωτική ζωή του καθένα δεν πρέπει να ενδιαφέρει κανέναν. Δεν βλέπεις όμως Ηλία την κοινωνία μας…

– Λες, μήπως γενικά “χάσαμε τη μπάλα” ή έτσι μου φαίνεται;
Δυστυχώς, “την χάσαμε”. Προκαλεί φρίκη να βλέπεις το τι γίνεται τα βράδια στους δρόμους και στα κλαμπ.
Εμείς δεν μεγαλώσαμε έτσι. Ποιοι γονείς μεγαλώνουν αυτά τα παιδιά;
Δεν τους έμαθαν βασικά πράγματα; Πού πάει αυτή η γενιά;
Την “χάσαμε την μπάλα” Ηλία, “την χάσαμε”!